ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ^Hanyung^ รักเธอสุดใสยัยตัวแสบ 1
สวัสดีค่ะฉันโองาตะ มินามิ เห็นชื่อฉันอย่างนี้ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี-ญี่ปุ่นค่ะ ฉันมีลักษณะทีไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงนักก้อลองนึกดูสิค่ะ ตาโต หน้าขาวอมชมพู ปากเล็กแต่ซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ ผมยาวซอยสไลด์ถึงกลางหลัง แต่บางคนชอบบอกว่านิสัยฉันเหมือนทอม แต่จริงๆฉันไม่เป็นหรอกค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มจะมีความคิดแล้วละ ทำไมหรอค่ะ ฉันเพิ่งอกหักมาได้พักนึงแล้ว ไม่สิ ฉันบอกเลิกเขาแท้ๆ แต่ไหงกลับเสียใจเองก้อไม่รู้ อ๋อ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ประเทศจีน มาเที่ยวเผื่อจะได้ลืมๆคนอย่างนั้นไปได้ซะที จริงๆตอนนี้ฉันต้องกลับบ้านไปอยู่ฉลองวันปีใหม่กับครอบครัวใช่มั้ย ไหงมาลงที่นี่ก้อไม่รู้ เกือบลืมบอก ฉันเป็นเด็กฝึกหัดของค่าย SM และแฟนเก่าของฉันคือ คิมฮีชอล เป็นรุ่นพี่ที่ฝึกด้วยกัน เราต่างฝ่ายต่างชอบกัน และลองคบกันดูแรกๆดีมาก เราเข้ากันได้ดี สักพักเค้าก้อเริ่มมีรุ่นน้องมาชอบบ้าง เค้าก้อไม่เคยปฏิเสธเลย คุยๆ กับทุกคน และเค้าก้อเดินควงในบริษัท บางครั้งต่อหน้าฉันบ้างละ แบบนั้นฉันก้อยังทนได้นะ และยังมีหน้ามาถามอีกว่า
“มินามิ พี่มีแฟนอีกคนได้มั้ย”
เป็นใครก้อทนไม่ได้ใช่มั้ยค่ะ แต่ฉันกลับบอกให้เค้ามีอีกคนได้ มันเป็นความผิดของฉันแหละ ที่บอกไปแบบนั้น ฉันไม่อยากให้เค้ามองฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว ทั้งที่กลับบ้านนั้นเพื่อนก้อเล่าให้ฟังว่าเค้าไปไหนมาไหนกับใครบ้าง หลังจากนั้นเราก้อไม่ได้คุยกันพักใหญ่เลย เพราะเค้าไม่โทรมาหาฉัน หรือฉันไม่กล้าคุยกับเค้าก้อไม่รู้ ฉันจะเข้าไปคุยด้วยแต่เค้าก้ออยู่กับผู้หญิงอื่นอีกเสมอ แต่พอเค้าจะโทรก้อโทรมาแต่ไม่ได้คุยเรื่องของเราหรอกนะ เอาแต่คุยเรื่องผู้หญิงคนนั้น คนนี้ และฉันก้อตัดสินใจตอนนั้น ว่าต้องเลิกกับเค้าแล้วละ ฉันไม่อยากโดนบอกเลิกก่อน ฉันเลิกที่จะบอกเลิกดีกว่า โดยฉันให้เหตุผล
เค้าว่า ฉันมีแฟนใหม่ แต่จริงๆฉันไม่มีหรอกนะ เพราะฉันพี่ฮีชอลแค่คนเดียวเท่านั้น และเค้ายังหามาว่าฉันอีก
“ทำไมถึงคบกัน คบกันตอนไหน แล้วทำไมไม่บอกพี่ก่อนฮะ”
แล้วฉันก้อบอกว่า
“ฉันยังไม่เคยว่าพี่สักคำ ที่พี่ไปคบใครต่อใคร”
