คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Buying Me Now ♡
ใครกันนะที่บอกว่าใบหน้าหล่อเหลานี้ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้กับใคร
"....อย่า เกร็ง"
ริมฝีปากที่เป็นที่หมายปองของสาวๆกำลังแนบประทับไล่เลียอยู่บนแผ่นหลังของเขา ดูท่าเจ้าตัวจะเก็บกดมาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาสินะ
ถ้าเอาไปเล่าให้คนในวงการนายแบบนางแบบฟัง ก็คงจะไม่มีใครเชื่อหรอก..หึ
ก็เพราะผู้ชายที่กำลังกอดเขาอยู่ตอนนี้คือลูกชายคนสุดท้องที่สุดแสนจะเงียบขรึม ของท่านประธานคิมยังไงหล่ะ
ในบรรดาลูกชายทั้งหมด 5 คน คุณแอล ถือว่าเป็นม้านอกสายตาที่สุด เพราะพี่ชายแต่ละคนเนื้อหอมกันขนาดไหนใครๆก็รู้ ยิ่งคนในวงการบันเทิงที่จ้องจะจับคนรวยๆด้วยแล้ว ยิ่งย่อมรู้ดี
แต่สำหรับเขาแล้ว คุณแอล ดูมีเสน่ห์น่าดึงดูดที่สุด นายแบบระดับแถวหน้าอย่างเขาแค่เห็นการโพสท่าถ่ายภาพครอบครัวมหาเศรษฐีในนิตยสารไฮโซครั้งแรกก็รู้ได้โดยทันทีว่าคนๆนี้มีดีกว่าพี่ชายคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นสายตาที่มองผ่านเลนซ์กล้องหรือหุ่นรูปตัววีที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดสูทนั่นอีก มันดูน่าหลงใหลมากจริงๆ
"..แ.อ.ล อ่ะ"
"ใกล้ล่ะ ทนอีกนิดนะ"
ทนหรอ? สำหรับคุณแอล เขาไม่คิดว่านี่คือการอดทนหรอกนะมันคือความสุขมากกว่า เขาเป็นนายแบบหน้าปกนิตยสาร ถ้าไม่ใช่หน้าปกเขาจะไม่รับงานเด็ดขาด ซึ่งนั่นก็เป็นตัวบอกได้เป็นอย่างดีว่าชื่อเสียงเขาอยู่ในระดับไหน
มีหนุ่มไฮโซมากมายติดต่อเข้ามาเพื่ออยากจะนอนกับเขา แต่คนที่เขาเลือกกลับเป็น 'คุณแอล'
2 สัปดาห์ก่อน
"ซองยอล...ค่ำนี้มีงานต่อนะ นายไหวรึเปล่า"
คำว่า 'งาน' ในเวลาแบบนี้ ก็คงจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นอกจากไปดินเนอร์กับลูกชายไฮโซตระกูลดัง หรือไม่ก็นักการเมืองแล้วก็จบกันที่เตียงในโรงแรมหรูๆซักแห่ง
"ผมเหนื่อย อยากกลับคอนโดมากกว่า" ตอบกลับไม่ใส่ใจ วันนี้เขาเดินแบบมาทั้งวัน แถมยังต้องมาถ่ายแบบแก้เซ็ตแฟชั่นให้ถูกใจบ.ก.คนเก่งของนิตยสาร V อีก เขาไม่มีกะจิตกะใจจะมีอะไรกับใครหรอก
"แต่ลูกชายเศรษฐีคนนี้เขาอยากได้นาย"
ดวงตาเรียวที่ถูกแต่งแต้มด้วยอายแชโดว์และอายไลน์เนอร์หันมามองหน้าพี่ผู้จัดการส่วนตัวนิดๆ พี่ฮโยรินไม่เคยมีข้อโต้แย้งในสิ่งที่เขาเลือก แต่ทำไมครั้งนี้ถึงได้พูดแบบนี้
สีหน้าถูกปรับให้ดูเรียบเฉยลง
"ถ้าผมขอเพิ่มค่าตัว จะยอมจ่ายรึเปล่า?"
