ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Heartquake.Z หยุดหัวใจนายจอมป่วน 5
สวัสดีค่ะฉันชื่อ เซฟตี้ คงรู้ความหมายของชื่อฉันใช่มั้ย ความปลอดภัยอะไรนั้นแหละเพราะพ่อของฉันอยากให้ฉันระวังตัว ปลอดภัยอะไรทั้งหลายแหล่เลยตั้งชื่อแบบนี้
ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของภัทราภานุวัฒน์
ฉันมีพี่ชายอยู่หนึ่งคนค่ะ เค้าชื่อซีโอ้เพราะพ่อชอบนาฬิกายี่ห้อคาซิโอ้มากๆเข้าขั้นบ้าเลย ตั้งชื่อพี่ซีตามนั้น
“ฉันไปมหาลัยแล้วนะ”พี่ซีโอ้ตะโกนมา พร้อมกับโผล่เข้ามาในห้องของฉัน
“อืม พี่หัดไปเรียนซะมั่งก็ดีเหมือนกัน โดดทุกวันได้โง่พอดี”แช่งพี่ซะเลย
“นี่ยัยตี้ เธอไม่ไปซ้อมเต้นเหรอไง”
ไหนพี่ว่าจะไปเรียนจะมายุ่งเรื่องของฉันทำไม
“มันยังไม่ถึงเวลาซะหน่อย”แล้วพี่ซีก็บ่นอุบอิบอะไรซักอย่าง ฉันไม่อยากใส่ใจหรอก
“ตี้ๆ”ยังไม่ไปอีก
“อะไรอีกอ่ะพี่ซี ทำไมไม่ไปเรียนซะทีเนี่ย”
“นี่ใครเนี่ย”
พี่ซีชื่อรูปเด็กผู้หญิงที่หน้าปกซีดีเพลงเกาหลีของฉัน มันมองจนจะทะลุเข้าไปในนั้นอยู่แล้ว
“อ๋อมินามิ เพื่อนร่วงของฉันอ่ะ เค้าเคยเป็นนักร้องเกาหลีอยู่พักนึง พอดีบริษัทที่เกาหลีเค้าขยายมาที่บ้านเรา มีนะขอมาอยู่ที่ไทยอ่ะ”
“เหรอ”
“ทำไมเหรอสนใจเหรอ”
“ป่าว เห็นฉันเป็นคนยังไงฮะ แค่อยากรู้เฉยๆ!!”
ทำไมต้องตะโกนด้วยว่ะเนี่ย ไอ้พี่บ้า
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่นา เดี๋ยวบรรดาสาวๆ ของพี่จะมาหักคอเพื่อนฉันพอดี ถ้าพี่ไปจีบ”
“ยัยตี้...ว่าแต่ไอ้แมวช่างฝันของเธอมันหายหัวไปไหนเนี่ย ป้าแจ่ม เค้าเรียกหามันอยู่”
พ่อหนุ่มช่างฝันของฉันน่ะเหรอ มันเป็นแมวที่ฉันเก็บมาได้น่ะคะ ฉันให้อาหารมันเลยอยู่กับฉันไม่ไปไหนเลย มันชื่อโยกเยก เพราะตอนฉันเก็บมันมาได้ขาหลังของมันยาวกว่าขาหน้าและมันก็เดินโยกเยกๆ น่ารักดี ฉันเลยให้มันชื่อนี้
“โยกเยกน่ะเหรอ เดินเล่นอยู่ในห้องของฉันนี่แหละ มันคงไม่ไปนอนที่ไหนหรอก”
“มันติดเธอจะตายนี่นา ป้าแจ่มเรียกให้มันไปกินข้าวน่ะ”
“เหรอ โยกเยก เยก อยู่ไหน ไปกินข้าวกันป่ะเร็ว”
เมี้ยว ~~~~
“นั้นไงมาแล้ว ป่ะโยกเยกตามพี่ซีไปกินข้าวนะ”
“ไปกันเหอะ ไอ้หนุ่มช่างฝัน”
ที่พี่ซีเรียกมันแบบนี้เพราะว่า มันชอบนั่งดูท้องฟ้าแล้วจะนิ่งๆ เหมือนอารมณ์ศิลปินเลย
อ้ายยยยย น่ารักจังเลยอ่ะ ฉันรักแก มาหอมทีมาม่ะ แล้วพี่ซีก็อุ้มโยกเยกขึ้นไปหอม
“ไหนว่าจะไปเรียน ไม่ไปซะที”
“แล้วเธอเมื่อไหร่จะไป ฉันอยากรู้”
แวะเข้าเรื่องฉันทำไมอีกแล้ว นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย โธ่ เพิ่ง 9 โมงเอง ฮะ 9 โมง ไอ้พี่บ้าชวนฉันคุยอยู่นั้นแหละ
“พี่ชวนฉันคุยทำไมเนี่ย มันจะสายแล้วนะเนี่ย”
“มาโทษฉันได้ไงฮะ ไปเลย รีบๆพี่จะไปส่งที่บริษัท”
“อืมๆๆๆๆ รอด้วยนะ”
สายๆๆๆ ตายยั้งเขียด ฝากไว้ก่อนเหอะ พี่ซี
หลังจากฉันอาบน้ำแต่งตัว ล่ำลาโยกเยกสุดที่รักฉันก่อนแล้ว ฉันกระโดขึ้นรถทันทีเลย พี่ซีก็ขับรถด้วยความเร็วสูงปานยังกะแข่งในสนามแข่ง(เว่อไป)เพื่อน้องสาวสุดที่รักจะโดนเพื่อนร่วมวงกระทืบ(เพื่อนไม่ทำหรอก ยัยนี่บ้า)
9.33 นาฬิกา มาถึงก่อน 10 โมง ได้ไงอ่ะ ขับรถด้วยความเร็วสูงจริงๆ(ยังจะบ้าอีก)
“พี่ซีฉันไปแล้วนะ”
“อืม ตั้งใจซ้อมเข้าล่ะ”
พี่ซีพร้อมโบกมือลาฉัน ไหงยังไม่ไปละ แล้วมองอะไรของเค้า
“มาสายนะ ตี้”เซนน่า
เซนน่าเป็นเพื่อนร่วมวงของฉัน วงของฉันคือ Season Eight เป็นการนำเด็กสาว 8 ประเทศมาร่วมกันเป็นเหมือนฤดูทั้ง 8 (งงมั้ยในโลกมีกี่ฤดู)
“ไม่สายซะหน่อย”ฉันพูดพร้อมเช็ดเหงื่อที่หน้านี่ฉันนั่งรถอะไรมาน่ะ ไมเหงื่อออกเยอะอย่างงี้
“เอ้า ผ้าเช็ดหน้า เหงื่อออกเยอะยังงั้น เธอไปวิ่งเล่นที่ไหนมาน่ะ”
มีนะพูดพร้อมส่งผ้าเช็ดหน้ามาให้ ฉันมีเวลาวิ่งเล่นด้วยเหรอ แค่มาทันก็ดีใจตายแล้วย่ะ
“หึ เธอหอบยังกับไปวิ่งมาธาธอนมาเป็นกิโลเลยอ่ะ”มีนา
แทนที่จะเอาเวลามาพูดไปหาน้ำมาให้ฉันกินหน่อยไม่ได้เหรอไง เพื่อนขา
คุณผู้อ่านดูสิมันซ้ำเติมเซฟตี้ค่ะ นางเอกโดนทำลายจิตใจอย่างรุนแรง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น