ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>>>กลอน กับ คำหวานๆ<<<<

    ลำดับตอนที่ #62 : กลอนจ้า

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 270
      0
      20 มี.ค. 51

    เดินทางท่ามกลางความเหน็บหนาว
    หวังคว้าดวงดาวที่ฝันใฝ่
    แม้ว่าดวงดาวนั้นจะอยู่ไกล
    จักไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
    เหนื่ยนักเหนื่ยหนอชีวิตนี้
    เหนื่ยทุกนาทีที่ก้าวย่าง
    เบื้องหน้าฟ้าหนาวยังพราวพรั่ง
    อุปสรรคขวากหนามหนทางไกล
    <นายา>

    รักนิดหน่อย ไม่น้อยนัก รักไม่น้อย
    นั่งตาลอย คอยเฝ้า เจ้ามาหา
    คอยเช้าค่ำ ย่ำรุ่ง ยังไม่มา
    พี่ยามขา เมื่อไหร่หนา จะออกเวร...
    <
    ยุวกวี>

    รักกันสักนิดได้ไหม
    เพียงแค่ใจรู้สึกดี
    ว่าครั้งหนึ่งในชีวิตนี้
    เคยมีกันและกัน
    <โซดา> 

    เพราะรักหรอกจึงหยอกเล่น
    ไม่ได้เป็นดั่งคำที่เขากล่าวขาน
    หากขาดเธอฉันก็อยู่ได้ไม่นาน
    ฉันต้องตายวายปรานในที่สุด
    <May>

    ฉันไม่หล่อเหมือนกับดาราหนัง
    ฉันไม่ดังคับฟ้าเหมือน ส.ส.
    แต่ฉันมีใจดวงเดียวไม่สอพอ
    จะถักทอเป็นสายใยมัดใจเธอ
    <นักเลงกลอน>

    ใจละเมอไปรักเธอ
    ใจมันเพ้ออยู่ทุกวัน
    อยากให้เธอรักฉัน
    ทุกๆวันก็สุขใจ
    <ดอกไม้>
     

    มีหลายสิ่งที่อยากบอก
    สิ่งที่ออกจากใจจริงแท้
    แต่ก็อดที่จะหวั่นกับตัวแปร
    กลัวพ่ายแพ้แก่ระยะทาง
    <sakura>


    รักเธอไปแล้วทั้งใจ
    แม้ใครๆก็ไม่รู้ได้
    เธอจะมีฉันตลอดไป
    เมื่อเธอยังรักกันอยู่.......ตลอดไป
    วันใดที่ลืมเธอได้วันนั้นจะไม่มีเรา..
    <น็อต>

    ถ้าฉันขอเวลาเธอสักนิด
    เธอจะคิดเมตตาฉันบ้างไหม
    ฉันขอพูดเรื่องที่เธอนั้นจะไป
    เพราะเหตุใดเธอต้องจากลา
    <แพตตี้>

    ความรัก คือ ความพอใจ
    ความรัก คือ ความทุกข์ที่แสนหวานชื่น
    ความรัก คือ สิ่งที่คนหลายยังไม่เข้าใจ
    และที่สำคัญคนทุกคนต้องการความรัก
    <kitty>

    ไม่ตอ้งมานั่งสบตากันทุกวัน
    ไม่ตอ้งอยู่ด้วยกันทุกแห่งทุกหน
    คนเรามันตอ้งมีเวลาส่วนตัวของแต่ละคน
    อยากให้เราคบกันด้วยเหตุผล และความไว้ใจ

    เราไม่ต้องใช้เวลาด้วยกันมากนัก
    เพราะความรักไม่ได้ขึ้นกับความไกลหรือชิดใกล้
    เพียงแต่ขอให้เรา 2 คนมีความเข้าใจ
    จะอยู่ห่างหรืออยู่ใกล้
    " ก็ยังรู้กันในใจว่าหัวใจเรามั่นคง"
    <เอฟ>

    ทุกบรรทัด ทุกบทบันทึก
    ถ่ายทอดมาจากส่วนลึกของหัวใจ
    ทุกตัวอักษร เรียงร้อยจากความหวั่นไหว
    ด้วยรัก คิดถึง ห่วงใย เธอคนดี
    <spawn>

