ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fiction จุงกิ*อาอิน] After Party รักอินดี้...พี่จัดให้

    ลำดับตอนที่ #4 : After Party รักอินดี้...พี่จัดให้! - ตอนที่ 4 ไปดูคอนเสิร์ต JYJ กัน !!

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 54


    [Fiction : After Party รักอินดี้...พี่จัดให้!] (Joongsik Joongki*Ahin) ตอน 4

    Author : bluesherbet

     

    “นักแสดงหนุ่ม อ. ดังแล้วหยิ่ง ซดเกาเหลาซูเปอร์สตาร์ ย.” ทีบีพูน

    “ติสต์แตกอีกคน อ. เมิน ย. ปิดโทรศัพท์หนี” – ผู้จัดงานออนราย

    “ลืมบุญคุณข้าวแดงแกงร้อน!! อ. เมินไม่ร่วมชมคอนเสิร์ต หลังเกาะบารมีซูเปอร์สตาร์ ย. ดัง” ก๊อบสิบสะตอ

    ฯลฯ

     

    อะไรกันเนี้ยยยยย.... T^T

    ไม่ถึงชั่วโมงหลังจากมิคกี้ยูชอนทวิตตัดพ้อ นักข่าวเว็บไซต์ก็เต้าข่าวเรื่องผมกันสนุกปาก

    ผมคงเป็นคนแรกและคนเดียวในโลก ที่ได้แอนตี้แฟนเพิ่มเป็นหมื่นเพียงแค่ไม่รับโทรศัพท์เพื่อน T^T

    ...

     

    เอาวะ... เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้...

    ในเมื่อเราตายเพราะตัวอักษรในเน็ต เราก็ต้องกู้ชีพตนมาด้วยตัวอักษรในเน็ตเช่นกัน (คารมคมคายไหมครับ..)

     

    “...ย่าห์...โนรน... ข้าจะปิดหรือเปิดมือถือแล้วมันธุระกงการอะไรของเจ้า...”

    ไม่เวิร์กครับไม่เวิร์ก...ขืนผมใช้บทสนทนาของกอลโอเหมือนแต่ก่อน มีหวังยิ่งโดนเมนชั่นด่า

     

    “ขอโทษนะยูชอน ต่อไปฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว ให้อภัยกับความเฟอะฟะของฉันด้วย...*กอดขา*”

    เออ... อันนี้มันจะดูน่าสมเพชไปนิด ผมควรมีศักดิ์ศรีบ้างใช่ป่ะ?

     

    @seeksik : @6002TheMicky ชั้นตั้งตารออยากให้วันเสาร์มาถึงเร็วๆจังเยยย ยูชอนี่ ยู๊ชโยนี่ ยุกชอนนี่ ยู๊ทโยนี่ ยุทฮยอนี่~ฮิฮิ้ววว

    เอาแบบนี้ล่ะฟะ TT____TT เนียนแบ๊วใส่มันไปเลยละกัน....ยอมเสียลุคดีกว่าเสียศักดิ์ศรี...

     

    ได้ผลครับ ...เมนชั่นถล่มทลายดังพายุนาร์กิส... เกือบ 100% ชื่นชมในมิตรภาพอันแน่นแฟ้นระหว่างผมกับยูชอน อารมณ์ของคนในเน็ตนี่ก็เปลี่ยนเร็วเสียจริง เพียงแค่เห็นตัวอักษรเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น.. เมื่อการเสนอข่าวกลายเป็นธุรกิจแบบจานด่วน ผู้คนก็เลยมีวัฒนธรรมเสพข่าวแบบจานด่วนไปด้วย บางทีเห็นข้อความที่ RT กันเยอะๆ ยังไม่ทันได้ใช้สมองกรองข่าวก็หลงเชื่อกันแล้ว...เฮ้อ...

    อย่างไรก็ตาม... ตอนนี้ผมก็เริ่มสบายใจแล้วล่ะ...เข้าเฟซบุคไปเล่นเกมแฮปปี้คนเลี้ยงหมูดีกว่า...คิกๆ

     

    อ้าว...แล้วนี่มันเพจอะไร?

     

    “มั่นใจคนเกาหลีเกินล้านคน เชื่อว่า ยูอาอินไปชมคอนเสิร์ต JYJ วันเสาร์นี้”

     

    ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!

    มีคนกดไลค์เพจนี้ไปแล้ว 4 หมื่นกว่าคน

    มามั่นจงมั่นใจอะไรนักหนา.... ตรูยังไม่มั่นใจตัวเองเลยหอยยยยยยยยยยยยยยย TT_________TT

                     

                    .

                    .

                    .

                    สรุปว่าฝนจะตก น้ำจะท่วม ส้วมจะเต็ม ผมก็ต้องไปคอนเสิร์ตที่ว่านั่นใช่มั้ยอ่ะ งื่อออ....

