คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Story of Saturday Past2 100%
“เซฮุนตื่นๆ”ฉันเรียกเซฮุนก่อนที่จะเขย่าตัวเซฮุนซึ้งไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลยสักนิด
“เฮ้ๆๆ เซฮุนบอกให้ตื่นได้ยินมั๊ย”
“อะไร คนจะนอน”เซฮุนพูดทั้งๆที่ตัวยังซบไหล่โซวอนอยู่
“บอกให้ตื่น นอนมา3ชั่วโมงแล้วนะ”
“อะไรที แจยังนอนอยู่เลย”
“ตัวนาย กับแจเท่ากันหรึอไง ลุกออกไปเลยจะเย็นแล้วฉันไม่มีอารมณ์มานั่งสวีตให้นายนอนไหล่ให้แจนอนตักหรอกนะ ตื่นๆ”
“โห้ๆ ยัยใจร้าย”
“ใช้ งั้นนายก็ลุกออกไปได้แล้วมันหนักเข้าใจนะ”
“อ่ะๆ ไปและฉันปลุกแจเองเธอเก็บของไป”
“รู้แล้วค่ะ เซฮุน :P”
จากนั้นฉันก็เก็บของแล้วก็เดินไปเอาไว้ที่รถก่อนที่เซฮุนจะเดินตามมาพร้อมกับแจฮยอก คิดไปคิดมาเหมือนพ่อลูกกันจริงๆสองคนนี้
“เซฮุนนายจะไปไหนก่อน”ฉันถามเซฮุนหลังจากนั่งรถมาพร้อมกับแจฮยอกที่นั่งตักฉันอยู่
“ไป กินข้าวเย็น แถวนี้และร้านอร่อยๆเยอะแยะ”
“กินเลยอาป๊า แจหิวแล้ว”
“คราบบบ จะพาไปแล้วครับลูกแจ”
“นี้ยังไม่เลิกเล่นกันอีกหรอ”ฉันมองหน้าเซฮุนก่อนที่จะหันไปถาม
“ยังครับ ออมม่า”แจฮยอกหันมาตอบ
“อ้อ....T^T”เลิกเล่นเหอะแจ นูน่าไม่อยากเล่นแล้วตอนนี้
“ที่รัก ทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ”เซฮุนถาม
“ดีใจค่ะ”
“อ้อ หรอ..เอ่อเย็นนี้แจนอนกับเรานะแบคฮยอนฮยองยมารับไม่ได้พรุ้งนี้มารับแต่ฉันบอก แบคฮยอนฮยองแล้วว่าไม่ต้องห่วง แบคฮยอนฮยองก็เลย ให้แจเล่นอยู่นี้2วัน”
“เย้ๆ แจดีใจจังงั้นเล่นพ่อแม่ลูกให้ครบ3วันเบยนะฮับ”
“เอ่ออ.......”
“ได้เลยแจ เล่นให้ครบ3วันเลย”เซฮุนพูดด้วยใบหน้าใสซื่อ(มากค่ะ)
“งั้นไปกิน ไรดีล่ะครับ”เซฮุนพูดต่อ
“อืมแล้วแต่นายเลยเซฮุน”
“เอ้า เรียกอย่างงั้นได้ไง ทำไมไม่เรียกที่รักล่ะ”
“เซฮุน........”
“แจดูสิ ลูกออมม่าเราไม่ค่อยเล่นกับเราเลยอ่ะลูก”
“ออมม่าฮับ เล่นให้สมบทบาทหน่อยดูอย่างอาป๊าสิฮับ”
“ค่ะๆ เข้าใจแล้ว”
“ดี ที่รักงั้นวันนี้ กินซูชิแล้วกันนะ”เซฮุนพูดจบก็แวะหาที่จอดรถ
-ห้าง KY-
สายตาสาวๆ ที่อยู่ในห้างพากันหันมามองฉัน เซฮุนและแจฮยอก โห้ๆ อยากถามพวกนางว่าคิดอะไรกัน T^T
ความคิดเห็นที่1 ‘โห้ย คู่นั้นน่ารักเนาะมีลูกแล้วด้วย ฉันอยากมีบ้างจัง’
ความคิดเห็นที่2 ‘โห้ยดูลูกสิหล่อไม่แพ้พ่อเลย’
ความคิดเห็นที่3 ‘คุณแม่เค้าสวยมากเลยอ่ะ
ความคิดเห็นที่4 ‘ตาย! มีลูกตั้งแต่เด็กเลยหรอ เดี๊ยนจะเป็นลม’
ความคิดเห็นที่5 ‘ครอบครัวเค้าดูอบอุ่นน่ารักจัง แม่ก็สวยพ่อก็หล่อ ลูกออกมานี้น่ารักมากเลยอ่ะ’
ความคิดเห็นของ โซวอน ‘ม่ายยยช่ายย อย่างงั้นนะค่ะทุกคน Y^Y’
“ที่รัก เดี๋ยวผมอุ้มแจเองเอามาสิ”
‘เล่นสมบทบาทจังนะค่ะเซฮุน’
“อ่ะ”ฉันส่งแจให้เซฮุน
“อาป๊า!”แจ สกิทเซฮุนก่อนที่จะชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึง
“อะไรครับ แจ”
“นูน่าคนนั้นสวยเนาะ อาป๊า”
“ไหนๆ”
“สวยนะฮับแต่สู้ออมม่าไม่ได้ คิๆ”
“เนาะ อาป๊าก็ว่างั้นและ”
‘เอ่อ......ฉันควรจะอยู่ตรงนี้มั๊ย?’
