บารามอส อีกหนึ่งความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนพิเศษ โรเวน-วิเวียน100%

               เงิ่มแบบว่าตอนนี้อู้นานอย่างแรงเลยเรางั้นแต่งหน่อยล่ะกัน

               "พี่หญิง....."เสียงหวานใสเสียงหนึ่งดังขึ้นมาข้างหลังแม่ตัวยุ่งที่ตอนนี้สะดุ้งโหยงกับเสียงเรียกที่ไม่ได้ยินมานาน  "ง่ะมาแล้ว...."เฟรินพึมพัมเซ็งๆก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้คนเรียกอย่างเอาใจ "ไงฮะน้องหญิงคนดีของผม เป็นไงบ้างฮะสบายดีรึเปล่า"

           "สบายดีสิค่ะพี่หญิง   ว่าแต่เมื่อไหร่พี่หญิงจะเปลี่ยนวิธีพูดสักทีละคะ" แล้วเมื่อไหร่น้องสาวจะเลิกเรียกผมอย่างนั้นสักทีอะขนลุก(ถ้าสองคนนี้เปลี่ยนวิธีพูดฟ้าได้ถล่มแน่ว่างั้นมะ) "หืมนั้นจักรพรรดินีวิเวียน นานีย่านี่นามาได้ไงอะ"ลูคัสที่เพิ่งเดินมาถามเฟรินงงๆพร้อมกับโค้งทำความเคารพแบบผู้ชายให้ด้วย (มาอีกรายละพวกลืมเพศตัวเองเนี้ย)(ไม่ได้ลืมนา... เฟริน ลูคัส)
  
             "พี่ลูคัสฮะ นี่น้องสาวผมฮะ"เฟรินแนะนำ "เฟรินแกจะเล่นของสูงมากไปแล้วมั้ง"ลูคัสไม่เชื่อแม้แต่น้อย "555เรื่องจริงนะพี่ไม่เชื่อลองถามเจ้าตัวดูสิ"เฟริรยักคิ้งกวนๆไปให้ "จริงค่ะเจ้าหญิงลูคิน่าเรานับถือพี่หญิงเฟลิโอน่าเหมือนพี่สาวแท้ๆจริงๆ"วิเวียนตอบยิ้มๆไปให้ "อ้าวงั้นถ้าชั้นจะไม่ใช้พวกคำราชาศัพท์ก็คงไม่ว่านะ คุณน้องสาว"ลูคัสยิ้มกลับไปให้เช่นกัน

          "โห้ยพี่ทีแบบนี้เอาใหญ่เลยนะ"น้องสาวแซวเข้าให้"โหยเฟรินอะก็คนมันขี้เกียจพูดนี้"คูคัสค้อนไปให้หนึ้งที "ฮิๆดีเหมือนกันคะวิเวียนจะได้มีพี่สาวเพิ่มอีกคน"วิเวียนยิ้มออกมาอย่างน่ารักซะจนสองพี่น้องเคลิ้มไปพักนึง "มีน้องแบบนี้รักตายเลยเนอะเฟริน" ลูคัสพูดเหม่อ "ใช่เลยพี่"

  
                     "จักพรรดินี วิเวียนนานีย่าทรงมาทำอะไรที่นี่พะยะค่ะ"โวเวณเดินมาพร้อมกล่าวทักอย่างแปลกใจ "เราจะมาหาพี่สาวของเรา แล้วท่านเกี่ยวอะไรด้วย"วิเวียนตอบเสียงแข็งกลับไป "ไม่เกี่ยวหรอกกระหม่อน แต่พระองค์ไม่ควรทิ้งเวนอลมาโดยไม่มีเหตุจำเป็น"โวเวนกล่าวติเตือนเป็นนัยๆ "เวนอลของเราเข้มแข็งดี ไม่จำเป็นให้เจ้าชายต่างแดนอย่างท่านต้องมาเป็นห่วง"วิเวียนตอบกลับไปอย่างไม่ใยดี

