รักเธอสุดใจยัยจอมโหด

ลำดับตอนที่ #6 : เดทครั้งแรก..

สายลมพัดผ่านหน้าของฉันไป ตอนนี้ฉันกับอะตอมอยู่กันที่หน้าสวนสนุก นี่หรอเดทครั้งแรกของฉัน ?? ที่สวนสนุกเนี่ยนะ !! เหอะๆๆ ฉันคงจะจำไปตลอดชาติเลยละ -..-

"นี่อะตอม.. ยังโกรธฉันอยู่อีกเหรอ ฉันขอโทษนะ น่านะ.. อย่าโกรธฉันเลย.." ทำไมตานี่ใจแข็งยังกับหินนะ เห้อ.. ง้อยากจริงๆ

"หมอนั่นเป็นใคร ??" หา ?? หมอนั่น หมอไหนล่ะคุณ - -"

"ใครล่ะ:."

"ก็ผู้ชายที่เข้าไปปลุกเธอเมื่อเช้าในห้องไง!!" นี่!! ทำไมต้องตะคอกกันด้วยเล่า พูดดีๆก็ได้นี่นา

"ทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า!!" ฉันตะคอกกลับ มีอย่างที่ไหน อุตส่าห์ถามดีๆ ยังจะมาตะคอกกันอีก ใจร้ายที่สุดดด!!!

"แล้วเธอตะคอกฉันทำไมเล่า!!!!!!" หนอย.. ยังมีหน้ามาถามอีก ก็นายเป็นคนเริ่มนะ

"ก็นายตะคอกใส่ฉันก่อนนี่!!!!!!!!" ฉันตะคอกกลับ ใครจะไปยอมให้นาย ฉันจะไม่ยอมให้นายอีกแล้ว

"ฉะ.. ฉะ.. ฉัน ขอโทษ" เสียงของเขาเบาลงจนฟังแทบไม่ได้ยิน

"อะตอม นายเป็นอะไรไป อยู่ดีๆจะหงุดหงิดก็หงุดหงิด จะขอโทษก็ขอโทษซะงั้น ฉันตามอารมณ์นายไม่ทันแล้วนะ"

"ก็.. ฉัน หึงเธอนี่นา หมอนั่นไม่ได้เป็นแฟนเธอ แต่กลับได้เข้าไปในห้องนอนของเธอ ทั้งๆที่ฉันเป็นแฟน ฉันยังไม่เคยเข้าไปในห้องนอนเธอเลยสักครั้ง" หน้าที่เคยเป็นสีน้ำผึ้ง ค่อยๆแดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ จนจะเหมือนมะเขือเทศ

"เอาน่า นายไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้หรอก เพราะตานั่นน่ะ เป็นญาติฉัน ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนอ่านะ อยู่ดีๆ แม่กับโอป้าแล้วก็มินมิน ไปเที่ยวกัน โดยให้ตานั่นมาอยู่เป็นเพื่อนคอยดูแลฉัน ไม่มีอะไรหรอกน่าอะตอม"

"อืม.. ฉันจะไม่คิดมากนะ เราเข้าไปเล่นเครื่องเล่นกันเถอะ" เห้อ.. หมอนี่หึงฉันอีกแล้วหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยแฮะ >.<

"อื้อ.. ไปเล่นเครื่องเล่นกันดีกว่า" ฉันกับอะตอม จูงมือกันเข้าไปในสวนสนุก เราเล่นกันตลอดบ่าย นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้วล่ะ เราก็เลยมาหาของกินกันที่มินิมาร์ท

"เธอจะกินอะไรดีอ่ะ ซาสี่.." อะตอมถามฉัน ขณะที่ฉันดูเมนูอยู่

"อืม.. เอาขนมปังสักหน่อยดีนะ" อ๋า... หิวจังเลย ขนมปังใส่เนยนี่น่ากินจัง..

"แล้วนายจะกินอะไรล่ะ อะตอม" ว๋าย.. >.< ชิ้นนี้น่ากินมากๆเลยย

"..........." หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้..

"นี่ อะ.. " ฉันหันมาดูอะตอม ว่าตานี่เป็นอะไร ถึงไม่ยอมตอบ แล้วภาพที่ฉันเห็นก็ทำให้ฉันยิ้มได้จริงๆ ฉันเห็น อะตอมกำลังจ้องหน้ากับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ตาบ๊องแบ๊วมากๆ แล้วตาอะตอมก็จ้องตาเด็กคนนั้นแบบ.. ตาบ๊องแบ๊วเหมือนกันเลย >.< น่ารักจริงๆ

"พ่อ.." เด็กชายคนนั้นพูดขึ้นมา

"พ่อ.." เด็กคนนั้นพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้ามาหาอะตอม แล้วกอดอะตอม เมื่อกี้หนูน้อยว่าอะไรนะจ๊ะ พ่อ ?? หรอ.. 

