ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ★ORDINARY'BOYS ;beast fanfiction

    ลำดับตอนที่ #5 : ★junseung; อิทส์เอแฟกต์แอทมิวแบงค์เจแปน

    • อัปเดตล่าสุด 27 ส.ค. 54



    Title : อิทส์เอแฟกต์แอทมิวแบงค์เจแปน
    Pairing : junhyung x hyunseung
    Writer : gieging’plusone
    Rating : PG-18
    warning : จางฮยอนซึงเซ็กมาก-,,-






    1----------------------------------------------------------------------------------------


    "เฮ้ ฮยอนซึงเสร็จรึยังง"
    เอ่ยเรียกคนที่เข้าไปใช้ชีวิตอยุ่ในห้องน้ำเป็นเวลานานมาก
    "ไปเจอกันที่ห้องดูจุนละกัน- - "


    "เสร็จแล้วเว้ยย"
    ร่างบางก้าวออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่เอิ่มม
    ชุดนอนสีขาวตัวโคร่ง กับผมที่ลุ่ลงเรียบใบหน้า
    ปากเรียวอมชมพุขึ้นเล้กน้อย
    "แค่นี้ก็รอไม่ได้นะจุนฮยอง -3- "


    "เช็ดหัวก่อนไหม? "
    นิ้วยาวจับไปที่ผมเปียกสีอ่อนนั้นแล้วขยี้เบาเบา
    "เปียกชุ่มเลยเนี่ย ไม่สบายขึ้นมาจะแย่"


    "เช็ดให้หน่อยดิ่"


    "เช้ดเองดิ่ โตป่านนี้แล้ว"


    "เช้ดให้หน่อยนะนะ นะจุนฮยองอา~"
    เอ่ยอ้อน


    "ไม่เอาาาาาา"


    "ถ้าไม่เช็ดจะสะบัดหัวใส่ให้เปียกไปเลย! เอาไง~"
    ยักคิ้วอย่างผุ้เหนือกว่า


    "เออๆ เอาผ้ามาดิ่"


    แล้วฮยอนซึงก็เดินไปนั่งบนเตียง
    ก่อนที่จะยื่นผ้าขนหนูผืนเล้กให้
    "เช็ดดีดีนะจุนฮยอง~ เดี๋ยวเลี้ยงโค้ก-w-"


    รู้อะไรไหม?
    ว่าทำไมยงจุนฮยองถึงไม่อยากเช็ดผมให้จางฮยอนซึง
    ไม่ใช่เพราะขี้เกียจ ไม่ใช่เพราะไม่เก่ง
    แต่เพราะถ้าใครเล่นหัวจางฮยอนซึง
    จางฮยอนซึงจะหลับ=________=


    แล้วกูจะเอามันไปห้องดูจุนไงวะ- -



    2------------------------------------------------------------------------------


    ร่างสูงทีมีร่างบางขี่หลังอยุ่ค่อยเดินไปที่ห้องของหัวหน้าวง
    ลมหายใจร้อนเป่ารดข้างสันกรามคม
    จมูกเรียวกดลงบนแก้มเป็นระยะๆ เพราะการเดินลงจังหวะ
    เมื่อเดินถึงหน้าห้องของหัวหน้าวง นิ้วยาวก้กดไปที่ออด



    แอ๊ดดดดด



    "อ่าวเห้ยยย ไหง๊มึงแบกไอ้ซึงมาได้วะเนี่ย"
    เสียงตกใจของหัวหน้าวงเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็น


    "เดี๋ยวกุเล่า กูขอเข้าไปก่อนได้ป้ะ? - -"
    ว่าแล้วก็เดินแทรกตัวเข้าไปในห้อง
    แล้วค่อยๆว่างร่างบนหลังลงบนเตียงอย่างเบามือ






    "หวัดดีดูจุน หวัดดีโย หวัดดีดงอุน"





    "เห้ยยยย ซึง มึงมึงง"
    แรปเป้อของวงถึงกับช๊อก
    ที่เห็นร่างบางเด้งตัวขึ้นมาจากการนอนหลับ
    "มึงไม่ได้หลับหรอ?"


