คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love Hide 1
-ตอนที่ 1 -
Love
hide : ซ่อนรัก
Taeyeon
x Staphanie
Jessica
x Tiffany
“ฟานี่อา
เธออยู่ไหน ทำไมฉันมองไม่เห็น” เสียงพูดก้ำกึ่งกับเสียงสะอื้น
แทยอนเอ่ยถามคนรอบข้างที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นใครบ้าง
ไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหนด้วยซ้ำ...
“แทยอ..แทแท ฟานี่อยู่นี่” เสียงคุ้นหูของคนรักที่ไม่ใช่คนรัก(?)ทำให้แทยอนโล่งใจมากขึ้น
ในเวลานี้การมีคนรักอย่างทิฟฟานี่อยู่ข้างๆคือสิ่งสำคัญที่สุด
แล้วถ้าคนนั้นไม่ใช่อย่างที่แทยอนคิดล่ะ?
“เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย?”
คำถามที่ทำให้สเตฟฟานี่ต้องชะงัก
คำถามที่ยากที่จะตอบ คำถามที่แสดงออกว่ารักอย่างชัดเจน ณ ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว
ทำไมทิฟฟานี่ถึงรักแทยอนมากขนาดนั้น เธอคิดผิดมาตลอด คิดว่าแทยอนมาแย่งความรักจากน้องไป
แต่แท้จริงแล้วเธอเองต่างหากที่มอบความรักให้น้องไม่เพียงพอ...
“ฟานี่ไม่เป็นไร” สเตฟฟานี่ลูบไล้มือของอีกคนอย่างรู้สึกผิด
ผิดที่โกหก... “แทแท แทแทอย่าห่วงฟานี่เลยนะ
ฟานี่จะอยู่ข้างๆแทอย่างนี้ ตลอดไป”
คำว่าตลอดไปมันมีความหมายมากนะ มันหมายถึงตั้งแต่ตอนนี้จนตาย...แต่หากคนที่พูดไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น
เพียงแค่ให้กำลังใจล่ะ....
“สักวัน ฉันจะหายดีนะ”
...อย่าเป็นตอนนี้ อย่าเพิ่งหายเสียตอนนี้ รอก่อน
รอวันที่ทิฟฟานี่ตัวจริงฟื้นก่อนได้มั้ย...
ร่างบางนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงหนา
มีเพียงเสียงลมหายใจที่พอให้อีกคนได้พอรู้ว่าคนที่นอนอยู่ยังมีชีวิตอยู่บ้าง
เจสสิก้าที่น้ำตาไหลเอ่อล้นตาค่อยๆปาดน้ำตาตัวเองเมื่อเทียบกับวันนั้นและวันนี้ทิฟฟานี่คงรู้สึกไม่ต่างกัน
“เจสสิก้า! เจสสิก้า!!!”
เด็กหญิงวัยมัธยมปลายตะโกนเรียกเพื่อนสาวที่นอนนิ่งจากอุบัติเหตุ
ถ้าไม่ใช่เธอแอบโดดเรียนมาเจสสิก้าก็คงไม่เป็นแบบนี้
ทุกครั้งที่เธอทำผิดเจสสิก้าจะถูกลงโทษด้วยตลอดทั้งๆที่อีกฝ่ายเป็นนักเรียน
เรียนดีของโรงเรียน จะว่าไปพฤติกรรมก็ดีด้วย...แต่ก็เพราะเธออีกนั่นแหละ
ที่ทำให้เจสสิก้าพลาดตำแหน่งนักเรียนดีเด่น
วันนี้ก็เช่นกัน
ทิฟฟานี่โดดเรียนมาเที่ยวเล่นกับแฟนหนุ่มที่เพิ่งคบหาดูใจกันได้ไม่ถึงเดือน
ถูกล่อลวงเกือบโดนข่มขืนจากแก็งค์ของชายคนนั้น ยังดีที่เจสสิก้าโทรมาตามพอดี
ช่วยพากันวิ่งหนีจนพ้นผู้ชายพวกนั้นได้ และ...เจสสิก้าถูกรถชน
ร่างเล็กทอดสายตามายังเพื่อนสาวที่ก้มหน้าก้มตาเช็ดใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาอย่างอ่อนโยน
สายตาที่แสดงออกถึงความเป็นห่วง...ทิฟฟานี่จะรู้สึกยังไงนะ
จะตกใจมาแค่ไหน?...แบกร่างเดินกระเผลกๆมานั่งเบาะด้านข้าง
ก่อนจะเอื้อมมือไปแคะไหล่อย่างผ่อนคลาย
“อย่าร้องไห้”
“เธอเจ็บหนักนะสิก้า
เป็นเพราะฉันอีกแล้ว” ทิฟฟานี่พูดโทษตัวเอง
“เพราะฉันต่างหาก”
เพราะเจสสิก้าต่างหาก เพราะความรักที่มันก่อตัวในหัวใจมาตั้งแต่แรกพบ
ตั้งแต่ที่ทิฟฟานี่ย้ายมาจากอเมริกาจนตอนนี้ทั้งคู่ได้กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
เพราะความเป็นห่วงที่ไม่สามารถอดกลั้นได้ ผลมาเลยออกมาเป็นแบบนี้ ทุกครั้ง...
