คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Do You Love Me ? 100%
แสงแดดยามเช้า วันที่ทั้งประเทศเกลียดที่สุดใช้แล้ววันจัทร์ T^T พูดแล้วเศร้าค่ะ
‘เป็นการนอนที่เต็มอิ่มมาก งานบ้านก็ไม่ต้องทำอาหารไม่ต้องทำ เฮ่ๆๆๆๆ’
โซวอนดีใจแพรบบ (: ให้ตายฉันมัวแต่มาพูดคนเดียว(?) เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายกันพอดี ฉันเอาแขนของเซฮุนที่พาดตัวไว้ออกอย่างเบามือแบบสุดๆ วางแรงเดี๋ยวตื่นขึ้นเกียจมานั่งเถียงกันเซฮุน ฉันลุกขึ้นมาอาบน้ำพร้อมกับเตรียมเสื้อผ้าให้เขา(เซฮุนนั้นและ) บอกเลยเสื้อนักเรียนเซฮุนนี้ไม่มีรอยยับจริงๆเนี๊ยบมาก ผู้หญิงยังอายเลยค่ะ
#7.20
หลังจากที่เตรียมอาบน้ำเสร็จฉันก็รีบลงมาข้างล่าง ก่อนที่จะเตรียมไปโรงเรียน
โดยที่ตอนนนี้เซฮุนก็ยังนอนไม่ตื่น แหง่ละปกติตื่นตั้งแต่แป็ดโมงครึ่งนิ ฉันไปโรงเรียนก่อนดีกว่า ^^
ผ่านไป20 นาที
สำหรับการเดินไปโรงเรียน บอกเลยว่าฉันไม่มาทางลัดนี้คงจะมาถึงโรงเรียนแปดโมงครึ่งแล้วล่ะ ดีนะแอบถามทางกายอน เพื่อนใหม่ฉันคงไม่มาถึงโรงเรียนเร็วขนาดนี้ ว่าไปแล้วไปชวนกายอน ฮารันกินข้าวดีกว่าดูสิรีบมากข้าวเช้าไม่ได้กิน T^T หิวววเฟ้ยย
เกรด 11 ห้อง B
“อรุณสวัสดิ์ โซวอน”ฮารันพูด
“หวัดดี ฮารันกายอนยังไม่มาหรอ”
“มาแล้วมั้ง สงสัยลงไป ประชุมของชมรมอ่ะ”
“อ้อๆ ฮารันพวกเราลงไปกินข้าวกันมั๊ย”
“เอาดิ อยู่ข้างบนไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว J”
หลังจากที่ฉันกับฮารันเดินลงมาที่โรงอาหาร
“นายเป็นอะไรดูวันนี้อารมณ์ดีผิดปกตินะ”
“ป่าวนิ”
“แต่ฉันเห็นนายยิ้มนานและดูสิ แซนวิสนะติดเต็มปากและ555”
“ไหน ไม่มีซะหน่อย”
“ตรงนั้นนะ”ฉันพูดพร้อมกับชี้ให้ดู
“ออกยังอ่ะ”
“ยัง”
“ออกยัง”
“โอ๊ย มาเดี๋ยวเช็ดให้”ฉันหยิบกระดาษเช็ดชู่ก่อนที่จะเช็ดปากของฮารันเบาๆ
“ขอ...บคุณ...นะ ////^^////”
“อืม ไม่เป็นไร”
