My Moo - ตัวอ้วน (MarkBam)

ตอนที่ 13 : My Moo 13

13

"เสร็จละ ไปยัง"

"วันนี้น้องลูกแบมป.5 ตื่นเต้นมั้ยคะ"

"ตื่นเต้มคับคุนม๊า ไม่ลู้จะได้อยู่กับยอมแจนป่าว"

"โถ่ นึกว่าจะห่วงเรื่องเรียน" อ้วนติดเพื่อนนิ่

"หงึ ก้อน้องลูกแบมกัวนี่ ถ้ามียอมแจน น้องลูกแบมก้อไม่กัวร้อบ"

"อ่อ นี่สรุปที่ชั้นช่วยๆมานี่ไม่ได้มีประโยชน์เลยใช่มะ"

"โง้ย ไม่ช่าย ตัวก้อช่วย แต่ยอมแจนอยู่ด้วยทั้งวันนี่นา"

"พอเลยพี่มาร์ค นี่ก็แหย่ดุน้องได้ทุกวัน ปะ รีบไป วันนี้ม๊าให้พี่มาร์คพาน้องลูกแบมไปโรงเรียนเองเลยนะคะ"

"อ้าว ลุงฮันไปไหนง่า"

"ม๊าให้ลุงฮันไปทำงานช่วยที่บ้านสวน บรรยากาศดีกว่า ลุงก็อายุมาก ทำงานในเมืองอาจจะไม่ค่อยดีกับสุขภาพ"

"แล้วเลาไปกันยังไงอ้ะตัว"

"เดิน" 

"มันต้องไกลนะ"

"ขาสั้นเดินช้าก็วิ่งเอาสิ"

"หวาา น้องลูกแบมขายาวขึ้นมาต้องเยอะ คุนหมอบอก" 

"พี่มาร์ค แน่ะ ยังอีก" 

ผมขำไออ้วนที่ซื่อบื้อตลอดกาล ส่วนม๊านี่ก็กางปีกปกป้องตลอดเหมือนกัน แล้วยิ่งดูสิ่งที่ป๊าผมทำ บางครั้งก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ว่าใครเป็นลูกบ้านนี้กันแน่

ย้อนไปเทอมที่แล้ว

"ไหน คนไหนชื่อน้องลูกแบม มาหาป๊าซิ"

"ฮื่อ น้องลูกแบมชื่อน้องลูกแบมอยู่นี่ สวัสดีคับคุนท่านป๊า" 

หลังจากผมรับอ้วนไปกินไอติมโคนตามที่บอกไว้ ตอนเย็นอ้วนก็มานั่งโม้เรื่องไปเข้าค่ายกับม๊าผมไม่หยุด รอป๊ากลับมา พอป๊าเข้ามาบ้าน ไออ้วนก็วิ่งมาเกาะเสื้อแอบหลังผมไม่ปล่อย จนป๊าต้องเรียก

"ฮ่าๆๆ เรียกป๊าเฉยๆสิ คุณท่านป๊าอะไรล่ะ"

"งื่อ น้องลูกแบมตั้งเรียกคุนท่านถูกแล้ว แต่เปนคุนป๊าพี่มาร์คก้อตั้งเรียกคุนท่านป๊า" ยืนพูดสำรวมเรียบร้อยเชียไออ้วน

"เอ้อ ตามใจนะ แล้วนี่เห็นว่าเรียนแป๊บเดียวขึ้นป.4 ได้หรอ เก่งจริงๆเลย"

"ช่าย น้องลูกแบมเปนคนโต เลียนเหมือนคนโต คุนคูชมน้องลูกแบมทำพาสาอังกิดเก่ง เลขน้องลูกแบมก้อทำเก่งเพาะพี่มาร์คสอนน้องลูกแบม" เอาละ โม้ละ ชมไม่ได้เลย

"ฮ่าๆ อ่า งั้นเหรอ ดีจังนะ เจ้ามาร์คดูแลน้องเหรอเนี่ย"

"ก็ไม่ได้อะไรมากหรอกป๊า แล้วแต่อารมณ์"

"ตะกี๊พี่มาร์คพาน้องลูกแบมไปกินไอติมถ้วยกอบก่อนกับบ้านด้วย ละพี่มาร์คก้อสอนน้องลูกแบมเล่นเกมบ๊าสบ๊าสด้วยคับคุนท่านป๊า"

"อ่า ดีจริงๆ นี่ท่าทางเรียนเก่งหัวไวไม่เบานะเนี่ย เทอมนี้เทอมเดียว คิดว่าขึ้นป.5ไหวมั้ยเรา" 

"น้องลูกแบมตั้งไหว น้องลูกแบมอยากเปนคนโต แต่ถ้ายากเกินน้องลูกแบมยอมเลียนซ้ำกะได้" 

