คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : //= Castle Devil = Past 6 = ทะลึ่ง=//
- - - ห้องพยาบาล - - -
ความจริง ก็เล่นเอาแทบตาย กว่าจะแบกแต่ละคนขึ้นไปบนห้องพยาบาลได้ เพราะแทยอน เจสสิก้า ยุนอา และซอฮยอน ดันลืมไปว่าไม่รู้ว่าห้องพยาบาลอยู่ไหน จนต้องให้ฮันกยองกับยูชอนมาช่วยอุ้มขึ้นไปและตามไปแทน
“ตัวหนักสุดๆ”
แทยอนบ่นอุบอิบหลังจากมาที่ห้องพยาบาลแล้ว
“ชั้นควรพูดมากกว่านะ-*- เพราะชั้นแบกมาตั้งสองคน”
ฮันกยองพูดพร้อมมองคิบอมกับแจจุงที่นอนไม่ได้สติ
“แล้วยาที่เอาไว้พยาบาลอยู่ไหนหละ”
เจสสิก้าถาม พลางเดินมองไปรอบห้อง เจอแต่ตู้วางโหลแก้ว ที่มีน้ำหลากสีอยู่เต็มไม่หมด แล้วก็เตียงในห้อง นอกนั้นก็เหมือนห้องธรรมดาทั่วไป
“อยู่ในนั้นแหละ เดี๋ยวชั้นจัดให้เอง ส่วนพวกเธอเอาผ้าข้างล่างตู้นั่น จากนั้นก็ไปหาน้ำเอาเอง แล้วเอามาเช็ดตัวไอ้พวกนี้”
ยูชอนพูด พร้อมชี้ไปที่สี่ร่างที่นอนแอ้งแม้งบนเตียง(พูดเหมือนสุนัขนอนเลยเนาะ- - ไรเตอร์)
“อ่า ชั้นไม่เช็ดตัวให้ผู้ชายหรอกนะ ชั้นจะเช็ดตัวให้ทิฟฟานี่”
เจสสิก้าพูด แต่โดนยูชอนขวางไว้
“ชั้นเช็ดเอง”
ยูชอนพูด พร้อมเอากาละมังใส่น้ำพร้อมผ้าสีขาวกำลังบิดให้หมาดๆก็โดนเจสสิก้าแย่ง
“เพื่อนชั้นเป็นผู้หญิงนะย่ะ จะให้ผู้ชายอย่างนายเช็ดได้ไง”
เจสสิก้าพูด ยูชอนเลยแย่งผ้ากลับแล้วนั่งลงบนเตียงข้างๆทิฟฟานี่
“เพื่อนเธอ แต่ภรรยาชั้น”
ยูชอนพูดเสียงเรียบ ก่อนจะค่อยๆแกะกระดุมเสื้อ
“เฮ้ยไอ้ชอน ถ้าแกไม่อยากให้น้ำลายของชั้นหกลงบนตัวเมียแก พาเมียแกไปเช็ดตัวห้องแกไป”
ฮันกยองพูดพลางทำมือปัดๆ ยูชอนจึงตัดสินใจอุ้มทิฟฟานี่ไป เจสสิก้ากับแทยอนจึงไปเอาน้ำเพื่อมาเช็ดตัว ส่วนยุนอาและซอฮยอนเอายาที่ฮันกยองเพื่อไปให้คนที่นอนอยู่
“อ่ะยูริ ลุกไหวมั้ย”
ยุนอายื่นยาให้ยูริที่ยังพอมีสติอยู่ เพราะฮันกยองเอาสมุนไพรประคบแผลไว้ให้ แต่ยังไม่ได้เช็ดตัวอะไรให้
“ถ้าไหวชั้นลุกไปเตะแกแล้วย่ะ”
ยูริพูด ยุนอาจึงค่อยๆประคองยูริขึ้นมาดื่มยา
“เอ้านอนต่อไป เดี๋ยวชั้นมาเช็ดตัวให้”
ยุนอาพูด ก่อนจะเดินไปหาแจจุง ที่เริ่มมีสติ
“นี่นายบ้าคลั่งสุดๆเลยเมื่อกี้อ่ะ ตกใจแทบแย่”
ยุนอาพูด พร้อมประคองแจจุงขึ้นมาเพื่อดื่มยา
“หรอ ลืมตัวไป”
แจจุงพูด พร้อมดื่มยาที่มือของยุนอา ก่อนทิ้งตัวลงนอนต่อ
ตุ้บ!
