My Moo - ตัวอ้วน (MarkBam)

ตอนที่ 17 : My Moo 17

17 

"คุณแม่เยริๆๆๆ"

"ค่อยๆเดินลูก อย่าวิ่งลงบันได เดี๋ยวล้ม วันนี้พี่มาร์คไปแต่เช้ามากเลย เดี๋ยววันนี้คุณแม่ไปส่งนะคะ"

"ลู้แล้วคับ วันวาเลมไทน์พี่มาร์คตั้งรีบไปแอบคน"

"ช่าย ไม่งั้นจะต้องรับของเยอะตั้งแต่หน้าโรงเรียน ก็พี่เค้าเท่ขนาดนั้นนี่เนอะ" แหวะ ก้อนั้นๆแล่ะ

"เอ่อ คุนแม่เยริได้เข้ามาในห้องน้องลูกแบมป่าว"

"ยังนะคะ ไม่ได้เข้าตั้งแต่เมื่อวานเลยนะ หาอะไรไม่เจอรึเปล่าลูก"

"ป่าวๆๆ ไม่มีอะไลคับ ฮื่ออ" 

"ป้ะ รีบทานข้าวเนอะ จะได้ไปโรงเรียน สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะ คุณแม่รักหนูนะ"

"น้องลูกแบมก้อรักแม่เยริที่สุดในโลก" โปะโปะแม่เยริก่อน

โง้ย แปว่า ที่น้องลูกแบมเหนมันของตัวนั้นเหรอ งื้ออ หรือพี่ปิกาจู้ให้ ก้อพี่ปิกาจู้นอนข้างน้องลูกแบมตอนตื่นมานี่ ว่าแต่ อันนั้นมันหายไปไหนนะ

มาถึมห้องเลียนแล้ว น้องลูกแบมมาถึมก่อนยอมแจน เปนไปได้ไนเนี่ย

"ยอมแจนไปไหนมา เลาตกใจหมดนึกว่าไม่มาโลงเลียน"

"มาๆ ตื่นสายนิดหน่อย แล้วนี่มีอะไรดีๆเหรอ ยิ้มแฉ่งมาเลยน้า"

"งื้ออ ป่าวซ้าหน่อย ก้อวันนี้วาเลมไทน์ นี่ แม่เยริให้เอาช้อปโปแลตมาแจกเพื่อนๆด้วย 

"อื้อ เลาก้อเอาเค้กเล็กๆมาแจกเหมือนกัน เมื่อเช้าตื่นสายแล้วก็ช่วยม๊าใส่ท็อปปิ้งเลยมาช้าเลย" 

"ป้ะ ไปแจกกันเถอะยอมแจน โอ๊ะ ก่องนี้ของใคหรอ ห่อสวยจัม" น้องลูกแบมเหนยอมแจนอุ๊บอิ๊บเค้กก่องนึงไว้ด้วย

"ก็ เผื่อๆไว้น่ะ อาจจะให้หรืออาจจะไม่ให้" 

"นั่นแน่ ยอมแจนบอกเลามาเลยนะ กะซิบๆกะได้ ไม่ไปบอกใคร้อบ"

"งื่ออ ไว้ก่อนๆ แจกเค้กกันเถอะ" หูยยย มีแอบยิ้ม ยอมแจนเอาของมาให้ใควันนี้ ก้อแปว่ายอมแจนรักคนนั้นจิ ฮื่ออ น้องลูกแบมอยากลู้จะแย่แล้ว

Mark's part

คิดถูกที่มาหลบในห้องบาส ทุกปีก็เป็นแบบนี้ครับ นอกจากงานกีฬาสี งานวิชาการ แล้วก็มีวันนี้นี่ล่ะ ที่ผมต้องออกมาเช้ากว่าเดิมเยอะ ไม่อยากเดินเข้าโรงเรียนแล้วต้องแบกของเข้า จะปฏิเสธไม่รับของใครก็ไม่ได้ เคยทำละครับ ปรากฏพวกผู้หญิงตีกันเอง ปวดหัว เลยขอตัดปัญหาดีกว่า มือถือผมก็ปิดตั้งแต่เมื่อคืน เปิดดูตอนเช้าก็แทบระเบิด ยังไม่เปิดอ่านของใคร ตอนนี้ก็สั่นไม่หยุด

เมื่อคืนก็บ้าบอมาก ถ้าเดาไม่ผิด อ้วนมันคงงอนผมเลยไม่ยอมนอนด้วย แล้วถ้าให้เดาก็คงเห็นผมที่ห้างล่ะมั้ง ตอนแรกที่รู้ว่าโกหกไม่กลับด้วยก็เคืองๆ แต่พอคิดดู อ้วนมันก็โตแล้วคงอยากมีเวลาไปกับเพื่อนบ้าง ก็แค่เป็นห่วงแต่พอรู้ว่าไปห้างใกล้ๆกับยองแจแล้วก็น้าเยริมารับก็โอเค

