คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : + THE END +
ลับมาอย่าเร่เรียผิับอนไปเป็นนละเรื่อ ฮยอแไม่ยิ้มแย้มใ ๆ ร่าบาเียบันไปและีวอน็ิว่าเาทำผิพลาไปเสียแล้วแ่ะให้เายอมเปิปาพูเรื่อลี้ลับบัสีในรอบรัวออไปอย่าหน้าาเยนั่นไม่ใ่เา...เาำลัล้ามืออนที่มือถืออเาัึ้น รีบออมารับสายไ้ยินเสียร้อนรนอนาินอาัมาว่า
"ีวอน..ีวอน...เิเรื่อแล้วล่ะ"
"ทำไมรับ"
"ฮเยรินน่ะิ มันหนีไปแล้ว"
"ไปไหน"
"ไม่รู้เหมือนัน...แ่อนโฮมันับไ้ว่า..." เสียอนาเสียเรือสะอื้น
"ฮเยรินับเ้าึฮยอนมีอะไรัน...มีนานเห็นเอาไปพูันให้แ่ อนโฮมันแ้นมานี่บอว่าะไปโละไปเล่นานึฮยอนมัน อนโฮไปูน้อ้วยนะลู"
"รับแม่ ผมะถามึฮยอนให้รู้เรื่อ บาทีฮเยรินอาะมาโล็ไ้"
"แม่็ิยัั้น" นาินอาวาหูโทรศัพท์แล้ว้วยนํ้าเสียเป็นทุ์ร้อนอย่ายิ่ แม้ะผ่อนลายลเมื่อไ้บอเล่าให้ลูายรู้แล้ว็าม ีวอนเ็บโทรศัพท์เ้าที่หันมาบอฮยอแที่้อมออยู่เพราะไ้ยินื่อฮเยริน
"พี่ะลับนะ ฮเยรินหนีออาบ้าน อนโฮับไ้ว่ามีอะไรับึฮยอน" ร่าสูับสัเปิิริยาอร่าบาาเรื่อนี้แ่ร่าบาับเย เมื่อฮยอแไม่ออวามเห็นีวอนึพู่อไปว่า
"พี่ิว่าบาทีฮเยรินอามาหาึฮยอน เ้าอยาเป็นาราอะไรพวนี้ อาิว่าึฮยอนเป็นนัหนัสือพิมพ์ะ่วยไ้"
"่วยไ้ ถ้าเาิะ่วย" ฮยอแอบเสียเรียบๆ ีวอนมอเธอนิ่รู่หนึ่่อนะเินเ้าไปหาึร่าบาเ้ามาอไว้แนบอรั้แรฮยอแัวแ็นิ่ไป้วยวามใแ่นาที่อมาร่าบา็แนบร่าับอ้อมออร่าสูนิ่เียบโยไม่เอ่ยอะไรออมาไ้ยิน ีวอนพูเสียเบาว่า
"พี่อโทษแทนรอบรัวพี่ที่ทำร้ายฮยอ"
ร่าบาแนบหน้านิ่ับอแร่ ฮยอแมีวามสุมาที่ไ้ทำเ่นนี้ อใรสันที่สามารถับวามโหยหาในอให้ร่าบาไ้ ใรสันที่มีวามเ้าใให้ัน
"ึฮยอนไม่ไ้ทำร้ายฮยอหรอฮะพี่ีวอน...เาทำร้ายัวเอับนในรอบรัวมาว่า ฮยอับเาเป็นแ่เพื่อนัน ฮยอไม่เยิับเาไปในทาู้สาว ส่วนเาอาะมีบ้าที่ิับฮยอ แ่สิ่ที่เาทำลไปฮยอเสียายวามรู้สึี ๆ ที่เยมีให้เา"
ีวอนรวบร่าบาันออห่าาัวเอโยเร็วนฮยอแใ
"มีอะไรฮะ"
"ฮยอไม่ไ้ิะแ่านับึฮยอนหรอหรอ"
ร่าบาสั่นศีรษะทำาโ
"ไปเอาวามินี้มาาไหน"
"็ึฮยอนบอ"
"เาบอเพราะเป็นวามิอเาฝ่ายเียว ยิ่อนนี้ยิ่ไม่มีวันเป็นไปไ้ ฮยอบอแล้วไฮะว่าึฮยอนับฮยอเป็นแ่เพื่อนันเท่านั้น"
ีวอนอร่าบาไว้แน่นอี...
"พี่้อารำอบนี้มาที่สุมายิ่ว่าำอบไหนๆ เลยรู้ไหมฮยอ"
ร่าสูพู้วยเสียพร่าที่ทำให้ร่าบาื้นันใไป้วย...
