คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เริ่มเดินกล้องได้เเล้ววว
10
ฉันเดินตามสี่คนนั้นเข้าไปในห้องเดิม ฮานึน กับน้ำใส ค่อยๆแนะนำตัวเอง กับ หมู่ประชาชี ที่นั่งหน้าสลอนกันใหญ่
"ดีล่ะ!!!!" ผู้จัดการตบตักตัวเอง แล้วลุกขึ้น เสียงเขาดังจน คนอยู่รอบข้างสะดุ้งแล้วหันไปมอง
"??" งงสิคะ พี่น้องเฮอะๆๆ
"เราเริ่มเดินกล้องเลยยย!!!" อะไรนะคะผู้จัดการ!!
"OoO" ทุกคนตาแทบถลนออกมาจากเบ้า
"อะไรกัน? นี่เธอดูไม่ออกหรอ สองคนนี้แหละ คือคนที่พวกเราตามหามานาน!!!"
ผู้จัดการตะโกนดังลั่น แล้วทำท่าเหมือนได้รับประทานพรจาก อดีต มิสอินเดีย
"คิกๆ..ฮิๆ" ชายผู้มีชื่อว่า จวน ยองอิลกับน้องชาย จวน ซองโช หัวเราะคิกคัก
"อยากบอกลาอาชีพนี้หรอฮะ?" ผู้จัดการมองอย่างเคืองๆ
"เปล่าครับ.." สองคนนั้นฝ่อไปเลย ฮ่ะๆ
"*-* ชิ้งงง.." อ๋อยย..สองคนนั้นหันมาจ้องฉันตาไม่กระพริบ จะฆ่ากันหรอไง แต่ไหงฉันต้องรีบหาที่หลบภัยมาอยู่หลังเฮจุงล่ะเนี้ย
"หือ?.." เขาหันหลังมาเจอกับฉันที่กำลังจะกลายเป็น กุ้งเผาตัวเล็ก เพราะรังสีอำมหิต ของสองพี่น้อง ขอโทษทีนะเฮจุง คือว่า ต้องการ บอดี้การ์ดน่ะ แหะๆๆ
"เอาล่ะมาเตรียมตัวกันได้แล้ว พา 5 คนนี้ไปแต่งหน้า แต่งตัวสิ ชักช้าอยู่ได้"
จบจากนั้น ก็มีพี่สาวคนหนึ่งพาพวกเราไปแต่งหน้า
แอ็ด..ดด!
ห้องนี้ใหญ่กว่าที่คิดแฮะ มีอุปกรณ์เต็มเลย ทั้งเครื่องสำอาง โห....บะ..แบนด์เนม!!!
ท่าทางที่นี่ จะเป็นค่ายเพลงใหญ่แฮะ
"มานั่งทางนี้เลยฮ่า..^O^" กระเทยร่างใหญ่อารมณดี พูดขึ้นมา เขา (หรือเธอดีล่ะเนี้ย - - หนักใจ..) ดูท่าทางเหมือนกระเทยถึกๆ ที่โรงเรียนเก่า แต่พอพูดขึ้นมาปั๊ป! เปลี่ยนทัศนคติเลย
"นักแสดงใหม่ หรอคะเนี้ย? โฮะๆๆ" เธอพูดพลางเอามือปิดปากหัวเราะ
"ชะ..ใช่ค่ะ" เรา 5 คนตอบพร้อมกัน
"เอาล่ะ ใครก่อนดีล่ะเนี้ย โอ๊ะ! เธอดีกว่า แม่สาวผิวแทน ^^" กระเทยที่ชื่อว่า 'ชินบี'เดินตรงมาหาฉันแล้ว แล้วลากฉันไปนั่งเก้าอี้สีแดงตัวนุ่ม หน้ากระจกบานใหญ่ ฮ่ะๆรู้สึกเหมือนเป็น ซุปเปอร์สตาร์เลยอ่ะ คิกๆ
