ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { Fic 68 } ใจร้าว

    ลำดับตอนที่ #8 : เวลา..!!( 100%)

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 53


    “พี่ม้าครับ  ผมมีเรื่องจะคุยด้วย  เชิญทางนี้หน่อยครับ”  เสียงของโตโน่ดังขัดพี่ม้าที่กำลังเม๊ากันอย่างเมามันกับมดดำ  ซึ่งเจ๊ม้าเป็นเจ้าของสังกัดที่โตโน่ทำงานอยู่โตโน่เลยมีเรื่องบางอย่างจะคุยกัยเขา

    “มีอะไรล่ะ”  ไม่พูดพร่ำทำเพลงโตโน่คว้าข้อมือของเจ๊ม้าเดินออกมาจากตรงนั้นมุ่งตรงไปยังที่ที่หนึ่ง...

    “พี่เก่งครับ..เรากลับกันเถอะ..”  ริทบอกเก่งขณะที่เก่งกำลังเดินมาที่รถที่ริทยืนรออยู่  เก่งปาดน้ำตาที่แก้มของริทออก แล้วยิ้มให้บาง ๆ

    “ไม่เป็นไรนะครับริท ^^ งั้นเรากลับกันดีกว่าเนอะ”  เก่งพูดพลางเอื้อมมือไปเปิอดประตูรถให้ริท

    “เดี๋ยว!  เสียงของโตโน่ดังขึ้นขัดจังหวะพอดี  นี่เขาจะยังมาซ้ำเติมริทอีกงั้นหรอ

    “พี่โน่มีอะไรครับ?” 

    “พี่ม้า  ผมอยากจะให้นายคนนี้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของผมอีกคน  ได้ไหมครับ”  โตโน่พูดพลางขอความเห็นจากเจ๊ม้า

    “ตามใจโน่ละกัน”  เจ๊ม้าตอบไปอยากนั้นเพราะรู้ว่า  จะขัดใจซุปเปอร์สตาร์เขานั้นมันยากมาก

    “แล้วนายล่ะ  กล้ามาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของฉันไหม”  โตโน่พูดพลางทำหน้ากวนประสาทใส่ริท

    “ครับ ๆ ทำครับ ๆ ให้ผมทำอะไรก็ได้ครับ ^^  ริทเผลอยิ้มออกมา  เพราะอย่างน้อยพี่โตโน่ก็ยังอุตส่าให้โอกาสเขา

    “เริ่มงานพรุ่งนี้เลยนะ  อ่อ  แล้วก็ย้ายที่พักด้วย  ไปพักที่คอนโดไกล้ ๆ บ้านฉันด้วย  เวลาทำงานมันเป็นทางผ่าน ฉันจะได้รับนายไปด้วย  เข้าใจไหม”

    “ครับ ^^

    “งั้นพี่ไปส่งนะริท”  เก่งพูดพลางเปิดประตูให้ริทอีกครั้ง

    “ไม่ต้อง  เดี๋ยวฉันจะพาไปเอง  แค่กลับไปเอาเสื้อผ้ามา  ห่างกันแค่เนี้ย  คงไม่ตายหรอกมั้ง?  มานี่”  โตโน่พูดพลางทำหน้าตากวน ๆ ใส่เก่ง  แล้วคว้าข้อมือริท  เดินตรงไปยังรถของเขา

    “เข้าไปซิ  ฉันจะพานายไปเก็บเสื้อผ้า  แล้วก็จะพาไปคอนโด”  โตโน่พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

    “ครับ”  ริทตอบรับอย่างว่าง่ายแล้วขึ้นรถสปอร์ตคันหรูของโตโน่ทันที

    “ทำไมฉันถึงใจอ่อนกับนายทุกทีสิน่า เฮ้อ..”  โตโน่รำพึงกับตัวเองพร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ หลังจากปิดประตูให้ริท    โตโน่สะบัดหน้าเบา ๆ เบื่อไล่ความคิด บางอย่างออกไป แล้วก็ขับรถออกไปทันที...

    “....”  บรรยากาศในรถดูเงียบเป็นพิเศษ  เพราะคนสองคนภายในรถไม่มีใครยอมปริปากพูดเลย

    โตโน่ทนบรรยากาศที่เงียบแบบนี้ต่อไปไม่ไหว  เขาก็เลย...เปิดวิทยุ - -

    เอาล่ะครับ  คุณผู้ฟังที่น่ารักทุกท่าน  เสียงดีเจประจำคลื่นวิทยุคลื่นหนึ่ง  กล่าวทักทายคนฟังด้วยน้ำเสียงร่าเริง 

    วันนี้ผมมีเพลงช้า ๆ ซึ้ง ๆ มาฝากกันนะครับ  ก่อนอื่นเลย คุณเคยได้ยินไหม  เวลาที่เรารักใครสักคน  แต่เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งให้เราต้องพลัดพรากจากกัน  ความรู้สึกที่เหมือนใจมันจะขาด  แต่ถึงยังไง..เราก็อยากให้เขารู้ไว้ ว่า..เราเสียใจขนาดไหน  แต่ไม่ว่ายังไง  ใจของฉันเป็นของเธอ..ตลอดไป..  เสียงดีเจเงียบหายไป  พลางดนตรีเพลงช้า ๆ ก็ดังขึ้น




