ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิจารณ์นิยาย

    ลำดับตอนที่ #71 : SSS สงครามวัตถุวิญญาณ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 203
      1
      9 ส.ค. 55

    ลิงก์นิยาย http://writer.dek-d.com/myu_immi/story/view.php?id=751006

                    ก่อนอื่นต้องขออภัย MyU_immi เจ้าของนิยายเรื่อง SSS สงครามวัตถุวิญญาณด้วยครับที่อ่านและวิจารณ์ให้ค่อนข้างช้า นอกจากจะเกิดจากคิวที่แสนยาวเหยียดของนิยายที่นักเขียนนำมาฝากให้วิจารณ์แล้ว ยังเป็นเพราะผมเองที่ไม่ค่อยได้เข้าไปดูในส่วนของข้อความลับ จึงไม่ทราบมาก่อนว่ามีการฝากนิยายเอาไว้ที่นั่น จึงทำให้เวลาล่วงเลยมานานจนนักเขียนแต่งเรื่องนี้จนจบภาค  แต่อย่างไรก็ตาม จากการที่ได้อ่านจนจบภาคแรก ก็ต้องขอยอมรับว่านิยายเรื่อง SSS สงครามวัตถุวิญญาณ มีความสนุกเป็นอันดับต้นๆ ของนิยายที่ผมได้อ่านในเว็บไซต์เด็กดีเลยทีเดียว

                    อาจเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชื่นชอบการ์ตูนญี่ปุ่นที่จะได้พบกับ “การ์ตูนบู๊สายหลัก” (อ้างอิงศัพท์นี้จากการ์ตูนเรื่อง “วัยซนคนการ์ตูน” หรือ Bakuman) ที่ตัวละครเอกประมาณ 4-5 คน เป็นเพื่อนกัน แต่ละคนรวมทั้งศัตรูจะมีความสามารถพิเศษเหนือมนุษย์ที่แตกต่างกัน เช่น ล่องหนได้ มีพละกำลังมหาศาล ขโมยความสามารถของผู้อื่น การควบคุมเวลา ฯลฯ  ตัวละครเอกเหล่านี้จะร่วมผจญภัยกันด้วยจุดหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น กำจัดตัวร้าย ทำภารกิจที่ได้รับมอบหมาย หรือปกป้องบุคคลอันเป็นที่รัก ฯลฯ อีกทั้งแต่ละคนก็จะมีจุดหมายของตนเองที่ไม่เหมือนกัน เช่น ตามหาพ่อ แก้แค้นให้ครอบครัว ตามหาของในตำนาน ฯลฯ  หลังจากได้ต่อสู้กับศัตรูที่มีฝีมือมากขึ้นเรื่อยๆ (บางคนอาจกลับใจมาเป็นพวกตัวเอก) และอาจมีความขัดแย้งในหมู่เพื่อนเป็นบางครั้ง ในที่สุดพวกเขาก็จะใช้พลังมิตรภาพร่วมมือกันกำจัดศัตรูที่ดูเหมือนว่าจะมีพลังอำนาจกล้าแข็งจนไม่อาจเอาชนะได้สำเร็จ  แต่ผมไม่ค่อยได้สัมผัสกับเรื่องราวแบบนี้ในรูปแบบนิยายเท่าใดนัก นั่นจึงเป็นสาเหตุให้ SSS สงครามวัตถุวิญญาณ แตกต่างจากเรื่องอื่น