                      "เช่นนั้นกระหม่อมขอตัว"โรเวนถอนหายใจปลงๆพร้องกล่าวลา "เราก็ไม่ได้รั้งท่านไว้นี่"วิเวียวพูดอย่างไม่ใยดี หลังจากเจ้าชายแห่งเจมิไนเดินจากไปเฟรินก็อดที่จะเอ่ยขึ้นมาอย่างแปลกใจไม่ได้ "โหน้องหญิงไปฝึกพูดเย็นชาใส่พี่โรเวนสำเร็จมาจากไหนเนี้ย แต่ก่อนต้องมีหลุดบ้างแล้วนะเนี้ย!!"ลูคัสหันไปทำหน้างงๆใส่น้องสาวเพราะต้องการคำอธิบายเร่งด่วน "เอ่อไว้เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังหลังละกัน"ฝ่ายน้องสาวก็ได้แต่กระซิบบอกพี่ไปเบาๆ

                     "หญิงเดินทางมาเหนื่อย หญิงขอไปพักก่อนนะคะ"น้องสาวคนสวยของเฟรินขออนุญาตพร้อมยิ้มให้อย่างน่ารัก "ได้อยู่แล้วฮะ พักให้สบายเถอะ พี่ไม่หนีไปไหนแน่นอน"วิเวียนยิ้มให้อีกรอบแล้วหันไปหอมเบาๆตรงแก้มของเฟริน "พรุ่งนี้หญิงจะมาใหม่ค่ะ"มีน้องสาวมันดีแบบนี้นี่เองเฟรินคิดขึ้นมาอย่างปลื้มใจ



                      "เฟรี่บอกหน่อยซินายไปหาน้องสาวมาจากไหนเหรอ พี่ชักอยากได้บ้างแล้วนา...."ลูคัสเอ่ยแซวยิ้มๆ "โหพี่แล้วผมไม่น่ารักเหรอฮะถึงอยากได้คนอื่นแทน"เฟรินทำน้ำเสียงน้อยใจอย่างหน้าหมั่นไส้ "ฮึๆๆๆ แล้วเฟรี่คิดว่าตัวเองน่ารักเหรอ"ลูคัสพูดยิ้มๆ "ว้าก...พี่อ่ะผมไม่คุยด้วยแล้วไปหาไรกินดีกว่าเซ็งเลยอะ "โถๆๆๆเฟรี่อย่าเพิ่งงอนซิ พี่ยังอยากฟังเรื่องน้องหญิงของนายอยู่นะ"ลูคัสรีบง้อ "ไรอะคำก็วิเวียนสองคำก็วิเวียน...อะจริงซิให้พี่ช่วยดีกว่า"เฟรินทำท่าเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ "ถ้าสนุกจะเล่นด้วยก็ได้"ลูคัสพร้อมขยับยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งไปให้


               "โฮ่สนุกแน่นอนฮะถ้าพี่อยากเห็นเจ้าชายแห่งเจมิไนมาดหลุด"น้องสาวยืนยันความสนุกให้จนอีกฝ่ายยิ้มกว้างขึ้น แค่คิดว่าเจ้าคนที่ยิ้มวางมาดนั้นจะหลุดมาดก็สนุกขึ้นมาแล้ว หึๆๆๆๆ "งั้นเราก็ต้องมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ จัดการเจ้านั้นคงไม่ใช่ง่ายๆ"ลูคัสออกความเห็น "แน่นอนฮะ ผมเองก็คิดไว้แล้ว ตอนอยู่ในเดมอสทำไม่ได้เพราะติดหลายอย่าง แต่คราวนี้ล่ะผมจะทำให้สองคนนี้คืนดีกันให้ได้!!!"