"แล้วคนอื่นล่ะคะ? ^^" ฉันเอ่ยปากถามชินบี เธอยิ้มแล้วชี้ไปที่ประตูห้อง มีผู้ชายถึกๆ บ้าง ดู (เหมือนว่า) จะไร้สมรรถภาพบ้าง บ๊องๆบ้าง โอ้... ขอโทษนะจ๊ะเพื่อนๆ ท่าทางวันนี้ ฉันจะโชคดีที่สุด (มากกว่าพวกเธอ) แล้วล่ะ ฮิๆๆๆๆ
พวกช่างแต่งหน้า เริ่มวาดลวดลายบนใบหน้าพวกเราด้วยความประณีต ปลายดินสอเขียนคิ้ว ปลายขนอ่อนนุ่มของที่ปัดแก้ม ปลายของแปรงอายแชโดว์ ค่อยๆไล่ลงมาอย่างอ่อนโยนบนใบหน้า (ที่ไม่ขาว) ของฉัน มือสองข้างค่อยๆจับผมฉัน เกล้าขึ้น แบบหลวมๆ จัดผมนิดหน่อย อ้า...เคลิ้มม...ม =u=
"เสร็จแล้วฮ่า!!^^" เธอค่อยๆ หมุนเก้าตัวใหญ่เบิ้มที่รองรับร่างฉันอยู่
"ว้าว....ว จึ้กกะดึ๋ยๆ บรึ๋ยๆ สุดยอด.....ด" สมกับเป็นช่างมืออาชีพจริงๆ ที่ทำให้คนธรรมดาๆ กลายเป็นเจ้าหญิงไปได้ในพริบตา
"โฮะๆๆๆ ชอบใช่มั้ยล่ะหนู" ชินบียื่นหน้ามาถาม
"เอาล่ะ สาวๆ ไปโชว์ฝีมือได้แล้ว!!" กระเทยร่างเล็กร่างใหญ่ชูมือขึ้นแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน พลางผลักพวกเราห้าคนออกไปจากห้อง
ปัง!!
"=O=" ทุกๆคนที่อยู่ในสตูดิโออ้าปากค้างเมื่อเห็น เราห้าคนยืนตระหง่านอยู่หน้ากล้อง
"โห...อะควา นี่...นี่เธอหรอเนี้ย??" เฮจุงพูดแล้วยิ้ม พลางก้าวเดินตรงมาหาฉัน ชุดเราเข้ากันเลยแฮะ ฮันบกสีแดง >//< ท่าทาง มิยูกิ กับฮานึน จะได้รับความสนใจมากกว่าเพื่อนเลยแฮะ เอ๊ะ! เจ้าหน้าลูกครึ่งนั่นใครน่ะ หน้าไม่คุ้นเลยแฮะ ท่าทางสนิทกับ ฮานึนซะด้วย ของฉัน ที่สนิทๆก็มีไม่กี่คนเอง มีเฮจุง(เขาเรียกว่าสนิทหรือเปล่าเนี้ย?) อึนฮยอง (แกล้งกันจังงง) มินซุง (อันนี้อยากสนิทมากกว่านะ) แต่เฮ้อ.. ช่างเถอะ
"เอาล่ะๆๆ มาเริ่มเดินกล้องกันได้แล้ว เลยเวลามานานแล้วด้วย" ผู้จัดการพูดพร้อมตบมือเรียก ให้พวกเราไปรวมกัน ที่กลางบ่อ
"ครับ/ค่ะ" พวกเราเดินไปรวมที่บ่อน้ำพุกลางแจ้งที่จัดเอาไว้
"พวกเธออ่านบทแล้วใช่ไหม?" โยคยองหันหน้ามาถาม
"ค่ะๆ^^" ฉันพูดแล้วยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้
