ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    M E S S A F T E R S T O R M "

    ลำดับตอนที่ #1 : AMOUR or HOMMAGE (MC)

    • อัปเดตล่าสุด 22 มิ.ย. 57


     

     Application .

     







     

     

    บทที่ต้องการ : ราชันแห่งโดโนแวน

    ชื่อ-นามสกุล ; เวย์นเซล อัลวาเรซ (Vencel Alvarez) 

    เพศ ; ชาย (เคะ)

    อายุ ; 17

    ส่วนสูง / น้ำหนัก ; 170 / 54

    เผ่าพันธุ์ ; อสูร

    นิสัย ; เวย์นเซล ชายหนุ่มเจ้าของความไม่แน่นอน นึกอยากจะไปก็ไปนึกอยากจะมาก็มา เจ้าของรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่น่าวิตก เขายิ้มอยู่ตลอดเหมือนมีแผนการในใจตลอดเวลา เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าจิ้งจอก เล่ห์เหลี่ยมแพรวแพรว ทั้งยังไหลลื่นดุจปลาไหล ชักแม้น้ำทั้งห้ามารวมกันยังน้อยไป ขี้แกล้ง แม้บางครั้งจะรุนแรงไปไม่นิด มักจะชอบวางแผนการร้ายๆไว้ป่วนคน กวนประสาทปากกรรไกรชอบหาเรื่องไปทั่ว รักสนุกและเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องเล่นๆแม้ว่าในช่วงเวลาความตาย แต่มันก็เป็นข้อดีของเจ้าตัวเพราะมันใจเย็นทำให้แก้ไขปัญหาได้นั่นแหละ ติดเล่น มีลูกอ้อนประจำตัวที่ไม่ว่าใครเห็นต้องยอมใจอ่อน บวกกับการที่ไหลลื่นแถๆ ยิ่งมีออปชั่นเสริมเป็นดวงตาโตๆมองอ้อนๆปริ่มน้ำนี่ใครจะอดใจไหว! ชื่นชอบการพนันและเงิน มือไวตาไวโดยเฉพาะกับเงิน แถมยังเป็น เจ้าพ่อการพนัน แถมส่วนใหญ่เขานั้นยังไม่เคยแพ้พนันใครเสียด้วยสิ เกลียดความพ่ายแพ้เข้าไส้และรักการเอาชนะในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ก็ตาม ชอบพูดจาสองแง่สองง่ามให้คนเข้าใจผิด เพราะใบหน้าเอ๋อๆของคนฟังมันเป็นสิ่งน่าสำราญใจ! ถึงบางครั้งจะไม่เข้าใจตัวเองพูดก็เถอะ ชื่นชอบในการทำนายโดยเฉพาะไพ่ สังเกตเห็นว่าเขานั้นจะพกไพ่ไปด้วยทุกที่ เพราะมันใช้ทำนายและไว้ใช้เปิดบ่อนได้ เห็นอย่างนี้เขาก็ทายแม่นใช่ย่อยนะ แต่อย่าไปทายกับเขาเลยเพราะโดนขูดรีดอย่างกับอะไร มีความใจดีและเมตตาโดยเฉพาะกับเด็ก คนแก่ สัตว์ เป็นไม่กี่กลุ่มที่ทำให้เวย์นเซลยอมมอบของๆตนให้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน โดยเฉพาะสัตว์ เขาเป็นคนรักสัตว์มาก แถมยังมีอารมณ์สุนทรีย์อย่างไม่น่าเชื่อ เอาแต่ใจตัวเองแถมยังรักในศักดิ์ศรี ไม่อยากจะบอกว่าหนุ่มคนนี้ติด S นิดนึง เพราะรู้สึกโปรดปรานการทำให้คนที่มาหาเรื่องลองดีกับเขาหรือคนที่ไม่ชอบหน้าเจ็บปวด แต่ไม่อยากบอกว่าเจ้าตัวก็ติด M ด้วยแค่ไม่รู้เท่านั้นเองเพราะความเจ็บปวดบางครั้งทำให้รู้สึกสะใจ เป็นคนที่ดูร่าเริงแต่ความอดทนต่ำ เวลาตบะแตกก็พายุดีๆนี่เอง แต่แค่รอบข้างมีสัตว์สักตัวก็หายแล้วมั้ง (?)

