★ORDINARY'BOYS ;beast fanfiction

ลำดับตอนที่ #3 : ★junseung; softsoft เบาเบา pt.2

Title :  softsoft ,เบาเบา pt.2
Pairing : junhyung x hyunseung
Writer : gieging’plusone
Rating : PG-13
About : เมื่อยงจุนฮยองเปลี่ยนไป..... ;มันไม่ค่อยจะเบาเบาเลย ออกแนวกวนตีนมากกว่า555





เปลี่ยน
.
.
.
.
ยงจุนฮยองเปลี่ยน
.
.
.
.
ยงจุนฮยองโคตรจะเปลี่ยนไป
.
.
.
.
.
.
และที่สำคัญ
.
.
.
.
.
.
.
จางฮยอนซึงไม่ชินโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย









x X x X x  




ถ้าพวกคุณยังไม่รู้ว่ายงจุนฮยองเปลี่ยนไปยังไง
มามะเดี๋ยวผมจะชี้แจงกรณีต่างๆให้ดู
แต่ผมเชื่อว่าพวกคุณคงรับไม่ได้เหมือนผมแน่นอน = =d



x X x X x  




กรณีที่หนึ่ง

ณ วันอากาศดีวันหนึ่ง ทุกคนออกไปทำงานกันหมด
ใช่ ,เหลือผมอยู่บ้านคนเดียว อีกแล้ว
ผมก็กำลังย่างก้าวไปยังตู้เย็นเพื่อไปหาชาเขียวกิน
และคราวนี้มันต้องมีแน่ๆ เพราะผมเพิ่งซื้อมาตุนไว้ วะฮะฮ่า

เอ้า! ซ้าย ขวาซ้าย    ซ้ายขวาซ้าย

แต่แล้ว....






ติ้งหน่องงงง




ไอ้หอยหลอดดดดด
ขักความสุขชัดๆ ใครวะ!



ผมเลยต้องจำใจเดินไปเปิดประตูโดยปราศจากชาเขียวของผม ;  O ;




“เห้ย!!!!!!”



“ -___________- “



“เห้ย!!!!!!!!”



“จะเห้ยทำไมจางฮยอนซึง - - “ ไอ้เสียงแบบนี้ ไอ้ปากหมาๆแบบนี้ ไอ้หน้าตากวนตีนอย่างนี้ ทายสิ ใครเอ่ย?



“ยงจุนฮยอง มาได้ยังไง?” ใช่ครับ ถูกเลยครับ ยงจุนฮยองนั่นเอง



“ขับรถกลับมา “ พูดพลางผลักตัวฮยอนซึงหลบไปด้านข้างขอบประตูแล้ว เดินหลีกเข้าห้องครัวไป



“อ่าว นะนายไม่ได้ไปหาฮงกิรึไง? “ ผมงงเว้ย งงโคตรๆเลย = =?



“ไป แต่ก้ไม่ได้ไป   เอาป้ะ?” กวนตีน!!!!!! ไอ้ท่าทางยักคิ้วแล้วยื่นโค้กมาใส่หน้าผมเนี่ย กวนตีน!!!!!! ตอบแบบคนปกติเค้าเข้าใจได้ป้ะ ไอ้ห้อยยย



“ตกลงไปหรือไม่ไปห้ะ? ยง-จุน-ฮยอง”



“ถ้าไปจะมายืนอยู่หน้านายมั้ย จาง-ฮยอน-ซึง” พูดเสร็จก็เดินเลี่ยงเข้าห้องนอนไปทิ้งให้คนโวยวายอยู่ข้างนอกคนเดียว



“อย่ามาเรียกชื่อฉันอย่างนั้นนะ!!



กวนตีน สิ่งมีชีวิตที่กวนตีนที่สุดในโลกอันสวยงามของจางฮยอนซึงคือยงจุนฮยอง
แหม๊ ไอ้ปากห้อยกับแก้มย้วยๆของนาย หล่อตาล่ะ โด่ววว=3=
ขี้เก๊กชัดชัด



“หัวน่ะเช็ดให้แห้ง เดี๋ยวไม่สบายตาย” ก็เป็นเหมือนเดิมไอ้นิสัยปากไปเอง พอเห็นแรปเป้อเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมสภาพหัวเปียกจากกาสระผมก็เป็นอันต้องบ่น








“เป็นห่วง?“







=[]=!!!!!!!!!