"เอางี้ ถ้าขึ้นป.5 ได้ น้องลูกแบมอยากได้อะไร ป๊าซื้อให้เลย อะไรก็ได้" ห้ะ เดี๋ยวๆๆ ป๊า เดี๋ยวๆๆ

"งื้ออ จริมหรอ น้องลูกแบมอยากได้บ้านก่องละบายสี น้องลูกแบมเหนในทีวีที่เปนบ้านก่องแล้วน้องลูกแบมทาสีมุดไปอยู่ได้ แต่ถ้ามันแพงม้าดน้องลูกแบมไม่เอากะได้" แค่เนี้ย? นี่บอกกูก็ได้แล้วมะ ไม่ต้องรอขึ้นป.5ให้เหนื่อย

"ฮ่าๆได้สิ"

"เย้ๆๆๆ ขอบคุณคับคุนท่านป๊า" นั่น ป๊าโดนแอทแทควิ่งไปหอมมือ ทนไม่ไหวจับอ้วนฟัดหอม เค้ารักของเค้ามากนะนั่นดูท่าทาง ไออ้วนก็อ้อนเป็นอยู่เป็นมาก ตอนนี้จองที่นั่งบนตักป๊าไปเรียบร้อย

"อะไรอ้ะป๊า ทีพี่มาร์คนะ ไม่เห็นป๊าจะเคยเสนออะไรแลกผลการเรียนเลยอ้ะ เทอมที่แล้วพี่มาร์คก็ได้เลขคะแนนเต็มป้ะ" แหย่ตาแก่หน่อยครับ หมั่นไส้เหลือเกิน

"แล้วอยากได้อะไรล่ะ ฮึ"

"ป๊าไม่ต้องอ้ะ ป๊าก็รู้อยู่แล้วป้ะ ขอไปตั้งนานละ ไอแจ็คไอบีมันก็ได้แล้ว" 

"ก็ป๊าเคยบอกแล้ว ว่าถึงป๊าจะรวย แต่ถ้าอยากได้อะไรก็ต้องทำงานแลก พี่มาร์คก็เหมือนกัน ทุกอย่างป๊าก็ให้ เหลือแต่อันนี้ อยากได้ก็ต้องทำงานแลก"

"รู้แล้วน่ะป๊า แหย่เล่น เห็นตามใจลูกใหม่เหลือเกิน" 

"ฮ่าๆๆ แล้วนี่ผลการเรียนดึขึ้นมากนิ่ ฟิตเหรอ เล็ง University ไหนไว้ล่ะ ป๊าจะได้ดูรายละเอียดที่นั่นให้ เตรียมแต่เนิ่นๆ"

"เอ่อ ป๊า คือ ถ้าพี่มาร์คบอกว่า พี่มาร์คไม่ไปเรียนเมกาตอนป.ตรีแล้วได้ป้ะ ค่อยไปตอนป.โท"

"บอกข้อเสนอที่ดีกว่าซิ"

"พี่มาร์คจะเข้าเจวายพีให้ได้" 

"โอเค ถ้าไม่ใช่ที่เจวายพี ก็ไม่มีข้อแม้นะ ต้องไปเรียนอเมริกา"

"ครับป๊า" 

"น้องลูกแบมงง อะไลคือปอตีมปอโทน ละทำไมพี่มาร์คตั้งไปไหนคับคุนท่านป๊า น้องลูกแบมไปด้วยซี่"

"รอโตก่อน ถ้าน้องลูกแบมอยากไป ป๊าจะให้ไปนะ"

"อื้อ" ไออ้วนพยักหน้าให้ป๊า กระโดดลงจากตักป๊า วิ่งมาหาผม ดึงผมเข้าไปในครัว

"อะไรอ้วน"

"ตัวขออะไลจากคุณท่านป๊าหรอ ทำไมพี่แจ็บสันพี่เจมบีมีแล้วง่ะ"

"อ่อ ป่าว ชั้นอยากได้รถน่ะ ขอไว้นานละว่าตอนขึ้นม.ปลายอยากขับรถไปเอง ไม่ต้องกวนลุงฮัน แต่ป๊าไม่ยอม คงมองว่าชั้นยังเด็กอยู่ ยังไม่ควรมีน่ะ"

"แต่ตัวเปนคนโตแล้วนะ" 

"ฮ่าๆ ถ้าผู้ใหญ่มอง มันก็ยังไม่โตหรอกนะ ชั้นก็แซวป๊าไป ถ้าจะเอารถ ก็ต้องทำงานแลก ทำงานซื้อ มันแพงมากนะ"

"อ่อ นั้นหรอ"