                "แล้วนายจะให้พวกเราช่วยอะไรรึเปล่าล่ะ"โร ครี้ด คิล โผล่ออกมาพร้อมรอยยิ้มนึกสนุก "อ้าวพวกนายเป็นถ่ำมองรึไงฟังคนอื่นเค้าคุยกัน"เฟรินเอ่ยเคือง ป้อมนี่มันยังไงกันนะถึงมีแต่พวกชอบแอบฟัง(แกด้วยเหอะ) "โหยไอ้เราก็หวังดีอยากจะช่วยหรอกนะ"ครี้ดพูดตัดพ้อเหมือนน้อยใจ "พอเลยพอเลยแกอะเห็นแล้วอยากถีบ ลูคัสเริ่มคันเท้ายิบๆ "แล้วตกลงมีแผนรึยัง "คิลถาม "หึๆๆๆของแบบนี้มันต้องช่วยกันคิดถึงจะสนุกจริงมะ"เฟรินยิ้มหวานส่งไปให้ "แน่นอนที่สุด!!!"

                          "โฮ่เรื่องสนุก...คราวนี้คงไม่เดือดร้อนไปถึงปราสาทขุนนางอีกนะ"ทั้งแก๊งหันไปหาเจ้าของเสียงอย่างพร้อมเพรียง คนถูกมองเพียงแค่ยิ้มน้อยส่งมาให้ แต่แววตาบอกว่าถ้าเดือดร้อนมาถึงตัวเองเมื่อไหร่พวกเขาเตรียมถูกเชือดได้เลย "รุ่นพี่อาเธอร์ แฮะๆหวัดดีฮะก็ว่าจะไปหาอยู่พอดี"เฟรินยิ้มแห้งๆส่งไปให้ "กะจะไปทวงสัญญาล่ะซิ ไอ้คนมากเล่ห์" รุ่นพี่หนุ่มต่างป้อมบ่นเคืองๆ "โธ่พี่ฮะกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำไม่ใช่เหรอครับ พี่สัญญาตั้งนานแล้วว่าจะช่วยไม่เห็นคืบหน้าตรงไหนเลย"ร่างบางกล่าวอย่างไม่ไว้หน้าจนคนถูกว่าเริ่มหน้าหงิก

                       "เออๆรู้แล้วๆแค่ช่วยก็พอใช่มั้ยแค่ไม่เดือดร้อนมาถึงชั้นมากนักก็โอเค ชั้นเองก็อยากเห็นเจ้าชายแห่งเจมิไนมาดหลุดสักรอบอยู่เหมือนกัน" เมื่อเจ้าชายซาเรสพยักหน้าตกลง ไม่รู้ว่าเฟรินคิดไปเองรึเปล่า  แต่ดูท่าว่าแผนนี้มันดูเหมือนจะสำเร็จได้มากขึ้น "พวกนายมาทำอะไรกันตรงนี้"โรเวนที่เดินวกกลับมาอีกรอบเอ่ยขึ้น พร้อมกับสังหรตงิดๆว่าตัวเองอาจเดือดร้อน

                     "เราแค่มาทักทายรุ่นน้องไม่ได้หรือ"อาเธอร์เป็นฝ่ายตอบ ใบหน้ายียวนที่ส่งไปให้อีกคนนั้นไม่เผยสิ่งผิดปกติแม้แต่น้อย "รุ่นน้องท่านก็มี มาหาอะไรที่ป้อมอัศวิน หรือที่นั้นหาคนนับถือท่านไม่ได้แล้ว"โรเวนกัดเข้า "โฮ่เพราะที่หอเรามีคนนับถือมากแล้วต่างหาก เลยมาช่วยดูแลหอท่านบ้างดูท่าจะไม่เชื่อฟังกันเท่าไหร่" อาเธอร์กัดตอบ "ท่านเข้าใจผิด ป้อมอัศวินเพียงแค่มีความเป็นตัวของตัวสูงเท่านั้น ไม่เชื่อใครง่ายๆเหมือนคนปราสาทขุนนาง"เจ้าชายแห่งเจมิไนส่งไปอีกดอก "ช่างขี้ระแวงกันซะจริง"อาเธอร์บ่น "บางคนก็ไม่น่าไว้ใจ...."โรเวนชี้แจงต่อ


