คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter : 1
เพิ่งเขียนครั้งแรก ฝากติ(ด่า)ชม กันได้ตามสบายค่ะ
-------...........------
“เฮ้ย! ไอ้นุ เร็วๆดิว่ะ เจ๊ศรีแกยิ่งโหดอยู่ กูไม่อยากขัดส้วมนะเว้ยย!!” ไอ้คุณสองเพื่อนผมครับ มันเร่งผมให้วิ่งเร็วๆ เพราะว่ามันเลยเวลาเรียนมา 5 นาทีแล้ว
“ แหมทำมาเป็นโทษกู มึงอ่ะตัวดี กูบอกให้พอก่อนๆ ไอ้ส้รางบ้านให้แมวน่ะ บ้านแมวบ้าแมวบออะไรว่ะ สร้างตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืนก็ไม่เสร็จ แล้วมึงก็ตื่นสายยย” ผมด่ามันรัว พร้อมกับวิ่งไปที่ชั้นเรียน ซึ่งมี อาจารย์สาว(เหลือ)น้อย ยืนคุยอยู่กับคณบดีอยู่หน้าห้องเรียนผม
“มึงก็สาย!” มันหันกลับมาเถียงครับ ไอ้นี่นิ! -*-
“แค่ 2 วิฯ กูไม่ถือเว้ย!” แถไปเรื่อยครับ เอาตัวรอด
“แต่กูถือ แสรดดด!” พอผมกับมันหยุดเถียง ก็รีบวิ่งแบบไม่คิดชีวิต อนาคตกูจะเป็นยังไงไม่สน กูขอปัจจุบันไว้ก่อน
“นายวิทวัฒน์ นายภูนิพงษ์ พวกเธอเข้าเรียนในวิชาของฉันสายเป็นครั้งที่ 2 ฉัน...”
“อาจารย์ครับ คือ ผมมีเหตุผลนะคะ...” ผมรีบพูด แต่ไม่ทันอาจารย์แก -*-
“ฉันไม่ได้ให้เธอออกความคิดเห็น เธอ 2 คน ต้องไป...”
“ไม่เอาขัดส้วม..” ไอ้สองที่ยืนข้างๆผมรีบแย้งขึ้น
“ขัดส้วมชาย เป็นเวลา 2 อาทิตย์ “ อาจารย์แก ชี้นรกให้ผมกับไอ้สองไปอย่างชัดเจน TOT โธ่ ชีวิตลูกผู้ชาย
“อาจารย์ครับ คือผ..” ผมแย้ง
“ไม่มีข้อแม้” อาจารย์อย่าทำหน้ายักษ์อย่างงั้นซี่
“แต่ผ..” ไอ้สองพูดขึ้น ตัวแทบจะไปชนอาจารย์
“ไม่มีแต่ เอาล่ะ เลยเวลามามากล่ะ” เจ๊แกพูดจบก็เดินเข้าห้องไป ทิ้งชะตากรรมให้ไอ้สองกับผมต้องเผชิญ
“โธ่ๆๆ เอาชีวิตคุณชายของกูกลับม๊า” ไอ้สองยืนพึมพำ โดยที่ผมกับมันยังไม่เข้าห้องเรียน ยืนนิ่งค้างเป็นหุ่นขี้ผึ้งอยู่
“พ่อแก้ว แม่แก้ว TT” ผมก็ไม่แพ้มัน ฮือ อาร๊ายยย เอาอารายมาให้คุณชายนุทำคร๊าบบบบ
“ถ้ายังไม่เข้าห้อง เอาอีกซักเดือนมั้ย ?? “ ไม่เอาแล้วคร้าบ เจ๊ศรีแกพูดได้โหดมาก ฮือๆๆๆ
