ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Heartquake.Z หยุดหัวใจนายจอมป่วน 8
นายคิดว่าฉันจะโผล่หน้าสวยๆของฉัน(ช่างกล้า)ไปให้นายเห็นบ่อยๆงั้นเหรอ ฝันไปเหอะ
“...”
เชิดเข้าไว้ เป็นสิ่งที่ลูกผู้หญิงพึงกระทำ แม่หนูสอนค่า!!!
“ยัยหน้าแมวนี่ ฉันพูดกับเธออยู่นะ”
“...”
“ยัยหน้าแมว ยัยคนประหลาด เธอกวนอารมณ์มากเลยรู้มั้ย”
อ้าย ไอ้บ้านี่ มันจะอะไรกับฉันหนักหนาย่ะ ฉันจะหน้าอะไรกันแน่ สรรหามาว่าจริงนะ
“ไอ้บ้า คำก็ประหลาด คำก็หน้าหน้าแมว จะอะไรกับฉันนักหนาย่ะ”
“ชื่อของเธอล่ะ”
มึนได้มึนดีจริงๆเลยนะย่ะ ฉันด่าอยู่นะ ยังจะถามชื่ออีก
“เซฟตี้ย่ะ ฉันไม่ได้ชื่อประหลาด ยัยหน้าแมวอะไรของนายด้วย”
“เท่านั้นแหละ ฉันชื่อเซย์จินะ”
เหมือนเคยได้ยินที่ไหนว่ามั้ย ที่ไหนหว่า หมอนี่ไม่ใช่คนไทยจริงๆด้วย ทำไมพูดไทยชัด ฉันเป็นคนไทยฉันยังเคยสอบตกวิชาภาษาไทยเลยนะ(ไม่เกี่ยวๆ)
“ใครถามนายย่ะ”
“ฉันอยากบอกชื่อของฉัน มีไรม่ะ”
ใครไปอยากมีไรกับคนหน้ามึนอย่างนายย่ะ
“อ้ายยย เซย์จินี่ ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ”พนักงาน
“ครับ”
ขอลายเซ็น หมอนี่เป็นใคร ทำไมต้องขอกันน่ะ นักร้องเหรอก็ไม่ยักจะเคยเห็นนี่นา
“อยากให้เซฟตี้กับเซย์จิถ่ายรูปคู่กันน่ะค่ะ ได้มั้ยค่ะ”พนักงาน
เป็นคำขอที่แรงมากเลยค่ะ แต่ฉันทำได้แต่ยิ้มเท่านั้นแหละค่ะ แต่นายนั้นก็โอบเอวฉันเข้าแล้ว โหหมอนี่มายืนข้างฉันแล้วสูงน่าดูชมเลยแฮะ สูงเผื่อแผ่ใครบ้างมั้ยฮะ!!!
“ขอบคุณค่ะ”พนักงาน
“นายเป็นใคร ทำไมเค้าต้องขอลายเซ็นนายด้วย”
ฉันพูดกับนายนั้น แต่หมอนี่กลับยิ้มอย่างสบายใจ หนอยฉันถามไม่ตอบใช่มั้ย
“อ้าว เซฟตี้ ไม่รู้จักเซย์จิเหรอ เค้าเป็นดาราของญี่ปุ่นและของประเทศไทยเลยนะ”
ฮะ!!!! ดารา หมอนี่เนี่ยนะ ก็ว่าหน้าตาหล่อเกินมนุษย์มนาเค้านี่ 5555+ (หล่อยังไงนะ)
“จริงเหรอ ที่นายเป็นดาราอะไรนั้นอ่ะ”
“เธอไม่เคยดูละครหรือไง เอ๊ะหรือบ้านเธอไม่มีทีวี ยัยหลังเขา”
หน้าตาฉันดูกันดารขนาดไม่มีทีวีดูขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงเรียกฉันว่ายัยหลังเขาอ่ะ
“มีย่ะ ฉันไม่มีเวลาดูหรอก แล้วไม่ต้องสรรหาชื่ออุบาศๆ มาเรียกฉันนะย่ะ ฉันมีชื่อ”
“เซฟตี้ไง แล้วฉันชื่อไรละ”
“นายจะบ้าเหรอไง จำชื่อตัวเอง ปัญญาอ่อนล่ะ”
“ฉันถามเธอ ว่าชื่อฉันชื่อไร”
“ชื่อนาย เอ่อ...”
อะไร เมื่อกี้คุณพนักงานพูดชื่อว่าไรนะ ลืมไปแล้ว
“เอ้อ เซย์จิไง ชื่อนายใช่มั้ย”
“อืม ยัยหน้าแมว”
“นาย ชื่อมีก็เรียกสิย่ะ”
“ไม่อ่ะ เธอเหมาะกับชื่อที่ฉันเป็นคนตั้งมากกว่า”
ย่ะ เถียงมึนได้มึนดีจริงๆ ฉันปวดหัวอ่ะ วันนี้ฉันใช้เสียงมากมายเลยแฮะ
ข้าวมาและ ฉันกินข้าวดีกว่า เถียงหมอนี่ใช้พลังเยอะชิปเป๋งเลย
อืม ฉันกินข้าวมาไก้สักพัก เริ่มรู้สึกว่า นายดาราคนนั้นจะจ้องฉันไม่เลิกเลยแฮะ ขนาดนั่งคนละโต๊ะแล้วนะ ยังจะแกล้งผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันอีก
“คิดเงินด้วยค่ะ”
“ค่ะ”พนักงาน
“แล้วเจอกันนะ เซฟตี้ อ่ะๆ ยัยหน้าแมว”
“ไม่ต้องเจอย่ะ”
พอฉันจ่ายเงินอะไรเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินไปที่บริษัทเหมือนเดิม เพื่อไปซ้อมร้องเพลงเหมือนเดิมอีกแล้วค่ะ หวังว่าเพื่อนฉันคงมาแล้วนะ ไม่งั้นแม่จะงอนให้นานเลย
ฉันเดินไปที่ห้องซ้อมเต้นของ Season Eight อ้าว มีนา กับมีนะมาแล้วนี่ ยังดี ที่ฉันมีเพื่อนแล้ว ไม่งั้นเฉาตายแน่
“มาแล้วเหรอ ไปกินข้าวที่ไหนมาอ่ะ ไม่ได้กินที่บริษัทเหรอ”มีนา
“ไม่อ่ะ เบื่อแล้ว ออกไปกินแถวๆนี้อ่ะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น