ยุนอาทุบลงไปที่ท้องของแจจุง จนแจจุงจุกเลยทีเดียว(ขนาดเป็นแวมไพร์นะเนี่ย)
“เล่นเอาทุกคนเกือบเดี้ยงหมดเลยนะนายเนี่ย”
ยุนอาพูด
“แต่ชั้นเจ็บอยู่นะ ดูสิ เพื่อนเธอกัดคอชั้นจนเลือดไหลอ่ะ”
แจจุงพูด พร้อมชี้ไปที่คอที่มีสมุนไพรประคบอยู่
“เอ้า น้ำมาแล้ว หนักสุดๆ”
แทยอนพูด พร้อมยกกาละมังใหญ่มา เจสสิก้าก็ยกมาอีกอันซึ่งใหญ่พอๆกัน เพราะเดี๋ยวค่อยแยกเป็นกาละมังเล็กไปเช็ดตัวอีกที
“สมแล้วหละ ไม่งั้นนายก็คงไม่หมดฤทธิ์ขนาดนี้หรอกย่ะ”
ยุนอาพูด ก่อนจะเดินไปเอาน้ำที่แทยอนกับเจสสิก้าพึ่งยกมา
- - - ด้านซอฮยอน - - -
ตอนนี้ซอฮยอนเอายาให้คยูฮยอน
“อ่ะ ดื่มซะพ่อคนเก่ง”
ซอฮยอนพูด พร้อมประคองคยูฮยอนขึ้นมาดื่มยา
“แล้วอยากให้เป็นพ่อของลูกมั้ยหละครับ”
คยูฮยอนพูดเสียงทะเล้น ซอฮยอนที่เขินตีไปที่ไหล่ของคยูฮยอน แต่มันดันโดนแผลของคยูฮยอนเข้าเต็มๆ
“โอ้ยย!”
คยูฮยอนร้อง ซอฮยอนจึงขอโทษขอโพยใหญ่ ก่อนจะไปเอาผ้าเพื่อมาเช็ดตัวให้คยูฮยอน
- - - แทยอน - - -
แทยอนกับเจสสิก้าที่ทำหน้าหน่ายสุดๆ เพราะนอกจากจะต้องยกน้ำแล้ว ยังต้องเอายาไปให้เจ้าสองตัวที่นอนแอ้งแม้งไม่มีแรงอีก
“อ่ะ ยา ดื่มซะ”
แทยอนพูด พร้อมประคองคิบอมมาดื่มยา แต่คิบอมดันทิ้งน้ำหนักตัว
“ไม่เอายา ชั้นไม่ดื่มยา เอามันออกไป”
คิบอมที่ไม่ชอบดื่มยาสุดๆพูดแล้วพลิกตัวหนีแทยอน แทยอนจึงจับหน้าของคิบอมแล้วบีบแก้มของคิบอม ก่อนจะทำหน้าโหดๆ
“จะดื่มไม่ดื่ม ถ้าไม่ดื่มนายจะไม่ได้ดื่มยา แต่นายจะได้แผลเพิ่มขึ้นอีกแน่”
แทยอนทำเสียงโหดๆพร้อมทำท่าทางประกอบด้วย เพราหงุดหงิดตั้งแต่ยกกาละมังใบใหญ่มาแล้ว คิบอมจึงรับยามาดื่มแต่โดยดี แล้วรีบๆนอนลงอย่างหวาดๆ
“ดีมาก ไม่งั้นแม่จะโหดให้ดู”
แทยอนพูด คิบอมจึงเด้งตัวขึ้นมา
“แม่ของลูกผมหรอครับ แต่โหดมากๆไม่ดีน้า เดี๋ยวลูกเครียด”
คิบอมทำเสียงทะเล้นพร้อมท่าทางด้วย ทำให้คนคุ้นเคย อย่างฮันกยอง ที่กำลังเดินมาอึ้งเลยทีเดียว
“อยากโดนแผลเพิ่มอีกมั้ยค่ะ”
แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงหวานๆปนโหด
“ผมว่าการนอนเป็นการพักผ่อนที่ดี เพราะฉะนั้นเราควรจะนอนให้มันมากๆนะครับ”
คิบอมพูด พร้อมนอนลงไป แทยอนจึงเดินไปเพื่อเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้
“เฮ้ย ผีเข้าไงว่ะ แกทำเสียงทะเล้น หน้าก็ทะเล้น”
ฮันกยองเดินมาจับบ่าของคิบอมเบาๆ คิบอมที่ลุกตัวขึ้นมาทำสีหน้าเรียบ
“ชั้นจะนอน ห้ามมายุ่ง”
คิบอมทำเสียงเย็นชา ทำให้ฮันกยองรู้เรื่องหนึ่งทันที
“คืนนี้ยาวแน่ๆไอ้บอม”
ฮันกยองกระซิบข้างๆหูของคิบอม แล้วเดินไป
- - - เจสสิก้า - - -
ตอนนี้เจสสิก้าต้องเอายามาให้พ่อสุดหื่น ดงแฮจริงๆ ดูสิ ขนาดป่วยยังทำหน้าหื่นใส่ได้เลย
“ถามจริงเหอะ ทำไมชอบทำหน้าหื่นใส่ชั้นเนี่ย อีตาบ้า”
เจสสิก้าถามดงแฮ ดงแฮจึงยิ้มทะเล้นให้
“ก็คุณสวยตรงสเปคผมดี แถมอีกอย่าง ไอ้นั่นคุณยังใหญ่ที่สุดในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดที่มา”
ดงแฮพูด พร้อมชี้ไปที่หน้าอกของเจสิก้า
“อั้ก!!”
