ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Heartquake.Z หยุดหัวใจนายจอมป่วน 7
“ฉันไม่ได้เป็นคนพันธุ์ประหลาดเหมือนที่นายว่าซะหน่อย”
“ก็เห็นๆอยู่ว่าเธอพูดกับแมว ยังว่าไม่ประหลาดอีก”
หนอยไอ้หมอนี่ ฉันพูดกับแมวแล้วผิดเหรอไงฮะ มันหนักหน้าหล่อๆของนายเหรอ
“เลิกพูดว่าพันธุ์ประหลาดซะทีได้มั้ย”
“อ้าวก็เธอประหลาดจริงๆอ่ะ ฉันผิดตรงไหนอ่ะ”
ไมไอ้หมอนี่ถึงเถียงได้หน้ามึนแบบนี้นะ ฉันเถียงกับหมอนี่เสียสุขภาจิตแหงเลย
โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ท่องจำเอาไว้ๆ
“เธอคิดว่าแมวมันจะตอบเธอได้งั้นเหรอ ใช้สมองส่วนไหนคิดฮะ”
“นายจะเงียบได้ยัง จะพูดอีกนานมั้ยฮะ”
“ปากของฉันไม่ใช่ปากใคร หรือปากเธอฮะ เอ้า ฉันเอาอาหารมาใหม่”
เมี้ยว ~~~~
เหมือนรู้งาน มันย้ายตัวจากฉันไปหาหมอนั้น แหมยัยเหมียวตระกะ เมื่อกี้เธอยังน่ารักอยู่เลยเห็นคนหล่อไม่ได้เลยนะย่ะ โยกเยกหล่อกว่าเยอะเลย(ไม่เกี่ยว)
“นายยังพูดกับแมวเลย ไหงมาว่าฉันย่ะ”
“ฉันไม่ได้พูด แค่เอาอาหารมาใหม่ เธอนั้นแหละที่พูด ถามเองตอบเอง”
“ย่ะ ฉันพูดแล้วไง ไปล่ะฉันอยู่กับนายแล้วปวดหัว”
ฉันพูดพร้อมเดินหันหลังใส่หมอนั้น
“เดี๋ยวสิเธอชื่ออะไรน่ะ ยัยหน้าแมว”
ฉันได้ยินสิ่งที่หมอนั้นพูดนะ เรื่องอะไรฉันจะบอก บอกให้นายล้อฉันเหรอ
ฉันรีบเดินมาที่ห้องซ้อมร้องเพลง แต่เมื่อกี้นายคนนั้นก็หล่อไม่ใช่เล่นนะเนี่ย
แล้วมาทำไรที่นี่หว่า ถ้าเป็นคนของบริษัทฉันก็ต้องเคยเห็นหน้าสิ แล้วฉันจะเอาเรื่องหมอนั้นมาคิดทำไมนะ หมั้นไส้มาหาว่าฉันบ้านั่งคุยกับแมว(แค่คนพันธุ์ประหลาดเอง)
มีเพลงประกอบละครที่พวกเค้าเสนอให้ฉันร้องถึง 3 เรื่องเลย พวกคุณติดใจอะไรกับเสียงฉันคะเนี่ยถึงให้ฉันร้องค้า..
~~~~~~ ซ้อมๆๆๆ ร้องเพลงๆๆๆๆ ~~~~~~
นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย หิวข้าวชะมัดแล้วเมื่อไหร่เพื่อนฉันจะมาสักคนเนี่ย ฉันเดินมาที่ร้านอาหารด้วยร่างการต้องการสารอาหารเพื่อประทังชีวิต
กินไรดีอ่ะ เฮ้อ เอาอีกแล้วมาร้านอาหารฉันไม่รู้จะสั่งอะไร ฉันมาทีไรพวกเพื่อนๆจะสั่งให้หมดพูดอีกอย่างฉันไม่มีโอกาสได้สั่ง เพราะเพื่อนๆสั่งแต่ของที่พวกเค้าอยากกินฉันว่าฉันนั่งเฉยๆรอกินอย่างเดียวดีและ ขี้เกลียดไปเสียงดัง มันไม่มีต่อคอสำหรับนักร้อง
“รับอะไรค่ะ”พนักงาน
เอาแล้วไงละ เหมือนกับว่าเพื่อนๆเข้าร้านตามสั่งนะค่ะ ที่คิดเมนูไม่ออกว่าจะทานอะไร
“เอ่อ...”
“อ้าย เซฟตี้ นี่นา ฉันนึกตั้งนานว่าใคร”
ฉันก็ดังว่ามั้ยค่ะ มีคนรู้จักด้วยแหละ(ร้านอาหารกับบริษัทใกล้กันนะ)
“ค่ะ ฉันเอง เอ่อคุณช่วยสั่งให้หน่อยได้มั้ยค่ะ เพราะฉันไม่รู้จะสั่งอะไร”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวจะสั่ง แต่ก่อนกลับคุณต้องให้ลายเซ็นกับถ่ายรูปคู่ด้วยนะค่ะ”
“ค่ะๆๆ”
แล้วพนักงานคนนั้นก็ไปสั่งอาหารให้ฉัน คงไม่สั่งมาให้เยอะแยะนะย่ะ คนกินนะจำไว้ด้วย
“กะอีแค่ของตัวเองอยากกิน ยังไม่มีปัญญาสั่งเลยนะ”
ว่าใครย่ะ ว่าฉันเหรอ
“นายอีกแล้วเหรอ ทำไมฉันต้องเจอนายอีกแล้วเนี่ย”
“คิดว่าฉันอยากเจอเธองั้นเหรอยัยคนประหลาด”
โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า แต่มันก็ไม่ดีทั้ง 2 อย่างเลยนะ
“ฉันบอกว่าฉันไม่ได้ประหลาด”
“พูดกับแมวเนี่ยนะไม่ประหลาด”
“ใช่”
มึนอีกแล้วนะย่ะ ฉันก็ชักจะมึนตามหมอนี่แล้วเนี่ย
“เธอชื่อไรอ่ะเนี่ย หน้าคุ้นๆ”ต๊ายแล้ว ไม่รู้จักนักร้องชื่อดังหรือไงฮะ บ้านนอกที่สุด
“...”
“นี่เธอ ฉันถามชื่อไร”
“...”ฉันไม่ได้ชื่อเธอย่ะ
“เธอชื่อไร ถ้าคราวนี้ไม่ตอบ เวลาฉันเจอหน้าเธอฉันจะเรียกเธอว่ายัยคนประหลาดตลอดเลย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น