“ถ้าฉันโดดเรียนก็ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของฉันสิ!
ฉันทำผิดก็ปล่อยให้โดนลงโทษไม่ใช่ออกหน้ารับแทน! แล้วดูสิ!!! วันนี้เธอขาหักนะสิก้า” ทิฟฟานี่พูดอย่างโมโห มันเป็นปกติที่คนความอดทนต่ำอย่างทิฟฟานี่จะวีนแตก ในเมื่อเพื่อนคนเดียวของเธอเจ็บหนักขนาดนี้
“...”
“เธอเป็นคนดีนะสิก้า
ดีเกินไป ดีจนเหมือนฉันทำร้ายเพื่อนตัวเอง”
“…”
“เราเลิกคบกันดีกว่า”
ประโยคที่ทำให้เจสสิก้ารู้สึกเจ็บจี๊ด ‘เลิกคบ’
มันหมายความว่าเธอสองคนไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปเลยนะ...
“ฉันผิดเหรอที่ปกป้องเธอ
ผิดเหรอที่รักเธอน่ะ ฟานี่”
“อะไรนะ”
“ฉันชอบเธอ
ฉันคิดเกินเลยคำว่าเพื่อนกับเธอ ฉันรู้ว่ามันผิด แต่อย่าเลิกเป็นเพื่อนกันได้มั้ย
ฉันขอปกป้องเธอไปจนกว่าเธอจะมีคนมาดูแล”
...และวันนี้เอง
ทิฟฟานี่ก็มีคนมาดูแล แต่ทว่ากลับกลายเป็นเจสสิก้าเองที่ต้องดูแลทิฟฟานี่อีกครั้ง...
เจสสิก้ามองร่างบางอย่างไม่ละสายตา คงไม่ผิดใช่มั้ยที่เธอชอบให้แทยอนตาบอด
มันคือหนทางเดียวที่เธอสามารถดูแลทิฟฟานี่ได้ ไม่เลวเกินไปใช่มั้ย??
สเตฟฟานี่เข็นวีลแชร์มายังห้องพักรักษาตัวของทิฟฟานี่
คงจะดีไม่ใช่น้อยถ้าทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกัน ได้มองตากัน
และคงดีกว่านี้ถ้าคนที่ต้องดูแลแทยอนนั้นคือทิฟฟานี่...ไม่ใช่เธอ
เจสสิก้าหลีกทางให้แทยอนได้เข้าไปใกล้ชิดทิฟฟานี่มากขึ้น
ภาพแทยอนที่นั่งมองทิฟฟานี่แม้จะมองไม่เห็น ทิฟฟานี่ที่นอนแน่นิ่งไม่รู้สึกตัว
มันบาดลึกไปถึงหัวใจ ไม่ใช่แค่ว่าเธอเจ็บที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน
แต่ความมีสามัญสำนึกที่ยังพอเหลืออยู่ทำให้เธอเจ็บเพราะอุปสรรคในความรักของทั้งคู่...
“แทยอน เป็นไงบ้าง”
น้ำเสียงห้วนตามปกติที่ตนพูดกันเองอยู่บ่อยๆ วางมือพาดบนไหล่บางของ(แฟน)เพื่อนสนิทตามอย่างปกติ
เจ็บปวดแทนแทยอนเหลือเกิน...
“ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ถ้าทิฟฟานี่อยู่ข้างๆ”
“…”
ประโยคที่คนพูดยิ้มแต่คนฟังนั้นแทบอยากร้องไห้ออกมาให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป
แต่ต้องกลั้นมันเอาไว้เพราะคนที่เจ็บปวดจริงๆไม่ใช่เธอสองคนแต่มันเป็นเขาสองคน
สองคนที่ไม่รับรู้เรื่องราวอะไรเลย...
“แทแค่ตาบอด...แค่ผ่าตัดมันก็หาย”
“...”
“จริงมั้ย? ฟานี่”
“อะ อ่อ จริง” ร่างบางที่ยื่นเหม่อกับประโยคของแทยอนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถูกดึงกลับมาด้วยแรงหยิกของเจสสิก้า
“ไปเถอะ แทยอน”
สเตฟน่ะ
เข้มแข็งจะตายต่างจากทิฟฟานี่ที่เป็นสาวแซ่บผิดลุคกันอย่างสิ้นเชิง
แต่จิตใจของทั้งสองก็ต่างกับลุคอย่างสิ้นเชิงเช่นกัน...ทิฟฟานี่ที่ภายนอกดูแข็งแกร่งแต่กลับอ่อนไหว
สเตฟที่ดูอ่อนไหวแต่กลับแข็งแกร่ง...
