คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CORPSE :: PROLOGUE
★cutie murderer★귀여운 살인자★.PROLOGUE
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ นักฆ่าผู้น่ารัก ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
อ่า...... แสงสาดเข้ามาในห้องนอนของผมทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้น หะ??อะไรนะ ห้องผมหรอ นี่ไม่ นี่ไม่ใช่ห้องของผม มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย.... ถ้าตามสเต็ปหนังไทย เปิดใต้ผ้าห่มออกมามันต้องไม่มีอะไรใช่มั้ย แต่นี่มันฟิคเกาหลี ผมภาวนาในใจ ตั้งจิตอธิษฐานขอให้มันไม่ใช่ มันต้องไม่ใช่ มันต้องไม่ใช่ แบคฮยอน ท่องไว้มันต้องไม่ใช่
บึ้ม...
#เสียงแจกพอตแตก
อ้าววว ทำไมมันใช่หล่ะ ไอ้บ้านั่นมันเป็นใคร มันทำแบบนี้กับผมทามมายยย
ผมมองไปรอบห้อง แล้วก็พบเข้ากับรูปถ่ายที่ข้างเตียงนอน เป็นรูปของผู้ชายคนนึง ยิ้มกว้างๆ หัวหยอยๆ ตาโตๆ แล้วก็หูกางๆด้วย
เมื่อคืน....ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าผมเจอเค้าที่ไนต์คลับ หรือว่า...
เค้าจะหิ้วผมกลับมากันนะ!?
เท้าความ...ความเดิมตอนที่แล้ว
ตอนนี้ ผมบยอน แบคฮยอนกะลังนั่งดื่มย้อมใจอยู่ที่บังทั่นคลับครับ ทำไมหน่ะหรอครับ ก็คนที่ผมทั้งรักทั้งเชื่อใจเค้าทิ้งผมไปเพียงเพราะผมเป็นพ่อค้าขายหมูที่ตลาดแค่นั้น แต่อันที่จริงแล้วหน่ะชีวิตของผมมันไม่ได้รันทด หรือน่ารังเกียจขนาดนั้น เพราะพ่อของผมคือ นายบยอน กิมจิ เจ้าของฟาร์มส่งออกหมูชื่อดัง ใหญ่และมีสาขามากที่สุดในประเทศ แต่เพียงเพราะพ่อกับแม่หน่ะสิ คิดพิเรนทร์เล่นอะไรอะไรไม่รู้เรื่อง ท่านอยากให้ผมเป็นคนสู้ชีวิต รู้จักความอดทน และรู้จักค่าของเงิน เลยส่งเนื้อหมูของทางฟาร์มมาให้ผมขายทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน ท่านคิดจะเล่นตลกอะไรกับผมกันแน่ ผมหน่ะไม่เคยจะคิดแบบนี้เลยซักครั้ง แต่เพราะเกิดเรื่องนี้ขึ้น ผมหน่ะโกรธพ่อกับแม่ชะมัด
"คุณครับ ชื่ออะไรหรอ ผมชื่อปาร์คชานยอล"
ผมเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่เข้ามาทักทาย พร้อมรอยยิ้มแบบฟูลออปชั่น ผู้ชายอะไรเหมือนเปรตหูกางชะมัด....
"แบคฮยอน"
"ผมนั่งด้วยได้มั้ย..."
"ใช่เรื่องไง ใครอยากจะนั่งกับนาย.."
อ๊ะ
แล้วไอ้เปรตหูกางจะขออนุญาตผมเพื่อ? ในเมื่อยังไงมันก็ลากเกาอี้มานั่งอยู่ดี มันนั่งเฉยๆยังไม่พอ ปากงี้พูดไม่หยุดแบบไม่กลัวฟันหลุดเลย ไอ้หูกางยิงคำถามใส่ผมเรื่อยๆ
'บ้านอยู่ที่ไหน'
'มาที่นี่บ่อยมั้ย'
'แม่ชื่ออะไร'
'ทำงานอะไร'
'.....'
บลาๆๆๆ
"แล้วแบคกี้ทำงานอะไรอ่ะ"
ผมสตั๊นเล็กๆกับคำถามนี้ ใช่เรื่องไงที่มาถามหยามเกียรติพ่อค้าสุกร นักฆ่าหมูอันดับหนึ่งของตระกูลอย่างนี้ เอ๊ะใช่ ตอบมันไปว่านักฆ่าดีกว่า เพื่อมันจะเลิกยุ่งกับเรา
"นักฆ่า"
"โอ๊ะ ดีจัง คงจะไม่เป็นไร ถ้าเอเยี่ยนค้ายาจะขอเป็นพันธมิตรกับนักฆ่านะครับ"
ค้ายาหรอ...ซวยแล้วไงอิแบค เอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เข้าแล้วไง
แบคกี้ควรทำไงดี พ่อจ๋า แม่จ๋า...แบคกี้ขอตายดีกว่าาา
ผมแกล้งเป็นลม แล้วล้มลงไปตรงนั้น และผมก็จำอะไรไม่ได้อีก....
[คุยกับเฌอ]
อ่าาาา วันนี้เปิดเรื่องใหม่ยังไงก็ฝากผลงานของเฌอริชม์ด้วยนะคะ ฝากเม้นท์ ฝากกดเฟบ.ด้วยน้าาา แต่ถ้าถนัดเป็นนักอ่านเงาก็ไม่เป็นไร แค่อ่านก็เป็นปลื้มแบ้ววววว....
thanks for read
ความคิดเห็น