ตอนอยู่ที่ห้างไอแจ็คก็ซื้อช็อคโกแลตนี่นั่นฝากสาว ที่ผมถือก็ของมันทั้งนั้นไม่ได้ซื้อเลย พอแยกกันผมเลยแวะร้านสะดวกซื้อ มันเป็นปีแรกของผมจริงๆนะ ครั้งแรกเลยที่คิดซื้ออะไรแบบนี้น่ะ ถึงจะไม่ใช่ของแพงอะไร

Krddddddddddd

Moo: ตัววว ของตัวเหรอ?

GuMark: ??

Moo: งื่ออ 

Moo: Sent you a picture

GuMark: เห็นใครให้ล่ะ

Moo: ก้อไม่เหนน่ะซี่ เลยมาถามเนี่ย

GuMark: ปิกาจู้มั้ง ไปเรียนละ

Moo: เดี๋ยวๆ แล้วตัวเหนการ์ดน้องลูกแบมมั้ยง่า น้องลูกแบมจำได้ว่าวางไว้ แต่หายไปไหนไม่ลู้ร้อบ

GuMark: การ์ดใคร

Moo: หงึ ไม่บอก ไม่เหนก้อไม่เปนไล เดี๋ยวน้องลูกแบมกับไปหากะได้

GuMark: ชั้นจะไปเห็นได้ไง ก็เมื่อคืนไม่ได้ให้ชั้นไปนอนด้วยไม่ใช่เหรอ 

Moo: โง้ย ไปเลียนแล่ว

หึๆๆ เด็กบ๊อง คิดว่าไม่รู้หรือไงว่าเมื่อคืนน่ะแกล้งหลับ รู้ครับว่างอนมาก ผมเห็นละล่ะว่ามีการ์ดวางอยู่ แล้วก็มั่นใจว่ามันต้องเป็นของผมแน่ๆ แต่ก็พูดแกล้งแหย่อ้วนไปงั้น เดี๋ยวนี้มันอัพเลเวลแกล้งหลับต่อ ปกติถ้าผมตัดพ้อจะงอนมันต้องรีบหันมา ผมเลยแกล้งจุ๊บคอมันไป ย่นคอจั๊กจี้นี่ชัดเลยว่ายังไม่หลับ พอตอนเช้าเปิดดูการ์ดก็จริงๆด้วย แอบทำการ์ดให้ผม อ้วนเอ๊ย แล้วก็ไม่เอามาให้ ผมเลยหยิบมาเลย แล้ววางช็อคโกแลตกับดอกไม้ไว้ข้างๆกับตุ๊กตามัน ตอนแรกกะว่าจะให้เย็นวันนี้ แต่นี่ถึงขั้นไม่นอนด้วยนี่แปลว่าอาการหนัก เลยให้ก่อน มุ้งมิ้งมากผมยอมรับ แต่ตื่นมาก็คงอารมณ์ดีหายตาบวมปากเบะละสิ

แล้วไม่มีใครสอนเหรอว่าทำการ์ดไม่ต้องเขียนอะไรเยอะ เปิดมาตัวหนังสือเต็มหน้าอย่างกะเรียงความ แล้วคิดอะไรเป็นตุเป็นตะสุด ดีที่ได้อ่าน จะได้รู้ว่าอ้วนมันคิดเพ้อเจ้อขนาดนี้

Jackson's part

"มีอะไรขนอีกมะมึง" ผมช่วยไอเพื่อนสุดฮอทขนของสาวๆขึ้นรถ ของผมก็มีบ้างแต่ไม่เยอะเท่าของมัน แล้วบางคนให้นี่ทุ่มทุนสร้างมาก เพื่อแลกกับถ่ายรูปเซลฟี่คู่ จริงๆไม่ต้องซื้ออะไรมา ขอถ่ายไอมาร์คมันก็ให้นะ

"หมดละมั้ง จริงๆกูไม่อยากเอากลับเลยว่ะ"

"เอาน่า เดี๋ยวคนให้เสียใจ เออ แล้วไม่ไปกินอะไรต่อจริงๆเหรอ"

"ไม่อ้ะ วันนี้ห้างแตกมึงก็รู้" ก็จริงของมัน

"กูไม่อยากจะเชื่อเลยว่ะ ว่าวันนี้มึงปฏิเสธยูร่า คือทั้งโรงเรียนแม่งโคตรลุ้นอ้ะแล้วโคตรจะทุ่มทุนสร้าง เล่นใหญ่แล้วหน้าแหกสุด"

