คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ::1827:: Story IV
Normal Scene
"นี่ เจ้าบ้าเบสบอลนายไม่รู้สึกคุ้นๆ ยัยผู้หญิงนั่นบ้างเลยเหรอ?"โกคุเทระที่นั่งเงียบมานาน หันไปถามยามาโมโตะด้วยความขุ่นใจ ทำไมกันนะ..รู้สึกเหมือนเคยเห็นคนแบบนั้นที่ไหน
"เห! โกคุเทระ เด็กคนนั้นเป็นเด็กใหม่นะ จะเป็นไปได้ได้ยังไงน่ะ"ยามาโมโตะเดินเข้าไปใกล้ๆโกคุเทระแล้วเอาแขนโอบโกคุเทระไว้อย่างเบาๆ
"อา...ฉันรู้แล้วว่าเคยเห็นที่ไหน ตามฉันมา เจ้าบ้าเบสบอล!!!"โกคุเทระลากยามาโมโตะ ออกจากห้องเรียนโดยมีคนอื่นๆมองตาไม่กระพริบกัน
....
Tsuna Say
ห้องกรรมการคุมกฏ
เราอยากจะลองคุยกับคุณฮิบาริดูจัง...อยากจะปรับความเข้าใจด้วย
ทั้งๆที่เป็นแบบนั้นแท้ๆ....
"พูดออกไปเลยค่ะ"
เอ๋..?
"มิลล่า?? ตะกี้พูดว่าอะไรน่ะ..."
"พูดออกไปเลยค่ะ พูดความรู้สึกที่แท้จริง..ออกไปเลยค่ะ"
"..."
"เห็นเค้าเย็นชาใส่คุณแบบนั้นแต่ที่แท้จริงแล้วเค้าก็ยังแคร์คุณนะคะ"
"มิลล่า เธอพูดอะไรน่ะ?? ฉัน.."เธอกำลังพูดเรื่องอะไรน่ะหรือว่า...
"เชื่อฉันแล้วพูดความรู้สึกนี้กับ ฮิบาริ เคียวยะไปเลยค่ะ.." ผมงงกับคำที่เธอเปล่งออกมา แต่สิ่งที่ผมสามารถจับใจความได้ก็คือ...
เค้ารู้..เรื่องของผมกับ คุณฮิบาริ
"คือว่านะ มิล..."
"อ้า!!!!!!!"
"!!!!??"
อะ..อะไรกันอยู่ๆก็ร้องซะตกใจ =[]=
"คุณกรรมการคุมกฎคะ!! ชะ..ฉันลืม เอกสารของห้องไว้ที่ห้องเรียนน่ะค่ะ!!!ขอตัวไปเอาก่อนนะค้า!!!"
"เฮ้!"คุณฮิบาริ ยังไม่ทันพูดอะไรแม่คุณเค้าก็วิ่งออกไปแบบเร็วมากพอผมรีบวิ่งปรากฏว่า..
เธอหายไปแล้ว..
บ้าน่า ถึงจะวิ่งเร็วแค่ไหนแต่ก็ไม่น่าจะไวถึงขนาดนี้เลยนี่นา!!
"...."ผมหันไปมองหน้าคุณ ฮิบาริ คุณฮิบาริเองตะกี้ก็ยังมองผมแต่พอผมหันไปเท่านั้นคุณฮิบาริก็หลบสายตาไปทันทีเลย..
นี่เหรอที่เรียกว่ายังแคร์เรา...
"นั่งลงสิ สึนะโยชิ"
"....อะ..เอ๋?..."
"นั่งลงซะสิ..."
ผมนั่งมองคุณฮิบาริที่อยู่ทางด้านหน้าแบบเลิกลั่ก บอกตามตรง..ว่าผมยังกล้าๆกลัวๆอยู่เลย
"อะ...เอ่อ...คือว่า.."เอาฟะ ตายเป็นตาย อย่างน้อยก็ยังเสี่ยงได้อยู่..!!
"ฉันอยากให้เรื่องของพวกเรา มันจบลงไปโดยไม่ค้างคาน่ะ..."
!!!
ผมชะงักคำพูดทันทีหลังจากที่ ได้ยินคำพูดนั้น...
...ตะกี้ ผมได้ยินแว่วๆใช่มั้ย?....
"..อะ...อะไรกัน..ตะกี้ คุณพูดว่ายังไงนะครับ"ผมรู้ตัวทันทีว่าตอนนี้ใจของผมสั่นระรัว..หน้าซีดเผือก..
ผมมองคุณฮิบาริที่นั่งหันไปทางอื่นแล้วไม่สนผมเลย...
แล้วแบบนี้จะให้ผมพูดได้ยังไงน่ะ
กึก...
ผมลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าคุณฮิบาริ..ก่อนที่จะผงกหน้าลงสะอื้น..
