คุณชายไฮโซ ขอค้นหัวใจ ยัยคุณหนูสุดโก๊ะตัวแสบ

คุณชายไฮโซ ขอค้นหัวใจ ยัยคุณหนูสุดโก๊ะตัวแสบ

บทนำ

เช้าวันนี้สดใสจังเลยฉันชื่อพริกเกลืออยากรู้ไหมค่ะว่าทำไมถึงสดใสก็มันก็ต้องสดใสอยู่แล้วแหละ>,,<เพราะวันนี้เป็นวันที่เด็กอายุ 10 ขวบอย่างฉันและเด็กๆ 10 ขวบแบบฉันก็ต้องดีใจมากๆเพราะวันนี้เป็นวันเด็ก^^ว่าแต่วันนี้...ฉันจะชวนคุณพ่อ-แม่ไปเที่ยวไหนดีเนี่ยแต่...เอ๊!!วันนี้ในหมู่บ้านที่ฉันอยู่ก็จัดงานวันเด็กนี่หน่า^_^?ขอคุณแม่ไปเล่นที่นั่นดีกว่า^^

คุณแม่คร้าพริกไปเล่นกับเพื่อนๆในสวนนั่งเล่นที่จัดงานวันเด็กนะคะ^^ฉันพยายามยิ้มสดใสให้คุณแม่เพื่อกลบเกลื่อนความเป็นหวัดของฉันเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา

แล้วหวัดหายแล้วหรอลูก..?ในที่สุดรอยยิ้มของฉันก็ไม่สามารถกลบเกลื่อนสายตาอันเช็บคม-_-++ของคุณแม่ฉันได้เลยT^T

เอ่อ...หายแล้วค่าาาา^^ฉันก็ยังยิ้มให้คุณแม่อีกรอบ

จ้า...วันนี้เห็นเป็นวันเด็กนะเนี่ยระวังหน่อยละกันนะลูก

ค่ะคุณแม่^^ฉันยิ้มให้คุณแม่อีกรอบแต่รู้สึกว่าฉันจะยิ้มให้แม่มา 3 รอบแล้วนะแต่ก็ชั่งเหอะฉันรีบวิ่งออกไปจากบ้านอย่างรวดเร็วและวิ่งตรงไปที่สวนนั่งเล่นในหมู่บ้านของฉัน ฉันเห็นจากไกลๆในงานเต็มไปด้วยลูกโป่งหลากหลายสีสันที่ผูกไว้กับต้นไม้ ในงานยังมีขนมมากมายทั้งน้ำอัดลม ขนมก๊อบแก๊บ ลูกอม และอีกมากมายที่ฉันเรียกชื่อมันไม่ถูก>,,<และฉันก็เหลือบไปเห็นป้ายใหญ่ๆตัวหนังสือน่ารักๆเขียนว่าสุขสันต์วันเด็กและฉันก็รีบวิ่งตรงเข้าไปในงานทันที

ปึก!!!/โอ๊ย!!!

นี่เธอฉันขอโทษเธอเป็นอะไรหรือป่าวฉันได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดแล้วฉันก็เหงยหน้าขึ้นพบกับผู้ชายหน้าตาเหมือนไม่ใช่คนไทยยื่นมือมาที่หน้าฉัน

เอ่อ...ไม่เป็นไรจ้ะฉันพูดและจับมือเขา ฉันลุกขึ้นยืนแบบที่ยังเจ็บๆอยู่เล็กน้อย

เธอชื่อะไรหรอ..?เด็กผู้ชายคนนั้นถามฉันแล้วทำหน้าตาแบบสงสัย^^ฉันยิ้มให้เขาแล้วตอบกลับไป

ฉันชื่อพริกป่นแล้วนายหล่ะ

ฉันชื่อติวเตอร์ว่าแต่ความหมายของชื่อเธอคือะไรหรอทำไมฉันไม่เคยได้ยินเลย-_-?

เอ่อ...นายไม่ใช่คนไทยหรอ?ฉันถามคำถามนี้กับเขาไปเพราะคนไทยส่วนมากก็น่าจะรู้จัก...พริกป่น

ฉันเป็นลูกครึ่งอ่ะ ไม่ค่อยได้พูด-เรียนภาษาไทยเท่าไหร่ฉันว่าแล้วว่านายคงไม่ใช่คนไทยแน่ๆ

แล้วเธอจะบอกฉันได้ยังว่าความหมายของชื่อเธอหมายความว่ายังไง^^แล้วนายก็ยิ้มให้ฉันรอยยิ้มของนายทำให้ฉันสดใสกว่าเก่าอีกนะเนี่ย^^++

เอางี้ดีกว่าเราเข้าไปกินขนมกันก่อนนะแล้วฉันจะสอนภาษาไทยให้เธอดีไหม?ฉันยื่นข้อเสนอให้เขาเพราะฉันหิวมากมาย

ได้สิ...แต่เธอต้องสัญญานะว่าจะสอนฉันฉันสอนนายอยู่แล้วแต่ขอฉันกินหนมก่อนได้ไหมเนี่ย>,,<

อืม...ฉันสัญญาแล้วเราสองคนก็เดินเข้าไปในงานที่เต็มไปด้วยสีสัน

แล้วพวกเรา 2 คนก็กินขนมและเล่นกันในงานจนลืมสัญญาที่เรา 2 คนได้ตกลงกันไว้...และแล้วงานวันเด็กก็จบลงโดยที่ทั้งฉันและเขาก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านโดยที่จะไม่ลืมบอกลากันและก็สัญญากันว่าวันพรุ่งนี้เราจะมาเจอมาเล่นกันอีก ฉันชักชอบรอยยิ้มของเขาแล้วหล่ะสิ^^

T ^ Tนายรู้ไหมนายติวเตอร์นายคือรักแรกของฉันนะ...

 

♥ช่วยกันติดตามด้วยน๊ะคร๊ะนิยายเรื่องแรกในชีวิต ขอบคุณคร๊ะ♥