    "ไม่ได้หลับจ้า~ ฮยอนซึงขี้เกียจเดิน-w-
    เลยแกล้งหลับให้จุนฮยองแบก~~"

    มีการทำท่าประจำตัว พีซประกอบ
    "ฮยอนซึงเก่งเน้อะ~"


    "ไอ้ตัวแสบบบ"
    แล้วก็เกิดการแอทแทกกันด้วยสงครามหมอน
    โดยมีมักเน่อีกสองคนก็เข้าร่วมด้วย ส่วนทางด้านดูจุนนะหรอ
    ยืนกุมขมับไว้อาลัยให้ห้องตัวเองไปแล้วxDDD





    3-----------------------------------------------------------------------------



    "หิวแล้วดูจุนนนนนน"
    หลังจากจบการต่อสู้(?)อย่างเมามัน
    ร่างบางก็บ่นงุ้งงิ้งออกมา
    "สั่งอาหารเด่~~"


    "ดูจุนอา~ สั่งอาหารให้หน่อย~"
    โยซอบก็อีกคน


    "คร้าบบบบ โอเคคร้าบบบบบ"


    "เอาโค้กก่อนป้ะ"
    มือใหญ่ยืนกระป๋องโค้กที่เปิดแล้วให้
    ก่อนที่จะโดนเสียงใส เทศนาเรื่องสรรพคุณของเครื่องดื่มสีเข้ม



    "โค้กทำให้ฟันพุ กัดกระเพาะ
    แล้วรู้ไหมเค้าเอาไว้ล้างคราบเลือดนะ
    กินบ่อยๆกระดูกพรุนโดนเตะขาก็หักเลย
    แถมยังมีคาเฟอีนที่เหมือนในกาแฟ ซึ่งกินมากมากจะม.. อื้ออออ"


    ริมฝีปากหนาทาบทับลงมาบนเรียวปากบางที่กำลังเจื้อยแจ้วอยู่
    ส่งรสชาติหวานฝาดๆของโคค่าโคล่าเข้าปากบางไป
    ลิ้นหนากวาดต้อนความหวานในปากบางอย่างชำนาญ
    ก่อนจะผละออกมาให้อีกฝ่ายได้หายใจ


    "นาย แฮก…ทำ… อะไร.. ของนายเนี่ย"
    เสียงหอบหายใจของอีกฝ่ายดูน่าสงสาร
    แต่แก้มขาวๆที่แดงระเรื่อนันชวนมองมากกว่า


    "ก็นายพูดเยอะ รำคาญ"
    กระดกเครื่องดื่มกระป๋องแดงเข้าอีกอึก
    "ก็เลยจูบปิดปากไง ^__________^ "



    "เกรียนมากยงจุนฮยอง!"

    ปาหมอนอัดหน้าอีกฝ่าย




    ตุ๊บ ปั่ก ซ่าาาาา~





    ด้วยองศาที่พอเหมาะ หมอนที่ปาไปก็เลยโดนแขนขวาที่ถือกระป๋องโค้ก
    ใช่เลย กระป๋องฉลากแดงที่ยังไม่หมดก้เลยมาหล่นบนตักบาง
    แล้วก็ใช่เลย เปียกสิครับ= =


    "ย่าห์!! "
    ร่างบางกระโดดขึ้นตามสัญชาติญาณ
    ก่อนจะวิ่งไปที่ห้องน้ำ มือเรียวทุบไปที่ประตูห้องน้ำ
    "ยังโยซอบ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!!"