                    อยากจะอัพสเตตัสบรรยายความคับข้องใจเป็นตัวอักษรเฮียโรกราฟฟิก T^T

     

                    ผิดอย่างที่คาดไว้เสียเมื่อไหร่ ก่อนถึงงานคอนเสิร์ต JYJ ไม่กี่วัน เกาหลีก็ถูกพายุหิมะถล่ม แม้แต่หลังคาสนามที่อยู่เอ้าท์ดอร์ก็ยังพังลงมา JYJ ต้องแสดงคอนเสิร์ตท่ามกลางอุณหภูมิติดลบ... ผมล่ะนับถือสปิริตของ ยูชอน แจจุง และจุนซูเลย ที่กัดฟันสู้มาได้ถึงขนาดนี้ และก็ต้องนับถือสปิริตของแฟนๆ ด้วย ที่ลงทุนฝ่าความหนาวมาชมคอนเสิร์ต

                    เห็นแฟนๆ สำแดงกำลังขนาดนี้ ชายอกสามศอกอย่างผมก็จะยอมแพ้ไม่ได้

    เอาวะ!!! ยอมแข็งตายคาคอนฯดีกว่าหมดอนาคตในวงการบันเทิง

     

    ผมเดินเข้าห้องพักศิลปินหลังเวทีอย่างอกผายไหล่ผึ่ง... อ่ะแฮ่ม เป็นใครก็ต้องยืดล่ะครับ ซูเปอร์สตาร์เชิญเรามางานในฐานะแขก VIP ทั้งที .. (ปกติได้แค่ตั๋วฟรีเฉยๆ อ่ะ -*-)

    ดูเหมือนทีมงานทุกคนจะสาละวนทำงานกันยกใหญ่ เดินกันให้ควั่กไปหมด

     

    “ไง...อาอิน..”

    แจจุงเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาทักและตบไหล่ผมปุๆ

    “หวัดดีแจจุง”

    “เรียกแจจุงฮยองสิ!! ฉันเกิดปี 1985 นะ...”

    จะรู้มั้ยล่ะ T^T กะ...ก็ประวัติแกเขียนไว้ว่า 1986 ไม่ใช่รึ...

    “ยูชอนแต่งตัวอยู่ ฉันบอกให้โคดี้ช่วยตามแล้ว เอ้า!! เซ็นนี่ให้ฉันหน่อย”

    สิ่งที่แจจุงยื่นมาคือซีดีเพลงประกอบละคร Sungkyunkwan Scandal เอ๊ะ...มันน่าจะเป็นผมที่ขอลายเซ็นเขามากกว่า

    “หะ...ให้เซ็นว่าอะไรครับ... แจจุงฮยอง”

    “ก็ประโยคนั้นไง...ที่นายพูดบ่อยๆ ในละครน่ะ... อะไรนะ... ไปให้พ้นนนน

    “ไป...ให้พ้น????”  เอางี้จริงดิ่??

    “เซ็นไปๆ อย่าทำหน้างง”

    แล้วผมก็เซ็นไปว่า ถึงแจจุง....ไปให้พ้น ...จากยูอาอิน

    อะไรของเค้าฟะเนี่ย??? อินดี้กว่าตรูอี๊กกก....

     

    นั่น...เพื่อนผมเดินหน้าผากใสมาแต่ไกล เพื่อแก้ข่าวเกาเหลา ผมควรปรี่เข้าไปกอดเขาแน่นๆใช่มั้ยครับ

    “สวัสดี ยู...ช....”

    “เฮ้ยยยยยยยย..... พี่ซองพิล!!!!!!!! มาตั้งแต่เมื่อไหร่ หวัดดีค้าบลวกเพี่ยยยย~~

    ง่ะ... T^T ยูชอนโผเข้าไปกอดพี่คังซองพิลแทน มา(แย่งซีน)ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พี่ซองพิลก็คือคนที่เล่นเป็นอิมบยองชุน ลูกกระจ๊อกประธานนักเรียนน่ะครับ ในกองถ่ายคู่นี้สนิทกันมาก ถึงขนาดสาบานกันเป็นพี่น้องเลยทีเดียว พี่ซองพิลซื้อขนมและเหล้าติดมือมาด้วย คงจะถูกใจคู่คิตตี้ขี้เมาเอามากๆ 3 คนนั้นดูเฮฮา หยิบมือถือมาถ่ายรูปกันไม่ได้หยุด..

