[GTOP] I'm sorry

ลำดับตอนที่ #2 : >> ตอนที่ 2

 ท่าม กลางผู้คนมากมาย เสียงเอ่ะอะโวยวายตามท้องที่ทั่วไปยิ่งในสถานที่นี้จะเสียดังก็ไม่ใช่เรื่องแปลก 

คนมากมายต่างอยู่ที่เดียวกันกับผมผมไม่ชอบที่คนเยอะเลย เด็กชายผมสีชมพูผมมินต์กำลังบ่นพึมพำระหว่างรอคนบางคนที่สถานที่แห่งหนึ่ง

“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่สวนสนุกค่ะ” เสียงผู้ประกาศดังขึ้น

อีกทางหนึ่ง....มีชายคนหนึ่งกำลังวิ่งมาเค้าเป็นบุคคลที่เพียบพร้อมสำหรับคำว่า ‘นายแบบ’ แต่ท่าทางวิ่งไกลเหนื่อยและหอบนิดๆ เหงื่อไหลยังกับนาประปาแตก

“จียง....นายรอนานมั๊ย” ยังไม่หายหอบ......ฮรึกกก

“นาน” ร่างบางตอบแล้วหันหน้าไปมองทางอื่นที่ไม่ใช่ซึงฮยอน

“จียง งอลฉันหรอ”  เสียงทุ้มเอ่ย แล้วยิ้มเล็กๆเพราะดูท่าทางอีกคนจะงอล แสดงว่าเค้าแคร์เรานะสิ ฮิฮิ ซึงฮยอนคิดภายใต้สมองที่ไม่มีใครเห็น

แล้วซึงฮยอนก็วิ่งหายไปทางหนึ่ง กว่าจียงจะรู้ตัวก็หายไปซ่ะแล้ว

“ซึงฮยอนนายทิ้งฉัน !!!” จียงอารมณ์ฉุ่นเฉียวโกรธมาก ทำหน้างุดงิดอย่างเห็นได้ชัด

…จียงสะดุงเฮือก เมื่ออยู่ดีๆก็มีไอติมมาอยู่ที่หน้า จียงกำลังจะยิบมา แต่แล้วมันก็โดนดึงออกมาทำให้จียงเงยหน้าเพล่งมองเจ้าของไอติม

“อ่ะ.....จียง ซื้อมาง้อ ไอติมที่นายชอบเลยนะ” เสียงทุ้มเอ่ย....อย่างคิกคักเพราะเห็นหน้าที่จียงโกรธแล้วมันน่ารักมากเลยแหละ...ฮิฮิ

........

“จียง” เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆ

“จียง!!! นายไม่สบายหรือเปล่า เป็นไรมากหรือเปล่า หาจียง !!! ”  ซึงฮยอนจับตัวจียงแล้วเขย่าๆ อย่างแรงด้วยความเป็นห่วงทำไมอีกฝ่ายถึงไม่ตอบ

“คิก ๆ คิก ๆ คิก ๆ ซึงฮยอนตลกจัง ” จียงหัวเราะแบบกวนสุดๆ แล้วคว้าไอติมจากมือซึงฮยอนแล้วเอามาเลียทันที 55555

“โธ่....ทำให้เป็นห่วงไปได้” ซึงฮยอนถอนหายใจยาวๆ ..... เฮือกกกกกกก

จียงคว้าแขนซึงฮยอนมาแล้ววิ่งไปทางรถไฟเหาะ....แล้วทั้งคู่ก็เล่นเครื่องเล่นกันอย่างสนุกสนานเมื่อได้ย้อนวัยเยาว์อีกครั้ง ไล่เล่นไปที่ละเครื่อง จนถึงเวลาพลบค่ำแล้วตะวันใกล้ลับขอบฟ้า ‘ต้องกลับบ้านแล้วสิ’

“ซึงฮยอน ฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะ” จียงเอ่ย

 

 “อือ” ซึงฮยอนตอบทั้งๆที่ยังเป็นห่วง แต่เหนื่อยเลยไม่อยากตามจียงไปเฝ้าที่ห้องน้ำด้วย

จียงรีบวิ่ง4x100ไปห้องน้าเพราะอัดมานาน ใช่แล้วข้างหน้าไงสวรรค์ของจียงที่แท้จริงๆ 55555

.

.

.

เมื่อจียงทำธุระส่วนตัวในห้องน้าเสร็จ จียงก็ก้าวเดินออกมาจากห้องน้าอย่างสบายใจๆ ที่ได้ปลดปล่อยฉี่ที่อัดอั้นมานาน (พูดแล้วอายเน้อะ)  แต่ทว่าไม่มีกลุ่มคนที่ประสงค์ดีหรือร้ายมายืนดักหน้าไว้ก่อน....

‘ไปดูจียงหน่อยดีฟร่า...ทำไมแม่งไปนานจังว่ะ’ ซึงฮยอนบ่นพึมพำแล้วรีบวิ่ง100เมตรไปหาจียงที่ห้องน้ำ

“เฮ้....ว่าไงไอ่น้อง หน้าตาดีใช่ย่อยนะเรา มาคนเดียวหรา” บุคคลที่ดูแล้วหน้าจะประสงค์ร้ายเดินวนไปวนมาที่หน้าหลังจียง แล้วพลักจียงติดกำแพง...

“กู มา กับ ผัว กู จบ ป่ะ ไอ่ กุ๋ย !” จียงอารมณ์ขึ้นอย่างที่เอาลงไม่ได้ฉุนมาก จียงพายามที่จะเอามือไอ่แปลกประหลาดออก แต่แรงของเค้าคนเดียวยังน้อยเกินไป !

“ปากดีนักหรอ...เห็นซื่อๆอย่างนี้ร้ายนักนะเรา...งั้นไปอยู่กับพี่สิ พี่ล่ะชอบบ” ผู้ประสงค์ร้ายเอ่ย....

To Be Continued!!!

##จบไปแล้วกับตอนสองไม่รู้ว่าผู้อ่านจะลุ้นตามมั๊ย 555 แต่อยากให้ติดตามตามจังเลยๆ จียงอย่าเป็นไรนะซึงฮยอนมาช่วยให้ทันนะ !!จียงตอนท้ายเเรงใช่ย่อยนะคำๆ 555 เราจะผสมหลายๆรสชาติไปนะ 555 ไม่รู้ว่าฝีมือตกหรือแย่ลง ของเอ็มที่แต่งน้อยๆ เพราะถ้าเยอะบางคนไม่มีเวลาๆบางคนอ่านนานแล้วเบื่อๆ 555 ขอบคุณทุกคอมเม้นต์นะคะ บ่นบอกความรู้สึกกันเลยนะคะ J 555 พร้อมรับฟังแล้วปรับปรุ่งต่อไปค่ะ  ขอฝากฟิคจีท็อปไว้ในหัวใจแม่ยกเทมจีและสาววายทุกท่านนะคะ กับเรื่อง !! “I’mSorry”