คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
Intro
Rrrrrrrr
-โอ นายอน-
(โซวอนนนน) เสียงของเพื่อนรักคนเดียวของฉันดังขึ้นรับรองว่าต้องเกิดอะไรขึ้นกับนายอนเป็นแน่แท้
‘ว่าไง นายอนโทรมาแต่เช้าเชียวว’
(มาหาเค้าหน่อยยย ที่บ้าน)นายอนพูดพร้อมกับทำเสียงแอ๊บแบ้ว
‘ห๊ะ! ไปหาที่’
(ช่ายยยย มาหาเค้าที่บ้านด่วนเลย แค่นี้จ๊ะอีก สิบหน้าที่เจอกันนะ จุ๊ฟฟฟ)
‘สยองว่ะ แค่นี้และเดี๋ยวไป’
สวัสดีค่ะ ฉัน ชเว โซวอน(คุณคนอ่านนั้นและค่ะ)อายุ18 เรียนอยู่เกรด11 แล้วด้วย ลูกครึ่งเกาหลี ไทย ญี่ปุ่น คุณแม่ฉันเสียชีวิตไปตั้งแต่3ขวบ ส่วนคุณพ่อเป็นคุณหมอ เสียชีวิตเมื่อ3 ปีที่แล้ว ฉันเลยอยู่กับพี่ชายสองคนพี่เลยต้องทำงานหนักมากไหนจะเรียนแล้วก็ทำงานอีกหลายที่เลย แต่ฉันโชดดีไง มีพี่ชายหล่อ ฉันเลยได้กินขนมเพียบเลย ล่ะ
10 นาทีของโซวอนผ่านไป
-หน้าบ้าน นายอน-
วันนี้ฉันแต่งชุดสบายๆเสื้อสีฟ้าสลับขาวกางเกงยีนขายาว ปล่อยผมยาวเลยบ่ารองเท้าผ้าใบสีขาว
“ว๊า ยัยนายอนทำไหมยังไม่ออกมารอรับฉันอีกอ่ะ” ฉันสบถเบาๆกับตัวเองก่อนทีจะกดโทรศัพท์โทรหานายอน
‘นายอนน่า// ทำไหมเธอยังไม่ออกมารับฉันอ่ะ’
(โซวอน เธอเดินเข้ามาเลย เดี๋ยวฉันให้แม่บ้านออกไปรับแล้วกันนะ)
‘อืมๆ’
ฉันเดินตามแม่บ้านที่ออกมารับมารับฉันด้วยหน้าตายิ้มแย้มก่อนที่จะพาเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ว๊ามี คนเต็มเลยนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น รวมถึงนายอนด้วย แหม่ คนในบ้านหันมายิ้มๆให้ฉันด้วย ล่ะ ควรยิ้มตอบมั๊ยเนี๊ยะ
“อันยองอาเซโย...”ฉันพูดพร้อมกับก้มลง
ทุกคนมองฉันแปลกๆ อีกแล้วอ่ะ
“สวัสดีจ้ะ หนูโซวอน ใช่ไหมเนี๊ยตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีกนะ”ผู้หญิงผมยาวดัดลอนอายุประมาณ40 กว่าๆยิ้มให้ฉันอย่างเอ็นดู
“ขอบคุณค่ะ คุณน้า”ฉันยิ้มให้พร้อมกับกล่าวขอบคุณ
“ไม่ต้องเรียกน้าจ้ะ เรียกคุณแม่ดีกว่า”ผู้หญิงคนนั้นหันมาพูดกับฉันพร้อมยิ้มให้อีกที
‘ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นค่ะใครก็ได้บอก โซวอนที’
“มานั่งก่อนสิจ้ะ”ผู้หญิงอีกคนพูดก่อนที่จะชี้ให้ฉันมานั่งข้างนายอน
“ขอบคุณค่ะ”
“จ้ะ...เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ”คุณน้าคนที่ให้ฉันเรียกว่าแม่พูดขึ้น
“คือ ฉันอยากให้หนูนะแต่งงานกับลูกชายน้านะจ้ะ”
‘อึ้งงงง เลย โซวอนอึ้งเลยล่ะค่ะ’
“อะ..ไร...นะค่ะเมื่อกี้คุณน่าพูดเล่นหรึอเปล่าค่ะ”
“น้าพูดจริงจ้ะ ^=^”
“นะๆ จ้ะหนูโซวอน”คุณแม่ของนายอนพูดขึ้น
“คือน้าได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากนายอนแล้วหนูนี้เก่งจริงๆนอกจากเก่งแล้วยังสวยอีกต่างหาก^^”
‘เฮ้อออพูดอย่างงี้หนูไปไม่เป็นเลยค่ะคุณน้า’
“แต่หนู...พึ่งอายุ18เองนะค่ะ”หาข้ออ้างไม่ได้แล้วค่ะมีข้อเดียว
“ไม่เป็นไรจ้ะแค่3เดือน”
“เอ่ออออ.....”
“นะจ้ะ ถ้าหนูแต่งงานกับลูกชายน้า น้าจะส่งค่าการศึกษาของหนูทั้งหมดเองจนจบเลย”
‘ว้าวววว น่าสนใจนะเนี๊ยะ แค่สามเดือนเองแต่ไม่เป็นไรดีดว่าค่ะหนูเกรงใจ’
“เอ่อ.....พี่ชายหนูคงว่ามั้งค่ะ”ไม่มีข้อแก้ตัวแล้วอ่า
“ส่วนเรื่องพี่ชายของหนูน้าคุยแล้วจ้ะ”แม่ของนายอนพูด ก่อนทีจะมองแล้วยิ้มให้ฉัน
‘โอ๊ยยยย ไปตกลงกันตอนไหน หนูเป็นคนถูกแต่งนะค่ะไม่ใช้พี่ชาย’
“น่ะ โซวอนตกลงเถอะสามเดือนเองง”นายอนพูดก่อนที่จะเอามือจับบ่าฉันเบาๆ
“แต่......ก็ได้ค่ะ”
“เย้ๆๆๆๆ”ยัยนายอนยิ้มก่อนทีจะมาทำตัวปกติเพราะถูกสายตาจากผู้ใหญ่ในบ้านมองเอือมๆ
“งั้นพรุ้งนี้ เดี๋ยวน้าจะพาไปดูชุดบนห้องนะจ้ะแล้วหนูก็เตรียมตัวย้ายบ้านได้เลยอ้อย้ายโรงเรียนด้วยนะจ้ะ”
“แล้วเดียวอีกสองวันก็แต่งงานเลยนะจ้ะ”
‘ฮ๊ะ อะไรย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียน งานแต่งอีกสองวัน ม่ายยยยยยยย’
ความคิดเห็น