“ครับๆ เข้าเดี๋ยวนี้ล่ะคร้าบบ” ผมกับไอ้นุเดินเข้าห้องไป เรียนไปหลับไป ไม่มีอะไรเข้าหัว นอกจาก ส้วม 2 อาทิตย์ พอหมดคาบเช้า ต่อไปเป็นพักเที่ยง ผมกับไอ้สองก็เดินออกจากห้องกำลังจะไปกินข้าว จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง ผิวขาว ผมยาวสไลต์ถึงกลางหลัง สูงประมาณ 160 กว่าๆ เดินมาขาวงทางผมกับไอ้สอง
“เอ่อ.. ขอโทษนะค่ะ คือ หนูอยู่ปี 2 ชอบพี่มาตั้งแต่ปี 1 แล้วค่ะ เอ่อ... คือ พะ..พี่..คบกับหนูได้ไหมค่ะ ??” น้องสวยๆเขาพูดกับใครว่ะเนี่ย -*- รึ กูทั้ง 2 เด็กสมัยนี้นี่ ชอบควบเน๊อะ เหอๆ
“เอ่อ..น้อง..หมายถึงใครครับ” ผมพูดไปติดจะกล้าๆ กลัวๆ กลัวน้องเขาเสียหน้า
“เอ่อ..พะ..พี่สองค่ะ” น้องสวยๆ หลบหน้าหลบตาที่แดงก่ำ แต่ก็ไม่พ้นสายตาของผมอยู่ดี น่ารักดีว่ะเด็กสมัยนี้ แต่เสียดายมันชอบไอ้สองซะงั้น
“ได้ซิครับ พี่ก็ว่างๆอยู่พอดี ว่าแต่ ชื่ออะไรเหรอครับ สาวน้อย?” เดี๋ยวอีกหน่อยมึงก็ไม่ว่าง เดี๋ยวพ่อมันก็กลับมาแล้ว 5555
“เพนท์ค่ะ”
“เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวพี่สองเนี่ย พาน้องเพนท์ไปทานข้าวดีมั้ยจ๊ะ เดี๋ยวมื้อนี่พี่เลี้ยงเอง” มันพูดพร้อมกับเอาแขนกอดเอวน้องเพนท์เดินคู่กันไป ไอ้ห่าลืมเพื่อนเลยนะมึง
“อ้าว ไอ้คุณเพื่อน แล้วกูอ่ะ?” ผมถามมัน ตอนมันกำลังจะมุ่งหน้าไปโรงอาหาร
“หากินเองซิว่ะ ปากกูกับมึงไม่ได้ติดกันซะหน่อย” อ่าว เพื่อนกู ปากหมาซะแล้ว
“ปากดีให้ตลอดนะมึง เดี๋ยวถ้าพ่อมึงกลับมาเมื่อไหร่นะ กูจะฟ้องว่ามึงทำตัวยังไงมั้ง” ผมขู่มันครับ 555 พ่อมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แฟนมันล่ะครับ 5555
“พ่อ ? พ่อกูไปไหน? แล้วอะไร กลับมา อะไรของมึง อย่ามาขัดความสุขกูดิ อิจฉากูอ่ะดิ แหมๆ น้องนุผู้หิวโหย 5555” ผมรู้ว่ามันรู้ครับ ว่าพ่อที่พูดถึงหมายถึงใคร แต่มันไม่อยากให้น้องเพนท์รู้ ไม่งั้นความเป็นเพล์บอยของมันจะถึงจุดจบ 55555
“เออ แรดให้เสร็จเร็วๆนะ เดี๋ยวพ่อมึงกลับมา จะพากูซวยไปด้วย“ ผมตะโกนไล่หลัง ไอ้สองมันก็โบกไม้โบกมือ ไอ้สองมันก็หล่อนะ แต่หล่อแบบหวานๆ เข้มๆ หน่อย มันตัวขาวเผลอๆขาวกว่าผมอีก พูดแล้วอิจฉา ไปกินข้าวตามประสาหนุ่มโสดดีกว่าเว้ย
ความคิดเห็น