    MusicPlaylist
    Music Playlist at MixPod.com

    แทนที่บรรยากาศภายในรถจะดีขึ้น  แต่กลับยิ่งทำให้คนสองคนภายในรถเงียบกริบ  ยิ่งได้ฟังเพลงก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย  จนกระทั่ง...เพลงจบ

    “เอ่อ..พะ..พี่โน่ครับ  เพลงเพราะดีเนอะ ^^  ริทพยายามจะพูดกับโตโน่  เพราะเขาก็รู้สึกอึดอัดกับบรรยากาศอึมครึมแบบนี้

    “อืม..ใช่..เพราะ  แล้วก็ความหมายดีด้วย..”  โตโน่พูดด้วยสีหน้าที่ดูเศร้า ๆ ลงนิดหน่อย  แต่ก็พยายามเค้นยิ้มน้อย ๆ ออกมา  ทำให้ริทรู้สึกดีใจอยู่ลึก ๆ

    “งั้น...ริทร้องให้ฟังเอาไหม ^^  ริทเสนอขึ้นมาด้วยท่าทางกระตือรือร้นเหมือนเด็กอยากได้ของเล่น  จนโตโน่เผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว

    “ร้องเป็นรึไง”  โตโน่ลองถามเพื่อหยั่งเชิง  แต่ในใจลึก ๆ ก็ยังคงอยากฟังเสียงหวาน ๆ นี้อีกครั้ง

    “เป็นสิ  ไม่เป็นจะถามไหมล่ะ คิก ๆ”  ริทหัวเราะคิกคัก 

    “ยังกวนเหมือนเดิมเลยนร๊า...”  โตโน่ยีหัวริทเบา ๆ อย่างเห็นดู  ตอนนี้เขาเริ่มที่จะเปิดใจให้ริทนิดนึง

    “โอ๊ย...หัวริทยุ่งหมดแล้ววว >0<  ริทพูดพลางเอามือกุมหัวตัวเองยกใหญ่

    “เว่อไปและ ไหนว่าจะร้องเพลงให้ฟังไง  ร้องสิ” 

    “เอิ่ม...เอาจริงหรอ ???”  ริททำท่าลังเล  เพราะที่เขาพูดไปแค่ต้องการหาเรื่องคุยด้วยเฉย ๆ ไม่คิดว่าเขาจะฟังจริง ๆ

    “เอาจริงดิ  พูดเองนะน่ะ  ร้องสิ”  โตโน่เร่ง

    “จะร้องละนร๊า”

    “อืม”

    “รอฟังนร๊า”

    “อืม”

    “จะเริ่มละนร๊า”

    “เออ!!  โตโน่เริ่มฉุนเมื่อ ริทลีลา

    “อย่าดุซิ ToT

    “ก็ร้องสักทีสิ  รอฟังอยู่”  ในขณะที่ขับรถไปด้วย  อีกมือหนึ่ง  แอบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากด บันทึกเสียง..

    “ร้องด้วยกันได้ไหม??  นะนะนะ”  ริทพยายามโน้วน้าวโตโน่ให้ร้องเพลงนี้ด้วยกัน

    “อืม ๆ ก็ได้ ๆ”  ทันทีที่เริ่มร้อง  โตดน่ก็กด บันทึกเสียงทันที

    ใจของฉันมันเป็นของเธอ..ไม่ว่านานเท่าไร..และมันจะเป็นของเธอ..ตลอดไป..  ทั้งสองร้องด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เบิกบาน และดูมีความสุขมาก  พลันสายตาสองคู่ประสานกัน  เหมือนมีแรงดึงดูดให้ทั้งสองมองตากันอยากลึกซึ้ง  โตโน่จ้องใบหน้าที่เฝ้าคิดถึงและโหยหามาตลอด 8 ปี  ณ เวลานี้  ทิฐิ ได้ถูกสะกดเอาไว้ชั่วขณะ  ตอนนี้มีเพียงแต่ความรักที่ส่งผ่านดวงตาเข้ม

    ใจของฉัมันเป็นของเธอ..คนเดียวทั้ง..ใจ..จะรอเธอรักเธอจนตาย..ใจเอย~’  บทเพลงถูกถ่ายทอดออกมาได้อย่างลึกซึ้งและไพเราะมาก  บทเพลงที่สามารถสื่อความหมายจากใจออกมาได้  ให้อีกฝ่ายได้รับรู้มัน

    “ริทรักพี่โน่เสมอนะ...”  อยู่ดี ๆ ริทก็เอ่ยประโยคสำคัญออกมา  จนโตโน่ถึงกับเผลอจ้องมองริทนิ่ง  โดยไม่ทันได้มองถนนตรงหน้า  เขาคงลืมไปสินะว่า  เขาขับรถอยู่!!

    “พี่โน่!! ระวัง!!  เสียงหวานตะโกนลั่น  พร้อมกับมองภาพตรงหน้า  ภาพรถบรรทุก ขนาดใหญ่ที่กำลังขับมาด้วยความเร็ว

    “เฮ้ยย!!!  โตโน่อุทานด้วยความตกใจก่อนที่จะหักพวงมาลัยหลบทันที 

    “เอื๊ยดด!!  โครม!!” เสียงเบรคกระทันหันของรถดังสนั่นไปทั่วบริเวณ...



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×