[SF] The Only One is You - MyungYeol

ลำดับตอนที่ #7 : Special Part with L.Kim ♡

 

แว่นสายตากรอบสีดำบนสันจมูกคมไม่ได้ช่วยบดบังความหล่อเหลาบนใบหน้าของชายหนุ่มให้ลดลงได้ สายตาคมยังคงอ่านแผนการตลาดในไตรมาสหน้าอย่างตั้งอกตั้งใจ ชายหนุ่มต้องเร่งเคลียร์งานให้เสร็จก่อน 3 ทุ่ม ซึ่งเป็นเวลาของเฟสไทม์

 

Rrrrrrr Rrrrrrr

 

เสียงเรียกเข้าดังขึ้นขัดทำให้เขาต้องเสหน้าไปมอง

 

เบอร์แปลก

 

ชายหนุ่มชั่งใจอยู่ซักครู่ก่อนจะกดรับสาย เขาไม่ชอบรับสายคนแปลกหน้าเท่าไหร่ เพราะส่วนใหญ่คนที่รู้จักเบอร์ส่วนตัวแบบนี้มักเป็นพวกดารานางแบบที่พยายามจะเข้ามาตีสนิท

 

"ฮัลโหล"

 

"ไอ้คุณแอลครับบบ ลืมกูเลยนะครับบบบ"

 

รอยยิ้มหล่อๆผุดขึ้นทันที เมื่อรู้คนคนที่โทรมาเป็นใคร ไอ้ไซม่อน เพื่อนแก๊งค์เดียวกับเขาตอนม.ปลายนั่นเอง

 

"มาฮ่องกงไม่ยอมโทรหากูเลยนะมึง" 

นั่นสิเขาลืมโทรหามันได้ยังไง

 

"กูก็พึ่งมาถึง แล้วมึงเป็นไงบ้าง ไม่กลับเกาหลีบ้างหรอว่ะ"

 

"พอกูกลับไปหาป๋า แม่ก็โทรให้กูกลับฮ่องกงอีก กูเลยขออยู่ยาวอีกซักพักดีกว่า ขี้เกียจไปๆมาๆ"

 

"เออๆดีแล้ว แต่กลับไปหาพวกกูบ้างก็ดีนะ หึ" คุณแอลเอ่ยแซวเพื่อนขำๆไม่คิดอะไร เพราะอันที่จริงกลุ่มสมัยม.ปลายของเขาแต่ละคนก็ยุ่งกับกิจการที่บ้านของใครของมัน

 

"มึงจะมีเวลาให้พวกกูหรออออ ได้ข่าวติดเมียสาดดดด" ฮะๆ คุณแอลหัวเราะกับคำล้อๆของไซม่อน แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่ช่วงนี้เขาแทบไม่ได้เจอเพื่อนเลยนอกจากซองยอล

 

"ข่าวกูดังข้ามประเทศเลยหรอว่ะ"

 

"อย่าว่าแต่ข่าวเลย ภาพ คลิป เสียง กูมีพร้อมอ่ะ มึงมาเจอกูเลยพรุ่งนี้ เดี๋ยวกูให้แฟนกูไปรับมึงนะ น้องเค้าต้องไปถ่ายแบบที่โรงแรมเดียวกับที่มึงพักพอดี มึงก็มากับน้องเค้าเลย" ไซม่อนพูดร่ายยาวและจัดการนัดแนะจนเขาฟังตามแทบไม่ทัน

 

"แฟนมึง?เป็นดาราหรอว่ะ"

 

"เปล่าๆ ก็ทำงานเดียวกับแฟนมึงอ่ะ ฮะๆ"

คุณแอลหัวเราะดังๆอีกรอบ ไซม่อนก็ยังคงเป็นไซม่อนอยู่วันยังค่ำ นิสัยแซวๆขี้เล่นกวนเบื้องล่างยังมีไม่เสื่อมคลายจากสมัยม.ปลาย

 

"ข้อมูลเยอะนักนะมึง"

 

"ฮะๆๆๆ กูแซวมึงยันเมียมึงมีลูกก็ยังไม่จบอ่ะ มาให้กูเห็นหน้าหน่อย แค่นี้นะกูไปทำงานต่อแล้ว" ไซม่อนกดตัดสายไป คุณแอลเองก็ต้องกลับไปทำงานต่อเพราะเขาต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อนจะถึงช่วงเฟสไทม์

 

 

วันต่อมา

 

