ตอนที่ 2 : IF...love [Intro 100%]
IF…love Intro
ภายในห้องสีครีมสะอาดตา เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนทำจากไม้สักทองที่หายาก หายสังเกตดีดี จะเห็นหญิงสาว 2 คน นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น หนึ่งในสองหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงลุกขึ้นอย่างงัวเงีย แล้วเดินไปเปิดประตู
“มีอะไรหรอ...ป้าซูยอง”หญิงสาวที่กำลังอยู่ในสภาพเพิ่งตื่นนอนหมาดๆพยามยามถามให้เสียงเป็นปกติที่สุดเพื่อนรักษาความเป็นกุลสตรีในตัวเอาไว้
“คุณท่านให้ตามคุณหนูจองซู กับ คุณหนูยูชอนไปพบเจ้าค่ะ”ป้าซูยองมองคุณหนูที่ตนเองรักเปรียบเสมือนลูกแท้ๆของตนอย่างเอ็นดู แล้ว บอกจุดประสงค์ของการมาที่แท้จริง
“เดี๋ยวจองซูขอปลุกน้องก่อนนะคะ...เดี๋ยวสักพักจองซูจะตามลงไป”เมื่อพูดจบก็รีบเดินไปปลุกน้องสาวซึ่งน้องบนเตียงอย่างสบายใจ
“ยูชอนๆ...ตื่นได้แล้วนะๆ...ยูชอนอย่าให้พี่ต้องใช้ไม้ตายในการปลุกเรานะ...”เมื่อจองซูปลุกยูชอนอยู่นาน ความพยายามในการปลุกก็ได้สิ้นสุดลง และแล้วจองซูก็ได้ใช้ไม้ตายในการปลุกอย่างที่พูดไว้จริงๆ โดยการกระโดดขึ้นเตียงไปกระทืบยูชอนที่นอนหลับอย่างไม่รู้เรื่อง
“พี่จองซู...หยุดเดี๋ยวนี้นะ พี่จะทำอย่างนี้กับน้องสุดที่รักไม่ได้”หลังจากที่จองซูกระทืบยูชอนไปได้เพียงแค่หนึ่งครั้ง ยูชอนก็รีบลุกขึ้นมาโวยวายทันที
“แล้วทำไมน้องสาวสุดที่รักถึงไม่ยอมตื่นสักทีหล่ะ...รู้ไหมพี่สาวคนนี้ปลุกเธอนานขนาดไหนแล้ว....แล้วไม่ต้องมาเถียงพี่ด้วย ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวพี่จัดชุดไว้รอ”จองซูชี้แจงเหตุผลอย่างรัว เพราะว่ายูชอนกำลังจะอ้าปากเถียง พอจองซูพูดจบ ยูชอนก็แทบจะวิ่งเข้าห้องน้ำทันที และจองซูก็ทำหน้าที่พี่สาวที่ดีโดยจัดชุดแนวโลลิต้าสีดำไว้ในน้องสาวใส่ ส่วนตัวเองหยิบชุดกระโปรงพริ้วสีเหลืองอ่อนแล้วเดินไปอาบน้ำ
ขณะที่สองสาวแห่งตระกูลปาร์คเดินลงมาจากบันได้ ปราสาทแห่งตระกูลปาร์คก็ตกอยู่ในความเงียบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะอะไรหน่ะหรอ?ก็....
“โอ้ย!...ใครเป็นคนทำความสะอาดบันไดนี่ อย่างนี้หรอที่เค้าเรียกว่าถูหน่ะ นี่มันเรียกว่าเอาน้ำมาราดมากกว่า”ปาร์คยูชอนก้าวลงมาจากบันไดชั้นเดิมมาชั้นใหม่ ไม่รู้ว่าเป็นความสะเพร่าของแม่บ้าน หรือความซุ่มซ่ามของยูชอนแต่อย่างไรที่ทำให้ยูชอนลื่นล้ม และด้วยนิสัยที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก ทำให้ยูชอนโวยวายกับคนที่ทำความสะอาดบันได
“พี่ว่านะ...จริงๆเราก็ไม่ได้เปียก หรือเป็นแผลมากมายเสียหน่อย ถ้าเรารู้จักระมัดระวังกว่านี้เราคงไม่ลื่นหรอก”เหมือนมีนางฟ้ามาโปรดคณะแม่บ้าน เป็นที่รู้กันในปราสาทว่า ถึงปาร์คยูชอนจะเป็นคนที่เอาแต่ใจ หยิ่ง ขี้วีน แต่ยูชอนก็ไม่เคยที่จะเถียง หรือ แสดงพฤติกรรมแย่ๆ ต่อหน้าปาร์คจองซู เพราะฉะนั้นถ้าจองซูพูดหรือบอกให้ทำอะไร ยูชอนจะทำตามเสมอ
“ก็ได้...มันเป็นความผิดยูชอนเองที่เดินไม่รู้จักระวัง”เหล่าแม่บ้านในปราสาทต่างชื่นชมคุณหนูจองซูผู้ที่มีจิตใจดี และเป็นกลางเสมอ
“เราหน่ะเมื่อไหร่จะเลิกเอาแต่ใจตนเองสักที รู้ไหมถ้าเราไม่ทำตัวเอาแต่ใจแบบนี้เราจะน่ารักกว่านี้อีกนะ”ปาร์คจองซูอบรมน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอขณะที่เดินไปรับประทานอาหาร
“โอเค...ยูชอนจะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น พี่พอใจไหม?”ยูชอนพูดหลังจากเงียบอยู่นาน
“พี่ก็เห็นเราพูดอย่างนี้ทุกที แต่พี่ไม่เคยเห็นเราทำเลยนะ”
“โห...พี่อ่ะ โอเคๆ ยูชอนจะทำจริงๆแล้วนะรอบนี้…พี่จองซูอย่างโกรธยูชอนเลยนะ”
“ไว้เราทำได้แล้วค่อยมาคุยกันแล้วกัน...”เมื่อจองซูพูดจบจึงเดินไปที่ห้องอาหารทันที และทิ้งยูชอนให้ร้องไห้ด้วยความเสียใจแต่เพียงลำพัง
“ถ้ายูชอนทำดีกว่านี้ไม่ได้พี่ก็จะไม่คุยกับยูชอน เพราะฉะนั้นถ้ายูชอนทำดีไม่ได้ ยูชอนก็จะเลวอย่างสุดๆ เพราะยังไงพี่ก็ไม่สนใจยูชอนอยู่แล้ว”ปาร์คยูชอนบ่นเสียงพึมพำคนเดียวหลังจากผ่านการร้องไห้มานับชั่วโมง
สวัสดีนักอ่านทุกๆคนนะคะ ได้ฤกษ์งามยามดีฉลองเปิดเทอมอัพฟิคซะเลย
ตกลงทายกันถูกไหมเอ่ยว่าใครคู่ใคร แต่ของบอกไว้เลยนะว่าเรื่องนี้เหมาะกับคนที่ชอบคู่แปลกที่สุด
เพราะเราจะจัดให้แบบแปลกสุดๆๆ5555+
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
จองซุ้ววววววววววเธอน่ารักอะไรอย่างนเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