สเตฟฟานี่ก็ใช้แค่ข้ออ้างว่าไม่ชอบแทยอนเพราะแย่งความรักจากน้องสาวไป
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่อย่างนั้น เธอไม่ชอบที่จะใกล้ชิดแทยอนเพราะกลัว
กลัวว่าจะรักคนของน้อง กลัวว่ามันจะเกินเลยไปมากกว่านี้...
...ใช่
ฉันเป็นแบบนั้น...
ฉันก็แค่กลัว
กลัวว่าถ้าทิฟฟานี่รู้จะอยู่ร่วมกับฉันไม่ได้
กลัวว่าความใกล้ชิดของฉันกับแทยอนจะรีเทิร์นกลับมาเหมือนเก่า รักแรกของฉัน
รักแรกที่ไม่มีใครรับรู้มาก่อนว่าฉันกับแทยอนเคยคบกันนอกจากซันนี่เพื่อนของฉัน
และยูริเพื่อนของแทยอน
ความลับ...ความลับที่บอกใครไม่ได้
ไม่มีใครรู้ว่าแต่ละวันๆเธอต้องจะเจ็บปวดขนาดไหนที่ต้องทนเห็นคนในครอบครัวตัวเองแต่งงานกับรักแรกของเธอ
หัวใจกับหัวใจน่ะ...อย่างน้อยทิฟฟานี่ก็ไม่รู้ว่าเธอและแทยอนเคยคบกันมาก่อน
“ฟานี่ แทแทง่วงอ่ะ”
“มานี่ เดี๋ยวฉันช่วยพยุง”
มือเรียวสัมผัสเบาๆเข้าที่ไหล่บาง
สัมผัสแปลกๆที่แทยอนได้รับถึงกับกระตุกวาบ มันอ่อนไหวกว่าที่แทยอนเคยได้รับ...
...มันเป็นเพราะป่วยใช่มั้ย?
ฟานี่ถึงดูอ่อนโยนลง...
“รีบๆกลับมาได้มั้ย”
เสียงคุ้นเคยดังก้องอยู่ในหู ความรู้สึกอึดอัดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
รับรู้ทุกสิ่งแต่ไม่สามารถทำอะไรได้อย่างนี้มันอึดอัดนะ...ทุกอย่าง ทั้งพูด
ทั้งเคลื่อนไหวร่างกาย แค่หายใจเองยังทำแทบไม่ได้...ทำไมไม่ให้ฉันตายไปเลยล่ะ?...
“รออีกนิดนะ สิก้า” คำพูดที่อยากจะพูดแต่กลับพูดไม่ได้
รออีกนิด ฉันจะกลับไป...
ฉันจะกลับไปให้เธอปกป้อง
ฉันจะกลับไปให้เธอดูแล แต่...ฉันจะอยู่ข้างๆแทยอน...ฉันจะอยู่ข้างๆคนที่ฉันรัก
แต่เจสสิก้า คนอย่างเธอต้องอยู่ข้างๆฉันคนเดียวเท่านั้น คนอย่างเธอขาดฉันไม่ได้
เธอพูดเองนะว่าฉันคือชีวิต...
...เพราะฉะนั้น
ระหว่างนี้อย่าเพิ่งไปมีใคร...
ทำตามที่ทิฟฟานี่พูดนะเจสสิก้า
อย่ามีใคร มีแต่ทิฟฟานี่คนเดียวก็พอ...อาจจะดูเห็นแก่ตัวไปบ้าง
แต่สำหรับทิฟฟานี่แล้วเจสสิก้าก็เปรียบเสมือนชีวิตเล่นกัน แทยอนก็เปรียบเหมือนหัวใจ
ขาดใครไปสักคนก็ไม่ได้...จะบอกว่าทิฟฟานี่หวงเจสสิก้าก็ได้นะ ในเมื่อเจสสิก้าคือเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ
“ฉันยังอยู่ข้างเธอนะฟานี่ รีบๆกลับมา” เจสสิก้าพูดย้ำประโยคเดิมซ้ำๆให้อีกคนได้รับรู้ถึงการรอคอย
การรอคอยที่รับรู้ได้ว่ามันยาวนานมาก แต่สำหรับเจสสิก้า
การรอคอยชีวิตของเธอมันไม่ยากเลย...
...นานแค่ไหนก็จะรอ...
talk : โย่ว วอทซับรีดเดอร์!! ลงแล้วตอนที่ 1 อย่าลืมติดแท็กนี้นะ #ฟิคซ่อนรักสองแฝด ไรท์จะแอบดูอยู่เงียบๆ อ่อ อย่าลืมให้กำลังใจสาวๆเราแล้วก็ปั่นวิวโลดดดด ปั่นให้ไกลไปให้ถึงนะคะ
ความคิดเห็น