    ผมเดินคอตกเข้าไปด้านใน ในหูเหมือนได้ยินเพลงพี่เบิร์ด ฉันมาทำอะไรที่นี่...ฉันมาทำอะไรที่นี่คลอตลอดเวลา

    ทำไมถึงได้ไร้ค่าดุจดังอากาศธาตุได้ถึงเพียงนี้นะตรู.... TT________TT

     

    “อ้าว...คุณอาอินนนน”

    เสียงแหบๆ แต่ใสแจ๋วดังขึ้นมา หันไปมองอีกที เซียจุนซูนั่นเอง เขาเดินมาใกล้ๆและส่งยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร

    “มาเหนื่อยๆ ดื่มน้ำมะพร้าวหน่อยมั้ยครับ..”

    เดาว่าเซียจุนซูคงชอบมะพร้าวมาก เพราะขนาดอากาศติดลบเขาก็ยังดื่มน้ำมะพร้าวใส่น้ำแข็ง

    “ขอเป็นโกโก้ร้อนดีกว่าครับ”

    ผมกำลังจะเดินไปหยิบแก้ว แต่เซียจุนซูกลับเดินไปชงโกโก้มาให้ผมก่อน ผมรับมันมาถือในมือ สัมผัสได้ถึงความหวานและอบอุ่นทั้งของโกโก้... และคนชง

    “นั่งก่อนสิครับอาอิน”

    “ขอบคุณครับคุณเซียจุนซู”

    “เรียกจุนจังเฉยๆก็ได้ครับฮิยะๆ อ๊ะ...จริงสิ...ผมทำคัพเค้กมาเผื่อทุกคน อาอินลองทานดูสิครับ...รับรองว่าท้องไม่เสียแน่ๆ”

    เซียจุนซูยื่นคัพเค้กที่มีรูปปลาโลมาตัวเล็กๆ ว่ายอยู่บนซอฟท์ครีมสีฟ้า... น่ารักสมตัวเขาจริงๆ

    “ผมอยากให้อาอินวิจารณ์ฝีมือผมหน่อย ทราบว่าตอนที่เล่นภาพยนตร์แอนทีค อาอินได้ไปเรียนทำเบเกอรี่กับสถาบัน กอร์ดอง เบลอ มาด้วย...”

    “อร่อยมากครับจุนจัง น่าจะเปิดร้านขนมนะครับเนี่ย”

    “จริงเหรอครับ ฮิยะฮ่าๆ”

    เซียจุนซูหัวเราะเสียงใส  เขาชวนผมคุยอีกหลายต่อหลายเรื่อง บอกว่าตัวเองเป็นแฟนละคร Sungkyunkwan Scandal ตัวยง อินจัดถึงขนาดอยากไปร่วมภารกิจตามหากึมดึงจีซากับพวกเราด้วย... แม้ช่วงถ่ายทำละครผมจะเห็นเขามาเยี่ยมกองแค่ 1-2 ครั้ง (แถมผมยังแทบไม่ได้คุยกับเขาเลย) แต่เรากลับสนิทสนมกันอย่างง่ายดาย ...ผู้ชายคนนี้ช่างอ่อนโยนและบริสุทธิ์เสียจริงๆ..... อ้า....คิมจุนซู เทวดาตัวน้อยผู้น่ารักของผม..

    เสียดายที่คอนเสิร์ตจะเริ่มอีกไม่ถึง 1 ชั่วโมงข้างหน้า...ไม่อย่างนั้นผมจะกลับไปทำป้ายไฟเซียจุนซูอันใหญ่ๆเลย

    “ที่บ้านผมเปิดร้านพิซซ่า ขอเบอร์อาอินหน่อยสิ...”

    “ผมจะเปิดเครื่องเฉพาะช่วงค่ำๆ เท่านั้นนะครับจุนจัง... ศูนย์...แปด...เก้า...”

    สาบานว่าผมไม่เคยให้เบอร์โทรใครง่ายดายขนาดนี้.... แต่คนน่ารักอย่างจุนซูไม่ให้ก็บ้า...

    “คิกๆ เมมเรียบร้อยแล้วครับ วันหลังผมจะโทรไปชวนนะ”

    ผมหม่ำคัพเค้กอย่างเหม่อลอย....จากนี้ไปผมคงหายจากโรคมือถือโฟเบียซักที

     

    “ครีมติดปากแน่ะ!!!

    เสียงนั้นทำให้ผมสะดุ้งสุดตัว จะไม่ให้สะดุ้งได้ไงครับ ก็เจ้าของเสียงนั้นคือ ซะ....ซงจุงกิ

    “จุงกิฮยอง? มาได้ไงครับ”

    “เอ้า! ไม่รู้หรอกเหรอ ยูชอนเชิญนักแสดงนำทุกคนมางานนี้ แต่มินยองติดถ่ายละครต่างจังหวัดมาไม่ได้”

    หมดกัน อุตส่าห์คิดว่าตัวเองเป็นแขกรับเชิญระดับโคตรวีไอพีของงานนี้อยู่คนเดียว T^T

    “กินยังไงให้เลอะเทอะมานี่!!! ชั้นเช็ดให้”

     

    เขาเอานิ้วโป้งป้ายเค้กที่ติดปากผมเข้าปากตัวเองหน้าตาเฉย... เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เขาล่วงล้ำอธิปไตยริมฝีปากนี้ T^T

     

    แชะ!!!!

