ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพียงรักฝากใจจากนายตัวร้ายถึงนายน่ารัก(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4

    • อัปเดตล่าสุด 1 เม.ย. 62


    ตอนที่ 4

    ยิ่งเรียนมันก็ยิ่งรู้สึกเหมือนโดนจับจ้องแถมรังสีอำมหิตนั้นยังแผ่ซ่านพลังชั่วร้ายกำลังคืบคลานใกล้เข้ามาเรื่อยๆ   เฮ้ยไม่ใช่ตอนนี้ผมกำลังไม่เป็นอันนอนเพราะถูกสายตาพิฆาตของไอ้เลโอเจ้าเก่ากำลังจับจ้องจดจ้องแล้วจ้องมอง   แถมข้างๆกันนั้นไอ้เจ้านายมันก็ไม่ยอมมองกระดานมั่วแต่มองหน้าผมอยู่ได้ไม่รู้หน้าผมมันมีแผนที่หรือลายแทงขุมทรัพย์บนหน้าหรือไรจนกระทั่ง

     

    “เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ก่อน   ทุกคนกลับบ้านได้”

     

    “ขอบคุณพระเจ้า”ว่าแล้วผมก็ยกมือท้วมหัวแล้วหยิบกระเป๋าขึ้นพาดไหล่เตรียมวิ่งออกจากห้องทันทีแต่เหมือนจะช้าไปเมื่อมีมารมาขัด

     

    “อลิซจะรีบไปไหนหรอไปเที่ยวด้วยกันก่อนสิ”เสียงไอ้เจ้านายเจ้าเก่าอ่ะแหละ

     

    “นายไปคนเดียวเถอะ”ว่ามันเสร็จผมก็รีบวิ่งออกจากห้องทันทีแต่เหมือนจะช้าไปอีกแล้ว 

     

    สงสัยผมต้องโทษตัวเองแล้วล่ะที่ดันขาสั้นกว่าไอ้เสาไฟฟ้านามว่าเลโอ    ก็ลองคิดดูสิครับเมื่อกี้ตอนผมเก็บของมันยังนั่งปล่อยออร่าแห่งความชั่วร้ายอยู่เลยเผลอแปบเดียวมันมาอยู่หน้าประตูชะแล้ว

     

    “จะไปไหน”เสียงงี้โหดมาเชียว กลัวแล้วจ้าพ่อ

     

    “กะ...กลับบ้านค่ะ”ขาชักเริ่มสั่น

     

    “ตอนเข้าเรียนเธอเมินฉัน”ผมเปล่านะเมินนะ แค่หลบตาเฉยๆเอง

     

    “แหม   หล่อๆอย่างนายใครจะกล้าเมิน”มีผมคนหนึ่งล่ะในนั้น


    *********************************อีก 80 จ๊ะต่อกันเลย******************************

     


    “หึ   ขนาดไม่เมินแล้วทำไมถึงไม่มองหน้าฉันตอบมาสิ”มันถามด้วยน้ำเสียงกระชากอย่างไม่พอใจสุดๆ

     

    “อึก...ฉะ...ฉันขอโทษฉันก็แค่กลัวว่านายจะเอาคืนเรื่องเมื่อเช้าแค่นั้นเอง”แผนบีบน้ำตาของผมเริ่มเอาออกมาใช้โดยการก้มหน้าน้อยๆพอเศร้าได้ที่แล้วจึงช้อนตาที่มีน้ำตาหยดแหมะได้ที่แล้วขึ้นมอง

     

    เขาว่ากันว่าผู้ชายส่วนใหญ่มักแพ้น้ำตาผู้หญิงถึงผมไม่ใช่ผู้หญิงแต่ไอ้เรื่องเล่นละครบีบน้ำตานี่ผมถนัดนักล่ะ  

     

    “ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะอย่าบีบน้ำตาชะให้ยากเลย”มันพูดอย่างไม่แคร์สื่อเลยสักนิด

     

    แต่คนอย่างผมไม่มีวันยอมแพ้ลองได้เล่นละครแล้วมันต้องทำให้สุดครับ    เพื่อความเป็นมืออาชีพของตัวเราเองโดยการแหกปากให้ดังกว่าเดิมแล้วบีบน้ำตาให้หยดแหมะเหมือนท่อประปาแตก

     

    “ฉะ...ฉันขอโทษเรื่องเมื่อเช้า...ตะ...แต่นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ...ฉะ..อึก..ฉันขอร้องล่ะ”คราวนี้ไอ้เลโอจอมโหดมันถึงกับอึ้งล่ะครับพี่น้อง

     

    “เฮ้    ยัยบ้าเธอจะร้องหาสวรรค์อะไรเนี่ยฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะทำอะไรเธอ”มันละล่ำละลักบอกกับผม   แต่เพื่อความสมจริงผมจึงรีบบีบน้ำตามาสมทบ

     

    “มานี่เลยเธอ”ว่าแล้วมันก็ลากผมกลับเข้าไปในห้องตรงส่วนที่ถูกแยกออกไปเป็นห้องน้ำ

     

    ว่าแต่มันไม่มีที่ที่ดีกว่าห้องน้ำแล้วหรือไงมันถึงได้ลากผมมาที่นี่เนี่ย   ทำอย่างกับว่าคนอย่างผมพิศวาสห้องน้ำของโรงเรียนตายล่ะ

     