"อื้มๆ จำให้ดีละกันนะ ฉันเชื่อว่าพวกเธอทำได้อยู่แล้ว ^^" ซุงวอนพูดแทรกขึ้นมาแล้วยิ้ม โอ้ยตาย.. เพื่อนฉันละลายหายไปแล้ว 2 คน ยัยน้ำใสกับมิยูกิ จมพื้นไปแล้ววววว.... ฉันอ่าน สคริปแล้วนะ บทของพวกเรามันก็แค่นิดเดียวเองอ่ะแค่พูดไม่กี่ประโยคเองง..ง ก็แค่พูดว่า " You wanna joining us?" แค่เนี้ยย.. แล้วก็เล่นน้ำ สาดไปสาดมา เฮอะๆ สบายๆ เพราะว่าแต่ก่อน (กรุณาอ่านแบบดัดจริต แด๊ดแด๋ หน่อยนะคะ) ก็แบบว่า ตอนเด็กๆเคยมีคนมาขอให้ไปแคส หน้ากล้องอ่ะนะคะ แต่ว่าไม่ได้สงสัยจะสวยเกินไปโฮะๆ เอ่อ..รู้สึกจะเป็นเรื่องเด็กหอ อ่ะค่ะ โฮะๆ( เฮ้ย!! เจ๊ เด็กหอมันชายล้วนไม่ใช่เหรอยะ - -^) แต่...ข้าวปุ้นนี่น่ะสิ บทเยอะชะมัดยาด ทั้งเปิดตัว คุยโน่นคุยนี่ โอ้..เยอะจริงๆ ส่วนสามคนนั้นก็ยืนยิ้มแล้วเล่นน้ำ (ทำไมบทน้อยจังล่ะนี้ )
"เอาล่ะ ฉากหนึ่ง เทคหนึ่ง แอคชั่น!!" ผู้กำกับเริ่มพูดแล้วสับไม่ดังฉับ เพลงที่ฟังดูสดใส ก็บรรเลงออกมาจาก ลำโพงตัวใหญ่หลายๆตัวใน สตูดิโอ จนดังก้องไปทั่วบริเวณ เหล่าพวกหนุ่มๆ ชาวฮันบกก็ ร้องไปตามเพลง แล้วเดินมาเกาะเคาเตอร์ ที่พวกเรายืนอยู่ พวกเขาเบียดกันเข้ามาทำท่าจีบ พวกเราที่ยืนบิดไปบิดมา ด้วยความอาย
แล้วเราจะจับมือไปด้วย..กัน! ตรงเข้าไปหา..วันที่สดใส
เราจะเดินไปด้วย..กัน! ด้วยกัน..
เย้!!!
เธอมาสนุกกับฉัน..
สนุกกันสุดเหวี่ยง!!
วู้ว..!!!
เนื้อเพลงที่สื่อถึงความสดใสในวัยรุ่น ที่จะพาเราไปสู่ความสดใส
แหมะ!!
เจ้าหน้าลูกครึ่งเอาอะไรบางอย่างวางไว้บนหัวไหล่ฉัน
"OO" ฉันค่อยๆหันหน้าไปดู...
"แว้กกกกกก!!!!" จะ..จะ..จิ้งจก อ้ากกกกกก!!!!!!
"น้ายยยยยย!!! เอามันออกไป๊ๆๆๆๆ" ฮือๆๆ TTOTTไม่มีใครช่วยฉันเลย เอามันออกปายยย ผู้คนรอบตัวฉันทำหน้าผวาบ้าง หัวเราะบ้าง โดยเฉพาะ เจ้าหัวหน้ากลุ่มใหญ่ ที่มี ยองอิลเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฮึ่ม..อย่าให้รู้นะว่าเป็นความคิดใคร ฉันจะบึ้มรายตัวไม่ให้เหลือซากเล้ยย
ฟุ้บ!!
ฉันวิ่งไปแล้วกระโดดกอดคนข้างหน้า เขามองหน้าฉันแล้ว
ปุ้บ!!
