ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความลับของพ่อ.......
ความลับของพ่อ คืออะไรนะผมอยากรู้? พอผมถามพ่อไปด้วยความสงสัยว่าคืออะไร?
ผมก็ได้คำตอบที่ทำให้ผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แล้วคำตอบที่ค้างคาใจผมมาตลอดทางก็คือ
"สิ่งที่ลูกรักมันไม่หนีไปไหนหรอก มันก็ยังอยู่ข้างๆลูกนี้แระ"
คุณรู้ไหมครับบ้านใหม่ผมอยู่ที่ไหน? พูดไปก็ไม่อยากเชื่ิอ ฮ่าๆ คราวนี้ย้ายบ้านมาที่
ระแวกใกล้เคียงกับ "ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ"ครับผม
เหลือเชื่อใช้ไหมหล่ะครับ...จากสนามบินดอนเมือง ย้ายมาสนามบินสุวรรณภูมิ(ตอนยังไม่เปิดใช้งานนะ) เหมือนพ่อผมพยายามย้ายตามสนามบินมายังนั้นแระ ฮ่าๆๆ ว่าแต่ว่า ผมก็นั้งนับวัน
วันเปิดใช้สนามบินสุวรรณภูมิ วันที่สุวรรณภูมิถูกเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการเป็นอะไรที่ผมดีใจมากๆเลยครับ ได้ดูเครื่องบินขึ้นๆลงๆ เหมือนที่อยู่แถวดอนเมืองเลยครับมีความสุขจริงๆ
แล้วผมก็โตขึ้นที่บ้านหลังนี้ และผมสอบเข้า"โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า"ได้ครับ
ผมใช้เวลาในชีวิตม.ต้นเหมือนเด็กๆทั่วไป ทำกิจกรรมต่างๆ เป็นประธานชมรม เป็นหัวหน้าห้อง
ทำกิจกรรมต่างๆให้โรงเรียน เรียกได้ว่าเป็นเด็กกิจกรรมก็ว่าได้ครับจนบางทีทำกิจกรรมจนลืม
ความฝันตอนเด็กๆเกี่ยวกับเรื่องเครื่องบินไปเลย
ช่วงหัวต่อก่อนขึ้นม.4 ผมเครียดเรื่องการต่อ ม.4 พอสมควรครับกลัวจะต่อไม่ได้
ผมตั้งใจจะเรียนสายศิลป์ญี่ปุ่นครับ เพราะผมชอบภาษาญี่ปุ่นอยู่แล้วด้วย
แต่ขณะที่ผมสับสนอยู่นั้น เหมือนอะไรดลใจให้ผมเปิดอินเตอร์เน็ตแล้วก็เข้าเว็บ"เด็กดี"
ผมก็ท่องเว็บเด็กดีไปเรื่อยๆ แล้วผมก็เจอสิ่งๆหนึ่งที่อาจจะเปลียนชีวิตผมไปตลอดชีวิต.....
ผมก็ได้คำตอบที่ทำให้ผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แล้วคำตอบที่ค้างคาใจผมมาตลอดทางก็คือ
"สิ่งที่ลูกรักมันไม่หนีไปไหนหรอก มันก็ยังอยู่ข้างๆลูกนี้แระ"
คุณรู้ไหมครับบ้านใหม่ผมอยู่ที่ไหน? พูดไปก็ไม่อยากเชื่ิอ ฮ่าๆ คราวนี้ย้ายบ้านมาที่
ระแวกใกล้เคียงกับ "ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ"ครับผม
เหลือเชื่อใช้ไหมหล่ะครับ...จากสนามบินดอนเมือง ย้ายมาสนามบินสุวรรณภูมิ(ตอนยังไม่เปิดใช้งานนะ) เหมือนพ่อผมพยายามย้ายตามสนามบินมายังนั้นแระ ฮ่าๆๆ ว่าแต่ว่า ผมก็นั้งนับวัน
วันเปิดใช้สนามบินสุวรรณภูมิ วันที่สุวรรณภูมิถูกเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการเป็นอะไรที่ผมดีใจมากๆเลยครับ ได้ดูเครื่องบินขึ้นๆลงๆ เหมือนที่อยู่แถวดอนเมืองเลยครับมีความสุขจริงๆ
แล้วผมก็โตขึ้นที่บ้านหลังนี้ และผมสอบเข้า"โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า"ได้ครับ
ผมใช้เวลาในชีวิตม.ต้นเหมือนเด็กๆทั่วไป ทำกิจกรรมต่างๆ เป็นประธานชมรม เป็นหัวหน้าห้อง
ทำกิจกรรมต่างๆให้โรงเรียน เรียกได้ว่าเป็นเด็กกิจกรรมก็ว่าได้ครับจนบางทีทำกิจกรรมจนลืม
ความฝันตอนเด็กๆเกี่ยวกับเรื่องเครื่องบินไปเลย
ช่วงหัวต่อก่อนขึ้นม.4 ผมเครียดเรื่องการต่อ ม.4 พอสมควรครับกลัวจะต่อไม่ได้
ผมตั้งใจจะเรียนสายศิลป์ญี่ปุ่นครับ เพราะผมชอบภาษาญี่ปุ่นอยู่แล้วด้วย
แต่ขณะที่ผมสับสนอยู่นั้น เหมือนอะไรดลใจให้ผมเปิดอินเตอร์เน็ตแล้วก็เข้าเว็บ"เด็กดี"
ผมก็ท่องเว็บเด็กดีไปเรื่อยๆ แล้วผมก็เจอสิ่งๆหนึ่งที่อาจจะเปลียนชีวิตผมไปตลอดชีวิต.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น