    "…………………"


    "ออกมาเซ่ยังโยซอบ!"
    มึงบางทุบเข้าที่ประตูห้องน้ำจนมือใหญ่ต้องมาจับออก


    "หยุดทุบได้แล้ว เดี๋ยวโยก็ออกมาแล้วหน่า
    เดี๋ยวฉันไปหยิบกางเกงใหม่มาให้ละกัน"


    "กางเกงใหม่บ้าบอไรเล่า ตัวเนี้ยเกงนอนตัวสุดท้าย!
    เพราะนายคนเดียวเลย!"
    ทุบอั่กเข้าที่ไหล่หนา แล้วก็ก้มลงดูที่กางเกงสีขาวที่เป็นรอยคราบเครื่องดื่มสีเข้ม



    แอ๊ดดดดด




    "กว่าจะออกมาได้นะยังโยซอบ!"
    ตวาดใส่เมนว๊อยส์ก่อนที่จะเดินหัวเสียเข้าห้องน้ำไป



    4-----------------------------------------------------------------------------



    "อ้าว เป้นงั้นไป"
    เสียงหัวหน้าวงหลังจากที่ฟังจุนฮยองเล่าเรื่องทั้งหมด
    "มึงก้ไปจูบเค้าทำไมละ ไม่ได้เป็นอะไรกันสะหน่อย"


    "ก็ปกติก้จูบอยู่แล้วนิ่หว่า"
    แล้วก็เอ่ยขัดเมื่อเห็นลีดเดอร์จะพูดต่อว่าตนอีก
    "ก็ตอนไปไทยเค้ายังจูบกูก่อนเลย"


    "ไอ่ห่า กูไม่คุยกะมึงและ
    แล้วไอ้ซึงแม่งจะนอนในห้องน้ำหรอวะ"
    ชี้ไปทาห้องน้ำก่อนจะย้ายมาชี้ที่โต๊ะอาหาร
    "อาหารก็มาแล้ว แม่งกูต้องรอมันอีกกี่ชาติวะ"





    "กางเกงให้ตากที่ไหน?"
    เสียงหวานเอ่ยออกมาก่อนที่จะเห็นร่างบาง


    จางฮยอนซึงแม่งโคตรเซ็กอะ!






    ร่างบางในเสื้อนอนตัวเดิมที่โคร่งอยู่แล้ว
    แต่กางเกงขายาวที่เคยใส่กลับพาดเปียกอยู่บนท่อนแขนเรียว
    ด้วยความที่เสื้อนอนมันยาวคลุมแค่ครึ่งต้นขา
    บวกกับบ๊อกเซอร์ตัวสั้นที่ถ้าไม่จ้องก็ไม่เห็น
    เรียวขาขาวที่ใครๆต้องอิจฉากำลังอวดโฉมอยู่ต่อหน้า
    งานนี้ใครบอกว่าจางฮยอนซึงไม่เซ็กก็ตายด้านแล้วละครับ!


    "โย่!! ตากกางเกงที่ไหน?"
    มือบางโบกไปมาตรงหน้าดูจุน เพื่อเรียกสติ
    "งั้นดูจุนตากให้เลยละกันนะ
    ว่าแล้วก็เอากางเกงสีขาวชุ่มน้ำนั้นยัดลงบนมือหัวหน้าวง
    ก่อนจะเดินมานั่งบนเตียงข้างๆแรปเป้อที่นอนก้มหน้าซุกหมอนอยู่


    "โยซอบ จุนฮยองเป็นไรอ่ะ?"
    เอ่ยถามมักเน่ปลอมถึงอาารของแรปเป้อ


    "คงสงบสติอารมณ์อยู่มั้งฮยอง"

    แล้วมักเน่ปลอมก็ยังเล่นตบตีอยู่กับมัเน่จริงต่อไป


    "กินกันได้แล้วเว้ยยย อาหารมาตั้งนานแล้วว"
    ว่าแล้วจางฮยอนซึงก็กระโดดลงจากเตียงแล้วก็มายืนอยู่ข้างโต๊ะอาหาร
    ส่วนโยซอบก้เหมือนรอเวลานี้มานาน ได้ทีก็หยิบส้อมขึ้นมาจิ้มนู้นนี้
    ทางด้านยงจุนฮยองก็เงยหน้าขึ้นจากหมอนแล้วหมุนตัวเอาคางมาเกยโต๊ะอาหาร
    ยุนดุจุนก็รีบหยิบไอโฟนขึ้นมาถ่ายรูป


