ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เล่นบาส
วันนี้เป็นวันแรที่เรารวมพลนัวเล็ หลัา้อมเ้น ้อมร้อ พวผมทั้ห้าน็เินทามาที่สนามบาส บรรยาาศยามเย็นลมแรใ้ไ้เลยละรับ ลอทาเินนมาถึสนามผมไ้ยินเสี่ยยูยอมร้ออแอออ้อนินยอฮยอลอเลย บาทีหมอนี่็เินไปุยับแบอมฮยอ ูไปูมาหมอนี่โรน่ารำาเลย ยัีหน่อยที่ไบรอันฮยอวนผมุยบ้าไม่ให้ผมรู้สึเบื่อ
"เรามีัน5นแล้วะแบ่ทีมันยัไ"ินยอฮยอเอ่ยึ้น
"ให้แบมแบมนัู่เราเล่น็สิ้นเรื่อ"ยูยอมล่าวัึ้นมา น่าเะสิ้นี
"ทำไมนายอบวนีนนอื่นนันะ"แบอมฮยอุไอ้บ้านั้น สะใีอะรับ
"ยูยอมับแบอมอยู่ทีมเียวันสิพวนายเล่นเป็นอยู่แล้วนี่ เี๋ยวินยอ แบมแบม อยู่ทีมัน โอเไหม"ไบรอันฮยอเอ่ยัสิน
"ไม่เอาผมอยาอยู่ทีมูเนียร์ฮยอนี่ฮะ"ยูยอมอีแล้วหมอนี่ี้โวยวายเลยอะ
"อย่าเรื่อมาหน่า"แบอมพูบ็เินไปู้บาสเพื่อหาทีมที่ะเริ่มเล่น่อน และเป็นไปามาแบอมฮยอู้ล้วย เาเท่ห์มาเลยฮะ ่อมาไบรอันฮยอ็เป็นฝ่ายู้บ้า ไม่้อห่วเ่นันรับแ่ปล่อยมือออไปบาส็ลห่วสวยามมารับ ราวนี้สลับให้ยูยอมเป็นฝ่ายู้บ้า หมอนี่น่ะสูว่าผมเยอะเลยแ่็ยััวเล็ว่าแบอมฮยอับินยอฮยอ และามามันู้ล ราวนี้สลับมาทีมผมินยอฮยอให้โอาสผมู้ โอ้ยื่นเ้นมาไม่ใ่ว่าผมเล่นบาสไม่เป็นหรอนะ แ่วามสูอแป้นนี่สิเป็นปัหา และแน่นอนว่ามันแถบะไม่ถึแป้นเลย้วย้ำ ไม่้อหวัเลยว่าลูที่ผมู้ะล ผมหันไปอโทษพี่ในทีม ่อนะหันไปสบาับแบอมฮยอที่ยิ้วลับมาให้ผม และแล้วารเล่นริั็เริ่มึ้น พวเราลันว่าเม 21 ทีมไหนแพ้้อเลี้ย้าวเย็นทีมที่นะ้วย นี่มันะุเือเินไปแล้วน่ะสิ
แน่นอนว่า่อให้แบอมฮยอเลี้ยลูเ่แ่ไหน แ่็้อแพ้ให้ทีมพวผมอยู่ี็เพราะพวผมไ้เปรียบที่ำนวนน ถึผมะเล่นไม่ไ้เรื่อ็เถอะ แ่ผมส่ลูให้ไบรอันฮยอไม่มีพลานะนี่พูเลย
และแล้วมื้อนี้อิ่ม้วยอภินันทนาารานทีุ่็รู้ว่าใร หลัาถึหอพัทุน่าแยย้ายันลับห้ออัวเอ แ่สัพัผม็ไ้ยินเสียเาะประู ผมรีบเินไปเปิทันที
"ฮะ ฮยอมีไรป่าวรับ"ผมพูสะุทันทีที่นรหน้าือแบอมฮยอ
