Namkaang
“น้ำค้างงงงงง ไปทำรายงานบ้านเค้ากันนะ นะๆๆๆน้า”
เสียงใสๆของเพื่อนรักผมดังขึ้นหลังจากอาจารย์สั่งรายงานก่อนกลับบ้าน แล้วเป็นรายงายที่ต้องจับคู่ทำ
“อือ” ผมพยักหน้ารับ ซึ้งคำตอบของผมก็ทำให้คนตัวเล็กยิ้มกว้างขึ้นมาทันที
เมฆลากผมมาที่รถบีเอ็มคันหรูซึ้งมีคนมารับทุกวัน เมฆเป็นลูกชายคนเล็กของ อัครภากิจกุล ซึ่งแน่นอนว่าที่บ้านเมฆรวยมาก มีหน้าตาทางสังคม มีเชื่อเสียง มีอำนาจ ซึ่งแตกต่างจากผมที่ไม่มีอะไรเลย หลายๆคนมองผมคบเมฆเป็นเพื่อนเพื่อหวังเงิน เฮ้อออ ผมชินกับดูถูก สายตาเหยียดหยามพวกนั้นแล้วล่ะ
“ดีใจจัง น้ำค้างยอมไปบ้านเค้าซักที ชวนตั้งหลายรอบแต่น้ำค้างชอบปฏิเสธอะ”
“ก็มีรายงานนี่นา ถ้าเค้าบอกจะทำคนเดียวเมฆคงยอม”
“ไม่ยอมแน่นอน แบร่”
รถคันหรูขับเข้าบ้านหลังใหญ่ นี่บ้านหรือวังว่ะ!!!! ใหญ่มากกกกก รอบบ้านถูกตกแต่งไปด้วยต้นไม้และดอกไม้ที่ทำให้ดูร่มรื่นมาก ส่วนตัวบ้านออกไปทางแนวยุโรป ซึ่งตัวบ้านถูกทาด้วยสีขาว ผมกับเมฆลงจากรถแล้วตรงเข้าไปในบ้าน
“บ้านเค้าสวยอะดิ”
“สวยมากก”
“ฮิฮิ น้ำค้างจำพี่ลมพี่ชายของเค้าได้ป้ะ?”
“จำได้สิ”
ที่เมฆชอบเล่าว่า พี่ลมของเมฆนะทั้งหล่อทั้งใจดี ทำงานก็เก่ง บลาๆๆๆ เยอะแยะไปหมด จะหล่อขนาดไหนกันเชียว
“งั้นน้ำค้างรอค้าแปปน้า เดี๋ยวเค้าไปตามพี่ลมลงมา น่าจะอยู่ข้างบน”
เมฆพูดจบปุ๊บก็รีบวิ่งแจ๊นขึ้นไปชั้นบน จำผมขำตามกับท่าทางน่ารักของมัน อะไรจะรีบขนาดนั้น ผมเดินดูรอบๆห้องนั่งเล่น ที่เต็มไปด้วย แจกันกับจานอะไรไม่รู้บนตู้กระจก ผมมองไปเรื่อยๆแล้วไปสะดุดตากับ แจกับที่มีดอกกุหลาบขาวปักอยู่หลายสิบดอก
หมับ!!!
ผมสะดุ้งเมื่ออยู่ๆก็มีแรงมากระชากข้อมือผมชนจังๆเข้ากับอกใครไม่รู้ โอ๊ยย เจ็บมากนี่พูดเลย
“นายเป็นใคร เข้ามาขโมยของหรอ”
ร่างสูงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวมาก ผมเงยมองอีกคน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน ใบหน้าคม จมูกโด่ง ปากสีซีด ผมสีดำเข้มที่ขับให้คนตรงหน้าผมหล่อมากขึ้น เขาหล่อจริงๆนะ แถมยังสูงกว่าผม(มาก) อิจฉาอะ อยากหล่ออยากสูงแบบนี้บ้าง
“นี่ฉันถามไม่ได้ยินหรอ?”