‘ฮึ! สนิทสนมกันมากสินะ’(มองด้วยสายตาอาฆาต)
ย้อนกลับไปที่เซฮุนตอนตื่นนอน
Sehun Pats
วันนี้ผมตื่นเร็วเป็นพิเศษ(หรอค่ะ) เหอะตื่นแล้วไม่ปลุกสักคำ L ว่าแต่ทำไมบ้านมันเงียบๆ โซวอนเล่นซ้อนหาป่าว? งั้นไปหาดีกว่า
“เห้....โซวอน”ผมเปิดตู้เสื้อผ้าออก และก็พบกับความว่างเปล่า
“ไม่อยู่แฮะ”
“อยู่ในห้องน้ำป่าววววว......ไม่อยู่”
“ห้องครัววว.........ไม่อยู่”
“ห้องนั่งเล่น”และก็พบกับความว่างเปล่าอีกตามเคย
“อยู่ใต้โซฟา...หรืออยู่ในอ่างปลาหรือตู้เก็บรองเท้าป่าวว่ะ”
ผ่านไป10 นาที
“ไม่มี.....หาทั่วบ้าน ไม่มี!หนีไปโรงเรียนชรัววว ให้ต๊ายยไม่ปลุกไม่ว่าหนีไปโรงเรียนก่อน”
“เซฮุนงอนนะเนี๊ยะ L โซวอนน่าๆๆ T^T โซวอนทิ้งเค้าหย๋อออ”
“ไปและกูสติไปและ อย่าให้เจอจะจับกดซะให้เข็ด(หืมม)”
#กลับมาปัจจุบัน
“กล้ามาก กล้าทิ้งเซฮุนผู้หล่อเหลาและเท่มากแล้วมากินข้าวกลับคนอื่น ):อย่างงี้ต้องลงโทษ เหอะๆๆ ^++^(ร้ายกาจมากค่ะเซฮุน)” <<เซฮุน
#8.30 เป็นเวลาที่คนมาลงอาหารมากที่สุด
“เหอะๆๆ โซวอนเธอตายแน่”ผมสบถกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะเดินเข้าไปหาโซวอนและเพื่อน
“ที่รักกกกกก”ผมเดินตรงเข้าไปพร้อมกับพูดเสียงดังที่ทำให้คนทั้งโรงอาหารหันมามองด้วยความที่ฮอตอยู่แล้วอ่ะนะทำให้ตอนนี้มีคนจับจ้องมาที่ผมมากมาย
“ทำไมตื่นแล้วไม่ปลุกเค้าล่ะ หนีออกไม่บอกแบบนี้เค้างอนนะ”
“เล่นบ้าอะไรเนี๊ยะเซฮุน”
“อะรายยย เค้างอนจะไม่ง้อหน่อยหรอ”
“หืมมมม”
“อะไรทำเหมือนที่เคยทำไง”
“ทำไร……”
“ง่าๆๆ อย่ามาทำเป็นไม่รู้สิครับ”
“ฉันไม่รู้จริงๆ O-O แล้วก็หยุดเล่นบ้าๆได้แล้วนะเซฮุนคนมองเต็มเลยเนี๊ยะ”
“ฉันหล่อไง ^+++^”
“พอเลยนายออกไปเลยเล่นอะไรเนี๊ยะ”
“ฮึ! บทลงโทษเมื่อเช้าตั้งหากไม่ได้เล่น”
“เอาเป็นว่ฉันขอโทษษษ (¬_¬) ”
“ไม่หายอ่ะ”
“งั้นทำไง”
“จูบดิ”
“ไม่”
“จริงนะ”
“เอ่อดิ พอเลยนะคนมองอยู่นะ อ๊ะ...”
