คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : The Chronicles of Dragon
The Chronicles of Dragon ของ Cherrykids เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่นักเขียนฝากลิงค์ไว้ให้ช่วยวิจารณ์ เรื่องนี้เพิ่งโพสต์ถึงตอนที่ 12 บทที่ 11 เป็นนิยายแฟนตาซีที่เกี่ยวกับตำนานมังกร ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องจะดำเนินไปในลักษณะใด เพราะในบทนำนั้นผู้แต่งไม่ได้เกริ่นทิศทางของเรื่องไว้เลย เพียงแต่บอกว่านี่คือตำนานมังกรเท่านั้น และจากที่อ่านไปทั้งหมด 12 ตอนพบว่าเรื่องนี้ยังไม่ต่างจากนิยายแฟนตาซีแนวโรงเรียนเรื่องอื่นๆ เท่าใดนัก เพราะยังมีลักษณะเด่นหลายๆ อย่างของงานแนวนี้ปรากฏชัดเจนอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการสอบเข้าโรงเรียนเวทมนตร์ของตัวเอก (แม้ว่าเรื่องนี้จะมีวิธีสอบที่ต่างออกไป) หรือการกำหนดหอพักของนักเรียน ซึ่งในเรื่องแบ่งออกเป็น 5 หอตามพลังธาตุ หรือแม้แต่การปลอมตัวเข้ามาเพื่อเป็นนักเรียนของตัวละครเอก เรื่องราวที่ดำเนินไปทั้งหมดนั้นก็ยังเป็นเพียงแค่เกริ่นนำเรื่องเท่านั้น ยังไปไม่ถึงแก่นเรื่องหลักที่เกี่ยวข้องกับตำนานมังกรเลย จะมีก็แต่การทิ้งปมปริศนาใหญ่ๆ ไว้ 3 ข้อ คือ
1) ภารกิจการตามหาเชื้อพระวงศ์ของอาณาจักรมอร์แกไนท์ของเซธ 2) ใครคือเจ้าชายสองคนที่เข้ามาเรียนในโรงเรียนเทกูลเดอร์ (อาจจะพอเดากันได้บ้างแล้ว) และ 3) คนกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาติดต่อกับคีนคือใคร
จากชื่อเรื่องต้องยอมรับว่าความคาดหวังแรกที่คิดว่าจะได้อ่านคือเรื่องราวของมังกร โดยมีมังกรเป็นตัวดำเนินเรื่อง แต่เมื่อลงมืออ่านจริง กลับเป็นมังกรที่ต่างไปจากที่คิด เพราะแทนที่จะเป็นมังกรตัวจริง กลับกลายเป็นร่างแปลงของมังกรในคราบมนุษย์ จึงทำให้ลักษณะท่าทาง อุปนิสัย บุคลิก หรือแม้แต่วิธีคิดของมังกรในเรื่องกลายเป็นมนุษย์ไปทั้งหมด ไม่มีลักษณะใดๆ ของมังกรเหลือให้เห็นเลย และเมื่อยอมรับและมองผ่านกรอบแนวคิดของผู้เขียนในการนำเสนอนี้ก็ต้องยอมรับว่า เซธ มังกรหนุ่มในร่างมนุษย์คนนี้มีบุคลิกที่เด่นชัด ทั้งอุปนิสัย และการพูดจา เมื่อผู้เขียนกำหนดให้เขาเป็นตัวดำเนินเรื่องก็นับเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่จูงใจให้ผู้อ่านติดตามการเดินทางเพื่อทำภารกิจต่างๆ ที่เขาสัญญาไว้ ขณะเดียวกันก็สร้าง คีน หนุ่มน้อยผู้มีภูมิหลังลึกลับและต้องมาอยู่ในความดูแลของเซธ และความเป็นคู่ปรับของทั้งคู่ช่วยยังสร้างสีสันให้กับเรื่องด้วย
ในส่วนของภาษานั้น ต้องยอมรับว่า Cherrykids ให้ความสำคัญกับการใช้ภาษามาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการบรรยายที่ให้รายละเอียดมากพอที่จะให้ผู้อ่านเห็นภาพได้ โดยเฉพาะ การบรรยายฉาก ส่วนบทสนทนานั้น ผู้เขียนพยายามที่จะถ่ายทอดบุคลิก ลักษณะ และอุปนิสัยต่างๆ ของตัวละครผ่านบทบรรยาย หรือ แม้แต่การสะกดคำ ซึ่งจะพบคำที่สะกดผิดไม่มากนัก และคำที่สะกดผิดส่วนใหญ่จะเป็นคำเดิมๆ ซึ่งเข้าใจว่าผู้เขียนคิดว่าคำๆนี้เขียนเช่นนี้จริงๆ เช่น เขียนคำว่า แป๊บ ว่า เป๊บ หรือ เขียนคำว่า เวท เป็น เวทย์ และคำที่ผิดอีกส่วนหนึ่งจะเป็นคำอุทานต่างๆ โดยเฉพาะคำที่สะกดด้วยรูปวรรณยุกต์ตรี หรือไม้ตรี จะพบว่ามีคำอักษรต่ำ และ อักษรสูงหลายคำที่ผู้เขียนสะกดด้วยรูปวรรณยุกต์ตรี ซึ่งตามหลักไวยากรณ์ภาษาไทยนั้นจะมีเฉพาะอักษรกลางเท่านั้นที่สะกดด้วยรูปวรรณยุกต์ได้ ด้วยเหตุนี้ คำว่า “ม๊า” หากต้องการให้คำนี้ออกเสียงเป็นเสียงตรีต้องเขียนว่า “ม้า” แต่ในบริบทนั้นน่าจะเขียนว่า “มั้ย” เช่นเดียวกับคำว่า “ห๊ะ” คำที่ถูกต้องคือคำว่า “ฮะ”