                 แต่ก่อนที่สองเจ้าชายหนุ่มจะเชือดเชือนกันทางวาจาไปมากกว่านี้ ก็ได้มีหน่วยกล้าตายเข้ามาห้ามทัพไว้ได้ "โรเวนมีประชุมด่วนแนะ"โซมาเนียเดิมาบอกชายหนุ่มแล้วหันเดินกลับไปเพื่อไปแจ้งข่าวคนอื่นต่อหน้าตาเฉย นี้พี่แกไม่ได้ดูสถานะการณ์ว่าไม่ควรเข้าไปขัด หรือพี่แกคิดว่ามันไร้สาระกันแน่นะ คำถามนั้นเกิดขึ้นในใจของเหล่าผู้คนที่มองหญิงสาวที่เดินจากไปโดยไม่เหลียวกลับมามอง 

     
                    "งั้นชั้นขอตัวก่อน พวกนายก้แยกย้ายกันไปได้แล้วนะ"ว่าจบโรเวนจึงหันตัวเดินไปอีกทาง เหล่าผู้ร่วมอุดมการเดียวกันต่างพากันถอนหายใจอย่างโล่งอก "เฮ้อรอดแล้ว"เฟรินพึมพัมเสียงเบา "ต้องชมฝีมือการเบี่ยงประเด็นของชั้นด้วยล่ะ"พี่กะเบี่ยงประเด็นหรือแค่อยากชวนเขาทะเลาะด้วยกันแน่ครับ ท่าทางดูมีความสุขซะ....

                
                     "มอมเหล้า!!!"ภายในห้องของเจ้าชายแห่งซาเรส ยังมีชาวป้อมอัศวินอยู่สามสี่คนที่นั่งล้อมวงรวมกลุ่มวางแผนกันด้วยความสามัคคีกันแบบที่เห็นได้ยากนัก "เอ่....ผมว่าออกจะเสี่ยงไปสักหน่อย..."ครี้ดชักไม่แน่ใจแล้วซิ "อย่าห่วงเจ้านั้นนะแค่ชั้นท้า ฮึๆๆๆๆต้องซดฮวกๆจนเมาไปข้างนั้นล่ะ"อาเธอร์อธิบายแผนการด้วยสีหน้าสะใจเป็นพิเศษ เอ๊ะหรือว่าสองคนนี้เขาไปมีเรื่องกัน แล้วมาใช้พวกเราไปแก้แค้นแทนนะ

                  "นั้นน่าสนุก โรเวนเมาแถมมาดหลุดถ้าเอาเรื่องนี้ไปขายจะได้กี่ตังนะ"ลูคิน่าหรือลูคัสกล่าวยิ้มๆพลางคิดวิธีกระจายข่าวแบบทั่วถึงให้รู้กันเร็วๆ เอ่อพี่ลูคัสฮะอันที่จริงพี่แค่โกรธเรื่องที่พี่โรเวนเค้าใช้งานพี่ลอเรนซ์  จนช่วงนี้พี่ลอเรนซ์ไม่ค่อยได้มาหาซินะฮะ เฟรินคิดขณะที่มองคนเป็นตาปริบๆ จะว่าช่วงนี้คาโลก็ไม่ได้มาหาเลย....พวกบ้างานแบบนี้มันน่า...หึๆบ้างานกันนักใช่เดี๋ยวไปรู้

                      "เอ้าคิลว่าไงนั่งเงียบซะขนาดนั้น"อาเธอร์หันไปถามคนที่ไม่มีปากเสียงซึ่งยืนอยู่มุมห้อง "ผมจะอะไรได้ครับ พี่ก็ทำท่าจะอยากแกล้งคงห้ามยาก ส่วนพี่ลูคัสกับเฟรินก็ทำท่าเหี้ยมอยากแก้แค้น ถึงผมจะไม่ร่วมมือ...อันที่จริงก็คงทำกันเอง ถ้าโดนจับได้แล้วผมไม่ร่วมมือก็คงจะแค้นแล้วดึงผมไปรับเคราะห์ด้วยอยู่ดี  สู้ผมโดดลงไปเองเลยดีกว่า"คิลอธิบายด้วยท่าทีสบายๆแต่อันที่จริงควรเรียกว่าปลงแล้วซะมากกว่า