"ตามแต่ที่เราจะเรียก ฝั่งเขายอมเราทุกอย่าง"
หึ...ใครกันนะ ช่างหาญกล้าเสียจริง
"งั้นตกลง ผมขอลีมูซีนมารอรับที่หน้าคอนโดตอนเที่ยงคืนนะครับ"
พูดออกไปเพียงเท่านั้น สายตาที่มีเสน่ห์ชวนให้น่าหลงใหลจ้องมองใบหน้าตัวเองผ่านเงาของกระจกบานใหญ่ในห้องแต่งตัว
"ช่วยแรเงาตรงสันจมูกให้คมกว่านี้หน่อยครับ" สั่งบอกพี่ช่างแต่งหน้าเรียบๆ ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มพึงพอใจที่วันนี้ใบหน้าของเขาดูน่าหลงใหลเป็นพิเศษ
ยอมจ่ายไม่อั้นงั้นหรอ อยากเห็นหน้าค่าตาเสียจริง ถ้าไม่หล่อเหมือนดารานายแบบหล่ะก็อย่าหวังจะแอ้มเขาซะให้ยาก
เป็นปกติที่เขาจะไม่ถามชื่อแขกที่ต้องการตัวเขาก่อนจะพบหน้ากัน มันถือเป็นการให้เกียรติกันในระดับหนึ่ง ส่วนเรื่องที่จะตกลงกันในขั้นต่อไปก็คงจะเป็นการตัดสินใจหลังจากดินเนอร์กันเสร็จแล้ว เขาไม่สนเงินที่เสนอให้หรอกนะ แค่นี้เขาก็มีมากพออยู่แล้ว เขาจะเลือกคนที่อยากจะเลือกเท่านั้น
และคนที่กำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะดินเนอร์ฝั่งตรงข้าม ก็เป็นคนที่เขาจะเลือก
หรือพูดง่ายๆก็คือ ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา เขาก็ไม่เสียใจเลยที่ตอบตกลงพี่ผู้จัดการรับงานนี้ เพราะผู้ชายที่กำลังนั่งรอเขาอยู่ตรงหน้า..คือคนที่เขาก็แอบปลื้มตั้งแต่แรกเห็นในภาพถ่ายนิตยสารแล้ว
'คุณแอล'
"ขอโทษนะที่วันนี้รุนแรงไปหน่อย"
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเรียบๆทันทีที่บทรักอันเร้าร้อนสิ้นสุดลง กายหนาขยับวงแขนกอดกระชับร่างบอบบางให้แนบชิดมากขึ้นไปอีก
เขายกยิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเรียวลูบไล้กล้ามเนื้อแกร่งของคนร่างหนาต่อ
" 3 รอบเองหรอ พอแล้วแน่หรอ? หึ" ช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างยั่วยวนอยู่ในที ไม่ใช่แค่คุณแอลที่อดอยากมา 1 สัปดาห์เต็ม เขา..ผู้ซึ่งไม่เคยขาดผู้ชายมาก่อน กลับอดทนรอเพื่อคนๆนี้มา 1 สัปดาห์เต็มเหมือนกัน
"พรุ่งนี้มีถ่ายแบบรึเปล่า?" เสียงทุ้มเอ่ยถามก้มมองกลับ
"มี"
"แล้วจะให้ทำไงดีหล่ะ" ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้
"งั้นพอก่อนก็ได้" คนร่างบางรู้ชั้นเชิงความเจ้าเล่ห์จึงเบนสายตาหนีแต่ก็เริ่มอมยิ้มอย่างมีเลศนัย เขาลุกขึ้นนั่งเพื่อไล่ความเมื่อยล้าทำให้แผ่นหลังขาวเนียนฉายชัดให้คนที่นอนมองอยู่ได้เห็น
แขนเรียวเอื้อมลำตัวไปหยิบแก้วเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะทรงหลุยส์ปลายเตียงก่อนจะยกขึ้นกระดกดื่ม
"...อื้ม..แอล" แต่ดื่มไปได้นิดหน่อยแผ่นหลังนวลเนียนก็ถูกลิ้นร้อนๆลากไล้ตามแนวกระดูกสันหลังสร้างความเสียวซ่านให้ได้ครางออกมาเบาๆ
"อย่าครางแบบนี้สิ"
"อือ..อ๊ะ.." ควบคุมเสียงหวานไม่ได้ มือเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นขยุ้มเส้นผมสีดำของคนที่กำลังโลมเลียต้นคอของเขาจากทางด้านหลังอย่างถือวิสาสะ
ต้นคอขาวๆเคลื่อนไหวเพื่อหนีเรียวปากอิ่มของคนด้านหลังไม่ให้ลวนลามเขามากไปกว่านี้ แต่อ้อมแขนแกร่งกลับสวมกอดดึงแผ่นหลังบางให้แนบชิดกับอกแกร่งมากขึ้นอีก
"อ.แอล..พอแล้ว.."
