ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ^Hanyung^ รักเธอสุดใสยัยตัวแสบ 6
Normal mode
พวกนี้เค้าพูดอะไรกันเนี่ย มองฉันแล้วยิ้ม
“พี่เค้าว่าไรอ่ะ”
“ก้อประมาณว่าเธอร้องไห้ทำไมน่ะ”
“อืม”
“เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเธอขี้แงเหมือนกัน พูดนิดเดียวร้องไห้แล้ว”
“พี่นั้นแหละ ทำฉันร้องไห้ ยังจะมาว่าฉันอีก”
“สรุปพี่ผิดหรอเนี่ย ไปกันเหอะป่ะ”
แล้วพี่ฮันคยองก้อเดินจูงมือฉันมาเลย
แล้วฉันก้อมาที่เกาหลี เฮ้อ ฉันต้องกลับเจอเรื่องบ้าๆอีกป่ะเนี่ย
แต่คราวนี้คงไม่ใช่แล้วละ ฉันมีพี่ฮันคยองอยู่นี่แล้ว เค้าเป็นคนฉันเชื่อที่สุดตอนนี้
“นี่ หิวข้าวป่ะ”พี่ฮันพูด
“ไม่อ่ะ ไม่อยากกิน ยังอิ่มอยู่เลย”
“อ๋อหิวหรอ ป่ะเราไปกินข้าวกัน”
เฮ้ย ฟังรู้เรื่องป่ะเนี่ย ฉันพูดว่าไม่อยากกิน
“เอากินไร สั่งเลย”ฟังกันบ้างดิ
“พี่ ฉันบอกว่าไม่อยากกินไง”
“หิวก้อสั่งเลย”นิสัยที่ไม่ยอมฟังคนอื่นพูดสินะ
“เฮ้อ เอาอะไรก้อได้แล้วกัน พี่สั่งเหอะ”
“เอาข้าวผัด 2 ชามฮะ”
พูดตรงฉันยังกินอะไรไม่ลงหรอกนะ บนเครื่องบินก้ออิ่มจะแย่และ
เล่นเอาของตัวเองมาให้ฉันยัดอยู่นั้นแหละ พี่ก้อเลยหิวนี่ไง
ฉันเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ
“มาแล้ว กินซะ”
“ค่ะ ๆๆ กินๆๆ”
ฉันจะกินลงมั้ยเนี่ย
RRRRRRRRRR. rrrrrrrrrrrrrrrr.
“ฮัลโล ใคร”
พี่พูดโทรศัพท์แบบนี้หรอเนี่ย
“อะไร นายมารับฉันหรอ…..ไม่ต้องหรอกฉันกลับเองได้...................นายมาถึงแล้วหรอ...........นายมารอฉันกี่ชั่วโมงแล้วเนี่ย.........นายกลับไปก่อนเหอะ.........เออๆ อยู่ร้านอาหาร ฉันเห็นนายและ เดินเข้ามาเลย”
“เพื่อนมารับพี่หรอ...”
“ไง ฮันคยอง ทำไมนายไม่ให้ฉันมารับว่ะ”
เสียงแบบนี้ฉันจำได้แล้ว แค่ไม่ต้องมองหน้าฉันก้อจำได้แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น