                    ความน่าสนใจอีกประการของนิยายเรื่องนี้ยังอยู่ที่ที่มาของพลังพิเศษ ที่ไม่ได้เกิดจากพรสวรรค์หรือการฝึกวิชา แต่กลับอยู่ที่ “วัตถุวิญญาณ” หรือ SSS (Sacred Spirit Synthesis) ซึ่งก็คือวัตถุที่ได้รับจิตวิญญาณของผู้เป็นเจ้าของที่มีความผูกพันเป็นอย่างมากกับวัตถุนั้นๆ เช่น กิ่งแอบเปิ้ลของเซอร์ไอแซค นิวตัน ฟอสซิลของชาร์ลส์ ดาร์วิน แท่งคำนวณของจอห์น นาเปียร์ เป็นต้น  เมื่อวิญญาณของเจ้าของวัตถุเลือกแล้วว่าผู้นั้นมีคลื่นวิญญาณตรงกับพวกเขา และเมื่อได้รับวัตถุเหล่านี้ พวกเขาก็จะได้รับพลังพิเศษที่สอดคล้องกับหน้าที่ของวัตถุนั้นๆ  ซึ่งผมคิดว่าแนวคิดนี้มีความแปลกใหม่และน่าสนใจ เพราะเมื่อเราอ่านไปเรื่อยๆ ก็จะได้จินตนาการว่า วัตถุวิญญาณชิ้นต่อไปที่จะออกมาโลดแล่นจะเป็นของบุคคลใดในประวัติศาสตร์ และวัตถุชิ้นนั้นจะมีพลังอย่างไร ซึ่งบางชิ้นนักเขียนจินตนาการพลังของมันได้อย่างไม่น่าเชื่อ เช่น นาเปียร์ โบนส์ ของ เรแพน หนึ่งในตัวละครเอก ในโลกแห่งความเป็นจริงวัตถุนี้มีหน้าที่เป็นเพียงเครื่องคำนวณที่คล้ายกับลูกคิด แต่ในโลกของ SSS นาเปียร์ โบนส์ กลับมีประสิทธิภาพที่พลิกแพลงได้หลากหลาย นั่นคือการเปลี่ยนแปลงค่าต่างๆ ของวัตถุที่ผ่านเข้ามาในตารางที่นาเปียร์ โบนส์ สร้างขึ้น เช่น เปลี่ยนค่าความเร็ว ความแข็ง ความร้อน ให้เป็นไปตามที่เรแพนต้องการ หลายครั้งที่เขาได้ใช้พลังของวัตถุชิ้นนี้เพื่อแก้ปัญหาได้อย่างที่ผู้อ่านไม่คาดคิด หรือพลังของ X’mas Gifts หรือของขวัญจากซานตาคลอสที่ซูอัล ตัวละครเอกอีกคนหนึ่งได้รับ จะเป็นการอธิษฐานขอของขวัญได้สามครั้งต่อวัน โดยซูอัลหรือผู้อ่านจะไม่มีทางทราบได้เลยว่าเขาจะได้รับของขวัญอะไร และเมื่อได้เปิดกล่องของขวัญดูแล้ว ก็ยังยากที่จะคิดแทนตัวละครว่า จะใช้ประโยชน์อะไรได้ในสถานการณ์เช่นนี้ ซึ่งถือได้ว่านักเขียนมีความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการที่ดีเยี่ยม  นอกจากนี้ นักเขียนยังได้เขียนเกร็ดที่มาของวัตถุต่างๆ ไว้ท้ายบทนิยายอีกด้วย ซึ่งก็ถือได้ว่า นักเขียนทำการบ้านมาดีมาก และสร้างความสะดวกให้กับผู้อ่านได้เป็นอย่างดี

                    อย่างไรก็ตาม เมื่อที่มาของพลังพิเศษเป็นเช่นนี้กลับทำให้ผมเกิดข้อกังขาหลายประการ เช่น พลังของซูอัลที่ได้กล่าวถึงไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะได้รับของขวัญที่ไม่ทราบว่าจะใช้ประโยชน์อย่างไร แต่เมื่อผู้เขียนได้กล่าวว่า ของขวัญที่ซูอัลได้รับจะต้องมีความเหมาะสมกับสถานการณ์ในขณะนั้นแน่นอน จึงสงสัยว่า เพราะเหตุใดซูอัลจึงไม่ได้ใช้พลังของเขาในการช่วยเหลือสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าที่เขาเคยอาศัยอยู่ หากเขาได้ลองขอของขวัญเพื่อการนี้ สิ่งที่อยู่ในนั้นอาจเป็นเงินจำนวนมากพอก็เป็นได้  หรือก่อนที่เหล่าตัวละครจะได้รับการ “ปลดปล่อยขีดจำกัด” ซึ่งทำให้พวกเขามีพลังพิเศษที่เหนือกว่าเดิม พวกเขาจะต้องไปสนทนากับวิญญาณเจ้าของวัตถุชิ้นนั้นในโลกจิตใต้สำนึก เพื่อขอให้พวกเขามอบพลังให้ หากเป็นพวกตัวละครเอก เจ้าของวัตถุอาจมอบพลังให้โดยง่าย เพราะมีวัตถุประสงค์การใช้พลังที่ดี แต่กับเหล่าร้ายที่ได้รับพลังขั้นที่สอง ค่อนข้างแปลกใจว่า เพราะเหตุใดเจ้าของวัตถุจึงยินยอมมอบพลังให้กับพวกเขา โดยเฉพาะ วาร์ด เยอร์มูห์ ผู้ครอบครองพลังของลีโอนาร์โด ดาร์วินชี เพราะไม่น่าจะเป็นไปได้เลยที่ดาร์วินชีจะยินยอมมอบพลังให้กับผู้ที่ต้องการฆ่ามนุษย์ทั้งโลก  อีกประเด็นหนึ่งคือวัตถุวิญญาณบางชิ้นก็ไม่ได้เป็นของหายากมาก เช่น กิ่งไม้ของเซอร์ไอแซค นิวตัน เพราะทุกวันนี้ต้นแอบเปิ้ลต้นนั้นก็ยังอยู่ในสวนหน้าบ้านเกิดของนิวตันที่ วูลส์ธอร์ป เมืองลินคอล์นไชร์ ประเทศอังกฤษ ถึงแม้ว่าทางการจะห้ามนักท่องเที่ยวเข้าใกล้ต้นไม้ต้นนี้ แต่เหล่าโจรรัตติกาล ตัวร้ายของเรื่อง หากจะโจรกรรมไป ก็คงจะไม่ใช่เรื่องยาก หรือพลังของ อิกรอดจ์ อัลคอสโซ ที่มีพลังจากเรือกอนโดลาของฝีพายเรือกอนโดลาหญิงคนแรกของโลก คงจะไม่ผิดแปลกอะไร หาก Giorgio Boscolo ฝีพายกอนโดลาหญิงคนที่กล่าวถึงจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ความเป็นจริง เธอยังมีชีวิตอยู่ และมีอายุเพียง 26 ปีเท่านั้น  หากผู้เขียนแก้ไขข้อสงสัยเหล่านี้ได้ ก็จะทำให้เนื้อเรื่องมีความสมจริงขึ้นอีกมาก