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ยิ่งหนีก็ยิ่งโดนกอดรัดให้แน่นขึ้นจนแทบขยับตัวไปไหนไม่ได้
บทรักร้อนแรงเริ่มบรรเลงท่วงทำนองต่ออย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งสองคนเหมือนถูกสร้างขึ้นมาให้เป็นของกันและกัน คนหนึ่งเก็บตัวไม่เปิดเผยตัวเอง อีกคนกลับพบเจอตัวตนของคนๆนั้น
คนหนึ่งเห็นความรักเป็นแค่เรื่องสนุก แต่อีกคนกลับเห็นความรักเป็นเรื่องที่จริงจัง
"ระหว่างนี้..อย่ารับงานใครเลยนะ"
เสียงทุ้มพูดขึ้นเรียบๆในขณะที่สองมือกำลังผูกเนคไทด์สีดำที่ต้นคอ สายตาคมเปรยตามามองร่างบางที่กำลังนอนเท้าแขนจ้องมองอยู่บนเตียง
ซองยอลยกยิ้มอย่างพอใจจนไม่สามารถแสดงอาการเรียบเฉยได้
"จะเรียกมาทุกวันเลยหรอ?" เอ่ยถามหยอกล้อคนร่างหนาขำๆ
"หึ...เปล่าหรอก แค่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร"
คำพูดของคุณแอลทำให้รอยยิ้มที่กำลังฉายชัดอยู่หุบลงทันที
....เขามันเป็นพวกผ่านมาเยอะแล้ว
"...อือ ก็ได้ แต่ไม่รับปากนะ ถ้า 3 วันไม่ติดต่อมาก็อาจ.."
"ไม่เกิน 3 วันหรอก"
เขายกยิ้มอีกครั้งก่อนจะนอนมองคุณแอลแต่งตัวต่อ ภายในอกมันคับแน่นด้วยหัวใจที่พองโตอย่างบอกไม่ถูก ทำไมถึงอยากยิ้ม ทำไมถึงอยากหัวเราะ ทำไมถึงมีความสุขขนาดนี้
.
.
.
หนึ่งเดือนเต็มที่เขา ไม่รับงานอื่นเลยนอกจากคุณแอล ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันเริ่มพัฒนาไปมาก...มากจนเขาเริ่มรู้สึกกลัว
เขาเริ่มขยะแขยงสายตาลวนลามของตากล้อง เริ่มหวงตัว อยากให้คนที่ได้เคลื่อนตัวอยู่ภายในตัวเขามีแค่คุณแอลเพียงคนเดียว
ความกลัวมันเริ่มเข้าเกาะกุมจิตใจเมื่อไหร่นั้นเขาไม่อาจรู้ได้ เขาไม่ควรปล่อยให้ความรู้สึกที่มีต่อคุณแอลมันเกินจากคำว่าลูกค้าไปมากกว่านี้อีกแล้ว เพราะซักวันคุณแอลก็จะต้องจากไปคุณแอลจะต้องมีคนรักเป็นผู้หญิง และสุดท้ายแล้วเขาก็จะไม่เหลือใคร
"วันนี้ชั้นไม่ไปหานะ ชั้นมีนัดหน่ะ"
เขารู้สึกแปลกนิดๆ แต่ศักดิ์ศรีภายในตัวกลับค้ำคอไม่ให้เขาถามอะไรออกไป
"อือ" ตอบออกไปเพียงเท่านั้น แต่แฝงความไม่สบอารมณ์อยู่ในคำๆนั้นด้วย
พูดจากันไม่กี่คำเขาก็กดตัดสาย เขาเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มันปวดหนึบตรงอกข้างซ้าย เขาไม่ควร...ไม่ควรปล่อยความรู้สึกให้เลยเถิดไปมากกว่านี้
"นี่ ซองยอล นายรู้รึเปล่าว่าวันนี้ตระกูลคิมมีงานเลี้ยงหน่ะ" จู่ๆเพื่อนนายแบบด้วยกันก็พูดขึ้นเรียกความสนใจของเขา
"แล้วทำไม?" ถามกลับเหมือนไม่ใส่ใจ
"ก็ลูกชายทั้ง 5 คนรวมตัวกันหมดยังไงหล่ะ พี่ๆหลายคนในวงการก็ได้ไปร่วมงานด้วยนะ ...นี่ๆ ชั้นแอบได้ยินมาว่า ลูกชายคนเล็กของตระกูลคิมหล่อมากเลยนะ นายเคยเห็นรึเปล่า?"
เขาเปรยตามองเพื่อนนายแบบนิดหน่อยอย่างไม่อยากจะสนใจนัก งานเลี้ยงของครอบครัวก็ไม่ควรมีคนนอกเข้าไปยุ่งอยู่แล้ว ส่วนคำถามที่ว่า เคยเห็นลูกชายคนเล็กของตระกูลคิมรึเปล่านั้น ก็ทำให้เขาเผลอหลุดยิ้มร้ายๆออกมา
'หึ...เห็นแทบจะทุกส่วน'
"เคยเห็น...ในนิตยสาร gossip"
"หรอ แล้วหล่อรึเปล่า?"