"ผมมันไร้ค่าสำหรับคุณใช่มั้ยครับ..."
"...."
ใช่มันไร้คำตอบ...
เงียบสงัด...
ไร้การตอบรับ...
นี่ผมกำลังพูดคนเดียวอยู่ในห้วงที่มืดมิดสินะ...
นี่ผมกำลังเหมือนคนบ้าที่อาลัยอาวรณ์ คนที่ตายจากไปแล้วอย่างนั้นล่ะ...
"ก็ได้นะครับ..ถ้าคุณต้องกันแบบนั้น"
ผมโค้งตัวไปจับบ่าคุณฮิบาริทันทีก่อนที่จะประกบริมฝีปากตัวเองไปที่ริมฝีปากคุณฮิบาริ
รู้สึกคิดถึงแล้วโหยหาสัมผัสอ่อนนุ่มนี้ รู้สึกคิดถึงมันจัง
หากอยู่ในช่วงเวลานี้ได้ตลอดไปก็คงดี....แต่แล้ว...
กึก
ความสึกของผมชาไปชั่วชะงักก่อนที่จะมีเสียง ของผมที่ดังมาแทนที่..
"โอ็ยยยยย!!!"
ผมลงไปนั่งกับพื้นแล้วจับปากตัวเอง มีน้ำสีแดงที่เรียกว่าเลือดออกมาจากปากของผมกลิ่นและรสชาติคาวๆที่มีน้ำตามาปนอยู่..
ทำไมกันล่ะ..
"ทำแบบนี้ได้ซะที่ไหนกันเล่า สึนะโยชิ..."คุณฮิบาริ ลุกขึ้นยืนมาแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าผม
คุณฮิบารินั่งคร่อมผมแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ...
"สำหรับนายกับฉันแล้วคนที่รุกได้จะต้องมีแต่ฉันเท่านั้นนะ"คุณฮิบาริยิ้มแล้วปาดน้ำตาให้กับผม
"คุณ...ฮิ..บา..ริ"
"ฉันขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อกี้แล้วก็ขอโทษสำหรับทุกอย่าง...ฉันน่ะตอนนี้ขอแค่ได้อยู่กับนายแค่นี้ก็พอใจแล้ว..."
คุณฮิบาริก้มลงแล้วจูบผม น้ำตาของผมไหลออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน..ความรู้สึกนี้ดีใจมากจนบรรยายออกมาไม่ถูก...
ผมโอบกอดคุณฮิบาริที่อยู่ด้านหน้าของผม...ก่อนที่จะ...
"สัมผัสฉันเหมือนที่ฉันสัมผัสนาย สิ สึนะโยชิ..."
Normal Scene
ห้องสมุด
"เฮ้! โกคุเทระ พาฉันมาห้องสมุดทำไมล่ะเนี่ย"
"เงียบไปเถอะน่า เห็นมั้ยฉันกำลังยุ่ง"
"แล้วนายจะอ่านทำเนียบนักเรียน รุ่นที่ 1 เมื่อ 60 ปีก่อนทำไมเล่า"
"จะ...เจอแล้ว!!!"
"เจออะไรเหรอ โกคุเทระ??"
"นี่ไง เจ้าบ้าเบสบอล"
สิ่งที่ปรากฏขึ้นในหน้าหนังสือทำเนียบนักเรียนเก่าๆที่ใกล้จะขาด...คือ หน้าของเด็กสาวที่พวกเค้าเห็นได้ไม่นาน..
แถมข้อความด้านล่างก็มีชื่อของเธอ คนนั้นที่ชื่อ 'มาเล่ มิลล่า' อีกด้วย
โดยหนังสือพิมพ์โรงเรียนเมื่อ 60 ปีก่อนที่โกคุเทระ หยิบมาก็มีพาดหน้าใหญ่นั่นก็คือ
'...ข่าว นักเรียนหญิงมัธยมต้นปี 3 แลกเปลี่ยนจากอิตาลี โดนยิงตายก่อนจะโดนนำไปโยนไว้ที่บ่อน้ำหลังโรงเรียน...'
"แบบนี้ มันไม่ธรรมดา แล้วนะโกคุเทระ..."ยามาโมโตะหน้าซีดแหยงๆมองไปทางโกคุเทระที่สภาพไม่ต่างจากตัวเค้า
"นะ...นั่นสินะ"
การสนทนาของทั้งคู่ หารู้ไม่ว่าบุคคลที่ถูกกล่าวถึงคอยมองพวกเค้าทั้ง 2 อยู่ทางด้านหลังของพวกเค้าแล้ว...
TBC.
ETC.
ลง NC GA เเล้วค่ะ =w= สงสาร 555+//โดนเตะ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=711483&chapter=65
cinnamon
ความคิดเห็น