“บ้านนายเซ่ะ “ พูดจบก็ปาหมอนอัดหน้าไปนึงดอก
“ไอแพดอยุ่ในกระเป๋าใช่ม้ะ? จะเล่นเกมไม่ต้องมายุ่ง”



แล้วผมก็เดินสะบัดตูดเข้าห้องนอนไป




“แล้วอย่าคิดว่าไม่รู้นะ ว่าที่รีบกลับเพราะอะไร?” ผมโผล่หน้าออกมาจากห้องนอนแล้วมาพูดกับคนที่ยักคิวกวนตีนผม(อีกแล้ว)



“หืม??” มีการท้าอีกนะ- -++++



“ก็เพราะยงจุนฮยองติดการ์ตูนแอ๊บแบ๊วคุโรมิใช่ไหมล่า~~~ กิ๊วๆๆ” ผมมีท่าประกอบด้วยนะเอออ~ อมลมแก้มป้องแล้วใช่น้ิวจิ้มแก้มตัวเอง โอ้ย ปัญญาอ่อนโคตรเลยจางฮยอนซึง= =;;



“จาง-ฮยอน-ซึง!!!!!!!!!!!! ไอ้ตัวแสบ!!!!!!”



โหะๆๆๆ ผมปิดประตูล็อกกลอนเรียบร้อยแล้ว
เพราะฉะนั้น ผมปลอดภัยจากแรปเป้อหน้าเหี้ยมคนนั้นแน่นอน =w=v
.
.
.
.
.


“ทุกอย่างมันก็เพราะนายนั่นแหละ ฮยอนซึง”






x X x X x  




เห็นมั้ยครับ? แค่กรณีแรกก็แปลกโคตรๆแล้วนะครับ
ทำชีวิตผมไม่ค่อยเป้นสุขเลย ทุกครั้งกลับหอดึก”มาก”
แต่เดี๋ยวนี้กลับเร็วมาก ทำผมไม่กล้าไปอาบน้ำเลย กลัวมาเปิดประตูไม่ทัน
แม่ม ทำเวลาอาบน้ำผมเสียหมด -3-


งั้นเราไปต่อกรณีตัวอย่างกรณีที่สองเลยครับ!




x X x X x  



กรณีที่สอง


เอ่ิมมมมม...
.
.
.
.
.

ผมพูดตามตรงนะ
ถึงผมจะไม่ชอบโปเกม่อน แต่ผมก็ชอบปิกาจู
เพราะมันตัวเหลือง มันมีเสียงน่ารักน่ารัก
หรืออาจเพราะโดนคนที่คุณรู้ว่าใคร ฝังหัวผมมั้ง= =;;

แต่ไม่ใช่ตอนนี้
.
.
.
.
.
.
.
ตอนที่มีตุ๊กตาปิกาจุตัวโตเท่าตัวผมอยุ่บนเตียงของยงจุนฮยองน่ะ!






x X x X x



“ยงจุนฮยองงงงงงงงงงงง” เสียงโหยหวนที่ออกแนวโกรธเคืองแต่ก็ไม่ถึงกับโมโห(?) เอ่ยเรียกเจ้าของเตียงผู้ต้องหาของคดีนี้



“อะไร?”



“ไอ้ตัวเหลืองที่อยู่บนเตียงนายของนายใช่ไหม! มาเอามันออกไปเลย”ผมเดินออกมาจากห้องนอนที่โดนผุ้บุกรุกตัวเหลืองยึดไป พร้อมหยิบอาวุธและเข้าประชิดตัวเป้าหมายทันที =w=



“เห้ยยยย วางไม่เบสบอลนั่นลงเดี๋ยวนี้นะเห้ยย”



“ไม่ต้องมาแรดแถวนี้เลยยงจุนอยอง ไอ้ตุ๊กตานั่นของนายใช่ไหม?” เท้าเริ่มก้าวเข้าไปหาคนที่อยู่บนโซฟา พร้อมซักถามเหมือนลองเชิง