    คำว่ารักจากใครก้อไม่ซึ้ง
    เท่าคำว่าคิดถึงมราเทอร์หั้ย
    กล่องของขวัญหรูหราจากครัย ๆ
    ก้อม่าย ชึ้งเท่าการ์ด 1 ใบที่ส่งมา
    <เด็กบ้านไผ่>

    ความรู้สึกในจายลึกลึก
    รู้สึกว่ามีครายสถิตย์อยู่
    พอฉานนั้นรองมองดู
    มีอยู่จิงจิงนั่นคือเทอร์
    <bell> 

    เจ็บปวดหรือป่าวในวันนี้
    แค่เธอมีเหตุผลว่าฉันไม่เหมาะสม
    คนรักเธอต้อง "สวยเด่น" "เป็นที่นิยม"
    คนขม-ขม อย่างฉันไม่มีวัน
    เจ็บปวดไหม? ถ้าใครถามจะขอตอบ
    แค่สะกิดขอบดวงใจก็เท่านั้น
    เจ็บแค่นี้..แค่มดกัด..แค่คัน-คัน
    คนอย่างฉันเจ็บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ลืม
    <ละอองฟอง>

    เข้าใจเธอเสมอ
    เวลาที่เราเจอ..เราพบหน้า
    เข้าใจว่าเธอคงอยากมีเวลา
    อยู่กับคนที่มีค่าในใจ
    ฉันคงเป็นได้แค่เพื่อนที่ดี
    และคงเป็นได้แค่นี้ใช่ไหม
    ไม่เป็นไร..ฉันยอมรับได้
    คำว่าเพื่อนที่เธอมีให้..ก็มีความหมายมากพอ
    <ฝันหวาน>

    มีคำหนึ่งคำเดียวที่เก็บไว้
    อยู่ข้างในส่วนลึกๆในใจฉัน
    อยากจะบอกให้เธอรู้อยู่เหมือนกัน
    เพราะสิ่งนั้นคือใจที่ให้เธอ
    คำว่ารักยังน้อยไปที่ฉันให้
    คือหมดใจให้เธอคนเดียวเสมอหา
    อยากจะหาคำที่ยิ่งใหญ่กว่าคำว่า
    รักเธอเกินกว่าจะรักใคร
    เพียงแค่นี้ที่ฉันต้องการบอก
    แต่ไม่รู้ว่าเธอจะฟังไหม
    แต่ถ้าไม่บอกให้เธอรู้ความใน
    คงไม่ได้เพราะใจอยากบอกเธอ
    ขอเพียงแค่ให้เธอบอกว่าชอบ
    ขอเพีบงบอกให้ฉันรู้ได้ไหม
    ถ้าเธอไม่บอกคงอึดอัดอยู้ข้างใน
    เพราะหมดใจไม่เผื่อไว้ให้ใครแทนที่เธอ
    <โย ปฎิภาณ>

    พร่ำเพ้อ...ละเมอหา
    หยาดน้ำตา...ก็รินไหล
    รักเขา...จนหมดใจ
    แต่ก็ได้...เพียงน้ำตา
    ผิดหรือ...ที่รักเขา
    ผิดหรือเรา...ที่ห่วงหา
    ใยได้...เพียงน้ำตา
    ตอบแทนค่า...ความรักจริง
    <ฑิฆัมพร>
     

    อย่าร้องไห้เลยคนดี
    อย่าให้ความฝันที่เธอมีต้องปวดร้าว
    ฉันเชื่อหัวใจเธอแม้ต้องเจอกี่เรื่องราว
    จะกี่ค่ำคืนทุกข์เศร้าเธอจะก้าวข้าม..ผ่านไป
    เข้มแข็งอีกนิดเถอะนะ
    หันมามองคนที่อยู่ข้างเธอเห็นไหม
    เป้นฉันเองที่อยู่ห่างเธอแสนไกล
    และแอบตามไปยืนใกล้ๆเพื่อซับน้ำตา
    จะเฝ้าจุดดาวในค่ำคืนที่มืดมิด
    ปิดเปลือกตาเธอให้สนิทแล้วเธอจะรู้ว่า
    ในความฝันมีใครรออยู่ที่นั้นตลอดมา
    รอถึงพรุ่งนี้เช้า ดาวหล่นจากฟ้า
    ฉันจะปลุกเธอขึ้นมาจากเงื้อมเงาของนำตา ...ตลอดไป
    <เวลาเดิม>

