(การิน x ลัลทริมา) ขอโทษนะยัยแม่มดคนนี้ของฉัน

ลำดับตอนที่ #2 : คู่หมั้น????(80%)

                 (80%)

 

 

 

 

[Lantarima]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บรื้นนนนนน!

 

 

เสียงรถมอเตอร์ไซด์สีดำคู่กรรมคันโปรดของการิน เด็กหนุ่มสุดหล่อ(?)ที่คลั่งไคล้ในไสยศาสต์

ที่ชอบลากลัลทริมาเข้าไปเสี่ยงอันตราย แต่สุดท้ายเขาก็ช่วยลัลทริมาได้แบบพระเอกแมนๆนั่นเอง 

 

 

 

"การิน...นี่การิน นายได้ยินมั้ย?"เด็กสาวหน้าตาน่ารักน่าถนุถนอม ทักเด็กหนุ่มอย่างอายๆเขินๆเพราะก่อนหน้านี้หล่อนถามอะไรไปกลับโดนจูบตอบแทนซะงั้น เธอเลยหวั่นๆกลัวจะโดนอีก แต่ก็โชคดันเข้าข้างได้จังหวะดีที่เด็กหนุ่มก็กำลังบิดเร่งซิ่งมอ'ไซด์ซะเร็ว เขาคงไม่ยอมจอดมาทำอะไรบ้าๆอย่างนั้นกับเธอแน่..........แต่ทว่าที่เธอสังหรก็ผิด50%

 

 

 

เอี้ยดดดดดดดดดดด!!!

 

 

 

"อะไร?"

 

 

 

การินหยุดจอดลงตรงข้างริมฟุตบาต แล้วถอดหมวกกันน็อกหันมาถามเด็กสาวที่นั่งซ้อนท้าย ซึ่งกำลังโอบเอวยึดตนไว้เพื่อจะไม่ไม่หลุดและหล่นไปจากเจ้ามอ'ไซด์คันนี้

 

"นะ...นายจะพาฉันไปไหนน่ะ....ว้าย!!.."ลัลทริมาถามอย่างกล้าๆกลัวๆ พร้อมกับจะสอดมือออกจากเอวของเด็กหนุ่ม แต่ดันโดนคว้าไว้ได้ข้างนึง

"พาเข้าม่านรูดมั้ง :)"การินตอบลัลทริมาอย่างอารมณ์กวนๆ แหย่เล่นกับหญิงสาว เอาซะเธอหน้าแดงจนไม่รู้จะเอาหน้าซุกไว้ที่ไหนก็เลยได้แต่ก้มหน้าลงในหมวกกันน็อกสีชมพูหวานของเธอ พอเด็กหนุ่มเห็นก็หัวเราะในลำคอ ก่อนจะสกิดให้ลัลทริมาเงยหน้าขึ้นมา แล้วกระชากแขนของเธอมาโอบไว้ตามเดิม ซึ่งแรงกระชากของการินทำให้ แก้มมณนวลสุดจะขาวและนิ่มที่อยู่ในหมวกกันน็อก พุ่งเข้าหาปลายสันจมูกโด่งอย่างจังๆ เล่นทำลัลทริมาหน้าเอ๋อไปเลยทีเดียว ส่วนเด็กหนุ่มก็หัวเราะในลำคอด้วยความพึงใจก่อนที่จะสูดกลิ่นหอมบนแก้มนวลที่ขึ้นสีของลัลทริมาฟอดใหญ่

 

 

ฟืดดดดดดดดดดด

 

 

 

"อ้ะ! นี่ตาบ้าทำอะไรนะ 0//0"

 

"กำลังจะกินมะเขือเทศสด หึหึหึหึ"

 

"นี่นาย...>//<"

 

"ฉันจะทำไม? :)"

 

สงครามสีหวานระทึกขึ้นอีกครั้ง ลัลทริมาทำท่าจะต่อล้อต่อเถียงการินอย่างเขินๆ ส่วนการินก็ยิ้มเจ้าเล่ห์กวนประสาทลัลทริมาอย่างสนุกพร้อมหัวเราะในลำคอ คนเดินผ่านไปเดินผ่านมาก็คิดว่าสองคนนี้เป็นคู่รักคู่กัดที่น่ารักมากๆ บรรยากาศรอบกายของทั้งสองเริ่มมีไอสีชมพูวิ้งๆขึ้นมา แต่ไม่รู้ว่าในหมวกกันน็อกของลัลทริมา มันมีอากาศร้อนเกินไปหรือว่ายังไง ตอนนี้แก้มทั้งสองข้างกำลังขึ้นสีแดงเข้มเรื่อยๆ ทำให้บ่งบอกถึงความรู้สึกของร่างเล็กที่โดนแกล้ง ว่าแล้วการินก็หันกลับไปทำหน้าที่คนขับต่อ และแน่นอน ต้องซิ่งชัวร์ 

 

 

 

บรื้นนนนนนนนนนนนนนน! !!

