คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จดหมาย (100%)
คุยก่อนเริ่มสั๊กนิ๊สสสส :: (29/05/09)
ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นโดยคนสองคน โดยอาศัยเวลาเรียนขณะแต่ง (เป็นนักเรียนที่ประเสริฐมาก ๆ - -^) ตอนแรกเล่นกันเล่นๆผลัดกับเพื่อนแต่งคนละสามบรรทัดเพื่อแก้เซ็ง ไปเรื่อยๆก็กลายเป็นคนละหนึ่งหน้ากระดาษ (ช่างเป็นนักเรียนที่ตั้งใจเรียนสุดๆ) สุดท้ายเลยเอามาลงในเด็กดีซะเลย ฮึๆ ขอโทษอย่างยิ่งถ้าเนื้อเรื่องมันจะรวดเร็วเกินเหตุ เพราะตอนแต่งใช้ลายมือตัวเองคัดล้วนๆ (เมื่อยมาก - -) เลยย่อๆเอาอย่างที่จะเห็น 5555. คลิกมาแล่วเม้นด้วยนะค๊าฟฟ!! ><
*****************************************************
ณ มัธยมแห่งหนึ่ง
"ดงเฮ มีจดหมายเขียนถึงนายด้วยอ่ะ ชั้นเจออยู่ในล็อกเกอร์นาย.... อ่ะนี่ สมุดที่นายให้ชั้นไปเอา..กับกุญแจ"
'ฮยอกแจ'ว่า พร้อมเอาสัมภาระของเพื่อนรักลงบนโต๊ะ
"อื้อ ขอบใจๆ" ดงเฮหยิบจดหมายขึ้นมาแล้วเปิดจดหมายอ่าน ใครวะส่งมา... ทวงหนี้รึเปล่า -*-
'ถึงดงเฮของผม
เย็นนี้เลิกเรียนเสร็จแล้วออกมาเจอกันที่ที่นั่งสนามบอลนะ ผมมีอะไรจะบอก
คิมคิบอม
คิมคิบอม....งั้นเหรอ... ??
อ๊... นั่นมันปริ้นท์ของโรงเรียนเรานี่หว่า O.o!!
แล้วหมอนั่นจะมามีเรื่องอะไรมาบอกเราฟระ ?
"ยิ้มอะไรของนายดงเฮ? แล้วนั่นจดหมายอะไรอ่ะ" ฮยอกยื่นหน้าเข้ามาดู แต่ดงเฮก็เก็บยัดจดหมายไปซะก่อน
"เปล่าๆ" ดงเฮอมยิ้ม และกลับไปนั่งที่โต๊ะเรียนตัวเองด้วยอาการลัลล้ามาก
"อะไรของมันวะนั่น -*-"
เลิกเรียนวันนั้น~
"ฮู้วว อีกเดือนเดียวก็ปิดเทอมแล้ว ~ "ฮยอกแจพูดหลังจากเดินออกมาจากห้องสอบพร้อมๆกับดงเฮ
"เน่ วันนี้นายกลับไปเลยนะ ชั้นต้องไปทำอะไรนิดหน่อย"ดงเฮพูดรัว แล้ววิ่งตรงไปที่สนามบอลอย่างรวดเร็ว
"คิบอม..." ดงเฮเดินไปทักคิบอมที่นั่งรออยู่บนเก้าอี้ข้างๆสนามบอล "รอชั้นอยู่รึเปล่า ?"