วันนี้คุณแอลตื่นสายเป็นพิเศษ ชายหนุ่มรีบอาบน้ำแต่งตัวเพราะไซม่อนนัดเขาไว้ช่วงบ่ายๆ ตอนนี้เขาเลยขอเฟสไทม์หาใครบางคนก่อน คุณแอลโทรคุยกับซองยอลซักพักก็มีคนมาเรียกเขาที่หน้าห้อง

 

แฟนไซม่อนมารับเขาแล้วหล่ะ

 

ชายหนุ่มหันมองหน้าจอมือถือก็เห็นสีหน้าซองยอลที่จัองมองเขานิ่งๆ เขาออกไปคุยกับแฟนไซม่อนนิดหน่อยก็รีบวางสายจากซองยอล

 

คุณแอลออกไปเจอไซม่อนก็เผลอติดลมบน ชายหนุ่มถูกแซะจนแทบพรุนเพราะเรื่องของซองยอล

 

"ผมเคยเจอแฟนคุณแอลเหมือนกันนะครับ ตอนงานเดินแบบที่ปักกิ่งที่ผ่านมา"

 

คุณแอลนั่งฟังน้องไห่หลงแฟนคนล่าสุดของไซม่อนเล่าเรื่องซองยอลอย่างสนอกสนใจ

 

"จริงหรอน้องไห่หลง แล้วแฟนไอ้แอลเป็นไงบ้าง" ไซม่อนเอ่ยถามแฟนตัวเองอย่างสนใจเช่นกัน

 

"คุณซองยอลหุ่นดีมากๆเลยครับ หุ่นเป๊ะมาก แล้วก็หล่อมากด้วยครับพี่ไซม่อน หน้าก็หวานมากด้วย" คุณแอลอมยิ้มอย่างมีความสุขที่คนอื่นเอ่ยชมคนของเขาต่อหน้าเพื่อนสนิท

เขารู้สึกภูมิใจในตัวซองยอล ซองยอลเป็นคนมีเสน่ห์มากๆ แม้กระทั่งกับนายแบบด้วยกันเองก็ตาม

 

"ร้ายนะมึง" ไซม่อนหันมาเหล่สายตาร้ายๆใส่คุณแอล "ได้กันกี่รอบแล้ว?" ไซ่มอนพูดภาษาเกาหลีทำให้นายแบบที่นั่งตรงข้ามไม่รู้ความหมาย

 

คุณแอลหันหน้ามองหน้าเพื่อนนิ่งๆเขาไม่ค่อยชอบคำถามนี้เท่าไหร่

"คนนี้กูจริงจัง"

 

"โอเคๆ กูเชื่อแล้วครับบบ สายตาโหดสาดอ่ะ..หึหึ"

 

เขาจริงจังไม๊?....นั่นเป็นคำถามที่ทุกคนรอบตัวเขารวมทั้งตัวซองยอลเองก็คงจะอยากรู้คำตอบเช่นกัน  แต่เขาคงตอบคำถามนี้ไม่ได้หรอก 

ตอนนี้เขาคิดแค่ว่าถ้าได้ขยายกิจการเข้ามาในฮ่องกงสำเร็จเมื่อไหร่ เขาก็อยากจะซื้อบ้านซักหลังและไปพบกับพ่อแม่ของซองยอล

 

แล้วอย่างนี้ จะเรียกว่าจริงจังไม๊นะ?

 

 

คุณแอลนั่งคุยกับเพื่อนสนิทนานมากจนกินเวลาที่เขาต้องรีบกลับโรงแรมเพื่อไปเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงผู้บริหารก่อนการประชุมในวันพรุ่งนี้

 

และกว่างานเลี้ยงจะเลิกก็กินเวลาจนถึงตี1 คุณแอลกลับถึงโรงแรมตอนตี 2 ก็ชั่งใจอยู่นานว่าควรจะโทรหาซองยอลดีหรือเปล่า เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเมื่อช่วงเที่ยงเขากำลังทำให้ซองยอลไม่สบายใจ

 

แต่ก่อนที่เขาจะเลือกวางมือถือลงเพราะไม่อยากโทรไปรบกวนเวลานอน  sms ข้อความจากเบอร์แปลกก็เด้งขึ้นมาซะก่อน คุณแอลอดสงสัยไม่ได้จนต้องกดเลื่อนอ่านดู

 

'คุณแอลรีบโทรหาซองยอลเร็วๆนะครับ'

 

และทันทีที่เห็นข้อความนี้ ชายหนุ่มก็ตัดสินใจโทรหาซองยอลทันที

 

 