ร่างสูงพูดเสียงดัง ซึ่งทำให้ผมสะดุ้งเลยทีเดียว
“เปล่านะฮะ น้ำค้างไม่ใช่ขโมย”
“น้ำค้าง?”
“พี่ลม!!!! แกล้งอะไรเพื่อนเมฆอะ”
เมฆวิ่งเข้ามาพร้อมแกะมือของพี่ลม เฮ้ย!!! นี่พี่ลมพี่ของเมฆ?
“น้ำค้างเจ็บตรงไหนไหม” เมฆถามด้วยแววตาเป็นห่วง พร้อมกับพลิกข้อมือผมไปมา
“นี่เพื่อนเรา?”ตอนนี้หน้าพี่ลมเอ๋อแดกมากครับ คึคึ
“ก็น้ำค้างที่เมฆเคยเล่าให้พี่ลมฟังบ่อยๆไง”
“เอ่อ...ขอโทษครับ น้องน้ำค้าง”
พี่ลมหันมาพูดด้วยแววตาสำนึกผิดสุดๆ แบบนี้ใครจะโกรธลงเล่า
“ไม่เป็นไรครับ น้ำค้างไม่ได้เป็นอะไรมาก”
หลังจากนั้นเมฆก็บอกพี่ลมว่าผมจะมาทำรายงานซึ่งพี่ลมก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังหาขนมนมเนยมาให้อีกต่างหาก เมฆนี่เวลาอยู่กับพี่ลมเป็นพิเศษส่วนผมนะหรอ ก็ตอบบ้าง แต่น้อย ไม่รู้เป็นไรรู้สึกไม่กล้าสบตาพี่ลม แถมเวลาที่พี่ลมมองมาผมรู้สึกหน้ามันร้อนแปลกๆ
“ทำไมน้ำค้างเงียบจัง ไม่สนุกหรอ”
“ปะ..เปล่า”
“หรือพี่ลมหน้าดุ”
“มะ..ไม่ใช่” แล้วผมจะติดอ่างทำไมเนี่ย
“กล่าวหาพี่หรอตัวแสบ....งั้นเพื่อไม่ให้เพื่อนเราเกร็ง มาเล่นเกมกับไหม”
“เล่นๆๆๆๆๆ เมฆกับน้ำค้างเล่น”
ผมยังไม่ได้ตกลงเลยนะ TT
“พี่จะหมุนขวด2ครั้ง ครั้งแรกโดนใครเป็นคนสั่ง ส่วนครั้งที่เป็นคนที่ต้องทำตามคำสั่ง เข้าใจนะ?”
ผมกับเมฆ พยักหน้ารับ พี่ลมวางขวดลงแล้วหมุด ผมลุ้นมาก ณ ตอนนี้ ขวดค่อยๆหมุดช้าลงแล้วปากขวดก็มาหยุดที่.........ผม เยสสส!!! ผมเป็นคนสั่งงงงง พอหมุนครั้งที่2ปลายขวดก็หยุดที่เมฆ ผมนี่ขำก๊ากออกมาเลย รู้ไหมผมสั่งให้เมฆทำอะไร เต้นครับ!!! เต้นเมียงู ผมกับพี่ลมนี่ขำกลิ้ง ส่วนเจ้าตัวก็ทำหน้างอไปเต้นไป หมุดไปหมุนหมุนมาหลายรอบ พี่ลมสั่งผม ผมสั่งพี่ลม พี่ลมสั่งเมฆวนไปวนมาแต่เมฆไม่เคยได้สั่งผมเลย เมฆนั่งหน้างอเพราะตัวเองโดนสั่งให้ทำตามเยอะสุดไง
“ครั้งสุดท้ายแล้วนะเด็กๆ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ”
พี่ลมหมดขวดแล้วปากขวดก็หยุดที่เมฆ เมฆยิ้มอย่างมีชัย และการหมดครั้งที่ 2 ก็หยุดที่.....
..
...
...
...
