คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โอ้ว พระเจ้าจอร์ช เธอยอดมากกก =[]=!!!!!
(Base: Talk)
--หลังเลิกเรียน- -
“ฮ้าววววว~ ได้กลับบ้านสักที (=o=)/”
“เบสคะ เย็นนี้ว่างไหมคะ” นี่มันยัยปลิงห้อง5 นี่หว่าน่าเบื่อชะมัดเลย ยัยนี่ตามผมมา
ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วนะเนี่ย
“ว่าง”
“ช่วยไปทานข้าวเป็นเพื่อแจนหน่อยได้ไหมคะ?”
“ไม่หิว”
“=o= เอ่อ... งั้นไม่เป็นไรค่ะ ไปชอปปิ้งก็ได้นะคะ”
“เมื่อย ขี้เกียจ”
“หากไม่รบกวนช่วยไป...”
“รบกวนอย่างแรง” คราวนี้ยัยแจนอะไรนี่ทำสีหน้าคิดหนัก เอาซี่ถ้าคิดว่าเถียงชนะผม
ละก็ คิดผิดอย่างแรง แต่ก่อนที่ยัยนี่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้ผมคงต้องรีบเบรกไว้ก่อน
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”
“เปลี่ยนใจ!!! เปลี่ยนใจจะไปกับแจนแล้วใช่ไหมคะ?”
“เปล่า ฉันเปลี่ยนใจไม่ว่างแทน จบ” พูดจบผมก็ชิ่งทันที เรื่องอะไรจะปล่อยให้ปลิงดูด
เลือดล่ะ
ผมชักอย่างสืบอะไรบางอย่างแล้วล่ะ ผมเดินตามยัยหน้าด้านดรีมอาร์อะไรนั่นไป
เรื่อยๆ ยัยนี่ก็แปลกคน ใส่มาซะยัยเฉิ่มห้อง1 ถอยหลังตกคู เด็กแว่นห้องสองที่แว่นว่า
หน้ายังต้องสยบแทบเท้าขอเคารพยัยนี่เป็นอาจารย์เลยคิดดู เชื่อเหอะยัยนี่แสแสร้งชัดชัด
เอ๊ะ!!!ยัยนั่นกำลังจะหันมาทางนี้ทำไงดีๆๆๆ
--ควับ!!!- -
แล้วก็หันกลับไป ท่านคงสงสัยว่าทำไมยัยดรีมถึงไม่เห็นผม ผมอยู่นี่ครับ อยู่บน
เสาไฟ แหะๆ ผมน่ะลูกศิษย์หงอคงเชียวนะ แล้วเธอก็หยุดอีกรอบก่อนจะดึงเปียออก
แล้วถอดแว่นก่อนจะ กระทืบๆๆ แว่นจนแตกเป็นเสี่ยงๆ แว่นนั่นฆ่าญาติฝ่ายไหนเธอเสีย
รึๆไง ก่อนจะเดินเข้าโรงเรียนชายล้วน เน้น โรงเรียนชายล้วนอาร์ เอ็น โอ เอ่อ -_-:;
สักพักก็เดินออกมาพร้อมกับ ผู้ชายผมสีดำทำไฮไลท์สีฟ้าโดดเด่นอยู่บนหัว หล่อใช่ย่อย
เอ...ผมรู้สึกคุ้นหน้าหมอนั่นจังเลยแฮะ เฮ้ย!!!นั่นมัน ดรายเน นักคาราเต้อันดับหนึ่งของ
ไทยนี่หว่า!!! จะไปไหนกันวะ ตามๆๆ
--โรงฝึกคาราเต้- - มาที่นี่กันทำไมวะ?
“ไอ้คุณพี่” ผลั้วะ! ยัยนั่นพูดก่อนจะตบหัวดรายไปทีหนึ่ง นั่นมันนักคาราเต้อันดับหนึ่ง
ของประเทศไทยเชียวนะเว้ย แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ยัยนั่นเรียกดรายว่าอะไรนะ...และแล้ว
สมองที่ไม่ได้ใช้งานมานานของผมเริ่มทำงานหนักเพื่อประมวลผลอีกครั้ง
.........คุณพี่..........-_-
..........คุณพี่...............o_o
.............พี่งั้นเหรอ!!!........ OoO โอ้มายก็อด โอ้โนว์ๆ โอ้ตัลลัลล้า พี่น้อง
โอ้วพระเจ้า พวกเขาเป็นพี่น้องกัน
“มาลองแข่งกันสักยกไหม?”
“เอาซี่ ชุดของแกอยู่ในห้องแต่งตัวน่ะ ไปหาเอาเองเดี๋ยวก็เจอ”
“อืม” ยัยนั่นตอบก่อนจะเดินไปห้องแต่งตัว ไม่กี่นาทีต่อมา ทั้งสองก็ออกมาพร้อมชุด
คาราเต้สายดำทั้งสอง เอื๊อก!น่ากลัว แล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้น
ผลั้วะ!!!!!
ปึ่ก!!!!!!!!!
โครม!!!!!!!!!
ผั้วะ!!!!!!!!!!!! ผมแทบจะอยากปิดตาด้วยความหวาดเสียว ตัวตนที่แท้จริงของยัย
นั่น โอ้หมาก๊อด ทำไมน่ากลัวอย่างนี้วะ เพราะตั้งแต่เปิดเกมส์ ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวที่
หมัดของยัยดรีมจะพลาดเป้าหมายนั่นคือพี่ชายของตนOoO
“ชั้นชนะ” เมื่อการแข่งขันจบลง ยัยดรีมชนะใสๆแบบไม่ต้องใส่สารส้ม
“เฮ้อ สักวันฉันต้องชนะแกให้ได้ไอน้องเวร”
“ฉันจะรอวันนั้นเว้ยไอคุณพี่ หึๆ”
“กลับบ้านกันเหอะ ป่านนี้ที่บ้าคงตามหาเรากันให้วุ่น”
“อืม”
-----สนุกล่ะสิงานนี้ ตัวตนของเธอเป็นยังไงกันแน่น้า
ฉันอยากรู้จริงๆ--------
*********************************************************************
ความคิดเห็น