นอกจากนี้ยังมีข้อสังเกตส่วนตัวบางประเด็นเกี่ยวกับข้อบกพร่องที่เห็นชัดในเรื่อง ประการแรกคือ บทนำ เห็นได้ว่าบทนำที่เขียนไว้นั้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องเลย จึงน่าจะปรับบทนำ โดยอาจจะแสดงแก่นหลักของตำนานมังกรที่ต้องการเสนอนี้ว่าเป็นอย่างไร ต่างจากตำนานมังกรเรื่องอื่นๆอย่างไร หรืออาจจะเป็นการนำข้อขัดแย้ง ปัญหา หรือประเด็นใดก็ได้ที่ผู้เขียนเห็นว่าจะดึงดูดให้ผู้ที่เข้ามาอ่านบทนำแล้วตามอ่านตำนานมังกรเรื่องนี้ต่อไป
ประเด็นที่สอง ผู้วิจารณ์เห็นว่าผู้เขียนติดการใช้คำว่า “ฮ่าฮ่า” ในบทสนทนา เพราะพบคำนี้อยู่ในหลายๆ ตอน ซึ่งบางตอนสามารถที่จะตัดคำๆ นี้ออกได้ เพราะไม่จำเป็นต้องให้ตัวละครหัวเราะก่อนที่จะพูดทุกครั้งก็ได้ โดยเฉพาะบทสนทนาของ นฮาร์ ในบทที่ 3
ประเด็นที่สาม คือ การใช้คำว่า ชายหนุ่มนามเซธ เด็กน้อยนามคีธ ชายแก่นามอัลราห์น ซึ่งพบบ่อยมากในบทบรรยาย เห็นว่าการใช้ประโยคเช่นนี้โดยปกติจะใช้เพียงการกล่าวถึงครั้งแรกเท่านั้น เมื่อทราบแล้วว่าตัวละครเหล่านี้ชื่ออะไร ก็น่าจะแทนตัวเขาด้วยชื่อ หรือใช้สรรพนามบุรุษที่สามแทนมากกว่า
ประเด็นที่สี่ คือ ประโยคที่เป็นความคิดคำนึงในใจตัวละครไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องหมายอัญประกาศ หรือเครื่องหมายคำพูด (“........”) เนื่องจากเครื่องหมายดังกล่าวจะใช้กับประโยคสนทนาหรือประโยคคำพูดเท่านั้น และความคิดคำนึงต่างๆเหล่านี้สามารถที่จะเขียนเป็นเนื้อเดียวกับประโยคบรรยายได้เลย ไม่จำเป็นต้องแยกออกมาเป็นประโยคต่างหากหรือการใช้ตัวเอนเพื่อแยกให้เห็นชัด เพราะในประโยคบรรยายนั้นจะมีคำขยายเพื่อแสดงให้ผู้อ่านทราบอยู่แล้วว่าประโยคส่วนนี้เป็นความคิดของตัวละคร เช่น ในโรงเรียน?! เซธนึกในใจอย่างงงๆ “ปล่อยเข้ามาในโรงเรียนได้เนี่ยนะ?” ก็ใช้ว่า เซธนึกในใจอย่างงๆว่า ปล่อยเข้ามาในโรงเรียนเนี่ยนะ
ประเด็นสุดท้าย คือ การดำเนินเรื่อง กล่าวคือ ผู้เขียนดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ เพราะผ่านมา 11 ตอนแล้ว ก็ยังไม่มีแนวโน้มว่าจะเข้าไปสู่เรื่องของตำนานมังกรเลย จึงเห็นว่าผู้เขียนน่าจะสร้างแก่นเรื่องหลักที่ต้องการนำเสนอให้ชัด ขณะเดียวกันก็น่าจะสร้างโครงเรื่อง(plot) ให้ชัดเจนกว่านี้ เพราะโครงเรื่องที่ตั้งไว้ดูหลวมมาก จึงเห็นได้ว่าถ้าวางแก่นเรื่องและโครงเรื่องชัด จะช่วยให้การสร้างเหตุการณ์แวดล้อมต่างๆ อันนำไปสู่การขยายหรือดำเนินเรื่องตามแก่นเรื่องและโครงเรื่องที่วางไว้ง่ายขึ้นและเรื่องก็จะกระชับ และดูมีทิศทางมากกว่านี้ เพราะขณะนี้ดูเหมือนเรื่องจะดำเนินเรื่องลอยๆ ไปเรื่อยๆ ซึ่งสังเกตได้จากการเพิ่มตัวละคร อาณาจักร และเรื่องราวประกอบต่างๆ ที่ยังจะไม่ใช่จุดเน้นของเรื่องมากจนเกินไป
อย่างไรก็ดี ผู้วิจารณ์ก็เห็นความพยายามและความตั้งใจของผู้เขียนที่จะเขียนเรื่องให้สนุก ขณะเดียวกันก็พยายามรักษาความถูกต้องของการใช้ภาษา หากผู้เขียนสามารถที่จะสร้างแนวเรื่องที่ชัดมากกว่านี้ ก็จะช่วยให้เรื่องกระชับและน่าสนใจมากขึ้น ขณะเดียวกันหากแก้ไขให้บทนำดึงดูดใจ และสามารถสรุปหรือนำไปสู่แก่นสำคัญของเรื่องที่ต้องการนำเสนอได้ก็จะช่วยผู้อ่านเข้าใจทิศทางเรื่องหรือสารที่ผู้เขียนต้องการสื่อได้มากขึ้น
----------------------------
ความคิดเห็น