ริมฝีบากบางตอนนี้ถูกประกบกับปากของผมเองและ นี้และบทลงโทษ ฮึๆๆ
“อ่อยย อันนนอ่ะ”
“อือ....ไว้ต่อที่บ้านนะที่รักเค้าไปและนะหายงอนแล้ว ^^”
เซฮุน! นายนี้มันจริงๆเลยนะต่อที่บ้านอะไรล่ะกลับไปนายตายยยย แน่คนอะไรโรงอาหารยังไม่เว้น หลังจากที่เซฮุนเดินออกไปเสียงซุบซิบมากมายในโรงอาหารบวกกับบางคนก็หน้าเหว๋อไปเลย โดยหนึ่งในนั้นมีฮารัน T^T จะเอาหน้าไปไว้หนายยยยล่ะงานนี้ตาย ตาย ถ้าเกิดฉันโดนดักตบงี้ ไม่มีแรงสู้หรอกนะ (T0T) แฮชแท็กร้องไห้หนักมากกค่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้เอาตัวรอดจากโรงอาหารก่อน
#พักกลางวัน
“ห๊ะ! เซฮุนจูบโซวอน!!!!”เสียงของกายอนดังขึ้นทำให้เพื่อนในห้องหันมามอง
“จะเสียงดังทำไมกายอน T^T ฉันยิ่งดราม่าอยู่นะ”
“โอ้ๆขอโทษแก อย่าร้องไห้”
“วันนี้จะลงไปกินข้าวมั๊ยอ่ะ”ฮารันถาม
“ฉันจะเอาหน้าที่หนายยไปสู้กับคนในโรงอาหารล่ะขนาดเมื่อกี้เดินผ่านห้อง A หันมามองกันทั้งห้อง TT”
“อ่าๆๆ ไม่ไปก็ได้งั้นเดี๋ยวฉันไปซื้อขนมมาให้กินนะส่วนกายอนก็อยู่กับโซวอนไปและกัน”
“ขอบใจมากกนะ ฮารัน ^O^”
“อ..อืม”
หลังจาก ฮารันลงไปซื้อขนมที่โรงอาหารก็เหลือแค่กายอนกับฉันและเพื่อนในห้องประมาณ 5-6คนโดยส่วนใหญ่เป็นพวกเด็กเรียนทั้งนั้น
“แล้วแกจะทำไงล่ะคราวนี้”
“ไม่รู้ดิ TT”
“แล้วทำไมอยู่ๆ เซฮุนถึงมาจูบแกอ่ะ O-O”
“ห้ามบอกใครนะแล้วก็ห้ามเสียงดังด้วย../@%$!?!!$%@#$@!$$$/!”นั้นและฉันเล่าเรื่องทั้งหมดของฉันกับเซฮุนให้กายอนฟัง
“ห๊ะ! แกกับเซฮุนแต่งงานกันแล้ว OoO!”
“บอกว่าอย่าเสียงดัง”
“-__-ลืมๆๆ ขอโทษ”
“ไม่น่าเชื่อและอัศจรรย์มากกก เซฮุน...เค้าใจดีกับแกขนาดนั้นเลยยยย”
“นี้ใจดีหรอ”
“มากกกกกอ่ะ”
“ขนาดใจดีนะเนี๊ยะ อย่างกะทาส”
“โห้ แกก็ตอนนี้ก็ไม่ต้องทำแล้วไง”
“ชิ!”
“อิจฉาได้มั๊ยเนี๊ยะอย่างกะนิยายเลยย ขอเอาไปแต่งฟิค”
“บ้าหรอ”
“ล้อเล่นๆๆ แกก็ไม่มีจินตนาการเลย555”
“คร่าๆๆ -_-”
พรึบ
“นัง! หน้าด้านนั้นอยู่ไหน”
“อ....อะไรของเธอ”
“ก็นังหน้าด้านเมื่อเช้านะสิ อ้อเจอและ...ว่าไงล่ะสบายดีมั๊ยแย่งแฟนชาวบ้านเค้าเนี๊ยะห๊ะ”ผู้หญิงผมสีทองหันมามองกับฉันกันกายอนด่อนที่จะเดินตรงมา