                    นอกจากนี้ การใส่ใจหาข้อมูลของนักเขียนยังส่งผลชัดในการบรรยายการเดินทางไปตามที่ต่างๆ ของตัวละครเอก และทำให้มีฉากในนิยายที่หลากหลาย ทั้งประเทศจีน รัสเซีย อิตาลี อเมริกา อียิปต์ เยอรมัน ตลอดจนสถานที่ในจินตนาการทั้งปราสาทเงารัตติกาล โลกจิตใต้สำนึก ก็ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเหมือนว่าได้เดินทางไปตามที่ต่างๆ ตามตัวละครไปด้วย

                    จุดเด่นอีกประการของนิยายเรื่องนี้คือการหักมุม ที่ถึงแม้ว่าจะไม่อาจพูดได้ว่าไม่สามารถคาดเดาได้ แต่ก็ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้นหลายครั้ง โดยเฉพาะการหักมุมก่อนที่จะขึ้นภาคสอง  อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ของเหล่าตัวละครเอกมักจะจบลงด้วยชัยชนะ จึงทำให้ค่อนข้างสงสารเหล่าร้ายที่มีฝีมือขนาดกำจัดกองทัพสหรัฐฯ มาแล้ว ที่ต้องพ่ายแพ้ต่อเด็กวัยรุ่นทุกครั้งไป หากจะให้ตัวละครเอกพ่ายแพ้เสียบ้าง ก็น่าจะทำให้นิยายเรื่องนี้สนุกขึ้น

                    สำหรับสิ่งที่นักเขียนกังวลได้แก่ (1) เรื่องคำผิด เท่าที่อ่านดูไม่พบคำผิดมากนัก (2) ครอบครัวของเรแพน หากจะเขียนให้มีข้อมูลแน่นขึ้นก็เป็นเรื่องที่ดี (3) การต่อสู้ที่ผิดหลักวิทยาศาสตร์ ส่วนตัวไม่คิดว่าเป็นการเสียหายอะไรมาก เพราะการต่อสู้ในเรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นแนว Sci-fi อยู่แล้ว หากจะผิดหลักวิทยาศาสตร์ไปบ้างก็คงไม่เสียหาย แต่ถ้าหมายถึงการบรรยายที่สมจริง หากจะแก้ไขได้ก็เป็นการดี และสุดท้ายคือ (4) ความสามารถที่อาจผิดลิขสิทธิ์ของเยลซิท เจ้าของดินสอของวอลท์ ดิสนีย์ ส่วนตัวคิดว่าไม่น่าจะเป็นการผิดกฎหมาย เพราะไม่ได้ใช้ตัวละครนั้นๆ ในการดำเนินเรื่องเป็นหลัก  ฮิโรฮิโกะ อารากิ ผู้แต่งการ์ตูนเรื่อง โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ ยังเคยเขียนถึงความสามารถของตัวละครที่คล้ายกันนี้ (รายละเอียด http://jjba.wikia.com/wiki/Bohemian_Rhapsody) ออกมาจำหน่ายได้เช่นกัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×