“ก้อพี่ถามเธอแล้วไงว่าให้พี่มีแฟนใหม่ได้มั้ย เธอก้อตอบว่าได้เองนะ”
“ใช่ เพราะงั้นเราต่างคนต่างมี ฉันไม่อยากยุ่งกับพี่อีกแล้วละ เราเลิกกันเหอะ มันไม่ใช่เพราะพี่อย่างเดียวหรอก ที่ฉันต้องเลิกกับพี่ ฉันคิดว่าแฟนคนไหน ไม่สำคัญก้อตัดทิ้งไปเลยดีกว่า คบไปก้อเสียเวลาป่าวๆ”
“มินามิ เธอเป็นคนยังไงกันแน่”
“ที่แน่ๆ ที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะพี่นั้นแหละ”
เล่าไปผู้อ่านฟังแล้วก้ออยากจะร้องไห้ ทำไมนะ ทำไม เริ่มหิวข้าวแล้วละ มาที่นี่ต้องกินซาลาเปาละ โอโห ร้านซาลาเปาเต็มไปหมดเลยอ่ะ แล้วจะเข้าร้านไหนดีละเนี่ย เข้าร้านนี้ดีกว่า คนน้อยดี โอโห ฉันจะอ่านออกมั้ยเนี่ย มีแต่ภาษาจีน ทำไมไม่มีภาษาอังกฤษประกอบบ้างเลยละ แล้วคนต่างชาติมาจะทำไงเล่า แล้วฉันต้องพูดไงเนี่ย
“สวัสดีคับ รับอะไรดีฮะ”พนักงานพูด (ภาษาจีน)
“… ...”แต่ฉันไม่ได้มองหน้าพนักงานหรอกนะ กลัวมองแล้วโดนด่าว่าโง่ จะกินแล้วยังไม่มีปัญญาสั่งอีก เอาแต่มองที่เมนู
“มินามิ เธอมาทำไรที่นี่”
“ภาษาเกาหลี เรารู้จักกันด้วยหรอค่ะ”โอ๊ะ หล่อแฮะ
“อืม เธออาจไม่รู้จักพี่นะ แต่พี่รู้จักเธอ พี่ชื่อหานเกิง ชื่อเกาหลีชื่อฮังคยอง อืม แล้วเป็นเพื่อนฮีชอลน่ะ”
“ค่ะ”
“พี่เป็นเพื่อนฮีชอลไง”
“ฮีชอลไหนค่ะ”ฮีชอลชื่อโหลจะตายไปใช่มั้ยผู้อ่าน
“คิมฮีชอล ที่เคยเป็นแฟนเธอนั้นแหละ”ทำไมฉันต้องมาเจอเพื่อนหมอนั้นที่นี่ด้วยเนี่ย เห็นฉันโทรมขนาดนี้ต้องเอาไปเล่าให้พี่ฮีชอลฟังแน่ๆเลย
“แล้วพี่มาทำอะไรที่นี่ละค่ะ”
“ก้อร้านนี้เป็นของแม่พี่น่ะ”
ฉันโง่อีกแล้วดันเข้าร้านส่งเดช ทำไมไม่เข้าร้านอื่นฟะ แฟนไม่รักแล้วยังโง่อีก อ้ากๆ
“มาเที่ยวหรอ”พี่ฮังคยองพูด
“ค่ะ มาเที่ยว”
“มาคนเดียวหรอ”
“ค่ะ มาคนเดียว”
“แล้วทำไมไม่กลับบ้าน ไม่กลับไปฉลองปีใหม่กลับครอบครัว”
“ฉันไม่กลับบ้านค่ะ”
“ทำไมละ”
“ก้อฉันสัญญากับที่บ้านเอาไว้ ถ้ายังไม่เดบิวต์ ฉันยังไม่กลับบ้าน...”
“เศร้าอะไรหรอ ทะเลาะกับแฟนคนใหม่มาหรอ”
“ฉันไม่มีแฟนค่ะ”
“อ้าว ก้อฮีชอลมันบอกว่าเธอมีแฟนใหม่น่ะ”
“ป่าวหรอกค่ะ มันเป็นข้ออ้างน่ะ เพื่อจะบอกเลิกพี่ฮีชอล”
“อ้าวทำไมละ...”
“หานเกิง คุยอะไรอยู่ มาช่วยงานแม่ก่อนสิ”แม่เค้าพูด (ภาษาจีนอีกแล้ว)
“ครับ แม่ (ภาษาจีนอีกแล้ว).....อย่าเพิ่งไปไหนนะ รอพี่ก่อน พี่มีเรื่องจะคุยด้วย”
ฉันต้องฟังนายด้วยหรอไง นายเชิญไปคุยกับเพื่อนเจ้าชู้ของนายเหอะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น