“อะไรของเธอ ออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้นะ”ฉันพูดแล้วสบัดมือออกจากผู้หญิงคนนั้น
“ฮึ! แย่งแฟนคนอื่นไปสนุกมั๊ยล่ะ”
“แฟน...อะไรฉันไม่ได้แย่ง”
“ใช้ เธอเป็นใครถึงมาพูดกับเพื่อนฉันอย่างงี้ออกไปได้และ”
“ไม่ จนกว่าฉันจะได้เซฮุนคืนจากผู้หญิงหน้าด้านคนนี้”
“ถ้าเธอไม่ออกไป เธอเองนั้นและหน้าด้านเซฮุนไม่เอาละสิ แหม่เธอนี้จริงๆเลยนะผู้ชายเค้าทิ้งและยังมีหน้ามาเอาคืนอีกคิดว่าตัวเองมีค่ามากหรอ”
“หน่อยยยัยนี้พูดมากจริง เธอนี้รักเพื่อนไปนะไม่ห่วงตัวเองเลยแต่ไม่เป็นไรฉันมาหายัยนี้ไม่ใช้เธอ ฉะนั้นหุบปากไป”
“เธอมีอะไรกับฉันก็พูดมา”
“ฉันมาเอาเซฮุนคืนนะสิแล้วก็มาเคลียเรื่องเมื่อเช้า”
“ฉันไม่รู้...อะไรทั้งนั้นและเธอไปถามเค้าเองสิ”
“ถ้าเค้ายอมคุยกับฉัน ฉันคงไม่มาหาเธอ”
“อ้อผู้ชายไม่เอานี้สินะ”กายอนพูดพร้อมกับเบะปาก
“หุบปากไป”
“หยุดแน่เมื่อเธอออกไป จากห้องนี้”
“ไม่มีทางจนกว่ายัยนี้จะเลิกยุ่งกับเซฮุน”
“ฉัน....เลิกยุ้งกับเค้าไม่ได้”
“ทำไม แกไม่ต้องห่วงหรอกแกเลิกไปตอนนี้ดีกว่าที่จะโดนเขี่ยทิ้งนะถึงยังไงเซฮุนคงทิ้งเธออยู่ดีและ อย่าสำคัญตัวหน่อยเลย”
“ฉันบอกว่าไม่ได้...ออกไปจากห้องฉันสักที”
“หน้าด้านจริงๆ เธอนี้”
“เธอจะว่ายังไงก็ช่าง…ฉันเลิกยุ้งไม่ได้”
“เธอรักเซฮุนละสิ”
“……….”
“อย่าเงียบ ฉันสืบมาแล้วเธอนะคือคนที่แต่งงานกับเซฮุนละสิ ยังไงเธอก็ไม่ได้รักเค้านิงั้นออกไปจากชิวิตเค้าตอนนี้ยังทันนะ”
“……………..”
“หรือเธอรักเซฮุนล่ะ”
“ใช่....ฉันรักเซฮุน”
“เธอควรจะเข้าใจนะว่าเซฮุนไม่ได้รัดเธอเลยดังนั้นเลิกกับเค้าซะ”
“ทำไมฉันต้องทำตามเธออ่ะ”
“ก็...เพื่อความปลอดภัยของตัวเธอเองไง”
“ระวังตัวไว้ล่ะ”ผู้หญิงคนนั้นพูดจบก็เดินออกไป
“ให้ตายยัยนั้นมันร้ายกาจจ”กายอนพูดพร้อมกับกระทืบเท้าไปมา
“ช่างเถอะ กายอนพวกเราอย่าไปสนใจเลย”
“โอ๊ยโซวอนเธอไม่รู้อะไร ยัยนั้นนะร้ายจะตายต่อไปเธอระวังตัวไว้ด้วยนะ”
“อืม”
#หลังเลิกเรียน
“โซวอน ฮารัน เย็นนี้ไปกินไอติมกันนน”
“เอาดิ”โซวอน
“ฉันด้วยยย”ฮารัน
Rrrrrrr
-โอ เซฮุน-
L ให้ตายโทรมาทำมายยย ฉันพูดกับตัวก่อนที่จะรับโทรศัพท์
‘ว่าไง เซฮุน’
(เลิกเรียนมารอฉันที่หน้า โรงเรียนด้วย)
‘ฉันจะไปกับเพื่อน’
(บอกให้มา)
‘ไม่’
(โอ โซ...)