“เซฮุนนาย เอ้ยเซฮุนค่ะ รีบเดินหน่อยค่ะหิวค่ะหิว”
“คราบบ”เสียงของเซฮุนตอบรับ
‘ช่วงนี้เซฮุนเป็นอะไร ใจดีผิดปกติ =_=” ’
-ร้านซูชิ-
“เอาซูชิ ใหญ่พิเศษ1 แล้วก็ ชุดเด็ก1 ครับ”เสียงของเซฮุนสั่งหลังจากมานั่งโต๊ะ
‘ค่ะ เครื่องดื่มรับอะไรดีค่ะ’
“น้ำเปล่า 2 แล้วก็ น้ำส้ม 1”
‘สักครู่นะค่ะ’ พนักงานสาวรับออเดอร์เสร็จก็เดินออกไป’
“นี้เซฮุน”
“อะไร”
“นายไม่ถามฉันสักคำหรอ ว่าฉันจะกินแบบนายนะ”
“เธอ ชอบซูชิไม่ใช้หรอ”
“ใช้ นายรู้ได้ไง”
“เอ่อ......แม่บอกมา”
“อ้อหรอ...”
“เอ่อนี้ กินเสร็จเดี๋ยวพาแจไปเลือกของเล่นแล้วก็เสื่อผ้าเอามั๊ยครับแจ”
“เอาครับ อาป๊า”แจพูดยิ้มๆก่อนที่จะนั่งเล่นเกมใสนโทรศัพท์ของเซฮุนต่อ
“แจ ไม่คิดถึงออมม่า กับอาป๊าหรอค่ะ”ฉันถามแจฮยอกเพราะไม่ร้องไห้หรือพูดคิดถึงพ่อกับแม่ของแจสักคำ
“ก็ ออมม่ากับ อาป๊าของแจอยู่นี้ แจจะคิดถึงทำไม ^++^”
“หมาย ถึงออมม่ากับอาป๊าจริงๆ”
“ไม่ฮับ อยู่นี้มีความสุขจะตายย มีอาป๊าหล่อๆกะ ออมม่าสวยๆ”
“พูดอย่างงี้ ออมม่ากะอาป๊าจริงก็งอนหรอกนะแจ”
“อ่าๆ แจพูดความจริง”
“5555”
“ขำอะไร เซฮุน”
“เปล๊าๆๆ”
“เอ่อ เซฮุนแล้วแจมาอยู่บ้านอย่างงี้ นายจะไม่ได้ทำการบ้านนะ”
“การบ้านฉันไม่มี”
“อ้อ ลืมไปนายมันอยู่ห้อง Aไม่ต้องมีการบ้าน”
“อยากมาอยู่ด้วยมั๊ยล่ะ”
“อาหารมาแล้ววว”แจพูดก่อนที่จะวางโทรศัพท์ลงแล้วมาสนใจอาหารแทน
“นายพูดอะไรนะเซฮุน ฉันไม่ได้ฟัง”
“เปล่าๆ กินเถอะ”
“อืม อ่ะแจอันนี้ของหนูนะค่ะ”
“ขอบคุณครับออมม่า”
“จ้าๆ”
“เซฮุนอ่ะอันนี้ของนาย”
“ของคุณครับ ที่รัก”
“ย่ะ!”
