My Moo - ตัวอ้วน (MarkBam)
ตอนที่ 32 : My Moo 31
"ป๊า พี่มาร์คคุยอะไรด้วยหน่อย"
"ว่ามา เรื่องงานรึป่าว พักบ้างก็ได้นะ พาไอรีนไปพักผ่อนตากอากาศนอกเมืองสิ บ้านสวนเราก็ได้ ป๊าอนุญาตให้หยุดงาน"
"ไม่ไปหรอกครับ แล้วก็ไม่ได้จะมาคุยเรื่องงาน พี่มาร์คมาคุยเรื่องไอรีน"
"โอ้ว ถึงเวลาแล้วเหรอเนี่ย"
"ไม่ใช่อย่างที่ป๊าคิดหรอกครับ พี่มาร์คจะมาบอกว่า พี่มาร์คปฏิเสธไอรีนไป แล้วอาจจะมีเปอร์เซ็นต์ที่เค้าอาจจะไม่อยากทำงานกับเราแล้ว คงแล้วแต่เค้าตัดสินใจ"
"หนูไอรีนไม่ดีตรงไหน"
"พี่มาร์คเชื่อว่ามีผู้หญิงที่ดี สวย แล้วก็เก่งกว่าม๊า แต่ป๊าเลือกม๊าไม่เลือกคนอื่น พี่มาร์คว่า มันก็น่าจะไม่ต่างกัน ไอรีนดีทุกอย่างครับป๊า แต่แค่ไม่ใช่ แล้ววันนึงพี่มาร์คก็ต้องบอกเค้าไม่ช้าก็เร็ว แต่ไอรีนทำให้มันเร็วขึ้น" ก็ดันไปโพสรูปกับแคปชั่นแบบนั้น คนก็เข้าใจผิดกันพอดี
"เห้ออ หมดกัน อุตส่าห์หมายมั่นไว้ นี่ก็เรียนจบแล้ว แฟนก็ไม่มี ที่ผ่านมาป๊าก็ไม่เห็นเคยได้ยินเรื่องผู้หญิงไม่เหมือนตอนวัยรุ่น ตั้งใจทำงานมันก็ดี แต่ป๊าก็อยากให้รีแล็กซ์บ้าง หาคนเอาอกเอาใจบ้าง สาวๆเจวายพีนี่ไม่ได้เรื่องเลยหรือไงกัน"
"ป่าวครับป๊า"
"อ้ะ ตามใจ ก็เดี๋ยวป๊าลองคุยกับไอรีนดู ว่าเค้าจะสะดวกใจทำงานกับเราอยู่มั้ย เห้อ เสียดาย ถ้าไม่ทำแล้วก็แย่หน่อย ช่วยหาคนมาแทนด้วยละกัน"
"ป๊า อีกเรื่อง ป๊าได้คุยกับอ้วนบ้างป่าว พี่มาร์คได้คุยล่าสุด น้องเกริ่นๆอยากเรียนแนว interior design น่าจะเหมาะกับงานของเรา แต่พี่มาร์ครู้สึกว่าอ้วนพูดถึงโปรแกรมมหาลัยที่โน่น ป๊าบอกให้อ้วนมันต่อที่โน่นเหรอ"
"ได้ยินมาเหมือนกันเรื่องเรียนออกแบบภายใน สถาปัตย์ แต่เรื่องเรียนที่ไหน ป๊ายังไม่ได้คุยเลยนะ ก็คิดว่าอยากให้เรียนไฮสคูลจากนั้นให้เค้าเลือกเอง นี่แปลว่าเจ้าลูกแบมคิดจะต่อมหาลัยที่โน่นเหรอ เออ ดีจริงๆ เด็กมันเก่ง มีความคิดเป็นของตัวเอง เดี๋ยวป๊าลองคุยดูจะได้เตรียมช่องทางให้ ถ้าจะเรียนที่โน่นก็ต้องช่วยกันดูอะไรหลายอย่าง"
"ครับ"
มันก็คงเป็นหนทางที่แต่ละคนต้องเลือก ผมก็คงต้องเข้าใจ ถ้าผมไปอยู่ตรงนั้น เจออะไรที่มันดีที่สนใจ ผมก็คงเลือกสิ่งนั้นแล่ะ เพียงแค่เฟลนิดหน่อย ตรงที่กฎของการเปลี่ยนแปลงที่ผมฝืนมาตลอด มันกำลังกลายเป็นจริง
Youngjae's part
"พี่ไม่ทำงานเหรอ" คนทำงานอะไร มีเวลามารับเกือบทุกวัน
"ประชุมเสร็จแล้ว รีบมารับ ก็เรียนพิเศษเลิกเย็นคงจะเหนื่อยไม่ใช่เหรอ"