    "เฮ้ ถ่ายรูปละนะ"
    คนที่ดูเหมือนจะบ้ากล้องอย่างยังโยซอบก็แอ๊คท่าอย่างเมามัน


    แล้วรูปนั้นก้ได้โชว์ให้โลกเห้น~ บนทวิตเตอร์...



    3------------------------------------------------------------------------------


    แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับห้องของตน
    ระหว่างการเดินกลับห้อง พี่รองของวงทั้งสองก็เถียงกันเหมือนเคย


    "หิววว"


    "แล้วทำไมเมื่อกี๊ไม่กินห้าาา"
    ผลักเหม่งกว้างๆองแรปเป้อไปทีนึง
    "ไม่กินแล้วมาบ่น เด้กจริงๆเลยนายนี่"


    "ก็ไม่อยากกินนิหว่าา"
    เจ้าของเหม่งกว้างๆนั้นก็ยีหัวอีกฝ่ายเป้นการเอาคืน


    "แล้วทำไมตอนสั่งไม่สั่งเล่าา โง่นะเรา"
    ก่อนจะหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว
    แล้วพี่รองทั้งสองก็เล่นวิ่งไล่จับเป็นเด็กจนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง


    "ร้อนวะ" มือบางจับคอเสื้อแล้วกระพือเข้าออก
    กระดุมเม็ดบนที่ถุกกลัดไว้ก็หลุดออกมา
    บวกกับแก้มแดงเรื่อเพราะความเหนื่อย ปากเรียวที่สูดลมเข้าปอด
    "จุนฮยองเปิดห้องดิ่"


    แสกนคีย์การ์ดเสร็จเรียบร้อย ร่างบางก็พุ่งไปที่เตียง
    แล้วทิ้งตัวลงนอนในทันที ตาคมที่ปราดมองไปที่ร่างบนเตียง
    ต้องหันกลับมาในทันที ไม่ใช่ว่าน่าเกลียดอะไรหรอกนะ
    แต่ถ้าใครมาเห็นสภาพจางฮยอนซึงแบบนี้ ใครแม่งจะทนไหววะ


    บ๊อกเซอร์สีแดงที่ตัดกับเรียวขาขาว
    ชายเสื้อที่ร่นขึ้นไป โชว์หน้าทองแบนเรียบ
    บวกกับคอเสื้อที่ตกลงมาอยู่ที่ไหล่
    ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ องค์ประกอบทุกอย่างมันช่างลงตัว





    จางฮยอนซึง เซกซี่ตัวแม่จริงจัง





    "จุนฮยองอา~ ไม่มานอนหรอ"
    เสียงหวานนเอื้อนเอ่ยแผ่วเบา


    "หิววะ นอนไม่หลับหรอก"
    พูดพลางมองเข้าไปในตัวตู้เย็น
    แต่เมื่อไม่พบอะไรที่ต้องการก็มาทิ้งตัวนั่งข้างๆร่างที่นอนแผ่อยู่


    "สั่งรูมเซอร์วิสดิ"


    "รูมเซอร์วิสไม่มีหรอกที่อยากกินอ่ะ"
    ตาคมมองสบเข้ากับตากลมโตที่ฉายแววงุนงง


    "แล้วอยากกินไรเนี่ยย"






    แล้วจู่ๆร่างสูงก็ทิ้งตัวคร่อมร่างที่นอนอยู่ก่อนจะเ่อยอย่างแผ่วเบาข้างใบหูเล็ก
    "อยากกินฮยอนซึง"






    "อื้อออออออออ"





    end------------------------------------------------------------------------------





    talktalk;
    re-up from beast-thailand
    Qreaz. 10
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×