“อ่ะ อันนี้ของเธอ”
“วางในจานสิ”
“ไม่อ่ะ จะป้อน”
“กินเองได้ วางไว้เหอะ”
“ก็จะป้อน”
“อ่ะๆ มาสิ”
อ้ำ ฉันแถบสำลักซูชิตาย โห้ยัดมาซะคนนะค่ะไม่ใช้ถึงขยะ =_=”
“อาป๊า ป้อนแจบ้างสิ ป้อนแต่ออมม่า”
“อ่ะๆ นี้ครับคุณลูก”
‘เล่นสมบทบาท กันมากค่ะแทบซึ่งเลย’
60 %
40 นาทีผ่านไป
#20.30 น.
“ไปไหนต่อดีครับแจ”
“ไปเลือกของเล่นดีกว่าฮับ”
จากนั้นพวกเราสามคนก็เดินไปด้วยกันโดย เซฮุนอุ้มแจอยอกส่วนฉันก็เดินข้างๆ
สายตานับร้อยจากคนในห้าง หันมามองด้วยความ อิจฉาแต่สำหรับฉันโห้ๆๆ T^T อยากจะร้อง
-Toy Center-
“อาป๊า แจอยากได้ตุ๊กตาหมี”
“ไหนครับแจ”
“นั้นไง ตัวใหญ่ๆอ่ะ”
“งั้นเอาสีอะไรดีแจ”
“เอาสีชมพู”
‘แจค่ะ หนูเป็นผู้ชายเอาสีชมพูไม่แมนไปหรอค่ะ -_-’
“แจ สีชมพูมันไม่เหมาะกับผู้ชายหรอนะค่ะ เอาสีน้ำตาลดีกว่า”
“ก็ได้ฮับ”
“งั้นไปหยิบมาไป จะได้ไปเลือกอย่างอื่นต่อนะครับแจ”
แจฮยอกวิ่งไปหยิบ ตุ๊กตาสีน้ำตาลตัวใหญ่ก่อนที่จะวิ่งกลับมาใส่รถเข็น
“เอาอะไรต่อดี ครับแจ”<<เซฮุน
“เอาอันนี้มั๊ยแจ ลูกบอล”<<ฉัน
“เอาเลยฮับ แจชอบเล่นบอล”
“เอาอันนี้ด้วยสิแจ ชุดทำอาหาร”<<เซฮุน
“เอา หุ่นยนต์มั๊ยค่ะ แจ”<<ฉัน
“เอาตุ๊กตาบาร์บี้ด้วยสิแจ”<<เซฮุน
“เซฮุนแจฮยอกเป็นผู้ชายนะ นายช่วยเลือกอะไรที่ดูแมนๆ ดิ”
“แจฮยอกชอบเล่นของพวกนี้เธอไม่รู้หรอก”
“แต่แจเป็นผู้ชาย นายอยากเล่นเองหรึอเปล่าเซฮุน”
“เปล๊าๆๆๆ”
“อาป๊า ออมม่าแจอยากได้อันนั้นอ่ะ”
“อะไรครับแจ”
“ตุ๊กตาบลายธ์ฮับ”
‘.................เอิ่มมมม’
“ได้สิแจ งั้นเอาสองตัวแล้วกันเอาเสื้อผ้ามันด้วยมั๊ย”
“เอาฮับ อาป๊าเอาชุดทำอาหารด้วยนะ”
“ได้สิแจ”
‘เหลือเชื่อ........แจเล่นตุ๊กตา -_-‘ ’
ผ่านไป30 นาที
ตอนนี้ของเล่นเต็มตระกร้าไปหมด รู้มั๊ยว่าของในนั้นนี้ยังกะแจเป็นเด็กผู้หญิง
ไม่ว่าจะเป็น ชุดทำอาหาร ชุดแต่งหน้าตุ๊กตา ตุ๊กตาบาร์บี้ กล่องทำอาหารงี้
ชุดคุณหมองี้ (เชื่ออิแบคแรงจริง555)
“จ่ายเงินเถอะเซฮุนมันจะล้นตระกร้าแล้วนะ”
“อ่ะๆ แจป่ะลูกจ่ายเงินกัน”
“ฮับ”
หลังจากจ่ายเงินเสร็จ พวกเราก็มากันที่ร้านเสื้อผ้าเด็ก ดูสิขนาดฉันเป็นผู้หญิงนะ
ฉันยังไม่เคยซื้อของเยอะขนาดนี้เลย โถ่ๆถ้าไม่บอกนึกว่า แจกับเซฮุนเป็นเพศที่3แล้วนะ
‘ขอบคุณค่ะ’ เสียงพนักงานเคาเตอร์เสื้อผ้าเด็กกล่าวขอบคุณ
“อาป๊า ก่อนกลับบ้านซื้อเค้กกันเถอะ”
“ได้เลยครับแจ”
-Cakehome Café-
“แจจะเอาเค้กอันไหนลูก”เซฮุนถามก่อนที่จะพาแจฮยอก อุ้มมาที่ร้านขนมเค้ก
“เอาเค้กช็อกโกแลตฮับแจอยากกิน”
“อ่ะได้งั้นเอา3 ชิ้นนะที่รักกินอะไรมั๊ย”
“ไม่อ่ะ”ฉันพูดพร้อมกับสั่นหัวเบาๆ
“อ่ะๆ งั้นซื้อเค้กส้มแล้วกันนะ”
“เอาเค้กส้ม2ชิ้นแล้วก็ เค้กช็อกโกแลต2ชิ้นครับเอากลับบ้านนะครับ”เซฮุสั่งที่พนักงานขายพร้อมกับจ่ายเงินก่อนที่จะเดินมานั่งข้างๆฉัน
“เอ่อ...นี้โซวอนวันนี้เป็นอะไรเธอดูเพลียๆนะ”
“ฉันเหนื่อยเฉยๆนะ ไม่มีอะไรหรอก”
“อืม..”