เสียงดงแฮโดนเจสสิก้าชกท้องจนจุกเฮือก
“อยากมาทะลึ่งกับชั้นดีนัก”
เจสสิก้าพูด พร้อมนั่งลงข้างๆเตียงดงแฮ ดงแฮจึงทำเป็นนอนไม่มีแรง
“ลุกขึ้นมากินยาเดี๋ยวนี้!”
เจสสิก้าตะคอกใส่ดงแฮ ดงแฮจึงรีบเด้งตัวทันที
“ครับๆ”
ดงแฮรีบยามาดื่มก่อนส่งแก้วให้เจสสิก้า แล้วทิ้งตัวลงนอน
“ก่อนคุณไปผมขออะไรซักอย่างในฐานะคนป่วย…”
ดงแฮพูด เจสสิก้าจึงเอาตัวโงลงมาหาดงแฮเล็กน้อย
หมับ!!
เสียงของความทะลึ่งของดงแฮ
“ไม่ใช่เล่นๆ”
ดงแฮพูด เพราะตอนนี้ มือของดงแฮดันไปจับที่อกของเจสสิก้าเรียบร้อย พร้อมทั้งบีบๆด้วยหละ
“ผิดเป้าหมายเล็กน้อยนะเนี่ย...”
ดงแฮยังไม่ทันทีพูดจบ เพราความจริง กะจะคว้าคอของเธอมาจูบซักหน่อยแต่ดันไปคว้าโดน ดูมดูมของเธอหนะสิ
“อั้ก!”
ดงแฮโดนเจสสิก้าต่อยเข้าที่หน้าเต็มๆ เลือดออกปาก แล้วตกเตียงทันทีพร้อมทั้งหน้าแนบพื้น แต่ตูดดันโด่ง
“เฮือก!”
ดงแฮก็ต้องร้องอีกรอบ เมื่อเจสสิก้าถีบก้นของดงแฮ จนหน้าดงแฮถลนไปข้างหน้าแล้วไปกองแทบเท้าของยุนอา
“ขาสวยนะเนี่ย ขาวด้วย”
ดงแฮพูด พร้อมทั้งเอาหน้าลูบขาของยุนอา แจจุงจึงเดินตรงเข้ามาหาดงแฮอย่างลืมเจ็บ
“ขาสวย แต่แกหน้าเละแน่เว้ย!”
แจจุงพูด พร้อมเหวี่ยงดงแฮออกไปนอกหน้าต่าง
“ลาก่อนเจสสิก้าที่รัก จำไว้ ผมรักคุณเสมอ”
ดงแฮพูดตอนที่ลอยออกไปข้างนอกแล้ว ก่อนจะตกลงไป แจจุงจึงไปนอนที่เดิมเพื่อให้ยุนอาเช็ดตัว ส่วนเจสสิก้าที่ไม่มีงานต่อแล้ว จึงอาสาเช็ดตัวให้ยูริ
+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+
เย้ๆ ตอนนี้ครบแล้วค่ะ อาจเหมือนไม่จบ เพราะตอนหน้ายังมีอีกค่ะ ถ้าเติมตอนนี้หมด มันคงทำให้อ่านเป็นชั่วโมงแน่ ยังไงก็ช่วยโหวตและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ^^
ความคิดเห็น