หลังจากวันนั้นก็ไม่มีอะไรครับ จนช่วงปิดเทอม วันประกาศผลสอบว่าอ้วนขึ้นป.5ได้ คะแนนก็ไม่ได้แย่มากด้วยอยู่ระดับกลางๆ ส่วนผมก็ท็อปเลข พ่วงท็อปอังกฤษมาด้วยอีกวิชานึง ป๊าทำตามสัญญา ให้คนไปหาซื้อไอบ้านกระดาษกับสีชุดใหญ่มาให้อ้วนสองหลัง เจ้าตัวกรี๊ดลั่น วิ่งหอบบ้านไปไว้ในห้อง เล่นไม่สนใจใคร ผมต้องไปเคาะห้อง ขอทาด้วยก็ไม่ให้ จนต่อรองว่าจะช่วยผสมสีใหม่ๆให้ เลยได้รับอนุญาตให้ทาหน้าต่างบานนึง 

บ้านกล่องอ้วน*

"เจ้ามาร์ค"

"ครับป๊า"

"ไปทำงานเป็นเพื่อนป๊าหน่อย" ผมออกไปข้างนอกกับป๊า ป๊าพามาที่โชว์รูมรถซุปเปอร์คาร์

"สวยอ้ะป๊า เลือกให้ลูกค้าหรอ"

"ชอบคันไหน เลือกเอา" 

"ห้ะ?"

"ไม่ต้องห้ะ จะเอาไม่ใช่เหรอ แต่ให้เลือกแบบ 4 ประตู 4ที่นั่งนะ เน้นประโยชน์ใช้สอย พวกสปอร์ต 2 ประตู 2 ที่นั่งเอาไว้หาตังค์ซื้อเอง"

"ปะ ป๊า คือ เห้ย ทำไมจู่ๆ" ช็อคครับ

"ก็ซื้อให้ เดี๋ยวลุงฮันป๊าคงให้เค้าไปดูแลช่วยทางบ้านสวน เราขับไปโรงเรียนไปไหนมาไหนเองก็รับผิดชอบด้วย แล้วที่สำคัญ ป๊าให้พี่มาร์ครับเจ้าลูกแบมไปด้วยถ้าน้าเยริเค้าไม่ว่างรับส่ง ถ้าให้ป๊าแนะนำก็รุ่นนี้" 

"งั้นเอารุ่นนี้ก็ได้ครับ พี่มาร์คแล้วแต่ป๊าอ้ะ แต่ ป๊าแน่ใจนะ คือ ตอนนั้นมันก็อารมณ์เด็กๆที่อยากได้แต่เอาเข้าจริงก็รู้สึกว่ารอทำงานแลกก็ได้นะ"

"ที่ตอนนั้นไม่ให้เนี่ย ไม่ได้จะให้รู้สึกไม่ดีอะไรนะ ก็แค่ทดสอบ ป๊าทำไมจะซื้อให้ไม่ได้ แค่นี้เอง แล้วเรื่องของเรื่องน่ะ ยกความดีความชอบให้เจ้าลูกแบม"

"ห้ะ อ้วน ทำไม เกี่ยวไร"

"คืนนั้นมันแอบมากระซิบป๊า ขอเปลี่ยนของขวัญไม่เอาบ้านกล่อง จะเอารถให้พี่มาร์คน่ะสิ ป๊าก็แกล้งเค้าว่าไหนบอกถ้าแพงจะไม่ซื้อไง นี่รถแพงกว่าบ้านกล่องหลายเท่าเลยนะ เจ้าแสบมันตอบว่าไรรู้มั้ย"

"ก้อถ้าเปนลางวัลให้น้องลูกแบมไปปอห้าได้ น้องลูกแบมขอรถให้พี่มาร์คก้อเท่ากะว่าคุนท่านป๊าไม่เสียตัมซะกะหน่อย"

"ยังไง ว่ามาซิ"

"ก้อคุนป๊าบอกว่าพี่มาร์คตั้งทำงานแลกอยู่ดี ก้อค่อยให้พี่มาร์คทำงานแลกตอนหลังกะได้ ที่น้องลูกแบมขอก้อแค่ซื้อเร็วขึ้นไน แปว่าคุนท่านป๊าก้อไม่ตั้งเสียตัมซื้อบ้านก่องเปนลางวัลให้น้องลูกแบม แถมพี่มาร์คก้อได้รถ" 

"ฮ่าๆๆ แล้วป๊าได้อะไรล่ะ หืม"

"หงึ จริมด้วย นั้น น้องลูกแบมอุ๊บอิ๊บไว้ก่อน รอน้องลูกแบมโต น้องลูกแบมทำงานให้คุนท่านป๊าแลกฟรีๆกะได้" 

"ฮ่าๆๆๆ โอเคๆ งั้นไปตั้งใจเรียนให้ขึ้นป.5 ได้ แล้วป๊าจะกลับไปคิดอีกทีนะ"