‘เค้กได้แล้วครับ’
“ขอบคุณครับ”
-บนรถ-
“ออมม่า”
“ค่ะ”
“วันนี้แจ สนุกมากเลยฮับ”
“หรอ ดีแล้วล่ะค่ะแจวันนี้แจรีบนอนเลยนะดึกแล้ว เนี๊ยะ3 ทุ่มกว่าแล้ว”
“ฮับๆ”
-ที่บ้าน-
#22.40 น.
“อ่าว แจหลับแล้วหรอ”เซฮุนอาบน้ำเสร็จเดินมาที่เตียงก่อนที่จะนั้งลงบนเตียงอีกฝั่ง
“อืม หลับไปเมื่อกี้”
“ไหนๆ แจหลับแล้วงั้นฉันไปนอนแล้วนะ”ฉันลุกขึ้นแต่มีมือของเซฮุนมาจับเอาไว้
“มีอะไรเซฮุน”
“นอนบนเตียงด้วยกันนี้และ”
“ทำไม แจก็หลับแล้วนิ”
“เอ้า...งั้นจะเป็นครอบครัวสุขสันต์มั๊ยละ (:”
“แค่เล่นแค่นี้เอง นายนอนข้างบนกับแจนั้นและ”
“ไม่อ่ะ เธอยังไม่กล่อมให้ฉันหลับเลยนะ J”
“อะไรนายเนี๊ยะเซฮุน นายเป็นแจหรึอไงต้องกล่อมด้วยนอนเองไม่เป็นหรอ”
“ไม่ได้เป็นแจหรอก แต่เป็นสามีเธอไง”
-*- -*- -*-*- <<สีหน้าฉัน
“ว่าไง นอนเถอะน่ะๆๆ”
“อ่ะก็ได้ แต่นายหลับแล้วฉันลงไปนะ”
“…….. นอนสิข้างๆฉันนะ ตรงเนี๊ยะ”เซฮุนพูดพร้อมกับยิ้ม
“อืม”พูดจบฉันก็นอนข้างเซฮุนโดยตอนนี้เซฮุนนอนกลาง แจนอนทางซ้ายฉันนอนฝั่งขวา
‘ตอนนี้เซฮุนหลับไปแล้วฉันคิดว่าควรจะลงไปดีกว่า’
พรึบ
ฉันล้มตัวมาทับเซฮุน เค้ากอดฉันไว้ก่อนที่จะพลิกให้ฉันมานอนตรงกลาง
“อะไรนายเนี๊ยะ.....”
“ฉันบอกแล้วใช้มั๊ยให้นอนกับฉันนะ”
“นายบอกให้ฉันกล่อมนายให้หลับแล้วลงไปได้ไม่ใช้ไง”
“ไม่ใช้สักคำ แล้วก็ไม่ได้สัญญาให้เธอลงไปด้วย ไม่เชื่อลองคิดดูอีกทีดิ”
“ว่าไง นอนเถอะน่ะๆๆ”
“อ่ะก็ได้ แต่นายหลับแล้วฉันลงไปนะ”
“…….. นอนสิข้างๆฉันนะ ตรงเนี๊ยะ”
“จริงด้วยแหะ แต่แบบนี้นายมันโกงนิ”
“เปล่าๆ นิฉันไม่ได้พูดอะไรเฉยๆ เธอนะตกลงแล้วนะ”
“ย๊า! นายมันร้ายกาจมาก โอเซฮุน”
“เธอมันฉลาดน้อยต่างหาก โอ โซวอน”
O W E N TM.
ความคิดเห็น