[Fic 1827 I] ถึงซึนเเต่ฉันก็ชอบโมเอะนะ

ลำดับตอนที่ #12 : คืนตอนนอน

 "เดี๋ยวผมไปซื้อทูน่ากระป๋อง ให้ไหมครับ =.(="ผมพูดขณะเคี้ยวตุ๋ยๆ


"ฉันอยากกินทูน่าตรงนี้น่ะ"


"บ้านผมไม่มีทูน่าครับ =0="ไม่มีจริงๆ นู๋ไม่ได้โกหกนะ


"เฮ้อ! พูดมากน่ารำคาญจริงๆ !!"คุณฮิบาริพูดเเบบโมโห


คุณน่ะเเหละ เรื่องมาก! =__=


"เฮ้อ! "คุณฮิบารินั้นถอนหายใจประชดผมเรอะ


"ผมขอโทษคร้าบบบ ก็ผมไม่เข้าใจความหมาย"มั้ง =__=


"ฉันนอนสักพักล่ะ"คุณฮิบาริพูดเเล้วก็ลงไปนอนเลย


"เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกครับคุณฮิบา..อ้าว?"


"ฟรี้...ZZZZzzzzZZZZ"


"หลับซะเเล้ว =_="เดี๋ยวครอบฝาไว้ก่อนเเล้วกันเผื่อคุณฮิบาริตื่นมากิน


เฮ้อ! เหนื่อย จังงีบสักพักเเล้วกัน


ผมพูดเเล้วลงไปนอน

_____________________________________________________________

ฮิบาริ ที่แกล้งกลับ รอสักพักจน สึนะหลับไปก่อนที่จะลุกขึ้นมากินสุกี้จนอิ่มก่อนที่จะ


อุ้มสึนะ แล้วไปที่ห้อง


"ไม่รู้จักระวังตัวเลยน้า"ฮิบาริพูดเเล้วยิ้มก่อนที่จะ ขึ้นไปบนเตียงเเล้วกอดสึนะเอาไว้





"Good Night"ฮิบาริพูดก่อนที่จะหอมเเก้มสึนะเบาๆ


ก่อนที่เขาจะหลับไปเช่นกัน

____________________________________________________________

เฮ้!กว่าจะเเต่งตอนนี้เสร็จ เหนื่อยมากเลยขอบอก =o=

เที่ยวคืนพอดีเป๊งเลย 555

P.s. ยังไม่จบนะคะ เรื่องนี้มีอีกยาวค่ะ (ฮา...)