     “กรี๊ดดดดดดด...... กอลริม.... กอลริม อีส เรียลจริงๆด้วย” เซียจุนซูกรีดร้องกับรูปในกล้องมือถือตัวเอง “นอกจอพวกคุณก็สวีทกันเหมือนในละครเลยอ่ะ ฮิยะฮ่าๆๆๆ”

    เหมือนผมจะเห็น หางปิศาจ งอกออกมาจากใต้ปีกเทวดาตัวน้อย...

    “มัน...ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับจุนจัง TT___TT”

    “ไม่ต้องปิดหรอกครับ ผมว่าแฟนละครเค้ารับได้ทุกคน”

    “รับได้? หมายถึงยังไงครับ”

    “ก็ กอลริม อิส เรียลน่ะสิ แฟนละครคนไหนดูแล้วไม่จิ้นบ้างล่ะ ฮิยะฮ่าๆ ผมขออนุญาตทวิตรูปที่ถ่ายเมื่อกี้นะ”

    “มะ..................ม่ายยยยยยยยยยยยย”

    ผมรีบเข้าไปตะปบมือถือจากมือจุนซูด้วยความเร็วแสง

    “พวกคุณคงอยากคบกันเงียบๆ ไม่ให้คนอื่นรู้ใช่ไหม”

    คือตรู....ยังไม่ได้คบอะไรกับไอ่หน้าขาวนี่เลยครับ...อย่าโมเม

     “..ได้ๆ แฟนบอยที่ดีอย่างผมต้องช่วยปิดเรื่องนี้เป็นความลับนะ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนอย่างหนึ่ง...คือ ผมอ่านซองคยูนกวานเวอร์ชั่นนิยายด้วยอ่า... เห็นว่าในนั้นมีฉากยงฮากับแจชินจุ๊บกันด้วย แต่เวอร์ชั่นละครตัดออกไป...นี่ผมทำการบ้านมาดีใช่ไหม ฮิยะๆ  พวกคุณจะช่วยเล่นฉากนั้นให้ดูเป็นขวัญตาได้มั้ยอ่า...”

    “ไม่ได้หรอกครับ พี่จุงกิเขาคงไม่ตก...........”

    ฟอดดดดดด !!!!

    เฮ้ยยยย... ยังไม่ทันขาดคำ จุงกิฮยองหอมแก้มผมฟอดเบ้อเริ่ม นี่มันอะไรก๊านนนน.... T^T

    “กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆ รักกันนานๆนะครับคุณสองคน”

    “ฮ่าๆ ขอบคุณครับ” แน่ะ จุงกิฮยองก็เล่นด้วย

    “คุณจุงกิครับ จะว่าอะไรมั้ย ถ้าผมจะตะโกนลงมาจากบนเวทีว่า กอลริม อิส เรียลลลลล คุณก็ลุกขึ้นยืนแล้วแจกวิ้งให้ผมแบบที่คูยงฮาชอบทำอ่าาาาาาาา~” จุนซูทำหน้าแบ๊วกระเซ้าพี่จุงกิ

    “ด้วยความยินดีครับ... เดี๋ยวผมแถมท่า หมุนติ้ววววให้อีกท่าด้วยดีมั้ยยยย”

    “กรี๊ดดดดดดๆๆๆ แบบนี้ล่ะครับที่ผมต้องการ นา คูย๊งฮา ดาาาาาา คุณจุงกิสุดยอดไปเลย”

    ฮือๆๆ ตรูอยากตายยยย TT____________TT

     

    ทีมงานเดินเข้ามาบอก JYJ ว่าให้เตรียมพร้อมขึ้นคอนเสิร์ตได้แล้ว ผมกับจุงกิก็เลยเดินไปประกบถ่ายรูปคู่กับมิคกี้ยูชอน โดยที่ผมยังไม่ได้คุยกับเขาซักกะคำ

    เอาเถอะครับ ถ่ายให้เสร็จๆสิ้นๆ จบงานนี้ไปผมคงไม่ได้เจอไอดอลประหลาดๆ แบบนี้อีกละ....

     

     

    แต่เอ๊ะ....

     

     

     

    ผมให้เบอร์มือถือกับเซียจุนซูไว้นี่นา......มายก๊อดดดดดดดด T^T

    ชีวิตต่อไปของผมจะดำเนินไปเช่นไร หมอนั่นมีรูปคู่กอลริมเป็นตัวประกันด้วยจอร์ชชช...

     

     

    จบจากคอนเสิร์ตนี้ผมกะว่าจะไปปรึกษาพี่ริว จิตสัมผัส T^T

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×