พี่ลม
ผมอยากจะกรี๊ดดด ผมรอดครับ
“พี่อีกแล้วอะ” เมฆยิ้มแล้วสั่งพี่ลมว่า
“เมฆสั่งให้......พี่ลม..
.
.
.
... หอมแก้มน้ำค้าง”
--------------------------------------------------------------------
ต่อค่ะ
"เมฆ แกล้งเค้าอะ"
ผมพูดขึ้นมาทันที เมื่อเมฆสั่งให้พี่ลมหอมแก้มผม บ้าที่สุด! พี่ลมอย่าไปยอมนะ ผมร้องตะโกนดังๆ(ในใจ) พร้อมหันไปมองหน้าพี่ แล้วบอกพี่ลมทางสายตาว่าไม่เอาT^T
"สั่งอะไรของเมฆเนี่ย"
"หรือพี่ลมจะไม่ทำ?"
"แล้วเพื่อนเราจะยอมไหมละ?"
"จะยอมไม่ยอม นั่นก็เป็นหน้าที่ของพี่ลม คิคิ" มันยังมีหน้ามาคิ!ครับ
"น้ำค้าง"
พี่ลมหันมามองผมด้วยสายตาที่อ้อนสุดๆ อย่ามามองผมด้วยสายตาแบบนั้นนะ เดี๋ยวผมยอมTT
"อึ๊บเดียวนะ"
อึ๊บ อะไร ฮืออออ หลังจากนั้นพี่ลมก็ลุกจากโซฟา(อีกตัว)มานั่งข้างๆผม ขยับหนีสิครับ จะอยู่ทำไม พี่ลมมันก็ไม่ยอมแพ้ขยับตามแล้วดึงผมให้ไปซุกที่อก หลังจากนั้นก็
ฟอดดดดดดด
จมูกโด่งๆกดลงที่แก้มผมเน้นๆ ซึ้งผมก็ทำแค่ก้มหน้าถ้าเงยขึ้นไปก็เจอสายตาที่ล้อเลียนผมจากเมฆนะสิครับ
"พอใจยัง?...ตัวแสบ"
"พอใจมากกกกกกกกก แต่....คุณพี่ชายสุดที่รักจะเอามือออกจากไหล่เพื่อนเมฆได้ยังครับ ?"
ทันทีที่พี่เมฆพูดพี่ลมรีบชักมือออกทันที
หลังจากนั้นผมก็นั่งทำรายงานเงียบๆกับเมฆไปซักพักก็เสร็จ โดยมีสายตาพี่ลมจับจ้องอยู่ คือพี่ลมว่างมากหรอครับ? ได้ข่าวว่าพี่เป็นผู้บริหารหนิ ไม่มีงานมีการทำหรอออ เกะกะ (ที่จริงก็เขินนั่นแหละ)
"น้ำค้างจะกลับเองจริงๆหรอ"
เมฆถามคำถามนี้กับผมมา5รอบแล้ว เมื่อผมบอกเมฆว่าจะนั่งรถเมล์กลับเอง
"อือ"
"ให้พี่ลมไปลงก็ได้นะ"
"ไม่เอาเกรงใจพี่ลม..เค้ากลับเองได้จริงๆ เดินไปนิดเดียวก็ถึงป้ายรถเมล์แล้ว"
"งั้นถึงบ้านแล้วโทรหาเค้านะ"
"โอเค"
เมฆเดินมาส่งผมหน้าประตู
ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ20นาที ผมก็เดินเข้ามาในซอยเล็กที่ค่อนข้างเปลี่ยว และมืด รอบข้างก็มีบ้านที่ค่อนข้างทรุดโทรม ผมเดินไปเรื่อยๆแล้วมาหยุดที่หน้าตึกค่อนข้างโทรม ใช่...ผมพักอยู่ที่นี่กับพี่ชายกันสองคน พ่อแม่ของผมท่านเสียได้5ปีแล้วด้วยอุบัติเหตุ หลังจากนั้นบ้านผมก็โดนยึดเพราะพวกญาติใจร้ายพวกนั้น เขาเอาทุกอย่างไปหมดแล้วไล่ผมกับพี่ธารออกมา ตอนนั้นผมเพิ่งอยู่ม.1 พี่ธารอยู่ม.6 พี่ธารต้องทำงานหนักมากเพื่อส่งเสียให้ผมและตัวเองเรียน ผมค่อยๆก้าวขึ้นบันไดแล้วตรงไปที่ห้องของตัว