“ไม่ใช่มั้ง” ยังมีหน้ามากวนตีนอีกนะ= =+++



“ไหนจะไอ้โปสเตอร์หัวเตียง ที่ห้อยโทรศัพท์ของฉัน นายมาเปลี่ยนเป้นอีปิกาจุหมดเนี่ยนะ!
แล้วได้โปรด อย่าลืมว่าผ้าเช้ดตัวน่ะ นายไม่ได้ใช้คนเดียวนะเฟ้ยฉันคนนี้ก็ใช้ด้วย
ช่วยเปลี่ยนกลับเป้นสีขาวเหมือนเดิมด้วย ไอ้ลายปิกาจุแม่งทำอ้วก!!!”
บ่นจบก็หอบแฮกๆ แม่มมมมมเปลี่ยนอะไรไม่ว่ามาเปลี่ยนที่ห้อยโทรศัพท์ของผม เดี๋ยวแม่ฟันคอขาดเลย



“มานี่มาฮยอนซึง มาเร็วๆดิ” หอย กวักมือเรียกซะเป้นหมาเลย



“เห้ยยยยยย ฉุดทำไมห้ะ?”



ตอนนี้ก้เลยเป้นผมที่่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างไม่เต็มใจ
ผมถูกมันฉุด!!!! แหม๊~ผมไม่ได้ง่ายนะ
แล้วผมจะพุดให้มันส่อทำไม่วะเนี่ย - -



“อ้ะ “ แล้วหุฟังข้างนึงก็ถูกเสียบกับหูผม
ก่อนที่ผมกำลังจะหันไปด่าเสียงบางอย่างก็ดังขึ้น
แล้วผมก้เผลอหลับไป
.
.
.
.
.
“ถ้าแค่เสียงปิกาจู มันทำให้นายมานอนซบไหล่ฉัน ฉันคงทำไปนานแล้วล่ะ”
.
.
.
.
.


“แล้วทุกอย่างมันก็เพราะนายนั่นแหละ ฮยอนซึง”




x X x X x  




เห็นไหมครับ มันเปลี่ยนไปปปปปปปป
ปิกกาจูเต็มบ้านผมเลย โคตรน่ากลัวสาสสสส

ผมฟันธงว่า กรณีสุดท้ายพวกคุณจะช๊อกกว่านี้อีก!!!!!!




x X x X x  


กรณีที่สาม



เค้าว่ากันว่า
ถ้าดำคู่กับขาว
ผู้หญิงคู่กับผุ้ชาย
ดูจุนคู่กับจอน
ยงจุนฮยองก็คงคู่กับเครื่องดื่มกัดกระเพาะ


“โค้ก”


แล้วถ้าอยู่ๆ
ยงจุนฮยอง กับ โค้ก ไม่ได้คุ่กันล่ะ? จะเป็นยังไง



x X x X x  




"เอ้าพักก่อนๆ หยิบน้ำได้เลย"
พี่ๆทีมงานกำลังชุลมุนวุ่นวายอยุ่กับพวกผมหลังจากที่รายการเพลงจบลง
เพราะต้องไปแฟนไซน์ต่อ เลยต้องดุดีกันหน่อยใช่ไหมครับ บิ้วตี้^_______^



"ฮยอนซึง นายจะกินน้ำอะไรพิเศษไหม? ชาเขียว?" อ๊า~ พี่ยงบกน่ารักจริงๆเลยยย



"เอาคร้าบบบ เอารสธรรมชาตินะครับฮยอง"



"เอ้านี้" พี่ยงบกก็เดินเอามาให้ผม พร้อมยื่นเครื่องดื่มกระป๋องแดงมาให้ผมด้วย
เอ้ะ? ผมไม่กินนะเห้ย "ฝากให้ไอ้เจ้าจุนฮยองมันด้วย ไปไหนของมันก็ไม่รู้"



"อ่า ครับครับ" แล้วผมก็ต้องรับคำอย่างเสียไม่ได้ ทำเหมือนผมยืนอยู่บนโลกนี้คนเดียวแล้วรู้จักจุนฮยองคนเดียวเน้อะ - -



