คงทำได้แค่แอบรัก

ลำดับตอนที่ #5 : “ปัญหา”

เช้าวันต่อมา....



วันนี้เป็นวันที่ 3 แล้วของการซ้อมจากทั้งหมด 7 วัน ฟ้าตั้งใจไว้ว่าวันนี้จะมาบอกคิงเรื่องถือพาน เธอกะให้เขาเป็นคนถือพานแทนขลิบไปเลย  และเมื่อมาถึงห้องเธอเห็นเขาอยู่ในห้องแล้ว ฟ้าจึงเดินเข้าไปหาทันที



“คิงเรื่องถือพานอะ นายช่วยชั้นหน่อยได้ไหม” ฟ้าพูดเสียงอ้อนวอน



“ทำไมอีกละ เธอนี่วุ่นวายจริงๆเลย จะเอาไงว่ามา” ทำเสียงหงุดหงิดใส่อีกแล้ว



“ก็จะให้ช่วยถือแทนขลิบเลยได้ไหมละ ยังไงๆนายก็ซ้อมมาได้ 2 วันแล้วนี่นะ นะ” ฟ้าพูดพลางส่งสายตาอ้อนวอน  



“เอาอย่างนั้นเหรอ ไม่รู้นะขอคิดดูก่อน ไว้จะบอกแล้วกัน ตอนนี้เราง่วงละ” แล้วคิงก็หันไปนอนทันที แต่จริงๆแล้วเขารู้สึกดีใจลึกๆมากกว่าที่มีโอกาสอยู่ใกล้ๆฟ้าแบบนี้



“ตาบ้าเอ๊ย จะเรื่องมากเล่นตัวไปถึงไหนนี่ ชั้นยอมลงทุนมาอ้อนวอนนายแล้วนะ” ฟ้าคิดในใจ

“ถ้านายตกลงก็บอกด้วยแล้วกันนะ ชั้นไปละ” แล้วฟ้าก็เดินจากไป



ฟ้าออกไปหาพวกโบว์กับเกมส์ที่ห้องของ 2 คนนั้นพร้อมเล่าเรื่องให้ฟัง



“ท่าทางแกนี่จะเหนื่อยมากเลยสินะฟ้า น่าสงสาร ดูสิหน้าแก่ลงไปตั้งเยอะแหนะแกว่าไหมโบว์” เกมส์หัวเราะเบาๆ



“ตกลงว่าแกจะช่วยชั้นหรือว่าหัวเราะชั้นกันแน่เกมส์ เพื่อนบ้า” ฟ้าหันไปค้อนเกมส์วงใหญ่



“ชั้นว่านะพวกแกอย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย นายนั่นอาจจะยอมช่วยก็ได้นะเพราะเท่าที่ผ่านมา เขาก็ยอมช่วยตลอดแล้วนี่” โบว์พูดดูน่าฟัง



“อืม นั่นสิชั้นก็ว่าอย่างนั้นแหละแต่ยังไม่ทันได้พูดไปเท่านั้นเอง แหะๆ” เกมส์เออออตามทันที



“ชั้นก็ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะเรื่องจะได้ง่ายๆขึ้นไง ไปหาอะไรกินกันก่อนเหอะหิวละ” ฟ้าพูดจบก็เดินนำเพื่อนๆออกไปทันที



“อะไรของเขานะจะมาก็มาจะไปก็ไป” เกมส์บ่น



“แกยังไม่ชินกับมันอีกเหรอ ไปเหอะเดี๋ยวตามมันไม่ทันนะ” โบว์ตอบแล้วลากเกมส์ไปทันที ฟ้ามักจะคิดอะไรเร็วแบบนี้เสมอ จนบางครั้งเพื่อนของเธอก็ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่



แล้วเย็นนั้นคิงก็มาช่วยฟ้าซ้อมถือพานจริงๆเรื่องราวดูท่าทางว่าจะสวยงามถ้าไม่เกิดเรื่องเสียก่อนในวันถัดมา อาจารย์ประจำชั้นรู้เรื่องที่ฟ้าเปลี่ยนคู่ถือพานจากเพื่อนๆในห้องที่ยังอยากแกล้งฟ้าไม่เลิก



“ปลายฟ้า ทำไมเธอถึงได้ไม่ไปซ้อมถือพานคู่กับวิรุจเขา” อาจารย์ประจำชั้นพูดขึ้น



“คือหนูบอกเขาแล้วตั้งแต่ซ้อมครั้งแรก แต่เขาไม่ยอมไปเลยนี่คะตั้งแต่วันแรกแล้วด้วย หนูก็เลยให้ชนาณัฐเขาไปแทน เพราะอย่างน้อยเขาก็เป็นหัวหน้าห้อง” ฟ้าตอบไปตามความจริง



“แต่ทำไมเธอไม่ปรึกษาคนอื่นๆในห้องก่อนไม่ไหวเลยนะ แต่ก็ช่างเถอะยังไงครูก็ยังดีใจที่เธอรู้จักแก้ปัญหาที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกแล้วกันมันไม่ดีนะ” อาจารย์ยิ้มนิดๆ



“ค่ะอาจารย์” แล้วฟ้าก็นั่งลง เธอยังคงงงกับท่าทางของอาจารย์ไม่หาย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเธอตามไม่ทันจริงๆ



เพราะเหตุการณ์นี้เองเป็นต้นเหตุที่ทำให้ฟ้าและคิงได้รู้จักและสนิทกันมากขึ้น พูดกันมากขึ้นจากที่ฟ้าเคยว่าคิงว่าเก๊กตอนนี้ก็เริ่มหายไป พูดถึงให้เพื่อนๆฟังถึงเขาในแง่ดีมากขึ้น



ซึ่งเพื่อนๆของฟ้าต่างสังเกตพฤติกรรมของทั้งคู่ และก็เริ่มล้อกันแล้วว่า ทั้ง 2 คนนี้น่าจะมีอะไรพิเศษกันแน่นอน ทั้งเพื่อนในห้องและเพื่อนทั้ง 2 คนของเธอ