"ถามจริง พี่ทำแบบนี้ไปทำไม"
"ก็บอกแล้ว บอกไปรอบที่ล้านแล้ว ว่าอยากคบจะจีบ จะตื๊อให้ถึงที่สุด"
"แล้วที่เห็นนี่มีหวังเหรอครับ"
"โถ่ ตี๋ก็ใจอ่อนซะทีสิ ไม่ได้รังเกียจกัน เคยชอบกันก็น่าจะลองเปิดใจ เนี่ย เค้าเลิกเจ้าชู้ ขยันทำงาน อดทนเก่งด้วยนะ ไม่เชื่อลองกอดเค้าดูดิ" เออะ มองบน
"เกี่ยวมากมั้ง จะกลับก็กลับครับเย็นมากแล้ว"
"โอเค เออ ถามหน่อย เราคิดจะเรียนอะไรเหรอ มหาลัยปีหน้าต้องเลือกแล้วนี่"
"คงการโรงแรม เรียนเป็นเชฟเลยครับ อยากมีประสบการณ์ฝึกงานแบบนั้น พอรู้การจัดการระบบร้านอาหาร ก็จะเอามาเสนอป๊าค่อยๆปรับที่ร้าน จริงๆ แจก็อยากมีร้านเป็นของตัวเองในอนาคต แต่คงต้องเริ่มจากของที่บ้านไปก่อน"
"ก็ดี พี่จะเป็นลูกค้าประจำเลย"
"งั้นเหรอครับ"
"ทำไมล่ะ จะไล่ลูกค้าไม่ได้หรอกนะ"
"เอางั้นก็ได้ แค่คิดว่าจะให้เป็นหุ้นส่วน งั้นก็เป็นลูกค้าไปละกัน"
"ห้ะ ตี๋ ว่าไงนะ"
"พูดครั้งเดียว"
"เห้ย จริงดิ ตกลงแล้วใช่ป้ะ โอ้ยยย ดีใจโว้ยยย"
"ถ้าวอกแวก เฉาะคอเละแน่"
"อัพสเตตัสก่อนเลย สละโสดเว้ยเห้ย"
"ไม่ต้องเลยนะ อัพไรก็อัพไป ห้ามแท็ก"
"ไรอ่า อยากอวดแฟนอ้ะ นะๆๆ ลงรูปคู่มะ นะๆ"
เห้ออ คิดถูกมั้ยวะเนี่ยกู เอาก็เอาวะ
Bambam's part
"แปลกๆนะเนี่ย โฟรเซ่นโยเกิร์ต ใส่ท้อปปิ้งน้อย ไม่สมเป็นแบม"
"งื้อ ยูมี่ ไม่รู้สิ แบมเซ็งๆ"
"บอกได้นะ"
"ก็ตัวน่ะสิ เห้ออ"
"ตัว?"
"อื้อ"
"ใช่คนเดิมคนนั้นรึเปล่า"
"ใช่ คนนั้นแล่ะ พี่มาร์ค"
"ยาวนานจริงๆ มิน่า แบมเลยเซย์โนกับทุกคนที่เข้ามา แล้วเค้าทำไมล่ะ"
"มันก็ดีๆอยู่นะ ช่วงที่ผ่านมา แต่หลังๆเราก็เริ่มไม่ได้คุยกันทุกวันเหมือนเดิม พี่เค้ายุ่งๆ ส่วนเราก็มีอะไรทำเยอะ เวลาต่างด้วยล่ะ แล้วทีนี้พี่เค้าก็มีสาวคนนึงที่สนิท ทำงานกะที่บ้านด้วย คุณท่านป๊าก็ชอบ เราก็คิดๆแล่ะว่าวันนึง เค้าอาจจะลงเอยกัน"
"ที่ผ่านมา เค้าเป็นอะไรกับแบม"
"เราเคยจะเป็นแฟนกัน แต่แบมเลือกมาที่นี่ เลยเบรคไว้ก่อน"
"งี้พี่เค้าไม่เฟลเหรอ"
"ก็คงเฟลเยอะอยู่ แต่แบมไม่อยากขัดคุณท่านป๊า"
"แล้วที่ตอนนี้เซ็งอยู่คือ พี่เค้าไปคบคนนั้น?"
"ไม่รู้ดิ ไม่ได้ถาม ไม่กล้าถามด้วยไม่อยากได้ยินคำตอบอ้ะยูมี่ แต่แบมเห็นรูปในเฟสพี่สาวเค้าอัพรูปคู่ตัววันก่อนแล้วเขียนว่า Special meal with boss on my BD คือมันเป็นวันเกิดพี่สาว แล้วก็ไปกินกันสองคนง่ะ"
"แค่เนี้ย ยูก็แปลว่าเค้าคบกัน?"
"ก็บรรยากาศมันได้ จริงๆ เค้าคงกินด้วยกันหลายมื้อละ แค่ไม่เคยเห็นรูป พอเห็นเลย ตึงงงง"
"เด็กน้อยจริงๆ ฮ่าๆ ยูยังไปกินกับไอกินกับใครได้หลายมื้อ พี่เค้าก็ไปกะเพื่อนเค้าได้ ไม่เห็นแปลก แฟร์ๆดิ แต่ไปคุยกันให้รู้เรื่อง คนเราจะคบกันถ้ายูคิดว่าพี่เค้าจะเปลี่ยนไป ยูดูก่อนว่ายูเปลี่ยนเหมือนกันรึเปล่า"
"ทำไมยูมี่เข้าข้างตัว หงึ" แล้วมาพูดไอๆยูๆอีกละ พอเข้าเรื่องซีเรียสทีไรเป็นเงี้ยทุกที
"ฮ่าๆ ไม่ได้เข้าข้าง แค่อยากให้แบมมีความสุข ยังไงก็ได้ จะใครก็ได้ แค่มีความสุข"
"มี่"
"ยูนั่งอยู่กะไอ หน้าหัก ถอนหายใจ นึกว่าไอสบายใจเหรอ คนที่จับมือยูตอนนี้ต่อให้มันอุ่นแค่ไหน มันก็ไม่ทำให้ยูหายหนาวถูกมั้ย เพราะฉะนั้น ยูคิดดีๆ"
"แล้วถ้าเราเลือกกลับไป แล้วอะไรๆมันไม่เหมือนเดิมล่ะ แค่นี้ เรายังเจ็บไปทั้งใจ จริงๆเจ็บไปทั้งตัวเลย สู้เราอยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆให้พี่เค้ามีชีวิตของเค้า แล้วเราก็ทำใจเริ่มใหม่ไม่ดีกว่าเหรอ"
"ที่ยูพูด คืออาการคนอกหักชัดๆ แต่ที่ต่าง คือยูคิดไปเองระแวงไปเองแล้วเจ็บ ไอไม่ปลอบนะ ไปรู้ให้แน่ ไปเคลียร์ ถ้าใช่ เค้าคบกัน ไอจะปลอบ"
"ยูมี่ใจร้ายที่สุดในโลก"
"นี่ไง แบ่งโอรีโอ้ให้สองชิ้น ใจร้ายที่ไหนล่ะ"
"หวาา อย่างนี้ก็ได้เหรอ คิกคิกคิก"
"รีบกินเข้า เดี๋ยวเปลี่ยนใจเอาคืนนะ"
โอ๊ะ รีบกินก็ได้ เดี๋ยวยูมี่แย่งคืน ยูมี่นี่โตจัมเลยน้า เป็นเพื่อนคู่คิดน้องลูกแบมตลอดเลย น้องลูกแบมลู้นะว่ายูมี่คิดอะไรกะน้องลูกแบมก่อนหน้านี้ แต่น้องลูกแบมก็บอกแล้วตรงๆ ยูมี่ก็เข้าใจ แถมไม่ได้หนีหายไปไหนด้วย อยู่ดูแลเตือนสติน้องลูกแบมตลอด ไม่เหมือนฮันบินที่พอน้องลูกแบมขอเป็นเพื่อน ฮันบินก็หายไปเลยแน่ะ ฮันบินบอกว่าไม่ใช่อยากเป็นเพื่อนน้องลูกแบม ส่วนเรื่องตัวน่ะ น้องลูกแบมกลัวนะ น้องลูกแบมไม่กล้าถามหรอก น้องลูกแบมจะยังอยู่ในฐานะที่ขอเคลียร์ได้อยู่เหรอไงกัน
JB's part
"อาจารย์อิมครับ นัดผมมาที่นี่ทำไมเหรอครับ"
"อ่า หมั่นเขี้ยวจริงๆนะมาเรียกกันแบบนี้เนี่ย"
"ฮ้ะๆๆ ก็อยากเรียกนี่นา บีของนยองเป็นอาจารย์อย่างเท่เลย"
"เหมาะสมเนอะ อาจารย์มหาลัยกับนักบัญชีบริษัทอสังหาชื่อดัง"
"เพ้อใหญ่ละ แล้วนี่ไม่ได้กินกันสองคนเหรอ ทำไมนั่งโต๊ะใหญ่จัง"
"มีคนมากินด้วยน่ะ อ้าว นั่นมาพอดีเลย"
"เอ๋ คุณป๊า คุณม๊า สวัสดีครับ"
"สวัสดีนะจินยอง"
"ห้ะ เอ่อ คือ"
"ชื่อจินยองใช่มั้ยล่ะ เรียกแต่จูเนียร์มานานเลย"
"คะ ครับ ผม ปาร์ค จินยอง ขอโทษที่ไม่ได้แนะนำชื่อจริงตั้งแต่แรกครับ"