"คับ น้องลูกแบมขอบคุนคุนท่านป๊าน้า" 

"แน่ะ หอมมือป๊าทำไม ยังไม่ได้ให้ซะหน่อย"

"โง้ย เดี๋ยวกะให้ คุนท่านป๊าใจดีอย่าบอกใค คิกคิก" 

"ดูมันสิตามาร์ค แล้วอย่างนี้ป๊าจะทำไงได้ จะไม่ซื้อให้ก็ทำไม่ลง"

"เห้อออ นี่พี่มาร์คต้องรู้สึกไงอ้ะ เป็นลูกป๊าแท้ๆ แพ้ไอเด็กข้างบ้าน ขอมาเป็นปี ไออ้วนพูดคำเดียวได้เลยเนี่ยนะ"

"ฮ่าๆๆๆ เอาน่า เจ้านี่มันฉลาดอ้อนฉลาดพูด ดูการตอบแล้วมันฉลาดมากนะ ถึงจะซื่อๆ แต่จริงๆแสบ ป๊าชอบ" 

ก็จริงน่ะแล่ะ มันแสบ ผมส่ายหัวกับความอ้อนของมัน อ้อนจนได้เรื่อง กูได้รถไปรับส่งมันเลยเนี่ย 

:

:

"ตัว เลาตั้งเดินไปจริมๆหรอ งั้นขอน้องลูกแบมไปหยิบนมกะขนมปังเพิ่มไปกินตอนเดินได้มั้ย น้องลูกแบมกัวหิว" เอ้อ นี่เรื่องกินเรื่องใหญ่

"นี่ไม่ได้ให้ไปเดินป่า ข้างทางก็มีซื้อ"

"หงึ"

"อ้ะ เปิดขึ้นไปนั่งสิ" ผมกดกุญแจรถ

"รถใคอ้ะตัว ไหนบอกเลาเดิน"

"รถชั้น ป๊าซื้อให้ บอกให้ชั้นทำงานแลกทีหลังได้ ไม่รู้ทำไมนะ ถึงเปลี่ยนใจ" ผมแกล้งพูด ลอบมองปฏิกริยาไออ้วนที่ตาโต อ้าปากแล้วแอบก้มเอามือปิดปากตัวเอง หืม เหมือนจะเนียนเลยนะนั่น

"นั้นหรอ คุนท่านป๊านี่ใจดีจัมเนอะ สมสัยเปนเพาะตัวทำเก่งได้สอบดี" อ้วนขึ้นมานั่งรถ ผมคาดเข็มขัดให้ ตลอดทางก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สงสัยภูมิใจ อ้วนเอ๊ย

"ชั้นชอบรถมากเลยอ้ะ อ้วนชอบป้ะ"

"ชอบ ชอบม้าดเลย คันโตบะเร่อ กิ่นก้อหอม เท่เจ๋มไปเลย"

"ขอบคุณนะ"

"ขอบคุนน้องลูกแบมไม"

"ก็ขอบคุณที่ชอบรถชั้นไง" 

"อื้อ ^_^" 

ผมไม่บอกไออ้วนหรอกว่ารู้จากป๊าแล้ว แต่เชื่อเลยเดี๋ยวอ้วนมันต้องหาทางไปคุยขอบคุณป๊าผมแน่ๆ อ้วนต้องคิดว่าป๊าไม่ซื้อรถให้ผมเพราะป๊าซื้อบ้านกล่องให้มัน มันเลยเงียบไม่พูดถึงป๊าไปหลายวัน สงสัยงอน ฮ่าๆ จริงๆการมีน้องชายแบบไออ้วนก็ไม่ได้แย่นะ 

"ตัว น้องลูกแบมเอาคุณปิกาจู้มาไว้ในรถตอนกลางวันได้ป่าว"

"อย่าแม้แต่จะคิด นี่รถชั้น"

"โง้ย" 

"ไม่ต้องโวยวาย นี่ชั้นเก็บไว้ให้นั่งตรงนี้เป็นคนแรกเลยนะ รู้รึเปล่า"

#ฟิคตัวอ้วนมบ

boatpurplehead

@wisdoublev

...........................................................................................................

ป๋ามีรถแล้วจ้าาาาา คุณป๊าหลงลูกแบมอะไรเบอร์นี้ เจ้าตัวแสบตบรถมาให้พี่จ้าา

เมื่อคืนแค่พี่ซึนส่งไลน์ปากจู๋หาน้อง ฟิคเลาก้อได้ขึ้นเทรนด์เบย อัศจรรย์ใจ >,< 

ขอบคุณที่ชอบน้า อ่านทุกคอมเม้นทั้งในนี้ในแท็ก มาคุยกันอีก ชอบมาก รักคนอ่าน/ หอมมือ

With love

BB