                  "แล้วโรล่ะ แกว่าไงฮึพ่อห้องสมุดเคลื่อนที่"เฟรินหันไปถามคนที่จิบชาอยู่ใกล้ๆ "มีคุณกับเวนอลและเจมิไนอาจมีประโยชน์ในภายหลัง ใครล่ะจะไม่อยากลอง" คำตอบที่ได้รับทำให้ร่างบางยิ้มแก้มปริ "ห่วงน้องล่ะซิ"โรยิ้มแต่ไม่ตอบกลับแต่เท่านี้ก็เป็นคำตอบให้กับเหล่าผู้ที่รู้ๆกันอยู่ได้เป็นอย่างดี

                           
                      "เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ไอ้โรห่วงน้องฟ่ะ แล้วโรแกมีน้องกับเค้าด้วยเรอะท่าทางเหมือนลูกคนเดียว"คิลลี่น้อยผู้ไม่รู้อะไรเลยถามด้วยสีหน้างงๆ เฟรินได้แต่ยิ้มแหยที่เผลหลุดปาก "โหยคิลแกจะไปสนอะไรกับขอทาน มาสนใจกับเรื่องน้องหญิงของชั้นนี่มา"เฟรินพยายามเบี่ยงประเด็นออกเต็มที่ คิลทำหน้าสงสัยอยู่ดีแต่ก็ปล่อยผ่านเลยไป เพราะเห้นด้วยที่ว่ารายการตรงหน้าน่าสนใจกว่าเป็นไหนๆ

                      "คืนนี้จะมีงานเลี้ยงใหญ่ภายในโรงเรียน นั้นน่าจะเป็นโอกาสเหมาะ"อาเธอร์เริ่มวางแผน "โฮ่โอกาสเป็นใจสุดๆน่าลุ้นชะมัด แบบนี้เรียกว่าฟ้าเป็นใจชัดๆ"เฟรินส่งเสริมเต็มที่ "แต่นายคงไม่ลืมนะว่าตัวเองจะต้องแต่งตัวแบบๆหน"อาเธอร์กำชับ ยังซะงานเลี้ยงก็ต้องมีมารยาทกันสักหน่อย "อะ..อือ ผมเข้าใจน่าแค่แต่งตัวก็พอใช่ป่ะ แล้วผมจะแต่งยังไงล่ะเนี้ย..."เฟรินบ่นพึมพัมคิกหาทางออก เอหรือจะให้พี่ผีสาวช่วยดีน้า

                   "พี่หญิงกำลังคิดถึงชุดสำหรับคืนนี้อยู่หรือค่ะ"เสียงสาวน้อยหวานใสเอ่ยดังมาจากข้างหลัง ชวนให้กำลังใจฝ่อสิ้นดี "เอ่อ..ก็งั้นแหละฮะ"เฟรินหันไปตอบ จักรพรรดินีวิเวียนน่านีย่าที่โผล่มาทางข้างหลังอย่างไม่ทันให้ระวังตัว.. "งั้นให้หญิงช่วยเถอะเรื่องนี้หญิงถนัด"ว่าจบวิเวียนน้อยก็จับหมับเข้าที่แขนของพี่หญิงคนงามแล้วลากไปโดยไม่ถามความเห็นเจ้าตัวแม้แต่น้อย 

       อ้าล่ะดูท่าจะไม่จบแค่ตอนเดียวอย่างที่ตั้งใจใว้ซะแล้วเอาเป็นว่าเราจะมีต่อตอนสองเน้อ!!!