"วันนี้กลับค่ำจังนะเรา...รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วง"
"วันนี้น้ำค้างไปทำงานบ้านเพื่อนมา ขอโทษนะ ที่ไม่ได้โทรบอก"
ผมเดินไปนั่งพื้นข้างๆพี่ชายที่กำลังนั่งจัดลูกชุบใส่กล่องอยู่ พี่ธารไม่ใช่น่ารักอย่างเดียวนะ ทำขนมอร่อยด้วย
"ทำไมทำเยอะจัง"
"ลูกค้าสั่งอะ พี่ทำเพื่อเราด้วยนะ เอาไปฝากเมฆพรุ่งนี้ด้วยละกัน"
"พี่ใครน่ารักจัง"
"ไม่ต้องมาอ้อน ไปอาบน้ำเลย เหม็นเหงื่อหมดล่ะ"
"คร้าบบบ"
ลูกชุบของพี่ธารค่าาา
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อค่ะ
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียก จริงสิ!! ต้องโทรหาเมฆลืมไปเลย มรีบหยิบโทรศัพทท์ขึ้นมาแล้วโทรหาเมฆ
(น้ำค้าง!! เค้านึกว่าน้ำค้างเป็นอะไรไปซะอีก โทรมาช้าจัง )
“โทษทีนะ พอดีลืมอะ”
(ตลอด)
“โอ๋ๆ อย่างอนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาลูกชุบไปฝาก”
(พี่ธารทำหรอ!! อยากกินแล้วอ่าาา) เมฆลากเสียงยาว สงสัยอยากกินจริงๆ
(น้ำค้าง! มีคนอยากคุยด้วย พี่ลม จะพูดอะไรก็พูด)
“พี่ลม?”
(เอ่อ....น้ำค้างจะนอนยังครับ? ) ทันทีที่เสียงเข้มของพี่ลมพูดขึ้น ผมก็นิ่งไปนิด ทำไมใจต้องเต้นแรงด้วยว่ะ!!
“ว่าจะนอนแล้วละครับ มีลมมีอะไรหรือเปล่า”
(ไม่มีอะไรหรอก แค่จะบอกว่า ฝันดีนะ)
ฉ่าาา
รู้สึกร้อนขึ้นมาที่หน้าทันทีหลังจากพี่ลมบอกฝันดี แล้วผมก็รีบตัดสายไป คือทำอะไรไม่ถูกจริงๆ จะให้ผมบอกฝันดีพี่ลมแต่ผมก็พูดไม่ออก แล้วผมตัดสายไปอย่างนี้ พี่ลมไปอย่างนั้นพี่เขาจะคิดยังไงเนี้ย!! โอ้ย ไอ้น้ำค้าง แกทำอะไรลงไป! ผมนอนกลิ้งไปมาบนเตียงที่ผ้าปูที่นอนเก่าๆปูอยู่ งั้นส่งข้อความกลับไปล่ะกัน
‘ฝันดีเช่นกันนะ’
-------------------------------------------------------------------------------------
Lom
ตื๊อตึ่งงงง
เสียงโทรศัพท์ของเมฆดังขึ้น ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเมฆยิ้มแฉ่งออกมาแล้วเดินมาหาผม
‘ฝันดีเช่นกันนะ’