"ให้มันด้วยละ เดี๋ยวแม่งมาโวยวายว่าไม่ได้กินอีก แล้วไปเหวี่ยงต้องตามเคลียร์" อ้อ วันนั้นนั่นเอง เหวี่ยงซะไม่ต้องทำงานทำการกันซะ



"คร้าบผ้มมมมมม" ล้อเลียนจนโดนพี่ยงบกตีหัวไปหนึ่งป้าบ ผมเจ็บนะYOY



นั่นไงงงงง~ เจ้าตัวปัญหามาแล้ว
แหม๊ ทำยิ้มมุมปาก หล่อมากคร้าบบบ พ่อเทพบุตรรร
เดี๋ยวปั๊ดเอาโค้กขว้างหัวแม่งเลย


"มองทำไม? รู้ว่าหล่อไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้" ไอ้หอยยย มีขยี้หัวผมอีกนะ- -++++



"ขยี้หัวทำติ่งอะไรห้ะ อะเอาไป น้องโค้กสุดที่รักของนายน่ะ"
ผมยื่นกระป๋องแดงไปให้พร้อมยกน้องชาเขียวสุดที่รักขึ้นดื่มแล้วเดินหนีออกมาจากตรงนั้น
ใครจะอยู่ทะเลาะกับมันเล่า เถียงไม่เคยชชนะสักครั้ง-3-






หมับ!!!





มือใหญ่กำเข้าที่ข้อมือเล็กพร้อมกระตุกเบาๆ
"อะไรของนายเนี่ย จุนฮยอง - -?" ผมบ่นอย่างเอือมๆ



"ไม่อยากกินโค้ก ขอนะ" แล้วมันก็ขโมยน้องชาเขียวของผมไป!!!!
พร้อมกระดกดื่มอย่างสะใจ-[]-!!!!



แล้วหลังจากนั้นมาเรื่อยๆบิวตี้ที่มางานแฟนไซน์ก็ต้องอึ้งกันไปเป็นแถบๆ
รวมถึงผมเพราะได้ยินประโยคที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากของยงจุนฮยอง
อย่างเช่น



"ไม่เอาโค้กครับ"

"ไม่กินโค้กครับ"

"ขอเป็นน้ำเป่าแทนโค้กนะครับ"

"กินไม่เกินวันละกระป๋องครับ"


ฯลฯ

แม่ง มันเปลี่ยนปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมรับไม่ได้YOY







แต่เอ้ะ? เดี๋ยวนะ
ตอนนั้น มันกินชาเขียวของผมใช่ไหม?
*หันไปมอง* มันก็ยังกระดกชาเขียวผมต่อไป

ปากชนกับปากขวด

เอ้ะ?



ไอ้
.
.
.
.
หอย
.
.
.
.
หลอด
!!!!!!!!!!!!!!!!!!





นั่นมันจูบทางอ้อมนะเห้ยยย!!!!!!!!!!!!!!





"ชาเขียวเนี่ย มันหวานดีนะ"ยืนหน้ามากระซิบข้างหูผม ยิ้มมุมปากตามสไตล์ แล้วเซ็นลายเซ็นต่อ




หวาน?


ชาเขียวเนี่ยนะหวาน?


จุนฮยองแม่งเพี้ยน เพี้ยนไปแล้วแน่ๆ
ม่ายยยยยยย ผมจะเพี้ยนไปอีกคนแล้วนะ; O ;



"นี่จุนฮยอง ช่วยกลับไปกินโค้กของนายได่หม๊ายยยยยยย"



มันไม่ตอบแล้วเดินหนีผมไป
เล่นตัวชัดช๊าดดดด ผมเกลียดมานนนYOY










อยู่ดีดีมันก็เดินกลับมา แล้วมาแปะเควสชั่นมาร์คไว้กลางหน้าผากผม
ด้วยคำพูดที่ว่า

"ก็เพราะนายนั่นแหละฮยอนซึง"





x X x X x 



ตัดจบ=w=








talktalk;
re-up from beast-thailand
Qreaz. 10