เสียงจิ้งจกนั่นตกสู่พื้นเบื้องล่างและกำลังจะโดนเท้าเหยียบ ฉันหันหน้าไปมองเจ้าของมือขาวๆที่ปัดเจ้าตัวดุ๊กดิ๊กดิ้นได้ลงไป
"เฮจุง?!" โอ้...เฮจุง ตอนนี้ถ้าไม่มีคำว่า 'ผู้หญิงเรียบร้อยในชุดฮันบก' ค้ำคออยู่นะ ป่านนี้ฉันคงจะวิ่งเข้าไปกอดนายเลย (ก็เธอกอดเขาอยู่ไม่ใช่หรือไงยะ - -*) หยา.. หน้าเราห่างกันแค่หนึ่งฝ่ามือเด็กทารก ใบหน้าขาวๆของเขา กับดวงตาที่มีแววเศร้านิดๆ แต่แฝงไปด้วยความสนุกสนาน จ้องเขามาในตาฉัน ราวกับว่าจะสะกดจิตฉันได้ทุกเมื่อ
"-//-" ฉ่า...ฉันรีบกระโดดลงมาจาเขาที่อุ้มฉันอยู่ ฉันรู้สึกเหมือนเสียงเพลงกำลังเบาลงเรื่อยๆ เหมือนว่า เวลากำลังหมุนช้าลง ช้าลงเรื่อยๆแล้วกำลังจะหยุดลง ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงเราสองคนที่ยืนอยู่ด้วยกันท่ามกลางไออุ่นของบ่อน้ำพุร้อน
"ขะ..ขอบใจมากๆเลยนะ -///-"
"อื้ม ^///^ ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็กน้อยน่า" เขาพูดหลบตาฉันแล้วยิ้มอายๆ ทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงอย่างนี้ล่ะเนี้ย ฮ่ะๆ ร้อนหน้าจัง สงสัยเป็นเพราะ น้ำพุร้อนแน่ๆเลย ฮ่ะๆ
"แต่ตัวฉันหนักนะ" หนักมากด้วยล่ะ
"งั้นหรอ ไม่นี่ อย่างน้อยก็หนักน้อยกว่า ธิดาช้าง สองคนรวมกัน" เฮ้ยๆ - -*
"เฮ้!! อะควา มาต่อเถอะ " อึนฮยองพูดกับฉัน แล้วหัวเราะร่าอย่างมีความสุข ตาบ้าเอ้ยย ขัดขวางความสุขฉันอีกแล้ว เสียงเพลงที่ตอนแรกคลอๆ เริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม เสียงคนพูดคุยเริ่มกลับสู่สภาพปกติ
"คัตตต!!!!" ผู้กำกับยิ้มอย่างมีความสุข
"เย้ๆๆ!!!!" พวกเรามีความสุขเหลือเกิน
"เอาล่ะๆ มาถ่ายฉากต่อไปกันดีกว่าละกัน พรุ่งนี้นะ ที่เดิม เวลาเดิม" รู้สึกว่าฉากต่อไปจะเป็น บ่อน้ำพุนะ
"เอ้า! อะควา เพื่อนเธอเก็บของกันหมดแล้ว ทำไมไม่ไปเก็บล่ะ?" มินซุงเดินมาหาฉันแล้วถาม
"อ้าว...ไม่ได้ถ่ายที่นี่ต่อหรอกหรอ?" ก็จัดฉากไว้ซะสวยเช้ง คิดว่าจะจัดที่นี่ซะอีก
"ไม่ๆๆ พวกเราจะไปถ่ายทำที่ 'ออนเซ็ง' น้ำพุร้อน แต่คงต้องไปถ่ายพรุ่งนี่ล่ะมั้ง วันนี้ เย็นแล้ว" เจ้าหน้าลูกครึ่งที่กอดคอเดินมากับ ปาร์ก โจฮยู พูดแทรกขึ้นมา
"นะ..นาย!! ตาจิ้งจก!!!" ตาบ้านี่เอง ที่เอาจิ้งจกมาใส่หัวฉัน ฮึ่ยๆ
อ๊าก!!!!!!!
ฉันพุ่งตัวเข้าไปหา จิ้งจกแมน แต่ก็โดนมินซุงกับเฮจุงรุมคว้าคอไว้ก่อน ย้ากกกกก ปล่อยน้า..
"ฉันจะตะกุยนายให้เละแน่ จิ้งจกแมน!!" ฉันแหกปากพูดพลางชี้หน้าจิ้งจกแมน ฉันโมโหจริงๆนะ เล่นมาแกล้งกันยังงี้ฝ่ายเดียวได้ที่ไหน อะควาคนนี้ ต้องแก้แค้นสิคะ
"อะไรกัน สาวน้อย ผมมีชื่อนะครับ ไม่เห็นต้องใช้ สรรพนามแทนตัวอย่างนั้นเลย" จิ้งจกแมนพูดขึ้นแล้วก้มหัวลงแบบฉบับสุภาพบุรุษ
"..?"
