วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #95 : จอมใจซาตาน (Satan’s Princess)

ลิงก์นิยาย http://writer.dek-d.com/whorme/story/view.php?id=839552

จอมใจซาตาน (Satan’s Princess)  นวนิยายแนวซึ้งกินใจผลงานของ กลิ่นเอื้อง ได้เขียนจนจบเรื่องแล้ว  แต่ขณะที่อ่านนั้นผู้เขียนเพิ่งจะรีไรท์ใหม่และโพสต์ถึงแค่ตอนที่ 12 เท่านั้น  เป็นเรื่องราวความรักระหว่างเจ้าหญิงวาเลนเทียร์ ผู้แสนสวยแห่งเมอร์ซีย์   ที่ต้องปลอมตัวเป็น  วาเลน  เลอเทียร์  นักเรียนทุนสาวจอมเฉิ่ม เชย ที่แต่งตัวล้าสมัย  เพราะเป็นเงื่อนไขเดียวที่ทำให้เธอสามารถออกจากเมอร์ซีย์เพื่อมาเรียนต่อในวิชาที่ชื่นชอบในโรด้าได้  แต่ถ้ามีใครรู้ความจริง  เธอต้องเดินทางกลับทันที   เมื่อเจ้าหญิงต้องมาพบกับเจ้าชายเอลรอยด์ มงกุฎราชกุมารแห่งโรด้า ที่แอบปลื้มมานาน  แต่ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงได้  ทั้งๆ ที่ทราบอยู่แก่ใจเป็นอย่างดีว่าเจ้าชายทรงเกลียดผู้เกลียดคนโกหกจับใจ  ขณะเดียวกันเจ้าชายเอลรอยด์  ก็ต้องประสบปัญหาเฉพาะหน้า  เมื่อพระมารดาบังคับให้เจ้าชายหาคู่ครองให้ได้ภายใน 3 เดือน  มิฉะนั้นพระมารดาจะเป็นผู้หาให้  เจ้าชายจึงคิดจะใช้ วาเลน  เลอเดียร์ เป็นแฟนสาวกำมะลอเพื่อหลอกพระมาดา  เรื่องราวความรักที่ตั้งอยู่บนการโกหกหลอกลวงจะดำเนินต่อไปอย่างไร  ก็คงต้องติดตามอ่านกันต่อไป

          แม้ว่าโครงเรื่องหลัก (main plot) ของนวนิยายเรื่องนี้จะไม่แตกต่างจากนวนิยายเรื่องอื่นๆ ในแนวนี้สักเท่าไร  เพราะยังคงเป็นเรื่องราวความรักระหว่างเจ้าชายเอลรอยด์  ผู้ที่ประกาศตัวว่าเกลียดคนโกหกจับใจ  กับเจ้าหญิงวาเลนเทียร์ ที่ต้องโกหกเพื่อปกปิดฐานะของตน  ซึ่งความรักในลักษณะเช่นนี้ผู้อ่านพอที่จะคาดเดาได้ว่า เจ้าชายก็ต้องหลงรักเจ้าหญิงทั้งๆ ที่เธออยู่ในฐานะของสาวชาวบ้านธรรมดา และจะรู้สึกโกรธ ผิดหวัง และเสียใจเมื่อความจริงเปิดเผยว่าพระองค์เป็นเพียงคนเดียวที่ไม่รู้ว่าแท้จริงนางเอกคือเจ้าหญิงที่มีสิริโฉมสวยงาม  จนเป็นเหตุให้หลบหน้า  แต่ท้ายที่สุดก็มีเรื่องราวชักนำให้ทั้งสองเข้าใจและกลับมาคืนดีกันอีกครั้ง

กลิ่นเอื้อง ได้แก้ปัญหาเรื่องความซ้ำของโครงเรื่องในแนวนิยายนี้ไว้แล้ว  โดยสร้างโครงเรื่องย่อย (sub-plot) ที่น่าสนใจดำเนินควบคู่ไปพร้อมกับโครงเรื่อหลักอีก 2 โครงเรื่อง นั่นก็คือ ความรักระหว่างเจ้าชายฌาค พระเชษฐาของเจ้าหญิงวาเลนเทียร์ กับเจ้าหญิงเอลล่า พระขนิษฐาแห่งเจ้าชายเอลรอยด์   ที่คนทั้งคู่ต่างมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่ไม่อาจแสดงออกให้อีกฝ่ายรู้ได้  เพราะเกรงว่าความสัมพันธ์และความรู้สึกดีๆ ในฐานะเพื่อนสนิทระหว่างพวกเขาจะหายไป  หากอีกฝ่ายไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกับตน  และการทรยศของพระมเหสีมาร์กาแรต แห่งเมอร์ซีย์ ที่ร่วมมือกับแกสตันสายลับแห่งอาณาจักรเลเรีย  เพื่อพยายามโค่นล้มทั้งกษัตริย์แห่งเมอร์ซีย์และกษัตริย์แห่งโรด้า  ซึ่งโครงเรื่องทั้งสามนับว่ามีส่วนในการช่วยเสริมในนิยายเรื่องนี้มีมิติที่หลากหลายมากขึ้นและชวนให้เรื่องน่าติดตาม