‘ไปก็ได้ หุบปากไปซะเดี๋ยวไป’
(ดีมากกก ว่านอนสอนง่าย^^)
‘ตลกและ แค่นี้นะเดี๋ยวไป’
“โซวอนมีอะไรหรอ”
“ขอโทษนะ ฮารันกายอน ฉันไปไม่ได้แล้วอ่ะ”
“ทำไมอ่ะ”
“พอดีต้องกลับก่อนอ่ะ ขอโทษนะ”
“แน่ๆๆ กลับกับเซฮุนเปล่าๆๆ”
“นั้นและ ไปและบายย”
“อื่อ บายจ๊ะ”
@หน้าโรงเรียน
“เชิญขึ้นครับ”
“เซฮุนนายสติอยู่ครบใช้มั๊ย”
“อืมครบบบบ”
“นายแปลกๆไปนะ”
“ใครแปลก ไม่มี๊”
“หรอ ช่างเถอะนายจะกลับบ้านใช้มั๊ย”
“เปล่า”
“งั้นจะไปไหน”
“ไม่บอกกก เดี๋ยวก็รู้”
“แปลกจริงๆ แฮะ”พูดกับตัวเอง
………………………………………………………
#Cafe Coffee
“ถึงแล้ว ลงๆๆ”
“ถึงและ”
“อื่ออ”
“ที่ไหนอ่ะ”
“คาเฟ่ไง ลงมาๆ”
“อืมม”
#ข้างในร้าน
“มองอะไร......”
“เปล่าอ่ะ ฉันคุ้นที่นี้นิดหน่อย”
“คุ้นว่าอะไร”
“เหมือนเคยมา.....นะ”
“แล้วเคยมาป่ะล่ะ”
“ไม่รู้สิมันคุ้น คุ้นมาก”
‘ขอโทษนะครับ รับอะไรดีครับ’
“อ้อ...เอ่อเอาชา กับขนมเค้กอย่างล่ะ2ที่ครับ”
“ฉันขอ ชูครีมมม”
“ครับ..เอาชูครีม”
‘แค่นี้ใช้มั๊ยครับ’
“อ่ะ ครับ”
“เซฮุนแล้วทำไมที่นี้ ไม่มีคนหรอ”
“เปล่า ฉันสั่งปิดทั้งร้านเองอ่ะ”
“นายนี้จริงๆ แทนที่จะให้คนอื่นเค้าได้กินด้วยดูสิเห็นแก่ตัวจริงๆ”ฉันพูดพร้อมกับหันมองไปรอบร้าน
“เหมือนเดิมจริงๆ”
“อะไรนะ”
“เปล่าๆ บอกว่าของกินมาแล้วนะ”
“อ้อ”
‘นี้ครับของที่สั่ง’
“ขอบคุณครับ ^^”
“อ่ะ ชูครีม”
“ขอบคุณ น่ากินมากเลยยยย”
“กินเยอะๆเลย จะได้อ้วน”
“นายด่าฉันป่ะเนี๊ยะ”
“ป่าวววว”
“-_-”
ผ่านไป10 นาที(ไวประดุจแต่งฟิค)
“เต็มปากเละหมดและ ตายๆๆ”
“โห้ก็มันอร่อยยย”
“กินไป5ชินแล้วนะ”
“อื้อ เดียวกินอีกชินเดียวพอและ”
“5555”
“อย่าขำดิ”
“หน้าตลกเองทำไมล่ะ”
“=^=”
“อ่ะๆ เลิกล้อและ”
“ดีมากกก”
“นี้......โซวอน”
“อะไร”
“ฉันมีอะไรจะบอก....”
“ห๊ะ????”
“คือ...ฉันชอบ”
“ชอบ....ชอบอะไร”
“ฉันชอบเธอนะ........///^^////”
ฮุ๊ๆ ใกล้จะรู้ความจริงของโซวอนแล้ว อีกไม่กี่ตอนเท่านั้น555 อีกไม่กี่ตอนนี้ ไรท์ก็ไม่รู้เหมือนกันนะค่ะว่ากี่ตอน ยังไม่ได้คิด555 เอาเป็นว่าตอนหน้าจะเป็นไงต่อคิดต่อน้าาาา #ช่วงนี้บางคนอาจจะรำคาญว่ามันหวานหรือซ้ำซากไปเปล่าก็ต้องขอโทษนะค่ะแต่หลังจากนี้ไรท์คิดว่าไม่แล้ว(มั้ง) ยังไงก็อยู่กันจนจบเรื่องน้าาาา
ความคิดเห็น