[Fic 1827 I] ถึงซึนเเต่ฉันก็ชอบโมเอะนะ

ลำดับตอนที่ #4 : โซเซ(?)

"เอ๋!!!ทำไมอะครับ ทำไมต้องไปบ้านผม O O!!!!!"ผมตกใจมากจนตะโกนดังลั่นไม่รู้ตัวเเล้วก็เซ เหมือนซอมบี้


"ไปแล้วมันจะตายรึไง"


"!!!!!"ไม่กล้าเถียงพี่เขาอะ T^T


อะโฮะ อะโฮะ นี่ฉันกำลังจะบ้าใช้ม้ายยยTT^TT


 ฟุบ!


ผมเซจนลงไปนั่งบนโซฟา


"เป็นบ้าอะไรของคุณน่ะสัตว์กินพืช ซาวาดะ"คุณฮิบาริถามผมเเบบเสียงเรียบๆ


"ขอ..เอ๊ย"ลืมมมมม ถ้าบอกขอโทษเเล้วเดี๋ยวโดนอะไรอีก TToTT


"ขออะไร"


"เปล่าครับ เเหะๆ ^__^;;;"ลางสังหรณ์บอกว่าอีกไม่นาน ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นเเน่เลย


ตึก ตึก ตึก


อยู่ๆคุณฮิบาริก็เดินมาใกล้ๆผมเเล้วอยู่คุณก็เอิ่ม....


กดผมลงบนโซฟา =[]=


นี่ตรูไปกระตุ้นความหื่นเค้าตรงหนายยยยย TT^TT


"คุณฮิบาริ๊  ผมต้องไปเรียนนะครับ ToT"ทำไม ทำไม ฉันถึงโดนกดตลอดเล้ย ไม่เคยได้รุกใครได้รุกใครโดนจับทุ้มเเล้วโดน


กดเเทนทำไมเป็นงี้ทุกที T^T


(ก็นายมันเคะนิอย่าหันไปเมะได้ปะ ฉายาเสะหรือเมะมันไม่เหมาะกับนายหรอกย่ะ เคะดีเเล้วใครเห็นด้วยยก มือ ^o^/:แหว่ง)


"เอาไว้ที่หลังสิ"คุณฮิบาริพูดเเล้วกระตุกเน็กไท ผมออก


อ๊ากกกกกกก!! ToT


"คุณฮิบาริ นี่มันโรงเรียนนะครับ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้น้าาา"ผมพยาเกลี้ยกล่อมคุณฮิบาริที่พยายามฉีกเสื้อนอกสีน้ำเงินของผม


"เหรอ"เย้ \^o^/ คุณฮิบาริเริ่มคิดดีเเล้ว


"แต่"


"?"


"ทำที่นี่นิดนึงเเล้วค่อยไปทำที่บ้านต่อก็ได้"


จ๊ากกกกกกก!! O_o

_____________________________________________________________________

คุฟุฟุ ตัดจบซะก่อน =v= ตอนหน้าเป็นไงอ่านด้วย นิยายมันพลิกพลันได้เสมอนะจ๊ะ >_<
 

ฝากรูปก่อนจบ =_=