และประโยคแรกที่เอ่ยเรียกชื่อเขา ก็ทำให้เขาแทบครองสติไว้ไม่อยู่

เสียงหวานของคนปลายสายเอ่ยขอร้องพร้อมเสียงสะอึกสะอื้นจนเขารับรู้ได้ถึงความทุกข์ทรมานที่เกิดจากอะไรบางอย่าง

 

คุณแอลเริ่มโมโหที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ เขารู้ดีว่าซองยอลโดนอะไร เพราะนี่ไม่ใช่ตัวตนของซองยอล และฤทธิ์ยาที่ออกฤทธิ์แรงขนาดนี้ถ้าไม่ได้ร่วมรักในแบบที่ปรารถนาแล้ว ซองยอลก็จะต้องทรมานเหมือนตายทั้งเป็นไปทั้งคืน

คุณแอลรีบกดเฟสไทม์หาซองยอล และทันทีที่เห็นสีหน้าและแววตาอ้อนวอนผ่านหน้าจอมือถือ เขาก็ตัดสินใจจ่ายเงิน 20ล้านวอนบินกลับเกาหลีแทบจะในทันที

 

และภาพแรกที่เขาเห็นเมื่อไปถึง คือภาพของคนรักที่กำลังนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง มันดูน่าสงสารและปลุกเร้าอารมณ์เขาได้ไปพร้อมๆกัน และมันก็ทำให้เขาหมดความอดทน หยาดน้ำใสๆยังไหลเอ่อเรื่ออยู่ที่ขอบตาพร้อมกับที่ร่างบอบบางกอดรัดเขาแนบแน่นกว่าครั้งไหนๆ

 

ยาปลุกออกฤทธิ์รุนแรงจนเขาเองยังหมดพละกำลัง ชายหนุ่มหอบหายใจเหนื่อยล้าแต่ร่างบอบบางข้างใต้ยังมีความต้องการอยู่  นายแบบหนุ่มยันกายขึ้นมอบรสจูบให้ร่างหนาอีกรอบซึ่งมันก็ไม่สามารถทำให้คุณแอลปฏิเสธความต้องการในครั้งต่อไปได้

 

 

ยาออกฤทธิ์รุนแรงขนาดนี้มันมีขายแค่ในแถบยุโรปเท่านั้น แล้วซองยอลจะไปซื้อมาจากไหน และจะกินให้ตัวเองทรมานทำไม เพราะฉะนั้น

 

เขาพอจะเดาออกแล้วหล่ะว่าใครเป็นคนทำ หึๆ

 

 

 

 

แต่ก็ต้องขอบคุณพี่อูฮยอนนะที่ทำให้เขาได้เอาคืนแทบจะทบต้นทบดอกกับช่วงเวลาหลายวันที่ไม่ได้เจอหน้ากัน

 

 

'ขอบคุณนะครับพี่อูฮยอน' เขาส่ง sms กลับหาเบอร์แปลกนั่นพร้อมระบุเจาะจงชื่อคงที่แกล้งสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมาด้วย

 

'น้องแอล อย่าโหดนักหล่ะ เพราะพี่แอบถ่ายคลิปแบล็กเมล์ไว้เรียบร้อยแล้ว..ถ้ากล้าทิ้งน้องยอลหล่ะ น่าดู! อิอิ'

 

 

'ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับพี่อูฮยอน'

 

 

 เขาส่ง sms กลับไปอีกรอบ พี่อูฮยอนก็อวยพรมาให้ซะชุดใหญ่ ชายหนุ่มวางมือถือลงข้างเตียงก่อนจะโอบกอดร่างบอบบางแนบแน่น

 

 

 

 

'ติดแฟนสาดดดด' คำแซวนี้ของไซม่อนเขาน่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆนั่นแหละ

 

 

 

 

 

TALK♡♡♡♡♡   ch.นี้ไรท์ขอเปิดใจน้องแอลให้ทุกคนรู้ก่อนจะจบนะ 5555 ถึงหลายคนจะรู้คาแรคเตอร์ที่ชัดเจนของน้องแอลแล้วก็ตาม แต่แค่อยากให้รู้ความจริงในใจมากขึ้นเท่านั้นเอง ขอบคุณทุกคนที่เม้นให้กำลังใจกันนะคะ คือเอาจริงๆนิยายของไรท์ยังไม่เขินเท่าคอมเม้นของบางคนเลยยย อ่านแล้วฟินนนน เขินคอมเม้น 55555 ถ้ามีกดไลค์จะกดไปล้านดวง มันช่วยเพิ่มแรงฮึดอ่ะ 55555 ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ นะคะ  ♡♡♡♡♡