"ผมชื่อ มิน ชินยอง ครับ" เขาพูดแล้วขยิบตาให้ ฉันคงหลงเสน่ห์นายอ่ะนะ จิ้งจกแมน หล่อตายล่ะ หน้าลิเกอย่างนั้นน่ะ เชอะ
"เออน่า.. ฉันชื่ออะควา" ฉันตอบกลับห้วนๆ ก่อนที่จะ พุ่งหมัดใส่หน้าเขา
ควับ!!
เขาทันฉันได้ไง เขายิ้มมุมปาก ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา มือของเขาข้างหนึ่ง รับหมัด แปดปรมัตถ์ ขั้นสุดยอดของฉันได้ เป็นไปไม่ได้...... ฉันฝึกในสำนักเลยนะ
(ฝึกกับ คู เฟย หรอเจ๊)
"หึๆ" จิ้งจก..เอ้ย!!! ชินยองหัวเราะพลางปัดมือตัวเอง แล้วหันหลังวิ่งกระโดดอย่างร่าเริง ไปหาฮานึน จิ้งจกแมนเอ้ยยย... คอยดูเถอะ ซักวัน ฉันจะฆ่านาย ทำไมมันหนักๆคอล่ะเนี้ย ฉันคลำมือไปตามต้นคอ แล้วมองไปยังต้นเหตุ เฮจุง กับ มินซุง ที่แย่งกันยืนล็อกคอฉันอยู่
"อะแฮ่ม!!" ฉันกระแอมเล็กน้อยให้พวกเขารู้สึกตัว
"อ๊ะ!! เอ่อ...คือว่า..เอ่อ..."พวกเขาสะดุ้งแล้วพูดไม่ออก หน้าแดงทั้งคู่เลย
"ทำไมน่ะ ไฟระหว่างนายสองคนมันสปาร์กหรอ? ฮิๆ" อะ..อ้าว..อะไรกัน ฉันแค่ถามเล่นๆเองนะ ทำไมพวกนายต้องกระอักกระอ่วนด้วยล่ะ ก็เห็นอยู่ว่านายยืนด้วยกัน เเค่พูดเล่นเฉยๆ
"ปะ..เปล่านะๆๆๆ"พวกเขาแย่งกันพูด - - อะไรกัน
"ไปกันเถอะ ไปเปลี่ยนชุดกันเถอะอะควา" มิยูกิเรียกฉันจากอีกฟากของห้อง
"จ้าๆๆ เดี๋ยวตามไป" ฉันตอบแล้วหันไปหามินซุงกับเฮจุง
"แล้วรอฉันด้วยนะเฮจุง อย่าหนีกลับล่ะ"
"(_ _)(- -)(_ _)(- -)" เฮจุงพยักหน้าเหมือนเด็กแล้วเดินไป
"อะควา ไปซื้อกาแฟเป็นเพื่อนหน่อยสิ" ปุ้นทำหน้าหงอยเดินมาหาฉัน
"อ้าว..ฉันไม่ใช่G.B.*นะ"
"นะๆๆๆ"ปุ้นอ้อน
"ก็ได้ๆๆ" เมื่อฉันพูดจบ เธอก็ยกกระดาษ A4 ขึ้นมา บนกระดาษมีอะไรก็ไม่รู้เขียนไว้เต็มเลย
"นี่! รายการที่เราต้องไปซื้อ" OoO ท่าทางเราจะกลายเป็น G.B. ไปแล้วจริงๆ เต็มสองหน้ากระดาษเลย
"ใครใช้เธอเนี้ย?"
"พวกยองอิล อ่ะT T" อ้อ..หัวหน้าของจิ้งจกแมนนี่เอง บังอาจใช้เพื่อนฉันเหรอ... เราสองคน ใส่ชุดฮันบกเดินลงมาชั้นล่าง แล้วตรงไปที่ร้านค๊อฟฟี่ช้อป
กริ้งๆๆ!!!
ฉันกดกริ่ง ที่ตั้งอยู่บนหน้าเคาเตอร์
"สั่งกาแฟหน่อยค่ะ!!" เหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่แฮะ
ผลุบ!!
โครมมม!!!! แคร้งงง!!!! ผ่างงง!!!!
มีสิ่งมีชีวิตโผล่ออกมาจากหลังเคาเตอร์อย่างรวดเร็ว!!
*G.B. คือ General เบ๊ ค่ะ ^^
ความคิดเห็น