คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO + Chapter 1
INTRO
แสงแดดอ่อนๆสาดส่องอยู่ริมขอบฟ้า กระทบน้ำค้างที่พื้นหญ้าเป็นประกายสีทอง ปรากฏให้เห็นสายรุ้งสวยงามที่พาดผ่านท้องฟ้ายามเย็น ร่มไม้ใหญ่ไหวเบาๆตามแรงลม แต่ก็ยังไม่สามารถให้ความร่มรื่นแก่ร่างทั้งสองที่นอนทอดกายอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่นั้น
“โตขึ้นฉันจะเป็นนักแต่งเพลงที่เก่งกาจ แล้วก็จะแต่งงานล่ะ.....” เสียงสนทนาดังขึ้นก่อนเด็กชายที่โตกว่าจะแสดงท่าทางที่มุ่งมั่นและตั้งใจจริง
“แต่งงาน?” เด็กชายร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมองก่อนที่สีหน้าจะแปรเปลี่ยนเป็นความสงสัย
“อื้อ คุณพ่อบอกว่ามันเป็นการสัญญากับคนที่เรารักว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” เด็กชายกล่าวต่อไปพร้อมกับหวังว่าในอนาคตจะได้ทำเช่นนั้นจริงๆ
“คงจะมีความสุขมากๆเลยเนอะ” ร่างเล็กกล่าวขึ้นก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ
“ใช่แล้วล่ะ แล้วก็นะ พอแต่งงานก็จะมีเจ้าสาว.....”
“ยูชอน...‘เจ้าสาว’ น่ะ คือใครกันเหรอ?” ร่างเล็กถามด้วยความไร้เสียงสา
“อืม...ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน แต่คิดว่าคงจะเป็นคนที่เรารักและสัญญาด้วยล่ะมั้ง”
“นายเป็นเจ้าสาวของฉันได้มั้ย? แจจุง” เด็กชายร่างสูงวิงวอนร่างเล็กอย่างน่าเอ็นดู จนร่างเล็กไม่สามารถปฏิเสธได้
“ได้สิ ฉันจะเป็นเจ้าสาวของนาย”
“สัญญานะ?”
“อื้อ... สัญญา.....”
Chapter 1
“แจ..... จุง...... แจจุง!!” เสียงตวาดดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่กำลังเหม่ออยู่นั้น ตื่นจากโลกส่วนตัว
“นายเหม่ออีกแล้วนะ พักหลังเนี่ย นายเป็นอะไรรึเปล่า?” หัวหน้าวงร่างสูงเตือนและเป็นห่วงอาการของร่างบางด้วยความเป็นห่วง
“ปะ...เปล่า ฉันก็แค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ นายไม่ต้องคิดมากหรอก” แจจุงปลอบเพื่อนรักไม่ให้เป็นห่วง เขาไม่อยากให้เพื่อนคนสำคัญต้องคิดมาก... ยุนโฮเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดในค่ายสังกัด SM Town คอยดูแลห่วงใยกันและกันเสมอ
“แล้วนายมีอะไรรึเปล่า ผู้จัดการเรียกประชุมเหรอ?” ร่างบางถาม
“อื้ม เห็นว่าจะประชุมเรื่องสมาชิกคนที่5น่ะ ในที่สุดเราก็จะได้เดบิวท์แล้ว ชักจะตื่นเต้นแล้วสิ ” ร่างสูงพูดพลางยิ้มด้วยความดีใจ
“ออดิชั่นได้แล้วงั้นหรอ? ในที่สุดเราก็จะได้เดบิวท์แล้วใช่มั้ย? ยุนโฮ” ดวงตากลมโตคู่สวยของร่างบางส่องประกายอย่างมีความหวัง
ตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมา แจจุงเพียรพยายามฝึกซ้อมและฝึกฝนตัวเองเพื่อทำตามความฝันที่จะเป็นศิลปินที่โด่งดังและยิ่งใหญ่ในอนาคต เขารู้สึกถึงความก้าวหน้าของตัวเองในอาชีพศิลปินฝึกหัด ความตื่นเต้นที่จะได้เดบิวท์เร็วๆนี้ของเขาไม่น้อยไปกว่ายุนโฮเลย
“รีบไปกันดีกว่า การไปสายไม่ใช่เรื่องดีกับศิลปินฝึกหัดหรอกนะ” ยุนโฮพูดก่อนคว้าข้อมือบางของแจจุงพาวิ่งไปที่ห้องฝึกซ้อม...นั่นล่ะ ห้องประชุมของพวกเขา
“ขออนุญาตครับ ขอโทษด้วยครับที่พวกผมมาสาย คราวหน้าไม่มีอีก...แล้ว.....” ไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ ดวงตากลมก็ได้สบตากับชายร่างสูงผมสีน้ำตาล ใบหน้าที่ดูคุ้นตานั้นจับจ้องมาที่แจจุง ร่างบางหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว ลมหายใจติดขัดราวกับจะหยุดไป
ร่างบางแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง...นั่นเขาจริงๆหรอ? ทำไมเขาถึงมาอยูที่นี่ได้ล่ะ? นั่นเขาจริงใช่มั้ย?.... ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?..... หลายคำถามที่ยากจะตอบยังคงวนเวียนอยู่ในหัว อยากจะถามออกไปแต่ริมฝีปากกลับไม่ยอมไม่ขยับอย่างที่ใจคิด
คิดถึงเหลือเกิน...
คิดถึงมากเหลือเกิน.....
เขาคนนั้น...คนที่ฉันคอยเฝ้าหามาตลอด..อยู่ตรงหน้านี่แล้ว.....
ความคิดเห็น