"ก็กูว่ากูไม่เคยให้ความหวังนะ ตอนแรกก็คิดนะว่าเอออาจจะน่ารักดี แต่พอคิดๆก็ทำใจไม่ได้ว่ะ ไม่อยากได้คนที่เคยจูบใครมาแล้ว หรือผ่านอะไรมาแล้ว ไม่รู้ดิ กูโบราณเรื่องนี้มั้ง"

"งั้นมึงก็ต้องไปคบเด็กป.5 ละล่ะ ของเก็บหมดละ เจอกันพรุ่งนี้มึง"

"แล้วมึงไม่ไปไหนต่อเหรอ เป็นไปได้ไงวะ"

"เออ เริ่มขี้เกียจ เจอปัญหาเดียวกะมึงอ้ะ หล่อไง สาวตีกัน กูเทแม่ง"

"ฮ่าๆๆ สม เออ เจอกันพรุ่งนี้มึง"

จริงๆก็เริ่มเข้าใจไอมาร์คมันนิดนึงละ ผมยอมรับอ้ะ ว่ารักสนุก ชอบเป็นจุดเด่น คนสนใจเยอะมันก็ดี มันเป็นสไตล์ของผมที่จะดีกับทุกคนที่เข้ามา ยิ่งสาวๆนะ แต่พอไปๆมาๆมันก็เริ่มเบื่อเวลามีดราม่าแล้วยิ่งผู้หญิงเวลามีเรื่องกันนะ จะบ้าตาย

เฮ้ย นั่นมัน

ปิ๊น ปิ๊น

"ทำอะไรตรงนี้"

"อ้าวพี่ เอ่อ ม๊ารถเสียบอกให้รอก่อน แต่มะกี๊โทรมาบอกให้นั่งรถบัสกลับ"

"ขึ้นมาๆ เดี๋ยวไปส่ง"

"เอ่อ"

"เร็วๆ อย่าดื้อ"

"คับ"

ก็ทางเดียวกัน ก่อนถึงบ้านผมก็ผ่านร้านมันอยู่แล้ว จะปล่อยให้นั่งรถบัสก็ใจร้ายไปนะ

"เอ่อ พี่แจ็คสันไม่ไปไหนเหรอคับ วาเลนไทน์"

"แก่แดด รู้วาเลนไทน์กะเค้าด้วย? ก็จริงเนอะ ป.5 แล้วนิ่โตแล้ว มีแปะสติ๊กเกอร์ที่เสื้อมีดอกไม้มาด้วย ร้ายจริง" 

"ก็ เพื่อนๆให้กัน แปะกันเยอะเลยคับ พี่แจ็คสันก็ได้ของขวัญเยอะเหมือนเดิม"

"รู้เหรอว่าปีก่อนพี่ก็ได้เยอะ ช่วยไม่ได้ หล่อ ฮ่าๆๆ วันนี้ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก เบื่อๆ คนทะเลาะกัน"

"อื้อ ปวดหัวเนอะพี่เนอะ ฮ่าๆ" หืม 

"ฮ่าๆ แก่แดดจริงๆ อย่าสอนน้องลูกแบมแก่แดดมากล่ะรู้มั้ย" ผมขยี้หัวเจ้าเด็กบ๊องที่นั่งขำ จริงๆก็ตลกดี เจอครั้งแรกก็กัดกันจะเป็นจะตาย จำได้ว่าไปกินข้าวร้านมันแล้วตอนนั้นยังกะเปี๊ยกอยู่ ป๊าม๊ามันให้มาช่วยเสิร์ฟแล้วดันทำน้ำหกใส่ผม ผมก็ดันโมโหใส่ไป จากนั้นก็แง่งใส่กันตลอด ผมก็บ้านะ ไปกัดกะเด็ก มันไม่ได้ตั้งใจก็รู้ แต่ตอนนั้นหงุดหงิดอะไรอยู่ไม่รู้ไอเปี๊ยกเลยโดนเต็มๆ 

"เออ ตี๋ ถามหน่อยดิ น้องลูกแบมเป็นไงบ้างอ้ะ เรียนทันเพื่อนป่าว มีปัญหากับเพื่อนป้ะ เห็นน้องมันซื่อๆ น่ารักๆ กลัวโดนแกล้ง ตามใครไม่ทัน"

"เค้าชื่อยองแจ ไม่ได้ชื่อตี๋"

"เออ นั่นแล่ะ มันยาว"