ผมอ่านข้อความที่ปรากฏบนหน้าจอแล้วยกยิ้มขึ้นมาทันที เด็กอะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้ เวลานั่ง เวลาพูด เวลายิ้ม เวลาตกใจ เวลาตาโตๆที่โตอยู่แล้วเบิกกว่าอย่างตกใจ แถมเวลาแก้มใส่ๆแดงนี่ ผมอยากจะฟัดให้หนำใจ ผมไม่ได้เจ้าชู้นะ(?) แต่ผมรู้สึกชอบเด็กคนนี้เข้าแล้วล่ะ ชอบตั้งแต่แรกเห็นซึ่งครั้งแรกก็ไม่ใช่วันนี้ ผมเห็นรูปของน้ำค้างจากเมฆนี่แหละ ตอนแรกก็มองแค่น่ารักดี แต่พอเจอตัวจริงแล้ว.....อยากจับทำเมีย
ตื๊ดดดดด ตื๊ออออออ
เสียงสั่นของโทรศัพท์ทำให้ผมหลุดจากความคิดเมื่อครู่ แล้วมาสนใจที่หน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง
‘ริสา’ ผมกดรับโทรศัพท์ของว่าคู่หมั่นของผมทันที
“ครับ ริสา”
(ลมคะ คิดถึงจัง)
“ผมก็คิดถึงเหมือนกันครับ”
ผมเหลือบไปมองน้องชายของมที่กำลังเบ้ปากใส่ผม เมฆไม่ชอบริสาเอามากๆ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำ แต่ริสาก็ทำดีแล้วเอาใจเมฆมาตลอดที่ผมกับริสาคบกัน แต่ดูเมฆจะไม่มีเหตุผลเท่าไหร่เลยชอบแกล้งริสา ขนาดตอนนั้นผมบอกจะหมั้นกับริสาเมฆนี่อาละวาดแทบบ้านแตก
(เดี๋ยวอาทิตย์หน้าริสาจะกลับจากฝรั่งเศสแล้วนะ อยากได้อะไรไหม)
“ผมอยากให้ริสากลับมาเร็วๆ”
“ปากหวานตลอดอะ”
"ก็ชิมออกจะบ่อยน่าจะรู้นะครับ"
"ลมบ้า"
"แล้วน้องเมฆอยากได้อะไรหรืเปล่าคะ? ริสาจะได้ซื้อไปฝาก"
"รายนั้นอะไรก็ชอบหมดแหละครับ"
"แต่ยกเว้นของที่ริสาให้"
"อย่าคิดมากสิครับ เมฆก็แค่กลัวจะมีคนมาแย่งพี่่เขา แค่นั้นแหละครับ"
"ค่ะ...งั้นริสาไปทำธุระกับคุณแแม่ก่อนนะคะ ริสาไม่อยู่อย่าเที่ยวไปหากิ๊กบ่อยนะ"
"ครับ ติ๊ด"
หึหึ รู้ทันจริงๆเลย ผมกับริสาคบกันมา6ปีเธอเป็นตัวจริงของผมเสมอ ผมรักเธอมาก รักในความใจกว้างของเธอ ที่ยอมให้ผมมีใครก็ได้ เธอจะไม่มายุ่งเกี่ยว.... อย่าเพิ่งมองว่าผมเลวนะ ผมเป็นผู้ชายก็ต้องมีความต้องการบ้างไรบ้าง ซึ่งแต่ละคนก็เขามาหาผมเอง แต่หลังจากผมกับริสาหมั้นกันผมสัญญานะ จะเลิกเจ้าชู้
แต่ตอนนี้ผมของไปฝันถึงน้ำค้าก่อนนะครับ หึหึ
########################################
100% แล้ววววว สั้นไปนิด ขอโทษด้วยนะค่ะ
น้ำค้างอยู่ม.5นะคะ ส่วนพี่ลมทำงานแล้วห่างกับน้ำค้าง6ปี
เป็นไงบ้างคะ? พี่ลมของเรา หุหุ
อยากจะบอกว่าพี่ลมไม่ได้เลวและดีค่ะ แต่เอียงไปทางเลวนิดๆ
555555555555555555555555555555555
################################
ความคิดเห็น