"อ่า นึกว่าจะไม่มาซะละ"
"นายมีอะไรจะบอกชั้นเหรอ"ถามพร้อมก้มหน้ามองพื้นอย่างเขินๆ
ตัวจริงนี่วิ๊งมากเลยแฮะ +_+
"ไปซื้อไอติมกินก่อน เดี๋ยวค่อยบอก" คิบอมคว้ามือดงเฮมาจับ (ด๊อง : -O-//) แล้วเดินไปที่ร้านไอติมแถวๆนั้น ทั้งคู่ซื้อไอติมมาคนละลูก แล้วก็พากันไปนั่งที่โต๊ะ
"ตกลงนายมีอะไรจะบอกเหรอ"
"ก็... แค่จะบอกว่า ผมชอบดงเฮ ^^"
พรวด! (ไอติมกระเด็นออกจากปากอย่างรวดเร็ว -*-)
"พ...พูดอะไรเนี่ยเมื่อกี้"
"ผมชอบคุณ ชอบดงเฮ ชอบคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมเนี่ย"
"-O- (ช็อคค้าง)"
"เป็นแฟนกันได้มั้ย" ถามตรงๆมาก เล่นเอาด๊องแทบลมจับ ผู้ชายคนนี้ตรงเกินไปมั้ย (_ _')
"-O- (ยังช็อคอยู่)"
"ไอติมหกหมดแล้ว"
"อ่า -O-"
"คำตอบล่ะ ?"
"น... นายจะบ้าเหรอ ชั้นเป็นผู้ชายนะ!"
"ผมก็ไม่ได้เห็นดงเฮเป็นผู้หญิงนี่ -*-"
"แต่เรื่องแบบนั้น..."
"สรุปว่าตกลงแล้วนะ"
"เอ๊ะ =O="
"รีบกินไอติมให้หมดซิ ละลายหมดแล้ว"
"อ...อื้มๆ"
..........
"เรื่องมันก็แบบนั้นแหละ ไม่รู้ทำไมชั้นถึงไม่ปฏิเสธไป" ดงเฮเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นยันจบให้ฮยอกแจฟัง ฮยอกได้แต่พยักหน้าตามๆไปพร้อมสีหน้านิ่งๆ
"ก...ก็ดีแล้วนี่... คิบอมเป็นถึง PRINCE ของโรงเรียน ใครที่คบกับเขาน่ะดีจะตาย..."ฮยอกแจยิ้มฝืดๆให้ดงเฮ
"อื้ม...งั้นเหรอ แต่ลองดูมันก็คงไม่เสียหายหรอกมั้ง "
"ชั้น...ไปห้องน้ำนะ"
"หืม?... อื้ม ไปสิ ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย"
"ไม่เป็นไร"
"รีบๆกลับมาล่ะ เป็นห่วง ^^" ดงเฮล้อฮยอกเล่น แต่กลับทำฮยอกแจหน้าแดงเหมือนทุกครั้ง
"นายเลิกทำแบบนี้กับชั้นเถอะ!" ฮยอกตวาดใส่ แล้ววิ่งออกจากห้องไป
"อะไรของมันล่ะเนี่ย... "
-ระหว่างทางไปห้องน้ำ-
"อยากจะคบใครก็คบไปเถอะ เรื่องนี้ทำไมต้องมาบอกชั้นด้วยล่ะ! เฮอะ ปริ้นอันดับหนึ่ง บ้าบออะไรนั่นรู้จักดงเฮได้ยังไงวะ หงุดหงิดจริงๆ .. !" ฮยอกบ่นยาว แต่ก็ต้องหยุดเดินเมื่อเจอนักเรียนชายคนหนึงกำลังแสดงบทเลิฟซีนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ (ไม่อายกันเหรอไงฟระ!!)
เอ๊ะ
แต่.......นั่นมัน คิมคิบอม หนิ !!
อะไรวะ มันเพิ่งขอคบดงเฮเมื่อวานไม่ใช่เหรอไง นี่สรุปมันจะเอาทั้งผู้หญิงผู้ชายเลยใช่มั้ยเนี่ย!!
ฮยอกหมุนตัวกลับเข้าไปในห้อง ตรงไปที่ดงเฮทันที
"ดงเฮ ไอ่คิบวม คิบอมอะไรของนายมันยืนจูบกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้!"
