M E S S A F T E R S T O R M "

ลำดับตอนที่ #111 : FRI'END' ZONE หน้าแรก

(c)                 Chess theme

(เขตปลอดเพื่อนคิดซื่อ)

“มึงรู้ไหมทำไมมึงอกหักตลอด?”

“เออ”

“เพราะมึงแม่งเอาแต่รักเพื่อนสนิทตัวเองอยู่นั่นแหละ!”

“กูบอกว่ากูรู้ฉะนั้นไม่ต้องย้ำไอ้ซั้ดดดด!”

แม้จะผ่านมาแล้วถึงสองปีที่แม่งไม่เห็นหน้ากันเลยตั้งแต่วันจบการศึกษา แต่ไอ้ "ข้าว" คนนี้ก็ยังคงไม่ลืม....

"แล้วทำไมมึงลืมไม่ได้สักทีวะ?"

"ลืมได้ก็บ้าละจบแบบค้างคานรกขนาดนั้น"

"ทำไมตอนนั้นมึงไม่ถามเล่า"

"ก็กูคิดไม่ทัน บอกเสร็จพรวดก็โล่ง แล้วก็มาย้อนคิดทีหลังว่ะ..."

"มึงมันไอ้โง่! ไอ้ควาย!"

"มึงขัดกูอีกทีกูจะเลิกเล่าแล้วนะโว้ย!"

.......

"มันชอบกอดกูทางอ้อม ถ้าภาษานิยายก็ขังอะ เพื่อนทำมันปกติปะ มึงเคยทำกับกูปะ"

"ขังยังไงวะ?"

"ก็แบบเท้าแขนสองข้างแล้วกูไปไหนไม่ได้ ตัวแม่งก็ชิดติดหน้าใกล้ๆ"

"...."

"อย่าหูบอดไอ้บอส กูกำลังขอความคิดเห็นมึงอยู่"

"....ความเห็นกูนะ"

"??"

"พวกมึงสองตัวมันโง่ทั้งคู่! ไอ้เหี้ยถ้ากูอยู่ตรงนั้นด้วยจะถีบพวกมึงให้จูบกันซะให้เข็ด มึงโดนอ่อยชิบหายเลยไอ้ข้าว!! กูไม่เคยทำกับมึงหรือเพื่อนที่กูไม่ได้คิดอะไรด้วย!"

.......

TOUCH & KHAO 

They are buddies.... 

Really!?!

"กูชวนมึงตั้งแต่เช้าแต่ไม่ตอบ พอไอ้เมย์ชวนคำเดียวมึงตกลง ถ้ามันไม่มามึงก็ไม่มางั้นสิ?!"

"เปล่า"

"เปล่าเหี้ยไร เห็นๆอยู่มึงมาเพราะมัน!"

“กูไม่ได้มาเพราะเมย์”

"A guy and a girl can be just friends, but at one point or another, they will fall for each other.... Maybe temporarily, maybe at the wrong time, maybe too late, or maybe forever"

ผู้ชายกับผู้หญิงสามารถเป็นแค่เพื่อนกันได้ แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง พวกเขาจะมองอีกฝ่ายต่างออกไปจากเดิม.... อาจจะแค่ชั่วคราว อาจจะในเวลาที่ผิด อาจจะในเวลาที่สายเกินไป... หรืออาจจะตลอดไป

- Dave Matthews Band

นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบเพื่อเพิ่มอรรถรส เป็นนิยายที่ปรับมาจากชีวิตจริง แต่ก็มีบางสถานที่ที่เป็นจินตนาการของผู้เขียน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน