ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [[ ♥...PASSIVE VOICE...♥ ]] ผมหน่ะ! ฝ่ายถูกกระทำ (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO (duce LENG self)

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 56




    อินโทร.......


     

     






    Chaleng part

          ปองปิงตองปองแป่งปองปิงตอง.... เสียงนาฬิกาปลุกของห้องนอนผมดังขึิ้น ผมไม่รุว่าครั้งนี้เปนครั้งที่เท่าไหร่ที่ผมกดปิด แต่ผมก้อทำมันแบบนี้ประจำ จนนึกขึ้นได้ทีไร....

    "ชิบหาย เชี่ยแล้วไง สายอีกแล้วหรอ" ผมต้องตื่นด้วยอาการงัวเงียมาโดยตลอด ผมไม่รุว่าตั้งเปิดเทอมมาผมสายแบบนี้กี่คร้งัแล้ว แต่มันก็ไม่ใช่ความทรงจำที่ดีนักเมื่อถึงโรงเรียน

     





     

     

     

    ออด ออด เสียงออดที่ผมคุ้นเคย ประตูโรงเรียน กะลังปิดตัวลงอย่างอัตโนมัติ ภาพแบบนี้ผมเห็นจนชินแล้วหล่ะ ทำไมล่ะ ก็ผมมาสายประจำไงล่ะ(#นายเอกเราจะบ้าแต่ต้นเรื่องมั้ยเนี่ย พูดคนเดียวแลๆแล้วน่าจะใช่)

     




     

    "ฮัดชิ้ว"(#นายเอกไหวตัวทัน จะรุมั้ยเนี่ย อิไรต์นินทา)

    "อ้าว กัญจน์กวินท์ มาสายอีกแล้วหรอ"

     




     

    อ่อรีดเดอร์ทุกคนฮะ ผมลืมแนะนำตัวไป ผมหน่ะชื่อกัญจน์กวินท์ จิรกิจจานันท์ ชื่อเล่นแต่กำเนิด คือชาเล้ง ผมไม่รู้หรอกนะว่าชื่อหน่ะแปลว่าอะไร แต่แม่ผมหน่ะบอกผมว่ามันแปลว่ารัก รักก็รัก ผมจะเชื่ออย่างนั้นแล้วกัน*^^* หวังว่าชื่อ'รัก'ของผม จะให้ทุกคนหลงรักนะฮะ

     

     


     

    "เชี่ยชิน มึงอย่าพูดแบบนั้นดิวะ คนกันเองหนิทๆกัน"

    "กัญจน์กวินครับ นี่ผมกะลังอยู่ระหว่างการปฏิบัติหน้าที่นะครับ"

     

     


     

    ขอขัดอีกครั้งนะครับ ชินอ่ะครับ เค้าคือเพื่อนสนิทของผม ชินหรือปวิน เราสนิทกันตั้งแต่เด็กๆ ผม ชิน และก็พูห์ เราโตด้วยกันมา ผมเนี่ยเกลียดกรรมการนักเรียนเข้าเส้น วันๆนั่งแต่อยู่ในห้องแอร์ ได้ข่าวว่าเบื้องบนหน่ะ ใช้อำนาจ ส่วนเบื้องล่าง เฉกเช่นเพื่อนผม ไอ้ชิน เป็นเลขาประธานนักเรียน ต้องมานั่งเช็คแถว เหอะ บัดซบที่สุด และนี่แหละครับคือสิ่งที่ให้ผมทำตัวอย่างนี้ นอกกรอบรวมถึงการที่มักจะมาเรียนด้วย

     

     




     

    "เล้ง มึงมาสายบ่อยไปแล้วนะ มึงสังเกตมั้ยว่าวันนี้เค้าไม่มีใครมาสายกัน"

    นั่นสิครับไม่มีใครเค้ามาสายกัน ทำไมนะ

    "ทำไม แล้วกูจะรู้ได้ไง"ผมก็อยากจะรู้นักว่าเนี่ยมันเป็นวันอะไร

    "วันนี้วันเกิดประธาน"

    "เหอะ ก็แม่งประธาน แค่เดํกห้องคิง วันๆอยุในห้องแอร์มันจะดัเชี่ยอะไร"ผมโมโหมากหลังจากที่รู้ว่ามันคือวันเกิดหมอนั่น ใครสักคนที่ทำให้ผมเกลียดตั้งแต่ยังไม่เคยเห็นหน้า

    "เห้ย มึงเค้าเป็นประธานนะเว้ย มึงพูดดีๆหน่อยดิเล้ง"

    "กูไม่ไหวละชิน กูหมั่นไส้ อยากเห็นหน้าแม่ง วันนี้จะไปซัดหน้ามัน ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีข่าวกูขึ้นหน้าเสาธง อย่ามาเรียกกูว่า 'กัญจน์กวิน'

    "วันนี้คุณกัญจน์กวินท์ได้ไปพบประธานแน่ครับ เป็นคำสั่งจากผอ. เรียกคุณมึงไปพบน่ะครับ" เป็นเรื่องดีของผมนะฮะ ที่โดนเรียกพอดี เหอะ

     

     






     

     

     

     

     

     

    "ก็ดี กูจะไปต่อยผอ. ไม่ใช่สิเล็บขบเหลือบไรของผอ."

     

     

    แล้วเราจะได้เจอกัน ประธานจอมหยิ่ง ไอ้เล็บขบผอ.


     

    Rasp Free Theme dek-d By i'nutberry
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×