"หา?" ยัง ตามเรื่องไม่ทัน - -*
"ไปเลิกกับมันเดี๋ยวนี้เลย"
"อะไรของนายเนี่ย..ฮยอกแจ ชั้นไม่เลิกหรอก"
"แต่นายต้องเลิกนะ!"
"ฮยอกแจ! อย่ายุ่งกับเรื่องส่วนตัวชั้นนะ"
"บ้าเหรอไง นายเพิ่งคุยกับมันแค่วันเดียวนายอยากคบกับมันขนาดนั้นเลยเหรอ!"
"..."
"ตามใจ! จะทำอะไรก็ทำ ที่เตือนเพราะชั้นเป็นเพื่อนนายนะ!"
"อิจฉาล่ะซิไม่ว่า"
"ดงเฮ! นายไม่เชื่อคำพูดชั้นเหรอ บ้าเอ๊ย! มันเพิ่งรู้จักกับนายวันเดียวเองนะ!!"
"ดงเฮ อยู่รึเปล่า~" อยุ่ๆคิบอมก็เดินเข้ามาภายในห้อง ดงเฮหันไปหาคิบอมโดยไม่สนใจฮยอกทันที
"เมื่อกี้นายไปไหนมาอ่ะ"ดงเฮหันไปถาม
"เมื่อกี้เหรอ ห้องน้ำน่ะ มีอะไรรึเปล่า" คิบอมตอบหน้าซื่อ
"อื้อ ไม่มีไร มีคนใส่ร้ายนายนิดหน่อย"
"นายต้องเพี๊ยนไปแล้วแน่ๆดงเฮ!" ฮยอกพูดแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
"อ๊ายย คิบอม >O<!! " นักเรียนสาวในห้องกรี๊ดกับการปรากฏตัวของprinceเสียงดังลั่น
"เฮ้คิบอมนี่หว่า กินช็อคโกแล๊ตป้ะ ?" อีทึก.. รุ่นพี่ที่สนิทกับคิบอมเดินเข้ามาเจอพอดี
"เอามานี่ ชั้นกินเอง" ดงเฮพยายามดึงช็อคโกแล็ตไป
"เฮ้ย นายเป็นใครเนี่ย ชั้นทำมาให้คิบอมมัน" ถามงงๆ
"ชื่อดงเฮ เป็นแฟนคิบอม!"
"อือ... เอ๊ะ แฟนคิบอม? เอาอีกแล้วเหรอวะ.... เออๆ เอาเหอะ แต่ชั้นไม่ได้มาจีบคิบอม ให้มันกินไปเหอะ ช็อคโกแล็ตนั่นของโปรดมัน"
"ก็นั่นแหละ ชั้นจะกินเผื่อมียาพิษ"
"นี่ นายจะบ้าเหรอ ชั้นจะใส่ยาพิษทำไม!"
"ยังไงก็จะกิน"
"เฮ้ย ไม่ได้!"
"ทำไม ชั้นแฟนคิบอม ทำไมจะกินไม่ได้"
"พอๆ หยุดๆ ดงเฮ นายจะกินก็กินไปเถอะ"
"เหอๆ ได้ช็อคโกแล๊ตแล้ว"
"-_-;;;" ลีทึก
"-O-;"คิบอม
"=O=!!!" สายตาเพื่อนๆในห้อง
"เห้ลีทึก มาทำไรที่นี่วะ" ฮีชอล..ผู้ครองตำแหน่ง Princess ของโรงเรียน เดินเข้ามาทักลีทึก "อ่า คิบอมหวัดดี~"
"หวัดดีครับพี่"
"กินแป๊ปซี่ป่าว เมื่อกี้ซื้อมาพอดี ?" ฮีชอลถามแล้วยื่นให้
"ขอบคุณ"ดงเฮตอบ และรับแทน
"เฮ้ย ใครวะ -*- ชั้นให้คิบอม"
"ก็ชั้นจากิน!!"
"-O- ;;;;"
ความคิดเห็น