 

 

 

รถมอ'ไซด์คันใหญ่พุ่งออกตัวด้วยความเร็วสูง จนร่างเล็กต้องรีบเกาะเอวของการินไว้ให้แน่น เพราะด้วยความเร็วและแรง(?)ของเขาทำให้ถึงที่หมายโดยไม่ถึงสิบนาที และที่หมายที่ว่านั้นคือ..

 

 

 

[ ณ   JTM Room]

 

 

 

 

ที่ๆการินพาลัลทริมามานั้นทำให้ร่างบางถึงกับอึ้งและอึ้ง!  สุดขีด ด้วยเพราะว่าการินพาลัลทริมามาห้องเสื้อของตระกูลจินตรเมธร เป็นห้องเสื้อที่โด่งดังถึงนอกประเทศ แน่นอนว่ามันยังไม่ไปนอกโลก เขาว่ากันว่าเสื้อผ้าที่นี่ราคาแพงหูฉี่เพราะรายละเอียด กับเนื้อผ้า และความประนีตประนอมของดีไซน์เนอร์ชื่อดังระดับแนวหน้า ที่พูดแค่บอกว่ามาจากJTMRใครๆก็ไล่ชื่อถูกตั้งแต่บรรพบุรุษที่สร้างที่นี่ได้แล้ว แต่เด็กสาวก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าการินพามาที่นี่ทำไม ถ้าจะชวนอุดหนุนล่ะก็ขอบาย เงินไม่มี =__=

 

"เอ้ายัยโง่! ยืนอืดอะไรอยู่ตรงนั้น ไปลองชุดซะสิ จะได้ไปๆกันซะที 'ตาแก่นั่น'จะได้เลิกเร่งฉันซะที"

 

"อะ...เอ่อนี่!...รอฉันด้วนสิการิน!!"ลัลทริมารีบวิ่งตามการินเข้าไปข้างใน แต่เสียงเรียกของเธอดันดังไปหน่อยพนักงานเปิดประตูเลยได้ยินเข้าถึงกับทวนชื่อคุณหนูสุดหล่อประจำตระกูลซะเสียงดัง

 

"คุณหนูการินมา!!!!"

 

"อ้ะ คุณหนู!!"

 

"เร็วๆซิเธอ!!!!"

 

พนักงานที่คนต่างๆรีบมาเรียงตัวตั้งแต่สูงจรดต่ำ อยู่ตรงหน้าของการินและฉัน ทุกคนดูจะรีบร้อนเกินไปมาก ถึงกับต้องทิ้งผ้าทิ้งกรรไกรปล่อยไว้ระเนียระนาด จนไม่รู้ว่าดีไซน์เนอร์ของที่นี่เขาใช้เวลากี่ปีในการทำ ดูไม่เหมือนจะถนุถนอมผลงานเลย 

 

"ยินดีต้อนรับ ค่ะ/ครับ คุณหนูการิน และ คุณหนูลัลทริมา!!!!!!!!"

 

"เอ่อ... (' '),,"

 

"เออ!  รีบๆพายัยนี่ไปลองชุดซะ!!"

 

"รับทราบค่ะ T^T"พนักงานตัวเล็กตอบรับคำสั่งของการิน เธอพาลัลทริมามาวัดไซด์วัดขนาด ก่อนที่จะสำรวจดูรอบๆตัวเด็กสาวตัวบางอย่างละเอียด และลงมือออกแบบตัดเย็บใหม่ๆสดๆร้อนๆให้ลัลทริมาลองใส่

มันเป็นชุดเดรสสีฟ้าเกาะอกไล่สีจากสีดำไปสีน้ำเงินเข้มน้ำเงินกลางและฟ้าเข้ม ลวดลายก็มีไม่มากส่วนของเกาะอกมีเพชรประดับข้างๆอดซ้ายและมีผ้าบางๆมาตกแต่ง ส่วนของส่วนล่างก็ไล่ต่อมาจากสีฟ้าของเกาะอกไปยังสีม่วงอ่อน ม่วงเข้มและสีชมพูเข้ม ส่วนที่เป็นกระโปรงนั้นจะเป็นแบบไล่ระดับชั้นและจากหนาไปบางโดยที่สุดตั้งแต่เหนือหัวเข่าหน่อยๆจนเกือบลากพื้น พอเด็กสาวลองชุดเสร็จแม่ดีไซน์เนอร์ตัวจิ๋วก็ส่งลัลทริมาให้กับ นายสไตล์ลิสสุดสวย เจ๊แกก็สำรวจทั้งชุดทั้งรูปร่างลักษณะหน้าตาของลัลทริมาอย่างละเอียดเช่นเดียวกับดีไซน์เนอร์สาว

ในขณะที่หนุ่มหน้าสวยกำลังแต่หน้าให้ลัลทริมาอยู่นั้นก็ทักเด็กสาวขึ้นมา

 