"อยาอใ้ห้อน้ำไ้ไหม ร้อนมาเลยที่ห้อมีันั้สามน แย่ห้อน้ำใ้มันนานไป"แบอมพูรัวมาแ่ผมไ้ยินำว่าห้อน้ำนะ เลยเปิประูและปล่อยให้ฮยอทำามใเลย หลัาผ่านไปไม่นานฮยอ็เินออมาพร้อมลิ่มรีมอาบน้ำที่หอมมามาเลย
"สื่นมา แบมแบมรีบไปอาบน้ำสิ"แบอมฮยอเยหน้าึ้นและไล่ให้ผมไปใ้ห้ออาบน้ำ่อ ผมที่เ็ว่าะล้าัใไ้ไ พอผมอาบน้ำเสร็็เห็นแบอมฮยอหลับที่อบเียอผมเสียแล้ว ูท่าแล้วฮยอเหนื่อยมาเพราะแ่นั่ลไปแล้วเอนัว็สามารถหลับไ้อย่าสบายใ เห็นฮยอหลับีแล้วผมึไม่อยาปลุหรอนะ ผมึเินไปหยิบผ้าห่มอีผืนมาห่มให้ฮยอ่อนะไปปิไฟแล้วนั่ลห่มผ้าให้ัวเอแล้วอยู่้าๆ ้อมอฮยอพี่ายนแรในโลอผมอย่าเียบๆในวามมื ่อนะรู้ัว็เผลอหลับไปแล้ว
เมื่อผมลืมาึ้น็พบว่าใรนนึที่เยอยู่ในห้อไ้หายไปเสียแล้ว แ่เมื่อพบว่าร่าอผมนอนสบายอยู่บนเีย็อยิ้มออมาไม่ไ้ ถ้าไม่ละเมอึ้นมาเอแบอมฮยออุ้มผมึ้นมานอนบนเียแน่ๆ แถมยัห่มผ้าให้ผม้วย ส่วนผ้าห่มที่ใรอีนใ้เมื่อืน็ถูพับเ็บไว้อย่าเป็นระเบียบ ับพลันผม็เหลือบไปเห็นโพสอิทบนหัวเียที่ิไว้้าๆารา้อมอผม
แบมแบมอ่าันเห็นารา้อมนายแล้ว
ั้นเวลา 16.00น. นายว่าแน่ๆ เอัน
ที่บันไนะ...ะรอ
แบอม
"เรามีัน5นแล้วะแบ่ทีมันยัไ"ินยอฮยอเอ่ยึ้น
"ให้แบมแบมนัู่เราเล่น็สิ้นเรื่อ"ยูยอมล่าวัึ้นมา น่าเะสิ้นี
"ทำไมนายอบวนีนนอื่นนันะ"แบอมฮยอุไอ้บ้านั้น สะใีอะรับ
"ยูยอมับแบอมอยู่ทีมเียวันสิพวนายเล่นเป็นอยู่แล้วนี่ เี๋ยวินยอ แบมแบม อยู่ทีมัน โอเไหม"ไบรอันฮยอเอ่ยัสิน
"ไม่เอาผมอยาอยู่ทีมูเนียร์ฮยอนี่ฮะ"ยูยอมอีแล้วหมอนี่ี้โวยวายเลยอะ
"อย่าเรื่อมาหน่า"แบอมพูบ็เินไปู้บาสเพื่อหาทีมที่ะเริ่มเล่น่อน และเป็นไปามาแบอมฮยอู้ล้วย เาเท่ห์มาเลยฮะ ่อมาไบรอันฮยอ็เป็นฝ่ายู้บ้า ไม่้อห่วเ่นันรับแ่ปล่อยมือออไปบาส็ลห่วสวยามมารับ ราวนี้สลับให้ยูยอมเป็นฝ่ายู้บ้า หมอนี่น่ะสูว่าผมเยอะเลยแ่็ยััวเล็ว่าแบอมฮยอับินยอฮยอ และามามันู้ล ราวนี้สลับมาทีมผมินยอฮยอให้โอาสผมู้ โอ้ยื่นเ้นมาไม่ใ่ว่าผมเล่นบาสไม่เป็นหรอนะ แ่วามสูอแป้นนี่สิเป็นปัหา และแน่นอนว่ามันแถบะไม่ถึแป้นเลย้วย้ำ ไม่้อหวัเลยว่าลูที่ผมู้ะล ผมหันไปอโทษพี่ในทีม ่อนะหันไปสบาับแบอมฮยอที่ยิ้วลับมาให้ผม และแล้วารเล่นริั็เริ่มึ้น พวเราลันว่าเม 21 ทีมไหนแพ้้อเลี้ย้าวเย็นทีมที่นะ้วย นี่มันะุเือเินไปแล้วน่ะสิ
แน่นอนว่า่อให้แบอมฮยอเลี้ยลูเ่แ่ไหน แ่็้อแพ้ให้ทีมพวผมอยู่ี็เพราะพวผมไ้เปรียบที่ำนวนน ถึผมะเล่นไม่ไ้เรื่อ็เถอะ แ่ผมส่ลูให้ไบรอันฮยอไม่มีพลานะนี่พูเลย
และแล้วมื้อนี้อิ่ม้วยอภินันทนาารานทีุ่็รู้ว่าใร หลัาถึหอพัทุน่าแยย้ายันลับห้ออัวเอ แ่สัพัผม็ไ้ยินเสียเาะประู ผมรีบเินไปเปิทันที
"ฮะ ฮยอมีไรป่าวรับ"ผมพูสะุทันทีที่นรหน้าือแบอมฮยอ
"อยาอใ้ห้อน้ำไ้ไหม ร้อนมาเลยที่ห้อมีันั้สามน แย่ห้อน้ำใ้มันนานไป"แบอมพูรัวมาแ่ผมไ้ยินำว่าห้อน้ำนะ เลยเปิประูและปล่อยให้ฮยอทำามใเลย หลัาผ่านไปไม่นานฮยอ็เินออมาพร้อมลิ่มรีมอาบน้ำที่หอมมามาเลย
"สื่นมา แบมแบมรีบไปอาบน้ำสิ"แบอมฮยอเยหน้าึ้นและไล่ให้ผมไปใ้ห้ออาบน้ำ่อ ผมที่เ็ว่าะล้าัใไ้ไ พอผมอาบน้ำเสร็็เห็นแบอมฮยอหลับที่อบเียอผมเสียแล้ว ูท่าแล้วฮยอเหนื่อยมาเพราะแ่นั่ลไปแล้วเอนัว็สามารถหลับไ้อย่าสบายใ เห็นฮยอหลับีแล้วผมึไม่อยาปลุหรอนะ ผมึเินไปหยิบผ้าห่มอีผืนมาห่มให้ฮยอ่อนะไปปิไฟแล้วนั่ลห่มผ้าให้ัวเอแล้วอยู่้าๆ ้อมอฮยอพี่ายนแรในโลอผมอย่าเียบๆในวามมื ่อนะรู้ัว็เผลอหลับไปแล้ว
เมื่อผมลืมาึ้น็พบว่าใรนนึที่เยอยู่ในห้อไ้หายไปเสียแล้ว แ่เมื่อพบว่าร่าอผมนอนสบายอยู่บนเีย็อยิ้มออมาไม่ไ้ ถ้าไม่ละเมอึ้นมาเอแบอมฮยออุ้มผมึ้นมานอนบนเียแน่ๆ แถมยัห่มผ้าให้ผม้วย ส่วนผ้าห่มที่ใรอีนใ้เมื่อืน็ถูพับเ็บไว้อย่าเป็นระเบียบ ับพลันผม็เหลือบไปเห็นโพสอิทบนหัวเียที่ิไว้้าๆารา้อมอผม
แบมแบมอ่าันเห็นารา้อมนายแล้ว
ั้นเวลา 16.00น. นายว่าแน่ๆ เอัน
ที่บันไนะ...ะรอ
แบอม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น