แม้ว่าจะได้ให้ภาพ image ของตัวพระเอกนางเอกไว้แล้ว  แต่ กลิ่นเอื้อง ก็ยังใส่ใจที่จะบรรยายรูปร่างหน้าตาของตัวละครสองตัวนี้ไว้อย่างละเอียดด้วยเช่นกัน    เช่นเดียวกันการบรรยายตัวละครอื่นๆ นอกจาการบรรยายลักษณะของตัวละครแล้ว  ก็ยังให้ความสำคัญกับการบรรยายฉาก  และบรรยากาศต่างๆ  เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเรื่องเกิดขึ้นในดินแดนสมมุติที่ผู้เขียนจินตนาการขึ้น  จึงต้องใส่ใจที่อธิบายรายละเอียดต่างๆ เหล่านี้มากกว่าการกล่าวถึงสถานที่หรือบรรยากาศที่ผู้อ่านคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว  เพื่อช่วยให้ผู้อ่านสามารถสร้างจินตนาการภาพต่างๆ ได้ใกล้เคียงกับที่ผู้เขียนคิดได้  ซึ่งจะเห็นได้ว่า กลิ่นเอื้อง  สามารถบรรยายสิ่งเหล่านี้ได้เป็นอย่างดี   เช่นเดียวกับการสร้างบทสนทนา  ซึ่งบทสนทนาต่างๆ ที่สร้างขึ้นนั้น  ไม่เพียงแต่ช่วยสร้างสีสัน  อารมณ์ และความรู้สึกต่างๆ ให้เรื่องได้เป็นอย่างดีแล้ว  บทสนทนาเหล่านี้ยังช่วยสร้างเป็นเอกลักษณ์และความโดดเด่นให้ตัวละครต่างๆ ด้วย  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นของวาเลนเทียร์ที่โรด้า  

สำหรับข้อด้อยของนวนิยายเรื่องนี้ที่เห็นว่า กลิ่นเอื้อง  ควรปรับปรุง คือ คำผิดที่พบเป็นจำนวนมาก  เช่น บางอย่าง  เขียนเป็น  บางอย่า   อุตส่าห์ เขียนเป็น  อุส่าห์  ง้องแง้ง เขียนเป็น  ง๊องแง๊ง  ประกาศิต  เขียนเป็น  ประกาศศิต  อ้าว  เขียนเป็น   อ่าว  กุลีกุจอ  เขียนเป็น  กุลีกุจร  ร่ำลา  เขียนเป็น  ล่ำลา  เปิด  เขียนเป็น  เปิ่ด  จิ๊จ๊ะ  เขียนเป็น   จิ๊กจัก  วิพากษ์  เขียนเป็น วิพากย์  พึมพำ เขียนเป็น  พึมพัม  โรค  เขียนเป็น  โร  เดี๋ยว  เขียนเป็น  เดียว  อุณภูมิ  เขียนเป็น   อุณหภูมิ  เป็น  เขียนเป็น   ปูน  ทะนุถนอม  เขียนเป็น  ทนุถนอม  รื่นรมย์  เขียนเป็น   รื่นรมณ์  พิเรนทร์  เขียนเป็น  พิเรนท์  กะพริบ  เขียนเป็น   กระพริบ  สายัณห์สวัสดิ์ เขียนเป็น สายันสวัสดิ์  สงครามประสาท  เขียนเป็น  สงครามปราสารท  ซี้  เขียนเป็น ซี๊  เลนซ์แว่นตา เขียนเป็น  เลนด์แว่นตา  ก้าวเท้า เขียนเป็น   เก้าเท้า   หมิ่นเกียรติ เขียนเป็น  หมิ่นเกีย  หน้าคร้ามเข้ม  เขียนเป็น  หน้าครามเข้ม  ตัดพ้อ  เขียนเป็น  ตัดเพ้อ  หย่อนยาน  เขียนเป็น  หยอนยาน  ทรมาน เขียนเป็น   ทรมาณ  ลำคอ เขียนเป็น   ลำขอ  กอปรไปด้วย  เขียนเป็น   กอบไปด้วย  ตะกร้า  เขียนเป็น   ตระกร้า  ไม่  เขียนเป็น   ไม้  สังเกต  เขียนเป็น   สังเกต  อาจจะ  เขียนเป็น   อาจะ  ปล่อย  เขียนเป็น   ปลอย  สะเทิ้น  เขียนเป็น   สะเทิน   หากแก้ไขข้อผิดพลาดเหล่านี้แล้วจะช่วยให้นวนิยายเรื่องนี้ถูกต้องและสมบูรณ์มากขึ้น

------------------------------------