"แหม่ ยินดีด้วยนะจ้ะ เจ้ไม่คิดเลยว่าพ่อสุดหล่อล้ำลึกและดูลึกลับอย่างเขา แม้แต่เพื่อนเจ้ก็ยังไม่เคยเห็นแม้แต่แฟนก็ยังไม่เคยปรากฎ แต่ดันมามีคู่หมั้นแบบสายฟ้าฟาดแบบที่เจ้ยังไม่ทันรู้นะเนี่ย โฮะๆๆๆ"เจ้หนุ่มสวยหัวเราะอย่างสาวๆก่อนลงมือแต่งหน้าให้ลัลทริมาต่อ

 

"เอ่อ ขอบคุณนะคะ ว่าแต่รู้ได้ยังไงคะเนี่ย ^^,,"ลัลทริมาตอบรับความยินดีของหนุ่มสุดสวยอย่างเนือยๆ พร้อมยิงคำถามใส่ช่างแต่งหน้าสุดสวย

 

"แหะๆๆ ก็เจ้ดันไปได้ยินคุณนรินทร์เขาคุยกับคุณหนูการินน่ะสิคะ ที่จริงเจ้ก็ดันหูดีได้ยินก่อนใครเล่นม่บอกเก้าเล่าสิบให้เพื่อนๆในที่ทำงานฟังล่ะจ้าา กลังจากนั้นคุณนรินทร์ก็ลงมาพร้อมเรียกพวกเราประชุมเรื่องหมั้นของพวกคุณหนูนี่แหละ!  แต่ว่านะคะคุณหนูทั้งสองดูเหมาะเหมงดั่งกิ่งทองใบหยกเลยนะคะ คุณหนูการินก็หล๊อหล่อ แถมมีมาดเย็นชาแถมขรึมอีกตะหากกก ส่วนคุณหนูลัลนะคะ ตอนแรกเจ้นึกว่าจะสวยธรรมดา แต่เจ้มาเจอตัวจริงเข้านี่นะคะ อุ้แหม่ เจ้นึกว่าดาราค่าา ทั้งสวยทั้งน่ารักแถมยังดูอ่อนหวานอ่อนโยนน่าถนุถนอมด้วยนะคะ โฮะๆๆๆๆ!" ช่างแต่งหน้าหนุ่มสุดสวยพูดไล่ยาวบรรยายพรืด แถมเสียงหัวเราะอันน่ารักของเธอเล่นเอาซะลัลทริมาหน้าแดงทั้งๆที่ยังไม่ลงบลัชออนเลย    พอสิ้นเสียงหัวเราะของกระเทยสาวสุดสวย ลัลทริมาก็ยิงคำถามใส่อีก

 

"แล้ว.....ผ.อ.นรินทร์เขาพูดอะไรกับการินงั้นหรอคะ??"

 

"อุ้ย! นี่เป็นึนแรกเลยนะคะที่ถาม นี่คือความลับแต่เจ้ก็จะบอกให้นะ !  ซุบซิบๆ...บลิบๆบลาๆ...โฮ้ะๆๆ...ซุบๆซิบๆบลาๆๆ..."

 

"0/////////0"

 

"ฮิๆ!! เป็นยังไงล่ะคะคุณน้อง!  เขินล้ะซี่ อุ้ยว้าย!! นี่ฉันเผลอลงบลัชออนสีแดงเข้มไปทั่วหน้าของคุณหนูคุณน้องตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ยๆๆ ตายแล้วๆๆ เช็ดๆๆๆๆ อ๊าไม่ออก -*-"เจ้หนุ่มสุดสวยแซวๆลัลทริมาจนหน้าของเด็กสาวขึ้นสีเจ้สาวเลยต้องวนเช็ดยกใหญ่แต่ก็ไม่ออกซะที ก็แน่ล่ะสิมันจะออกได้ยังไง ก็นั่นมันสีของหน้าลัลทริมาจริงๆ เด็กสาวนั่งหน้าแดงให้ช่างแต่งหน้าสุดสวยต้องลำบากเดือดร้อนเช็ดทั้งหน้า สุดท้ายเจ้ก็ให้ลัลทริมาเอาโฟมล้างหน้าของดาราที่ลืมไว้ล้าง

 

 

 

ซ่าาาาา

 

 

พอลัลทริมาล้างหน้าเสร็จปุ๊บ ก็เช็ดน้ำออกจากใบหน้าเนียนของให้มันแห้งปกติแล้วก็หันมามองหน้าตัวเองในกระจกอีกครั้ง ก่อนจะพึมพำอะไรบางอย่างเบาๆ

 

"บอกฉันสิ ว่าแกล้งฉันเล่นน่ะ...การิน"

 

เด็กสาวพูดเสร็จก็รีบเดินออกจากห้องน้ำด้วยสีหน้าปกติ เพราะกลัวจะทำให้การินและช่างแต่งหน้าหนุ่มสวยรอนาน

 

 

 

 

 

 

-----------------------------------

ปื้นนนนน ตอนนี้ยังไม่จบแอ่แห้ๆๆ

เป็นตอนย่อยของย่อยตอนที่สองของตอนแรก

เขียนได้ไม่ยาวและไม่ค่อยหนุกเท่าไหร่อ่ะนะ

ยังไงก็ฝากๆคอมเม้นวิจารณ์ผลงานเค้าด้วยนะคะะะ