"แม่.." พอเด็กชายคนนั้นกอดอะตอมเสร็จ ก็หันมาจ้องฉัน แล้วก็วิ่งเข้ามากอดฉัน

"นี่ๆๆ !! อย่ามายุ่งกับแฟนฉันนะ ไอเด็กบ้า ปล่อยเดี๋ยวนี้!! แล้วใครคือแม่นายกันฮะ ไอเด็กงั่งง เอ๊ะ!!!! บอกให้ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ นี่แฟนฉันน๊าาาาาาาาา ปล่อยเซ่!!!!" อะตอมพยายามดึงเด็กน้อยน่ารักคนนั้นออกมา แต่เด็กชายคนนั้นก็ไม่ยอมปล่อย กอดฉันยังกับตุ๊กแตเกาะฝาผนังงั้นแล่ะ - -"

"ผมจะกอดแม่ พ่ออย่ามายุ่งนะฮะ!!" เด็กชายคนนั้นผลักอะตอมออกไป และก็มากอดฉันต่อ เอ้า.. เอาเข้าไป - -*

"เอ่อ.. หนูน้อยจ๊ะ ชื่ออะไรหรอจ๊ะ" ฉันถามเด็กน้อยคนนี้ เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน อ๋ายยย... อย่าทำตาบ๊องแบ็วสิ น่ารักจังงง!!

"ผมชื่อซาซาฮะ แล้วแม่ล่ะฮะ ^0^" น่ารักน่าหยิกจริงๆ ซาซายิ้มจนตาหยี น่ารักบาดใจซาสี่มากๆ >_<

"แม่ชื่อซาสี่จ๊ะ ส่วนพ่อ.." ฉันเอียงคอไปมองอะตอมนิดหน่อย ก็เห็นเขากำลังทำหน้าหงิกใส่ฉัน

"ชื่ออะตอมจ๊ะ ^0^" แต่ฉันไม่สนหรอก เชอะ!!! จะงอนก็งอนไป ฉันมีซาซาเป็นเพื่อนอยู่ทั้งคน ไม่สนอะไรทั้งนั้นแล่ะ ^^ 


"แม่ฮะ ผมอยากไปเล่นชิงช้าตรงโน่นน่ะฮะ"

"อยากเล่นหรอ ?  ไปสิๆ เดี๋ยวแม่พาไปนะ" ฉันหันไปมองอะตอมอีกครั้ง เฮ้ออ!!! เขาก็ยังคงงอนเหมือนเดิม ผู้ชายอะไร ขี้งอนชะมัด ไม่ง้อหรอก จะบอกให้ งอนได้งอนไป ดูซิ จะทนได้สักกี่น้ำ ฮึ!!

ฉันจูงซาซาเดินไปที่สวนสาธารณะเล็กๆ ที่ตั้งอยู่อีกด้านหนึ่งของไวกิ้ง พอฉันพาซาซามาถึง ซาซาก็รีบวิ่งไปขึ้นชิงช้า แล้วแกว่งไปแกว่งมา มันเป็นภาพที่น่ารักมากๆเลยล่ะ

"นี่ ซาซา อย่าแกว่งแรงนะจ๊ะ เดี๋ยวจะตกลงมา" ฉันว่า พร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ในสวนสาธารณะ พลางมองหาอะตอมด้วย ฉันหันไปยังมุมตรงข้ามสวนสาธารณะที่เรานั่งเล่นกันอยู่ ก็ไม่เห็นอะตอมซะแล้ว หายไปไหนของเขานะ คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป


เวลาผ่านไป 15 นาที

"แม่ฮะ ผมหิวแล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่าฮะ" ซาซาพูดพร้อมกับลูบท้องตัวเองไปด้วย

ครืด ~ ครืดด   ทุกคนอย่าสงสัยค่ะ ว่ามันเป็นเสียงอะไร มันเป็นเสียงท้องร้องของฉันเอง -- --*

ครืด ~ คริดดดด  แง่วว เสียงน่าเกลียดมากก T^T

ฉันพาซาซามาร้านอาหารแห่งหนึ่งในสวนสนุก ในร้านตกแต่งในสไตล์โรแมนติก และมันก็ดูสวยมากๆเลยล่ะ    ฉันพาซาซามานั่งมุมสุดของร้าน

"สวัสดีค่ะ จะรับอะไรดีคะ" พนักงานร้านอาหารเดินมาถามฉันพร้อมกับยื่นเมนูมาให้

"ซาซา  จะทานอะไรจ๊ะ" ฉันว่า พลางหันไปถามซาซา

"ผมเอาไอศกรีมฮะแม่"

"จ๊ะๆ งั้น ขอไอศกรีมช็อคโกแลต แล้วก็ ไอศกรีมสตรอเบอร์รี่ค่ะ" ฉันว่า พร้อมกับยื่นเมนูอาหารให้พนักงาน

"ค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ"

"แม่ฮะ แล้วพ่อล่ะฮะ ผมไม่เห็นพ่อเลยหลังจากที่เล่นชิงช้าเสร็จ พ่อไปไหนหรอฮะแม่" ซาซาถามขึ้น  จริงสิ ฉันลืมนึกถึงอะตอมไปเลย สงสัยคงจะกลับไปแล้วมั้ง 

"สงสัยพ่อเขาคงจะกลับไปแล้วล่ะจ๊ะ" ฉันบอกซาซา  ซาซาก็พยักหน้าให้ฉัน เป็นเชิงบอกว่าเข้าใจ

"ไอศกรีมที่สั่งได้รับแล้วค่ะ" พนักงานพูดขึ้น พร้อมกับเสิร์ฟไอศกีมที่เราสั่งไป