"พี่ไม่รู้อะไร ไม่มีใครแกล้งหรอก แบมแบมน่ะ ฮอทกว่าที่คิดนะ"

"หืม งั้นเหรอ เออ มีไรกินมะ หรือเอื้อมไปหยิบอะไรเบาะหลังให้พี่หน่อยดิ หิว"

"มีๆ นี่อ้ะ"

"เห้ย อันนี้ของตี๋นิ่ ห่อสวยเลย ใครให้มา ไม่เอาๆ เก็บไว้เหอะ"

"กินเถอะ เค้าแกะให้" เกรงใจมัน เค้กเล็กๆของใครก็ไม่รู้ ก็ดูน่ากินดี

"เออ อร่อยแฮะ เพื่อนให้มาเหรอ ซื้อร้านไหน" อร่อยจริงๆนะ ไม่ใช่เพราะหิว

"ฮื่อ จริงเหรอ งั้นให้พี่หมดเลย แล้ว เดี๋ยวถามเพื่อน ให้เพื่อนซื้อมาให้อีก" ใจดีเว้ย

"อ้ะ ถึงบ้านละ ขอบใจนะสำหรับเค้ก อร่อยดี" 

"ขอบคุณที่มาส่งนะคับ เอ่อ สุขสันต์วันวาเลนไทน์คับพี่แจ็คสัน"

"อะ เอ้อ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะตี๋"

Mark's part 

วันนี้ผมก็คิดมากทั้งวันนะ ไม่อยากเอาของพวกนี้กลับเลย ปีนี้มันต่างกับปีที่แล้วเพราะปีก่อน ไออ้วนมันตื่นเต้นขนม ได้ของเยอะ แต่ปีนี้ดูจากที่อ่านการ์ดมัน เหมือนมันจะเข้าใจวาเลนไทน์ มีตัดพ้อว่าผมได้ของเยอะมีคนรักเยอะนี่นั่น ผมเลยไม่อยากให้เห็น แต่คิดถูกแล้วล่ะ ที่ให้ช็อคโกแลตกับดอกไม้ไปตอนเช้า ไม่งั้นมีดราม่าก๊อกสองแน่ๆ 

อ้าว รถน้าเยริมาพอดี สงสัยไปกินข้าวกันมา ถึงพร้อมกันเลยแฮะ 

"อ้าวพี่มาร์ค ไม่ไปไหนเหรอคะวันนี้ เป็นไปได้ไงเนี่ย ไม่มีเดท"

"สวัสดีครับน้าเยริ ไม่ไปครับ คนเยอะ แล้ว..."

"น้องลูกแบมลงรถมาสิคะลูก พี่มาร์คอยู่เนี่ย เร็ว" แน่ะ ยังจะลีลา ไม่กล้าเจอหน้าหรือไงเด็กนี่ 

"สงสัยจะเขินน่ะพี่มาร์ค"

"ขะ เขินอะไรครับ" อย่าบอกนะว่าเล่าให้น้าเยริฟังเรื่องผมให้ดอกไม้กับช็อคโกแลต หรือเรื่องทำการ์ดให้ผม

"ไม่ต้องเขินพี่เค้าหรอกลูก ป้ะ พี่มาร์คเปิดประตูรถน้องเลย"

ผมเปิดประตูรถ

O_O!!!

"แฮ่ ตัวช่วยน้องลูกแบมหน่อย มีเพื่อนกะคนโตให้ของน้องลูกแบมเย้อ เยอะ ถือไม่ใช่ไหวร้อบ คิกคิกคิก"

ไอ้ ไอ้ ไอ้เด็กบ้าเอ๊ยยยย!!!! แล้วเมื่อคืนดราม่าอะไรวะ พูด!!! 

#ฟิคตัวอ้วนมบ

boatpurplehead

@wisdoublev

...............................................................

สงพี่ต้วนเค้านะคะ มั่นว่าน้องคิดมากเรื่องตัวเอง กลัวไปหมด ปรากฏน้องฮอทเหมือนกันจ้าา 

ตอนแรกสองจิตสองใจว่าลากไปดราม่าต่อดีมั้ย แต่ยอมรับว่านี่มาสายดราม่าไม่รุ่ง โอ๋กันน้า เมื่อวานแม่ๆร้องไห้สงสารยัยอ้วนตัวแสบกันใหญ่โลยย คิกคิกคิก

รูปของขวัญก็ใช้รูปของน้องแบมที่เคยโพสไว้วันวาเลนไทน์ น้องไม่ได้บอกว่าใครให้ แต่เรามโนได้โตแล้ว 555 ฟินเอง :D

With love

BB