"อ่า ชั้นเข้าใจนะ ตอนนี้รู้ชื่อจริงแล้ว ตอนแรกก็ยอมรับว่าตกใจ"
"คุณป๊า เอ่อ ทราบตั้งแต่ตอนไหนครับ"
"ป๊าน่ะ เค้าไม่รู้หรอก แต่ม๊าน่ะ ดูออกตั้งแต่วันแรก ตอนแรกก็จะปล่อยๆไป คิดว่าเผื่อเลิกกันจะได้ไม่เป็นประเด็น พอคบกันนานมาจนถึงตอนนี้ ม๊าเลยคิดว่าหนูจินยองเองคงจะไม่สบายใจใช่มั้ยล่ะเวลาหลบๆซ่อนๆ แต่ขอบคุณมากนะที่ทำเพื่อเจ้าอิมมาตลอด"
"เอ่อ ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับคุณม๊า ผมเต็มใจ แล้วก็ขอโทษที่ปิดบังครับ ผมแค่ไม่อยากให้เป็นเรื่องในตอนนั้น"
"ป๊าก็ไม่ใช่คนใจร้ายอะไร วันนี้เลยอยากมาบอกหนูจินยองว่าป๊ากับม๊าไม่ได้ว่านะ ถ้าจะคบกัน ไม่ต้องปิดใครแล้ว ป๊าโอเคม๊าโอเค ใครจะนินทา จะว่าอะไรก็ช่างหัวมัน ป๊าไม่แคร์ ยินดีต้อนรับเข้าสูู่ตระกูลอิมนะลูก"
"อะ อะไรนะครับ"
"ป๊า ทำงี้ได้ไง แย่งซีนอ้ะ มันยังไม่ถึงคิวป๊าป้ะ"
"อะไรเหรอบี"
"ป๊าทำเสียเรื่องแล้วอ้ะ เซ็ง พูดเลยละกัน นยองครับ เราหมั้นกันนะ"
"บี"
"น้ำตาถือเป็นคำตกลง เดี๋ยวให้ป๊าม๊าไปคุยกับคุณปาร์ค โอเคมั้ย"
"ขอบคุณคุณป๊าคุณม๊ามากนะครับ ฮึก"
"สะใภ้น่ารักขนาดนี้ ม๊าสิต้องขอบคุณหนูจินยอง เจ้าอิมคงไม่เป็นผู้เป็นคนขนาดนี้หรอกถ้าไม่เจอหนูน่ะ"
ม๊าพูดถูก ก่อนหน้านี้ผมหัวดีก็จริงแต่ไม่ได้มีเป้าหมายอะไร พอมาเจอเค้า ผู้ที่จริงจังกับทุกอย่างในชีวิตเพราะเคยขาด ทำให้ผมรู้สึกอยากผลักดันตัวเอง แล้วก็อยากดูแลเค้าเป็นอย่างดีเหมือนกับที่เค้าดูแลผม ต่อให้มีเรื่องเครียดแค่ไหน จินยองจะมีมนต์วิเศษที่อ่อนโยนและเด็ดขาด สามารถทำให้อะไรๆคลี่คลายได้เสมอ ผมดีใจที่จากนี้เราจะเป็นครอบครัวเดียวกัน
#ฟิคตัวอ้วนมบ
boatpurplehead
@wisdoublev
..............................................................
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
เหลือคู่ตัวกับน้องละนะ
ดีใจกับสองคู่เหลือตัวกะน้องลูกแบมม
งือดีใจด้วยนะนยองเจบี ผู้ใหญ่เข้าใจ/แจ้คแจก็ตกลงแล้ว ยูมี่เป็นเพื่อนที่ดีมาก/ว่าแต่ตัวกับน้องลูกแบมจะลงเอยกันเมื่อไหร่ มีคนแอบนอยละนะ รีบมาอธิบาย
ยูมี่เป็นเพื่อนที่ดีมากๆเลยดีใจกัยบียองนะ ลงเอยหมดละเหลือลูกหมูกับตัวเนี่ย
เคลียร์ไปแล้วหนึ่งอีกสองคู่รีบ ๆ นะ
ตอนนี้คือกลัวป๊าม๊าพี่มาร์คอ่ะแบบยังไงล่ะกลัวเค้ารับไม่ได้
แต่แจ็คแจเรากลัวเหมือนกันเค้าเปนลูกคนจีนช่ะ???ซึ่งคนจีนเค้าถือจะตายอ่าา
แจ๊คแจเป็นแฟนกันแล้ว
ป๊าม๊าบีน่ารักจัง
แจ๊คแจเป็นแฟนกันแล้ว
ป๊าม๊าบีน่ารักจัง