เมื่อหายีเป็นปิแล้ว ฮยอแัสินใย้ายไปอยู่่าัหวัับีวอน ร่าบาออาานแ่ยัรับทำานเป็นิ้น ๆ และส่มาทาอินเอร์เน็ทรวมถึารประุมผ่านออินเอร์เน็ทไ้อย่าสะวามระบบารสื่อสารสมัยใหม่ที่สร้าึ้นมา
ฮยอแิว่าีวิแบบนั้นเหมาะับัวเอมาว่าาร้ออยู่ลำพัในโล ฮยอแไ้มีรอบรัวที่อบอุ่นท่ามลาวามยินีอาิพี่น้อ
ในอนเ้ามีารผู้อมือันามประเพี เพราะฮยอแไม่มีาิผู้ให่ แ่มีบรราเพื่อนพ้อในที่ทำานที่สนิทสนมัน
หลัาารทำพิธีทาศาสนาเรียบร้อยในอนเ้าานเลี้ยในอนเย็นเริ่มึ้นไปเรื่อย ๆ านสนุสนานไม่มีแม้แ่เาอึฮยอน ฮยอแิว่าเป็นารีที่เาไม่มาเพราะะยิ่ทำให้นที่นี่อึอัมาไป รอเวลาอีสัหน่อย พอให้บาแผลอบานลาเลือนไปแล้ว่อยลับมาใหม่ะเหมาะว่า
ฮยอแเ้านอนอนึ แ่เสียร้อรำทำเพลบนเวทีลาลานห่าออาัวบ้านยัส่เสียเื้อยแ้วเป็นท่วทำนอึัเร้าใ ฮยอแยืนพิหน้า่าทอสายามออย่าเพลิเพลิน
"อบฟัเพลหรอ" เสียห้าวทุ้มถามึ้นพร้อมับวแนอุ่นเอื้อมมาอรอบเอวบาไว้ ฮยอแหันไปมอ ร่าบาไม่รีรอที่ะยแนึ้นโอบรอบอีวอนไว้้วยวามรั
ไม่่ายเลย่อาระหาใรสัน ใรที่แสวหามาเนิ่นนานอาะั่วีวีบาน้วยํ้า ฮยอแโีนัหนาที่ไ้พบนๆ นั้นและไ้อยู่ร่วมันในที่สุ
"อบฮะ ่อไปนี้้อทำวามเ้าใับภาษาให้มาึ้น"'
ีวอนยิ้ม้มหน้าลประทับริมฝีปาบนลีบปาอร่าบาอย่านุ่มนวล เมื่อเยหน้าึ้นฮยอแเห็นวามอิ่มเอิบ แนหนาระับร่าบาแน่นเ้า
"ผมะทำใหุ้รู้สึว่าุือรอบรัวอเรา"
"แน่นอนฮะ" ฮยอแอบ่อนะเผยอริมฝีปาึ้นรับุมพิาีวอนอีรั้อย่าเนิ่นนานและหวานํ่า
"ระหว่าเราสอน ใรันที่หลุมใร่อน"
ฮยอแหัวเราะเบาๆ ะที่ีวอนพาไปนอนที่เียนอนลาห้อ
"ไม่ใ่ฮยอ"
"ั้น้อเป็นพี่"
"แน่นอนอยู่แล้ว" ร่าบาบอเสียหนัเล็น้อยเมื่อร่าอีวอนทาบทับลมา ีวอนลูบไล้เรือนผมอร่าบา พิศมอวหน้าเรียวที่มีมูโ่แหลมับวาสใสอร่าบา้วยวามรั
"พี่รู้ั้แ่แรว่าพี่เป็นทาสฮยอ ั้แ่รั้แรที่เอหน้า"
"ถ้าเิฮยอรัับึฮยอนล่ะฮะ"
"พี่แย่" ร่าสูบอ ริมฝีปานั้น่วนอยู่ับารูบและโลมไล้เนื้อัวอร่าบานร้อนผ่าวไปหมพลาูบที่แผ่นอแบนราบอฮยอแแม้ะมีเนื้อผ้าาั้น สัมผัสอร่าสูแผ่วเบาราวปีผีเสื้อ แ่เวลาเียวัน็ทำให้ร่าบาร้อนผ่าวราวับับไ้ไ้
"โีริๆ ที่ฮยอไม่รัใรนอาพี่"
"รู้ไ้ไฮะ" ฮยอแถามปนหัวเราะ แม้วามรู้สึะยัสับสนอลหม่าน็ามแ่หัวใเป็นสุราวับฝันไป็ไม่ปาน เมื่อีวอน่วยร่าบาถอุนอนออาร่าอย่า่ายายและัวอีวอนเอ็ถอเสื้อผ้าอเาออเ่นัน เรือนร่าอฮยอแเปล่าเปลือย นวลเนียน้วยผิวาว าม้วยแผ่นอบาที่มีปลายยอสีมพูเรื่อไหวระริ เอวอรับับสะโพผายยวนยั่วและ่วน่อเนียนละมุน ฮยอแเบนายหนี้วยารหยิบหมอนมาปิร่าอย่าเินที่ีวอน้อเอา้อเอา
่อนแสไฟในห้อนอนะับ ฮยอแมอเห็นเรือนร่าำยำอีวอนแ็แร่อยู่ในวามสว่านั้น ร่าสูทาบทับลมาบนร่าบาพร้อมับที่เอื้อมมือไปับไฟหัวเีย ฮยอแ็ระหนัไ้ว่าแท้ที่ริแล้วนอยู่ในห้วรัอีวอนอย่าถอนัวไม่ึ้น
THE END
ความคิดเห็น