[Fic 1827 I] ถึงซึนเเต่ฉันก็ชอบโมเอะนะ

ลำดับตอนที่ #15 : เช้าในบ้านวันหยุด

จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ


=__= อื้อ เช้าเเล้วเหรอ เผลอหลับนานต้องไปล้างหม้อ แล้วก็ทำข้าวเช้า


ว่าเเต่คุณฮิบาริล่ะ แต่เอ๊ะทำไมเหมือนตัวเองโดนล็อค


ผมเงยหน้าขึ้นปรากฏว่าเจอหน้า คุณฮิบาริที่กำลังหลับอยู่


อ๊ากกกกกก =[]=!


"อืมม"คุณฮิบาริ พึมพำออกมา


สงสัยยังหลับต้องค่อยลอดออกจากอ้อมเเขนของคุณฮิบาริ


ฮึบ!

เฮ้! ออกมาได้เเล้ว


ผมรุกขึ้นมานั่ง =_= ด้วยความงัวเงียนิดๆ @__@


แต่อยู่ๆคุณฮิบาริจับเเขนผมเเล้วดึงผมให้ลงไปนอนต่อ ก่อนจากดึงหน้าผมไปจูบ


"อื้อ O///O"นี่พี่แกเขาละเมออยู่เรอะ


"จะหนีไปไหนน่ะ"คุณฮิบาริที่ถอนปากออกพูดกับผม


"ปล่าวหนีนะ ผมจะทำข้าวให้คุณกินน่ะครับ"


"อ่าว..เรอะ" คุณฮิบาริพูด


"คร้าบบบบ =__="ผมพูดพร้อมลุกขึ้นออกจากเตียง


"ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีจริงๆ"คุณฮิบารพูด


วืด


โป๊กกกกก!


คำพูดของคุณฮิบาริตะกี้เล่นเอาผมลื่นเเล้วหัวโขกพื้น


"พูดอะไรน่ะครับคุณฮิบาริ๊ >o<"ผมลุกขึ้นมาจากพื้น เเล้วหันไปพูดเเก้เขินกับคุณฮิบาริ


"รีบๆ ไปเถอะฉันหิวข้าว"คุณฮิบาริพูดเเล้วกวักมือไล่


"ครับๆ"ผมกำลังจะเดินไปห้องครัวเเต่คุณฮิบาริก็พูดเรียกผมขึ้นมาอีก


"มานี่ก่อนสิ"คุณฮิบาริกวักมือเรียก


"อะไรครับ"ผมเดินไปเเล้วคุกเข่าตรงเถวเตียงที่คุณฮิบารินอนอยู่


Chuuuu?


อยู่คุณฮิบาริก็หอมแก้มผม


"อ๊ากกกกกก!!!! =[ ]=!!!!"ผมถอยหลังกรูดไปเเถวผนัง


"จะตะโกนทำไม มันเป็นหน้าที่สามี นิ =__="คุณฮิบาริพูด


ผมไปจดทะเบียนกับคุณตอนหนายยยยยยToT


"เอ้าไปทำกับข้าวได้เเล้ว เเต่ไม่ต้องทำเยอะนะ พอดีฉันทานอาหารเช้าเเล้วตะกี้ ^ ^"


"คร้าบบบ"เขาทานตอนไหนอะ เราไม่เห็นเขาทานอะไรเลยนี่นาตะกี้


ช่างเหอะทำกับข้าวก่อนดีกว่าหิว =_=

___________________________________________________________

ขอจบเเค่นี้นะคะ ^_^


em