    ประวัติคร่าวๆ ;  

    ชอบ ; การพนัน / เงิน / เรื่องน่าสนุก /  หน้าหงุดหงิดเจ็บปวดของคนที่เกลียด (?) / สัตว์โดยเฉพาะนก กระรอก เม่น หรือลูกสัตว์ตัวเล็กๆ / เสียงธรรมชาติ / พิณ

    เกลียด ; พวกกวนประสาท ยิ่งหน้ายิ้มทั้งวี่ทั้งวันนี่โคตรเกลียด(แม้จะไม่แสดงออกทางสีหน้า แต่ถ้าโดนมากๆก็ไม่แน่) / การถูกดูถูก

    กลัว ; กลัวน่ะเหรอ..... กลัวความสูง (มีครั้งนึงเคยขึ้นไปช่วยวางลูกนกที่ตกลงมาจากรัง แล้วพอลงลงไม่ได้ ทั้งที่ต้นไม้ตรงที่ปีนไปก็เตี้ยโคตรเตี้ย แต่ก็ยังกลัว แต่ไม่คิดว่าตอนขึ้นไปจะลงยังไง ถ้าสูงมากๆอาจจะเป็นลมไปเลยก็ได้)

    พลังพิเศษ ; อ่านใจคนและมีความฝันบอกเหตุล่วงหน้า

     

    สัมภาษณ์ออริ

    ชายร่างสูงมาดขรึมเดินตรงดิ่งมาที่คุณพร้อมกับกระดาษในมือ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวมองคุณผ่านกรอบแว่นตั้งแต่หัวจรดเท้า "ไง ... ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญหรอก แต่ตอนนี้ฉันต้องขอสัมภาษณ์อะไรคุณหน่อย ได้ไหม ?"

    :: “อยากรู้อะไรเกี่ยวกับฉันล่ะ” //ยิ้มมุมปาก// “วันนี้ฉันอารมณ์ดี ไม่คิดค่าถามละกันนะ~”

    ชายร่างสูงไม่สนใจคำตอบของคุณ แต่เขาหันไปจดอะไรบางอย่างในกระดาษแทน นาทีต่อมาเขาก็เงยหน้ามองคุณอีกครั้ง ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆ ลองแนะนำตัวเองมาสิ ทำยังก็ได้ที่จะทำให้ฉันสนใจในตัวคุณมากที่สุดน่ะ

    ::  ถามฉันสักคำรึยังว่าฉันอยากให้นายมาสนใจฉันรึเปล่าน่ะ? เด็กหนุ่มคิดในใจแต่ก็ยิ้มรื่น “เวย์นเซล อัลวาเรซ” ร่างโปร่งโน้มหน้าไปใกล้เล็กน้อยแล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่แทบจะติดกัน “ที่นายต้องการรู้เรื่องของฉัน ไม่ใช่สนใจฉันอยู่รึไง หืม?”

    ... ชายร่างสูงไม่พูดอะไรออกมา เขาขยับแว่นเล็กน้อย แล้วเปลี่ยนบทสนทนาไปพูดเรื่องอื่นอย่างรวดเร็ว ระหว่างยาพิษที่กินถึงตาย มงกุฎที่สวมแล้วตาย และดาบที่จับแล้วตาย คุณจะเลือกอะไร ?”

    :: “เอามากกว่าหนึ่งได้ไหม? ฉันเลือกมงกุฎกับดาบ เพราะมันไปขายได้ราคา เห? ได้อย่างเดียวเหรอ?” ดวงหน้าฉายแววขัดใจ “เอามงกุฎ ราคาดีกว่า”

    งั้นเหรอ เขาว่าสั้นๆ ก่อนจะจดยิกๆ ในกระดาษอีกครั้ง แล้วเงยหน้ามองคุณพร้อมระบายยิ้มร้ายกาจ ท่าทางอย่างคุณนี่คงจะไม่เคยมีแฟนมาก่อนสินะ สนใจให้ฉันหาให้มั้ยล่ะ ?”

    :: “รู้ได้ไงว่าฉันไม่เคยมี” กระตุกยิ้มมุมปาก “ขอบคุณในความหวังดี แต่ฉันสามารถหาได้ด้วยตัวฉัน ที่พูดนี่ไม่ได้เสนอตัวให้ฉันอยู่เหรอคุณผู้สัมภาษณ์?” ดวงตาเป็นประกายวาว

    เออ จะอะไรก็ช่างเถอะ เขาพูดต่ออย่างไม่สนใจ มือหนาม้วนกระดาษเก็บใส่กระเป๋า ก่อนจะก้มหัวให้คุณเล็กน้อย โชคดี และหวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้งนะครับ J” พูดสั้นๆแค่นั้น ก่อนที่จะเดินหายไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ต่อให้ตาดีขนาดไหนก็ไม่มีทางมองตามได้ทัน...

    :: “โชคดีนะครับ....” ก่อนจะหยิบไพ่ออกมาสับอย่างไม่สนใจใคร ตรวจดูดวงของหมอนั่นหน่อยดีกว่า....

     

    คุยกับผู้ปกครอง

    สวัสดีค่า ไรท์เตอร์ชื่อยิหวานะ ตัวเองล่ะ ?

    >> พายุค่ะ

    ถ้าลูกคุณติดแล้ว หวาจะขอเปลี่ยนอะไรนิดๆหน่อยๆได้มั้ยเอ่ย ?

    >> ยกให้เลยค่ะ ^^

    แล้วถ้าลูกคุณไม่ติดล่ะ จะรับกลับหรือจะให้หวายัดบทคะ ?

    >> รับกลับดีกว่าค่ะ

    ขอบคุณที่มาสมัครนะตัว ขอให้โชคดีจ้า

    >> สาธุค่ะ ><

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×