    “หยุดร้องชะที”ไม่พูดเปล่าแต่มันยังเหวี่ยงผมจนหลังผมนั้นไปกระแทกกับกำแพงห้องน้ำอย่างจัง   เจ็บชะมัด

     

    “อึก...ฉันขอโทษ”ว่าแล้วผมจึงรีบยกมือป้ายน้ำตาออกจากหน้าอย่างลวก

     

    “ซกมกชะมัด”มันว่าพร้อมกับดึงมือผมที่ป้ายหน้าเช็ดน้ำตาอยู่ออก   พร้อมกับหยิบผ้าเช็คหน้าในกระเป๋าเสื้อนั้นออกมาเช็คหน้าให้ผมอย่างอ่อนโยน

     

    ที่บอกว่าอ่อนโยนเนี่ยเพราะมันเช็คแบบทะนุถนอมมาก    จนผมเนี่ยถึงกับเล่นละครไม่ออกเลยทีเดียวมือมันก็เช็ดปากมันก็บ่น

     

    “เป็นผู้หญิงแท้ๆแต่ซกมกได้ทีเลยนะยัยบ้า    หน้าน่ะมันต้องเช็คเบาๆเธออยากเสียโฉมมากนักหรือไงดูสิตาแดงหมดแล้ว”ยิ่งมันพูดผมก็ยิ่งเขินหน้าก็ยิ่งแดงก็หน้าของผมกับเลโอมันห่างกันไม่ถึงสิบเซนฯด้วยซ้ำ

     

    ขนาดที่ผมว่าพี่อเล็กซ์หล่อแล้วมันยังหล่อกว่าพี่ผมนิดหนึ่งเลย   แถมหน้านี่ยังเนียนสุดๆนี่ถ้ามีการประกวดดาวเดือนของโรงเรียนนะมันต้องชนะขาดรอยมาแรงแซงโค้งคู่แข่งแน่ๆเลย

     

    “พะ...พอแล้วฉันเลิกร้องแล้ว”ผมพูดหลังจากที่เริ่มรู้สึกว่ามันเช็ดหน้าผมนานและดูเหมือนกับว่าหน้ามันลอยเข้ามาใกล้กับหน้าผมเรื่อยๆเลยยังไงไม่รู้

     

    “เขินหรือไง”มันพูดพร้อมกับถอยห่างจากตัวผมไปหนึ่งก้าวแล้วเริ่มเข้าประเด็นทันที

     

    “ช่างเถอะ    เข้าเรื่องเลยแล้วกันฉันอยากได้เธอมาเป็นของฉันบอกตรงๆนะว่าฉันไม่เคยเห็นใครเหมือนเธอมาก่อนถึงฉันจะเป็นนักเลงยังไงแต่ฉันก็หล่อและสาวๆทุกคนต่างก็อยากจูบฉันและนอนกับฉันทั้งนั้น   จะมีก็แต่เธอนั่นแหละที่จูบฉันแล้วหนีไปอ้วกน่ะเธอรู้ไหมว่าฉันรู้สึกเสียเซลฟ์ขนาดไหน”

     

    “ง่า   ขนาดนั้นเลยหรอ”ผมถามมันตรงๆเพราะไม่คิดว่ามันจะติ๊งต๊องขนาดนี้กะอีแค่ผมกับมันจูบกันแล้วผมดันวิ่งหนีไปอ้วกแค่นั้น

     

    “ใช่   เพราะงั้นเธอต้องรับผิดชอบโดยการเป็นของฉัน”ไม่พูดเปล่าแต่มันยังชี้นิ้วมาที่ผมอีกต่างหาก

     

    โอ้ย    อะไรกันวะเนี่ยโรงเรียนนี้มันมีแต่พวกเพี้ยนหรือไงกันไอ้นี่ก็อีกคนเป็นถึงนักเลงโตกะอีกแค่ผมอ้วกเพราะจูบมัน   มันถึงกับให้ผมรับผิดชอบโดยการให้ผมเป็นเด็กในสังกัดมันเชียว

     

    “ไม่ล่ะ   คงไม่มีใครสนใจหรอกอีกอย่างไอ้คำว่าเป็นของนายมีมันหมายถึงอะไรกันแน่”

     

    “ก็หมายความว่า   เธอจะต้องมาเป็นเด็กฉันไงหรือพูดง่ายๆก็แฟนมั้ง”มันตอบพร้อมกับเอานิ้วมาพันกับเส้นผมของผมเล่นก่อนที่มันจะเอาไปหอม

     

    “ฝันไปเถอะ   ฉันไม่คิดที่จะเป็นอะไรกับนายทั้งทั้งทั้งกิ๊กทั้งแฟนหรือว่าคู่นอน”ไม่พูดเปล่าแต่ผมยังต่อยหน้ามันเป็นของแถมข้อหาหยามกันซึ่งๆหน้าแล้วจึงวิ่งหนีออกมา


    ******************************************************************************

    อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ

    แต่พยายามอย่างเต็มที่แล้ว   ตามอารมณ์เพลงพาไป

    ไงก็เม้นกันเยอะๆนะคะเราจะด้รู้ว่าสนุกหรือเปล่า

    ขอบคุณสำหรับเม้นล่วงหน้า

    ตอนนี้ของแวบไปดูซีรี่ย์เกาหลีก่อน

    กำลังบ้ามากบะบายจร้า

     

     

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×