    อาจเป็นเพียงแค่ความฝัน
    ที่ครัยๆอยากมีกันมากมายอย่างนี้
    อาจเป็นเพียงแค่ความรู้สึกที่ดีๆ
    ที่ครัยๆ ก้ออยากมีกัน......
    ฉันกำลังมีความรัก
    แต่ไม่รู้ว่าจักเก็บมันไว้ได้นานแค่หนัย
    เพราะอะรัยไม่รู้จะบอกอย่างไร
    วันนี้จึรู้สึกสับสนมากมายจริงๆ
    ช่วยบอกหน่อยได้หรือเปล่า
    ว่าเราจะต้องทำอย่างไรดี...
    เพราะว่ารักเค้ามากมายอย่างนี้
    รักๆๆๆมากายจริงๆ
    <ปังปอนส์>

    อยากเห็นหน้าคนดีที่คิดถึง
    คนที่ฉันคดถึงเป็นหนักหนา
    ไม่ได้เห็นแค่ได้เขียนจดหมายส่งมา
    ให้แก้วตาได้อ่านรู้ความใน
    แต่ไม่รู้ว่าเธอจะอ่านไหม
    หรือว่าเธอจะลืมฉันแล้วก็ไม่รู้
    ไม่เป็นไรขอเพียงได้รู้ว่า
    จดหมายที่เขียนอยู่หน้าบ้านเธอ
    <โย ปฎิภาณ>

    อยากมีคนที่รักอยู่ไกล้ๆ
    แต่ไม่รู้ทำมัยหาอย่างไรก้อไม่เจอสักที
    อยากมีคนที่น่ารักอย่างเธอคนนี้
    แต่ไม่กล้าบอกเธอคนดีเลยจริงๆ
    หากว่าวันนี้เธออยากมีครัย
    หันมามองคนนี้บ้างได้มั้ย...วันนั้น
    จะรอวันที่เธอเข้ามาบอกว่ารักกัน
    ที่รัก..จะรอวันนั้นน่ะ ที่รักในฝันของเรา
    <ปังปอนส์>


    เธอรู้มั้ย เธอกำลังทำอะไรอยู่
    ฉันดูอยู่ทุกเวลานะรู้ไหม
    เธอกำลังทำฉันเจ็บช้ำใจ
    เธอรู้ไหมเธอทำใครเสียน้ำตา
    <สะกดใจ>

    "หัวใจดวงหนึ่ง ต้องการเพียงแค่ความรัก
    ที่อยากจะมีใครสักคน มาคอยดูแลห่วงใยให้หายเหงา
    หวังว่าจะเจอรักแท้ เหมือนอย่างคนอื่นๆ เค้า
    แต่แล้วเวลาผ่านเลยไปนานเท่าไร
    หัวใจดวงนี้ก็ยังเปล่าเปลี่ยว ไร้คู่เคียงเหมือนเช่นเคย"
    <ขวัญจัง>

    จะรักเธออยู่อย่างนี้
    จะรักเธอคนดีเรื่อยไป
    แม้เธอมีรักใหคนอื่นมากมาย
    แต่ฉันก็ขอเป็นคนสุดท้าย .. ที่รักเธอ
    < ฝันหวาน >

    เคยอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
    กลับต้องมาเลิกลากันแบบนี้
    ฉันไม่โกรธเธอหรอกคนดี
    เข้าใจว่าความรู้สึกที่มีย่อมเปลี่ยนไป
    ฉันพร้อมยอมรับเสมอ
    เมื่อเทอคิดว่าเราไปด้วยกันไม่ได้
    -เลิกลา- แม้ยังรักมั่นในตัวเธอไม่เปลี่ยนไป
    เมื่อไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้
    ฉันคงไม่รั้งไว้ ขอให้โชคดี
    < yoka >

    *****************************************************
    PS.THANK
    http://www.narak.com/poem/poem276.shtml
    http://www.narak.com/poem/poem277.shtml
    http://www.narak.com/poem/poem278.shtml
    http://www.narak.com/poem/poem279.shtml
    http://www.narak.com/poem/poem280.shtml

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×