ฉั น อ ย า ก เ ขี ย น นิ ย า ย

ลำดับตอนที่ #3 : {จดหมายจากแดนไกล ฉบับที่ 2}

ฉบับที่ 2

บนหลังวิหคอัศนี

ถึง สไก่

วันที่ 19 เดือน 9 Sw.3121

อะไรกัน อย่ามา แค่ฉันจากนายมาสองอาทิตย์แค่นี้ทำเป็นลืมใช่ไหม จำไม่ได้หรือไงฉันนางมารสะท้านฟ้า นางฟ้าสะท้านแผ่นดิน ลืมไอซิสผู้นี้ไปได้ยังไง มันน่านัก มัวแต่เที่ยวเล่นอีกตามเคยล่ะสิ คงลืมไปแล้วใช่ไหมว่าก่อนจะข้ามมิติตามฉันมาที่จักรวรรดิเซอวิลเนเวียให้เอาสร้อยคอที่อยู่ในสุสานมาด้วย อ้อแล้วก็ไปจิ้กขนมของวังหลวงที่อยู่ใกล้เมืองที่เพิ่งปล้นมาให้ด้วยล่ะ ตอนนั้นที่ไปเดินเล่นกันยังจำได้ใช่ไหมว่ามันอร่อยมาก

อ้อ นายมันแย่มากเลย ทำไมถึงต้องส่งมาตอนที่ไม่ว่างรับด้วยนะ รู้ไหมมันจุกจิกแค่ไหนกับการที่ต้องเขียนจดหมายตอบแล้วใช้เวทย์ลวงตาพวกผู้พิทักษ์ว่ากำลังนั่งหลับอยู่น่ะ

เอ้อ เพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อครู่นี้เอง รู้สึกว่าทางจักรวรรดิกำลังจะทำอะไรใหญ่ๆสักอย่าง ได้ยินมาจากพวกแม่ค้าที่ท่าเรือน่ะ ไม่รู้ว่าข่าวรั่วได้ยังไง นึกว่ารู้กันแค่ไม่กี่คนซะอีก รู้อย่างนี้ฉันคงไม่ต้องปิดหน้าปิดตาแล้วล่ะมั้ง เพราะยังไงข่าวโครงการที่ฉันต้องเข้าร่วมนั่นมันรู้กระจายมายันเมืองท่า

อ้ะ ใช่แล้ว ต้องนินทาเจ้าพวกขบวนการห้าสีที่คอยติดตามฉันซะหน่อย รู้ไหม ตอนที่เข้าพักห้องน่ะมีคนจะขอนอนเฝ้าระวังให้ฉันด้วยนะ น่าเกลียดสุดๆ นายก็รู้ว่าฉันมองตาแค่ปราดเดียวก็รู้ว่ามันอยากเชื่อมสัมพันธ์กับฉันขนาดไหน ให้ตายเถอะ ไม่รู้ว่าจะมาเฝ้าระวังหรือจะมาทำให้ฉันระวังกันแน่

แต่ก็เถอะ แค่ระดับคนชั้นสูงของจักรพรรดิแค่นี้มันไม่คณามือฉันเท่าไรหรอก นายก็น่าจะรู้ว่าพวกผู้พิทักษ์อะไรนั่นไม่ได้ส่งมาคุ้มครองฉันเท่าไรหรอก มันก็แค่ส่งมากันท่าไม่ให้ฉันออกนอกเส้นทางเถลไถลไปมากกว่านี้ก็เท่านั้นแหละ

แต่มันจะได้จริงเร้อ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ในวังกำลังวุ่นวายองค์จักรพรรดิคงให้องครักษ์ประจำพระองค์มารับฉันแน่นอน

รู้ไหมว่าการใช้ชีวิตบนหลังวิหคอัศนีมันทำให้ฉันเบื่อขนาดไหน เพราะว่าฉันต้องใช้ที่หลับที่นอนร่วมกับพวกผู้พิทักษ์นั่นน่ะสิ พวกนั้นรู้ว่าฉันเป็นคนสำคัญขององค์จักรพรรดิคงคิดจะประจบแข้งเลียขาขึ้นเป็นตำแหน่งใหญ่กว่านี้ แต่โทษทีเถอะ ถึงฉันจะเป็นคนสำคัญขององค์จักรพรรดิแต่องค์จักรพรรดิไม่ได้เป็นคนสำคัญของฉันเฟ้ย ให้ตายสิ

อ้อแล้วก็นะ รู้ไหมพวกนั้นน่ะ พยายามอยากจะเข้าหาฉันมากเลยนะ แต่ก็นะ นายก็รู้ว่าฉันเบื่อสุดๆไปเลย เพราะทุกครั้งที่พวกนั้นพยายามจะคุยกับฉัน เสียงในสมองด้านชั่วของพวกมันก็ดังเข้าหัวฉันแล้ว เพราะอย่างงี้ไงล่ะฉันเลยบอกให้นายมาพร้อมกับฉัน

สกายเอ้ยยย แกนะแก ทำให้ฉันลำบาก ถ้ามาด้วยกันอย่างน้อยก็น่าจะมีไม้กันหมาบ้างแต่นี้อะไร ปล่อยให้สาวน้อยอย่างฉันเดินทางคนเดียวกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก เป็นเพราะนายมัวแต่ห่วงสมบัติอะไรของนายนั่นแหละ

            พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน พวกนั้นกำลังจะเข้ามาปลุกฉันให้กินข้าวอีกแล้ว ไม่กินพร้อมกันก็ไม่ได้นะ อ้างว่าพวกเราต้องอยู่ด้วยกันอีกนานทำอะไรก็ควรจะต้องอย่างงั้นอย่างงี้ หรือจะบอกพวกนั้นไปดีว่าฉันไม่ต้องกินก็อยู่ได้ นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องรับผิดชอบเรื่องนั้นฉันคงไม่มาทำอะไรอย่างนี้ให้เมื่อยหรอก

            พอแล้วๆ ฉันต้องไปแล้ว อย่าลืมสร้อยกับขนมที่ขอไว้ล่ะ รีบตามมาให้ไว อ้อ ช้าๆก็ได้ ฉันจะได้ตะลุยสถานที่ลับคนเดียว

จาก นางมารสะท้านฟ้า

นางฟ้าสะท้านแผ่นดิน

ไอซิส ผู้งามเลิศในปฐพีไม่มีใครเทียมได้