"ก็ดี" เขาตอบพลางนึกไปถึงหน้าตาของคนที่ตกเป็นประเด็นการสนทนา คุณแอลในตอนแรกที่เขาเจอก็ยังเป็นหนุ่มออฟฟิศธรรมดา ไม่ได้หล่อขั้นเทพหรืออะไร
แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ ยิ่งคุณแอลอยู่กับเขา ยิ่งเราสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้น คุณแอลถึงได้หล่อขั้นเทพขนาดนี้ เขาเริ่มหวง....ความรู้สึกนี้มันไม่ควรเลยจริงๆ
"นี่ๆๆ พวกนายชั้นมีเรื่อง Gossip จะมาเล่า!" ซองยอลปลายตาไปมองนายแบบอีกคนที่วิ่งเขามาใหม่อย่างไม่อยากจะเข้าไปสนใจเรื่องมากนัก เขาไม่ชอบนินทาใครลับหลัง มันไม่ใช่นิสัยของเขา
"มีอะไรหรอ ชอนจี!" นายแบบที่นั่งข้างๆเขาถามขึ้น
"นายรู้รึเปล่าว่าวันนี้เป็นวันรวมตัวของ 5 หนุ่มตระกูลคิมเชียวนะ"
เรื่องของตระกูลคิมอีกแล้ว ซองยอลถอนหายใจออกมาบางๆก่อนจะลุกขึ้นหยิบกระเป๋าขึ้นสะพาย เขาอยากกลับคอนโดเต็มแก่แล้ว
"แล้วนายรู้อะไรไม๊ ว่านายแบบหน้าใหม่ที่เป็นลูกไฮโซหน่ะ ได้ควงคุณแอลด้วยนะ ลูกชายคนสุดท้องที่กำลังเนื้อหอมสุดๆหน่ะ!"
ขาเรียวหยุดชะงักก้าวขาไม่ออก...แววตาของซองยอลไหววูบทันทีที่ได้ยินชื่อคุณแอล และที่สำคัญมีชื่อของใครอีกคน
"ซองยอล นายรู้จักนายแบบหน้าใหม่รึเปล่าอ่ะ ชั้นอยากเห็นหน้าตาจริงๆว่าจะสวยขนาดไหนเชียว"
คำพูดของเพื่อนร่วมอาชีพไม่ได้เข้าไปในโสตประสาท ตอนนี้อกด้านซ้ายของเขากำลังปวดหนึบ มันเจ็บเหมือนมีใครเอามีดมากรีด
"ไม่เคยเห็น...ชั้นขอตัวก่อนนะ"
"อ้าว! เดี๋ยวก่อนสิซองยอล" เขาไม่หยุดรอฟังที่เพื่อนร้องเรียก สองขาก้าวเดินเร็วๆออกมาขึ้นรถที่จอดรออยู่ก่อนจะหยิบโทรศัพท์โทรออกหาผู้จัดการส่วนตัว
"ซองยอลลี่! พี่กำลังจะโทรหาเราพอดีเลยนะ"
"ผมมีเรื่องให้พี่ฮโยรินช่วยหน่อยครับ" เขารีบร้อนพูดเรื่องของตัวเองก่อน ตอนนี้ใจเขากำลังร้อนเป็นไฟ
"เรื่องอื่นเอาไว้ก่อนนะ ซองยอลเย็นนี้คุณ คิม ซองกยู จองตัวเราเป็นพิเศษเลยนะ คุณชายอยากให้เราไปเป็นแขกคู่กับคุณชายหน่อย"
ซองยอลนิ่งอึ้งไปทันที...อะไรมันจะเหมาะเจาะลงตัวขนาดนี้
"ตกลงครับ" รับคำทันที รอยยิ้มร้ายๆผุดขึ้นเมื่อนึกถึงอะไรสนุกๆที่กำลังจะตามมา
"จ..จริงหรอ ตกลงจริงๆนะ พี่ดีใจมากๆเลยซองยอล พี่ปฏิเสธคุณซองกยูไปหลายรอบแล้วแต่เขายังรบเร้าจะเอาซองยอลให้ได้ ขอบใจมากๆเลยจ๊ะ เดี๋ยวพี่โทรบอกเลขาคุณซองกยูเลยนะ แค่นี้นะยอลลี่ที่รักของพี่!! กรี๊ดด" พี่ฮโยรินรัวคำพูดมายาวเหยียด แถมท่าทางเหมือนจะดีใจสุดๆ
งานนี้คุณซองกยูคงจะอยากได้เขาไปประดับบารมีจริงๆ งานนี้ค่าตอบแทนคงจะสูงน่าดู ไม่งั้นพี่ฮโยรินคงไม่ดีใจขนาดนี้ หึหึ...แล้วเจอกันนะครับ คุณแอล
.
.
ความคิดเห็น