[love is the moment] รักมึงได้มั้ย? [Yaoi]

[love is the moment]  รักมึงได้มั้ย? [Yaoi]

Intro

ไม่รู้เหมือนกันว่ากูค่อยๆเปลี่ยนไปตอนไหน กูพยายามปฏิเสธมันแล้ว พยายามปฏิเสธความรู้สึกของตัวกูเอง เพราะมึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกู แต่แค่มึงยิ้มทีเดียว...ความพยายามของกูมันก็หายวับไป

Y

จงเจริญ 5555

เรื่องนี้ไม่ได้ดราม่าอย่างที่คุณคิด มีฟินกรุบกริบตามสไตน์

รับรองว่า ฟิน เศร้า เหงา ซึ้ง แน่นอน

ลองอ่านดูก่อนนะครับ ^^

ปล.รูปเราเอามาจากทวิตนะ แค่ให้นึกภาพตามกันออกเฉยๆ ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆนะจ๊ะ

[ฝุ่น]

ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนนึงที่เสือกเกิดมา...มีเพื่อนหล่อ (ชิบหาย) =_= ซึ่งนั่นสร้างความลำบากให้ผมอยู่บ่อยๆ ต้องคอยดูแล ต้องคอยบ่น ต้องคอยตามแก้ปัญหาให้เสมอ ไม่รู้กิ๊กทั้ง108ของมันคิดยังไงถึงติดกับไอ้นี่เข้า ผมก็พูดดีไปอยากงั้นแหละครับ ทั้งที่ผม....ผมก็อยากดีใจนะที่ได้เป็นเพื่อนกับมัน แต่...........

[โอม]

ผมว่าตั้งแต่ขึ้นม.6มานี่ ไอ้เพื่อนผมมันเป็นไรวะ หลบหน้าหลบตา ไม่คอยพูดกับผมด้วย ดูแปลกๆจริงๆว่ะ มึงเป็นที่พักพิงสำคัญของกูนะเว้ย...กลับมาซักที พอมึงไม่อยู่ซักคนกูไม่มีอารมณ์ไปจีบใครเลย แล้วมึง ก็เลิกทำตัวเป็นปกติทั้งที่ไม่ปกติซักทีเถอะ มีอะไรก็บอกกูดิวะ...

**ฝากด้วยคร้าบ**